by tylko Pan z wysokości wzroku przywrócił mu tyle/ ileby można jednę ścieżkę widzieć/ którąby zapielgrzymował z Rzyszczowa do Kijowa/ i wnet (patrz Czytelniku na miłosierdzie Boże) wedle słów Prorockich: Kiedy wezwał wysłuchał go Bóg sprawiedliwości jego i tak z biady tej/ jako z oblężenia lud Izraelski nad scerwonym morzem od Egipczyków/ jako święte Miasto za panowania Ezechiasza/ którzy je oblegli byli; jako od opętanego Saula pokornego Dawida wyzwolił; ślepy pomału mału począł ulżenie bólu głównego słyszeć: a gdy się dobrze uśmierzył/ oczy się choremu otworzyły/ i długo nie widzianej słonecznej piękności nasyciły/ które go zaraz jako dobrzy przewodnicy do podziękowania Chrystusowi Panu/
by tylko Pan z wysokośći wzroku przywroćił mu tyle/ ileby można iednę śćieżkę widźieć/ ktorąby zápielgrzymował z Rzyszczowá do Kiiowá/ y wnet (pátrz Czytelniku ná miłosierdźie Boże) wedle słow Prorockich: Kiedy wezwał wysłuchał go Bog spráwiedliwośći ie^o^ y ták z biády tey/ iáko z oblężenia lud Izráelski nád zcerwonym morzem od AEgipczykow/ iáko święte Miásto zá pánowánia Ezechiaszá/ ktorzy ie oblegli byli; iáko od opętánego Saulá pokornego Dawidá wyzwolił; ślepy pomáłu máłu począł vlżenie bolu głownego słyszeć: á gdy się dobrze vśmierzył/ oczy się choremu otworzyły/ y długo nie widźianey słoneczney pięknośći násyćiły/ ktore go záraz iáko dobrzy przewodnicy do podźiękowánia Chrystusowi Pánu/
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 148.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
/ a ostróżnie/ by który z nieprzyjaciół naszych/ ubezpieczonych dościgszy/ włócznią nas/ jako niekiedyś Joab Absalona/ który się swymi włosami na dębie obiesił/ nie przeraził trzema śmierci oszczepami. Akteon myśliwiec. Joan 15. v. 5. Cuda i Paraeneses. Ans: lib: 2. c. 101. Zwyczaj Egipczyków. 2. Reg: c. 18. v. 14. et 15. CVD XIX. ROKV PO NARÓDZENIV PAŃSKIM, 1621.
Tu uzdrawia Możellę Olej Święty mile, Który się z głów w Pieczarach w różną toczy chwile. TEgo Roku w Post wielki za Archimandrytstwa świętobliwego Ojca Helizeusza Pletenickiego/ przyjachał do Monastyra Pieczarskiego
/ á ostrożnie/ by ktory z nieprzyiaćiół nászych/ vbespieczonych dośćigszy/ włocznią nas/ iáko niekiedyś Ioáb Absaloná/ ktory się swymi włosámi ná dębie obiesił/ nie przeráźił trzemá śmierći oszczepámi. Acteon myśliwiec. Ioan 15. v. 5. Cudá y Paraeneses. Ans: lib: 2. c. 101. Zwyczay Aegipczykow. 2. Reg: c. 18. v. 14. et 15. CVD XIX. ROKV PO NARODZENIV PANSKIM, 1621.
Tu vzdrawia Mozellę Oley Swięty mile, Ktory się z głow w Pieczárách w rozną toczy chwile. TEgo Roku w Post wielki za Archimándrytstwá świętobliwego Oycá Helizeuszá Pletenickiego/ przyiáchał do Monástyra Pieczárskiego
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 149.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
nogami/ I co pod gwiazdecznymi mieszkają ogniami/ Indyjczyki przebiega: Aż i tam przychodzi Nakoniec/ kędy właśnie jego ociec wschodzi. A Ze ze krwie samego Epafus właśnie wyszedł Jowisza wielkiego. Daje znać Poeta, że dla tego Epafa wierzono być synem Jowiszowym, że matka jego Jo, za Boginia zacną była chwalona od Egipczyków. Epafus ten był syn Jowiszów, który się był z krowy Jo urodził: tego też Egipcjanie zdawna, pod imieniem Apisa, chwalili, bo jednę osobę czasem ważą te imiona, Epafus i Apu. B Zawsze to zachowują/ że mu tuż przy ojcowskiech kościoły budują. Tak był zdawna szatan ludzi pomamił
nogámi/ Y co pod gwiazdecznymi mieszkaią ogniámi/ Indiyczyki przebiega: Aż y tám przychodźi Nákoniec/ kędy własnie iego oćiec wschodźi. A Ze ze krwie sámego Epáphus własnie wyszedł Iowiszá wielkiego. Dáie znáć Poetá, że dla tego Epáphá wierzono bydź synem Iowiszowym, że matká iego Io, za Boginia zacną byłá chwalona od AEgiptczykow. Epaphus ten był syn Iowiszow, ktory się był z krowy Io vrodził: tego też AEgiptcyánie zdawná, pod imieniem Apisa, chwalili, bo iednę osobę czasem ważą te imioná, Epáphus y Apu. B Záwsze to záchowuią/ że mu tuż przy oycowskiech kośćioły buduią. Tak był zdawná szátan ludźi pomamił
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 46
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
/ iż krainy miedzy Tropikami położone/ nie były sposobne ku mieszkaniu dla zbytniego gorąca. Jest położenia abo kształtu podobnego ku Triangulowi. Od pułnocy kończy się morzem Włoskim: od zachodu i od południa Oceanem: od wschodu starzy dawali jej granicę Nil rzekę/ ale dziś jej dają pospolicie Czerwone morze. Wzięła wielką sławę z zaleconych Egipczyków/ w budowaniu/ w rycerskich i innych naukach: z możności Kartagińczyków/ z męstwa rycerskiego Annibala/ Massanissy/ Jugurty/ i innych. Teraz też ma w sobie bogate królestwa/ Fesseńskie i Marrochińskie/ i Etiopiej/ Imperium Abisinów/ Monohemugów/ Monomotopy: królestwa Adel i Kongo/ i insze/ którym się już będziem
/ iż kráiny miedzy Tropikámi położone/ nie były sposobne ku mieszkániu dla zbytniego gorącá. Iest położenia ábo kształtu podobnego ku Triángulowi. Od pułnocy kończy się morzem Włoskim: od zachodu y od południá Oceanem: od wschodu stárzy dawáli iey gránicę Nil rzekę/ ále dźiś iey dáią pospolićie Czerwone morze. Wźięłá wielką sławę z záleconych AEgyptczykow/ w budowániu/ w rycerskich y innych náukách: z możnośći Kárthágińczykow/ z męstwá rycerskiego Annibálá/ Mássánissy/ Iugurty/ y innych. Teraz też ma w sobie bogáte krolestwá/ Fesseńskie y Márrochińskie/ y AEthyopiey/ Imperium Abissinow/ Monohemugow/ Monomotopy: krolestwá Adel y Congo/ y insze/ ktorym się iuż będźiem
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 210
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
to się Wszystko potym obróci na kupno Rumaków. Aż też przyjdzie zastawić ferezja z siebie Żydkowie temu radzi/ zewsząd go obchodzą Kiedy owo Faraon gonił Żydów/ i gdy Zatonął z Wojskiem wszystkim/ pływały po Morzu Kołpaki/ Ferezje/ Rysie/ i Sobole. Pływały i Welense/ Lamparty/ Tygrysy/ I insze tam ozdoby Egipczyków onych A Żydzi co już przeszli suchą nogą/ stojąc Na brzegach jeden mówił do drugiego. Szaja Widzisz co ono pływa/ będzie to na brzegu Wybije nam to Morze/ dostanie się do nas I ona ferezja/ i Lampart/ i Tygrys/ I on Soboli giermak/ poczekajmy trochę. Będzie to u nas wskrzyni
to się Wszystko potym obroći ná kupno Rumakow. Aż też przyidźie zástawić ferezya z siebie Żydkowie temu radźi/ zewsząd go obchodzą Kiedy owo Faraon gonił Żydow/ y gdy Zátonął z Woyskiem wszystkim/ pływały po Morzu Kołpaki/ Ferezye/ Ryśie/ y Sobole. Pływały y Welense/ Lamparty/ Tygrysy/ Y insze tam ozdoby Aegypczykow onych A Żydźi co iuż przeszli suchą nogą/ stoiąc Ná brzegách ieden mowił do drugiego. Szaiá Widźisz co ono pływa/ będźie to ná brzegu Wybije nąm to Morze/ dostanie się do nas Y ona ferezya/ y Lampart/ y Tygris/ Y on Soboli giermak/ poczekaymy trochę. Będźie to v nas wskrzyni
Skrót tekstu: OpalKSat1650
Strona: 93
Tytuł:
Satyry albo przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze
Autor:
Krzysztof Opaliński
Miejsce wydania:
Amsterdam
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650