M ości
Jeśli matka Memnona i matka dzielnego płakała Eacydy zamordowanego, gdy w nim niemężną strzałę pomsty Parys chciwy utopił, dociągnąwszy na zdradzie cięciwy;
jeśli – mówię – tak gorzkie łzy lały obiedwie, że ich długi hamować nie mógł czas, śmierć ledwie, wrzuć i ty, Kallijope, ubiór na grzbiet wrony, porzuciwszy eklogi i łagodne strony, a wnieś tu co w pojśrzodek i, umiesz li, zaczni, bowiem miedzy dziewiącią sióstr tobie nałacniej. Nie widzisz, kogo wiozą na umarłych łożu z polskiego pod Tryjony zimnemi obozu? GAJEWSKI TO, co go Mars i Pallas prowadzi, ten siedząc na rysztunku, ta wodzem czeladzi
M ości
Jeśli matka Memnona i matka dzielnego płakała Eacydy zamordowanego, gdy w nim niemężną strzałę pomsty Parys chciwy utopił, dociągnąwszy na zdradzie cięciwy;
jeśli – mówię – tak gorzkie łzy lały obiedwie, że ich długi hamować nie mógł czas, śmierć ledwie, wrzuć i ty, Kallijope, ubiór na grzbiet wrony, porzuciwszy eklogi i łagodne strony, a wnieś tu co w pojśrzodek i, umiesz li, zaczni, bowiem miedzy dziewiącią sióstr tobie nałacniéj. Nie widzisz, kogo wiozą na umarłych łożu z polskiego pod Tryjony zimnemi obozu? GAJEWSKI TO, co go Mars i Pallas prowadzi, ten siedząc na rysztunku, ta wodzem czeladzi
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 313
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
przednie jak w wierszu tak w prózie, jak w Greczyznie tak w Łacinie, jak w Francuskiej tak w Angielskiej mowie, zgoła na koniec w każdym języku. Cóż piękniejszego na przykład w Poezyj Greckiej, nad Iliadę Homera? Nic zaiste, bądź co chcą, niech mówią wytworni naszego wieku mędrkowie: w Poezyj Łacińskiej nad Eklogi czyli wybory, nad Georgica albo Księgi Ziemiaństwa Wirgiliusza? Nic. Cóż wymowniejszego w prózie nad mowy Demostenesa, nad oracje Cycerona? Nic. Cóż mamy określonego lepiej w Francuzczyznie nad Listy Imść Pani de Sevigne, nad Bajki de la Fontaine, nad Telemacha Imć X. Fenelona. Nic. Co mamy ucieszniejszego w Hiszpańskim języku
przednie iak w wierszu tak w prozie, iak w Greczyznie tak w Łacinie, iak w Francuskiey tak w Angielskiey mowie, zgoła na koniec w każdym ięzyku. Coż pięknieyszego na przykład w Poezyi Greckiey, nad Iliadę Homera? Nic zaiste, bądź co chcą, niech mowią wytworni naszego wieku mędrkowie: w Poezyi Łacińskiey nad Eklogi czyli wybory, nad Georgica albo Xięgi Ziemiaństwa Wirgiliusza? Nic. Coż wymownieyszego w prozie nad mowy Demosthenesa, nad oracye Cycerona? Nic. Coż mamy określonego lepiey w Francuzczyznie nad Listy Imść Pani de Sevignè, nad Bayki de la Fontaine, nad Telemacha Imć X. Fenelona. Nic. Co mamy uciesznieyszego w Hiszpańskim ięzyku
Skrót tekstu: CoqMinNic
Strona: A5
Tytuł:
Nic francuskie na nic polskie przenicowane
Autor:
Louis Coquelet
Tłumacz:
Józef Epifani Minasowicz
Drukarnia:
Drukarnia Mitzlerowska
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
traktaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
