maleńkich para, za szkłem, w ramkach czarnych, z ekspressją tuszowaną Najśw. Panny, drugi Anioła Gabriela.
85 + Obraz z ekspressją Mojżesza dziecięciem na wodzie złapanego.
86 + Obraz tylkiż, z ekspressją mężczyzn, białogłów i owiec.
87 + Obraz na półtorej łokcia, w złocistych, snycerskich, ramach, z ekspresją potopu świata.
88 + Obrazków w czarnych ramkach, jednej ręki, parzystych, z ekspressją mężczyzn i białychgłów przy stole, No 5, alias 5que sensus Hominis.
89 + Obraz na deszcze, 2-czwierciowy, z ekspressją Ś. Jana na puszczy.
90 + Portretów 2, jednej ręki, dwuczwierciowych, na deszcze,
maleńkich para, za szkłem, w ramkach czarnych, z ekspressją tuszowaną Najśw. Panny, drugi Anioła Gabriela.
85 + Obraz z ekspressją Mojżesza dziecięciem na wodzie złapanego.
86 + Obraz tylkiż, z ekspressją mężczyzn, białogłów i owiec.
87 + Obraz na półtorej łokcia, w złocistych, snycerskich, ramach, z ekspresją potopu świata.
88 + Obrazków w czarnych ramkach, jednej ręki, parzystych, z ekspressją mężczyzn i białychgłów przy stole, No 5, alias 5que sensus Hominis.
89 + Obraz na deszce, 2-czwierciowy, z ekspressją Ś. Jana na puszczy.
90 + Portretów 2, jednej ręki, dwuczwierciowych, na deszcze,
Skrót tekstu: InwObrazŻółkGęb
Strona: 175
Tytuł:
Inwentarze obrazów w zamku Żółkiewskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1740 a 1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1746
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
+ Obraz w ramkach złocistych, snycerskich, z ekspressją Aniołów dwóch, prezentujących Marii Magdalenie Mękę Pańską.
113 + Obraz na miedzi, na 5 ćwierci, w ramkach czarnych, z ekspressją ś. ś. Trzech Królów, wizytujących P. Jezusa.
114 + Obraz 3-ćwierciowy, w złocistych, snycyrskich, ramkach, z ekspresją Najśw. Panny, w górę twarz wzniesionej, trzymając Pana Jezusa na łonie stojącego, z podpisem (Van Dyck).
115 + Obrazów para, jednej ręki, na ćwierci 2 1/2 z ekspressją młodzieńca z fuzją prezentującego braci i siostrom ptaszka ubitego, drugi siedmiorga ludzi.
116 + Obrazek z ekspressją białogłowy śpiącej
+ Obraz w ramkach złocistych, snycerskich, z ekspressją Aniołów dwóch, prezentujących Marii Magdalenie Mękę Pańską.
113 + Obraz na miedzi, na 5 ćwierci, w ramkach czarnych, z ekspressją ś. ś. Trzech Królów, wizytujących P. Jezusa.
114 + Obraz 3-ćwierciowy, w złocistych, snycyrskich, ramkach, z ekspresją Najśw. Panny, w górę twarz wzniesionej, trzymając Pana Jezusa na łonie stojącego, z podpisem (Van Dyck).
115 + Obrazów para, jednej ręki, na ćwierci 2 1/2 z ekspressją młodzieńca z fuzją prezentującego braci i siostrom ptaszka ubitego, drugi siedmiorga ludzi.
116 + Obrazek z ekspressją białogłowy śpiącej
Skrót tekstu: InwObrazŻółkGęb
Strona: 177
Tytuł:
Inwentarze obrazów w zamku Żółkiewskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1740 a 1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1746
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
428 + Obraz łokciowy, w czarnych ramach, z ekspressją Najśw. Panny z Panem Jezusem, ze starości zaciemniały.
429 + Obraz dwie ćwierciowy, w ramach złocistych, z ekspressją Świętego Floriana.
430 + Obraz na łokieć 1, w ramach czarnych, cum armis, adornowanych gęsto mosiądzem odliwanym w ogniu złocistym, z ekspresją, na miedzi, ś. Antoniego wskrzeszającego umarłego, Wzięty do Gabinetu.
431 + Obraz łokciowy, na deszcze grubej, z ekspressją Zwiastowania Najświętszej Panny.
432 + Obraz na ćwierci 1 1/2 w ramkach snycyrskich, złocistych, z ekspressją Najśw. Panny z Panem Jezusem i Ś. Cajetanem,
433 + Obraz
428 + Obraz łokciowy, w czarnych ramach, z ekspressją Najśw. Panny z Panem Jezusem, ze starości zaciemniały.
429 + Obraz dwie ćwierciowy, w ramach złocistych, z ekspressją Świętego Floriana.
430 + Obraz na łokieć 1, w ramach czarnych, cum armis, adornowanych gęsto mosiądzem odliwanym w ogniu złocistym, z ekspresją, na miedzi, ś. Antoniego wskrzeszającego umarłego, Wzięty do Gabinetu.
431 + Obraz łokciowy, na deszce grubej, z ekspressją Zwiastowania Najświętszej Panny.
432 + Obraz na ćwierci 1 1/2 w ramkach snycyrskich, złocistych, z ekspressją Najśw. Panny z Panem Jezusem i Ś. Cajetanem,
433 + Obraz
Skrót tekstu: InwObrazŻółkGęb
Strona: 189
Tytuł:
Inwentarze obrazów w zamku Żółkiewskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1740 a 1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1746
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
Stefana Batorego do tegoż wielebnego księcia Melchiora Giedrojcia, biskupa żmudzkiego, w sprawie osób wyznania ewangelickiego w roku 1581, dnia 9 miesiąca listopada datowanym i w wypisie z metryki W. Ks. Lit. wyjętym; item opowiedaniem pana Piotra Stabrowskiego, dworzanina i rotmistrza jeznego oddziału konnego IKrMci, na kniazia Melchera i z wyraźną ekspresją Matuszewica Giedrojcia, biskupa żmudźkiego, o to, iż pomienionemu Stabrowskiemu, mającemu księżnę z Kowla Chwedorę Sanguszkównę, primo voto za Zygmuntem Matuszewicem, kniaziem Giedrojciem, bratem tegoż księdza biskupa żmudźkiego, będącą, a zatem mającemu część swoją w dobrach Giedrojciowskich Matuszewicowskich Widziniszkach, w powiecie Wiłkomirskim leżących, wiolencją w zabraniu zbóż różnych uczynił
Stefana Batorego do tegoż wielebnego księcia Melchiora Giedrojcia, biskupa żmudzkiego, w sprawie osób wyznania ewangelickiego w roku 1581, dnia 9 miesiąca listopada datowanym i w wypisie z metryki W. Ks. Lit. wyjętym; item opowiedaniem pana Piotra Stabrowskiego, dworzanina i rotmistrza jeznego oddziału konnego JKrMci, na kniazia Melchera i z wyraźną ekspresją Matuszewica Giedrojcia, biskupa żmujdzkiego, o to, iż pomienionemu Stabrowskiemu, mającemu księżnę z Kowla Chwedorę Sanguszkównę, primo voto za Zygmuntem Matuszewicem, kniaziem Giedrojciem, bratem tegoż księdza biskupa żmujdzkiego, będącą, a zatem mającemu część swoją w dobrach Giedrojciowskich Matuszewicowskich Widziniszkach, w powiecie Wiłkomirskim leżących, wiolencją w zabraniu zbóż różnych uczynił
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 768
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
raz, że źle nadało, bo roku w wdowim nie wybywszy stanie, za mąż się pokwapiła, po wtóre z tejże łaski dożywocia sobie do wieczności prędszą przysposobił drogę. Czego każdy równie czyniący ma się pewniej nieba i piekła spodziewać tej za dożywocie wdzięczności, a upewniam nie innej. Wiem, że się tą słuszną ekspresją, na której potwierdzenie przysiąc gotówem, niejednej solą stanę w oku, lecz jako nigdy sub onych regimine nie byłem, ni też będę, tak o łaskę onych nie stoję, jeszcze barziej gniewu się nie boję. Na propozycję tedy spomnianych kawalerów przystąpiłem do niektórych punktów ode mnie rezolwowanych, ile sam
raz, że źle nadało, bo roku w wdowim nie wybywszy stanie, za mąż się pokwapiła, po wtóre z tejże łaski dożywocia sobie do wieczności prędszą przysposobił drogę. Czego kóżdy równie czyniący ma się pewniej nieba i piekła spodziewać tej za dożywocie wdzięczności, a upewniam nie innej. Wiem, że się tą słuszną ekspresją, na której potwierdzenie przysiąc gotówem, niejednej solą stanę w oku, lecz jako nigdy sub onych regimine nie byłem, ni też będę, tak o łaskę onych nie stoję, jeszcze barziej gniewu się nie boję. Na propozycję tedy spomnianych kawalerów przystąpiłem do niektórych punktów ode mnie rezolwowanych, ile sam
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 58
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
, nie za ogon, stworzeni. 40. W szczęściu zaś postanowienia, gdy Bóg na dobrą pozwoli natrafić żonę, po dziękach Bogu poczciwie się sprawować, innych nie pilnując niewiast, należy. Gdyż jeżeli światową przyjaźń komu przyrzekszy, należy dotrzymać, charakter poczciwego obserwując człowieka, dopiroż przed Bogiem ab invicem sobie uczynioną z ekspresją: “iż cię nie opuszczę aż do śmierci”, z przydatkiem: “tak mi pomóż Panie Boże w Trójcy jedynej i Wszyscy Święci”. Nierównie barziej rzecz wielkiego winna waloru, pod utratą wiecznego zbawienia w niedotrzymaniu, w trzymaniu zaś z dostąpieniem. 41. Tak się bowiem sprawując, być w tym ostrożnym należy
, nie za ogon, stworzeni. 40. W szczęściu zaś postanowienia, gdy Bóg na dobrą pozwoli natrafić żonę, po dziękach Bogu poczciwie się sprawować, innych nie pilnując niewiast, należy. Gdyż jeżeli światową przyjaźń komu przyrzekszy, nalezy dotrzymać, charakter poczciwego obserwując człowieka, dopiroż przed Bogiem ab invicem sobie uczynioną z ekspresją: “iż cię nie opuszczę aż do śmierci”, z przydatkiem: “tak mi pomóż Panie Boże w Trójcy jedynej i Wszyscy Święci”. Nierównie barziej rzecz wielkiego winna waloru, pod utratą wiecznego zbawienia w niedotrzymaniu, w trzymaniu zaś z dostąpieniem. 41. Tak się bowiem sprawując, być w tym ostrożnym należy
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 192
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Jakąż takowi dają hultaje racją? Oto tę, że wasza książęca mość gorącoś trochę postąpił sobie. O, bezbożna takowa kanalio! Za cóżeś potakiwała tego wszystkiego, nie reprezentując zaczynającemu rządzić swym dobrem panu? Cóż jeszcze zwykli czynić takowi na zmocnienie się w respekcie pańskim? Oto po przebłaganiu pana, z tą ekspresją, żeśmy nie śmieli, wbijają tegoż tymi słowami na szaloną ambicję, że go się bać każdy powinien. Nadęty tedy tąż pan młody brnie coraz dalij, rozumiejąc być prawdę, skąd uszczerbek w substancji, niemniejszy też i w pańskiej sławie. Cóż jeszcze ciż kanalia pochlebcy na zupełne oczu pańskich zasłonienie czynią
Jakąż takowi dają hultaje racją? Oto tę, że wasza książęca mość gorącoś trochę postąpił sobie. O, bezbożna takowa kanalio! Za cóżeś potakiwała tego wszystkiego, nie reprezentując zaczynającemu rządzić swym dobrem panu? Cóż jeszcze zwykli czynić takowi na zmocnienie się w respekcie pańskim? Oto po przebłaganiu pana, z tą ekspresją, żeśmy nie śmieli, wbijają tegoż tymi słowami na szaloną ambicję, że go się bać kóżdy powinien. Nadęty tedy tąż pan młody brnie coraz dalij, rozumiejąc być prawdę, skąd uszczerbek w substancji, niemniejszy też i w pańskiej sławie. Cóż jeszcze ciż kanalia pochlebcy na zupełne oczu pańskich zasłonienie czynią
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 195
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
