rada/ Ludzie bojarscy przedni wsio popalić dali/ Sami się też do ognia prędko pośpieszali. Który wiecznie nie gaśnie/ i gasnąć nie będzie/ Jako ich tam po piekle wszędy pełno będzie. Domów Bożych tych szkoda że się popaliły/ Zaby się do nabożeństw zejść nam mogły były. Jakie tam Manastery wniwecz obrócone/ Elefantowej kości na kształt wystawione/ Dwa tysiąca i siedm set tam było Moskalów Zawartych/ którzy strzegli pilno swoich wałów. Jałowicę też jednę/ po ich żywocinę Całą mieli/ ale zaś we wszelką jarzynę Zapaśni dobrze byli/ jako w mąki/ grochy/ Nuż w jęczmień/ owies/ żyto/ żołądkowe prochy. Yego K.
rádá/ Ludźie boiárscy przedni wśio popalić dáli/ Sámi się też do ognia prętko pośpieszáli. Ktory wiecżnie nie gáśnie/ y gásnąć nie będźie/ Iáko ich tám po piekle wszędy pełno będźie. Domow Bożych tych szkodá że się popaliły/ Zaby się do nabożeństw zeyść nam mogły były. Iákie tám Mánástery wniwecż obrocone/ Elephántowey kośći ná kształt wystáwione/ Dwá tyśiącá y śiedm set tám było Moskalow Záwártych/ ktorzy strzegli pilno swoich wáłow. Iáłowicę też iednę/ po ich żywoćinę Cáłą mieli/ ále záś we wszelką iárzynę Zápáśni dobrze byli/ iáko w mąki/ grochy/ Nuż w ięcżmień/ owies/ żyto/ żołądkowe prochy. Yego K.
Skrót tekstu: OzimSzturm
Strona: B2
Tytuł:
Szturm pocieszny smoleński
Autor:
Baltazar Ozimiński
Drukarnia:
Jan Karcan
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1611
Data wydania (nie wcześniej niż):
1611
Data wydania (nie później niż):
1611