się/ wesołą/ bez ślin/ i pian onych plugawych. Zadziwi się i zopyta coby się z nią działo? Odpowie Panienka/ tak jakom wyżej referował/ nabożny Jerodiakon rozumiejąc być omamienie diabelskie/ znowu ją dobrze łańcuchem opasze/ znowu modły pierwsze nad nią powtórzy/ znowu Pana z wysokości i Świętych Patronów do eliberacji i wyswobodzenia tej Panny od czarta przeklętego wzywa/ i odchodzi. Znowu mocą Bożą i Świętych Ojców spada łańcuch on/ znowu Panna uśmiechając się też modły powtarza; ode drzwi Pieczarnych zwróci się Jerodiakon Helizeus/ i toż widząc co i pierwej uwolnienie/ dzięki Panu/ który ziemia/ i tym co na niej ugundował władnie/
się/ wesołą/ bez slin/ y pian onych plugáwych. Zádźiwi się y zopyta coby się z nią dźiało? Odpowie Pánienká/ ták iákom wyżey referował/ nabożny Ierodiákon rozumieiąc bydź omamienie dyabelskie/ znowu ią dobrze łáncuchem opasze/ znowu modły pierwsze nád nią powtorzy/ znowu Páná z wysokośći y Swiętych Pátronow do eliberátiey y wyswobodzenia tey Pánny od czártá przeklętego wzywa/ y odchodźi. Znowu mocą Bożą y Swiętych Oycow spada łáncuch on/ znowu Pánná vśmiecháiąc się też modły powtarza; ode drzwi Pieczárnych zwroći się Ierodiákon Helizeus/ y toż widząc co y pierwey vwolnienie/ dzięki Pánu/ ktory źiemia/ y tym co ná niey vgundował władnie/
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 183.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
królewskich pałacach przywykła była, dworne koszty niewyciągała. Dla tego i podziękowanie na większą jeszcze zasługuje uczynność. Tak dożywotniemu przyjacielowi memu dary wieczne warując, aby i w dożywociu nymy jakiej niebyło, między inszemi takową przestrogę wyrażam. Dla dochodzenia sortis meae w Koczubienicach z Ich Mościami Panami Jordanami et compartibus, jako też dla eliberacji Mikuliniec z posessji Ich Mściów Panów Strzemeskich, do której mnie stimulat wielka lasów moich przez tę dzierżawę dezolacja, i inne z jawnym Ich Mościów nad Sumę pożytkiem, a z oczywistą krzywdą moją i prawie z dyshonorem akcje. Że się to bez prawa obeyść niemogło, propter obstacula, których ex personali delicto niemam,
królewskich pałacach przywykła była, dworne koszty niewyciągała. Dla tego y podziękowanie na większą ieszcze zasługuie uczynność. Tak dożywotniemu przyiacielowi memu dary wieczne waruiąc, aby i w dożywociu nymy iakiey niebyło, między inszemi takową przestrogę wyrażam. Dla dochodzenia sortis meae w Koczubienicach z Ich Mościami Panami Jordanami et compartibus, jako tesz dla eliberacyi Mikuliniec z possessyi Ich Mściów Panów Strzemeskich, do którey mnie stimulat wielka lasów moich przez tę dzierżawę dezolacya, y inne z iawnym Ich Mościów nad Summę pożytkiem, a z oczywistą krzywdą moią y prawie z dyshonorem akcye. Że się to bez prawa obeyść niemogło, propter obstacula, których ex personali delicto niemam,
Skrót tekstu: KoniecJATestKrył
Strona: 414
Tytuł:
Testament
Autor:
Jan Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1719
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
wprowadził; który exordia bellorum, motuum civilium, zguby i reputacji pańskiej i wszystkiej Rzpltej wszczepił; który wojsko pod Zbarażem, florem nobilitatis, robur militiae, z prywatnych respektów z Panem Kisielem, wojewodą kijowskim, zgubić chciał; który radził, aby Król J. M. przyszedłszy tu na odsiecz oblężeńcom, niedoczekawszy ich eliberacji, ku Lwowa powrócił, a oni cni bracia naszy opierawszy się, i od wszystkiego odpadłszy, siodła na ramiona wziąwszy, za Królem J. Mcią wędrować musieli; który prowiantu, obiecawszy Królowi J. Mci przy armacie wprowadzać, nieobmyślił; który od koła generalnego suis persvasionibus (którem i dobra rada dzieła wojennego i
wprowadził; który exordia bellorum, motuum civilium, zguby y reputatiej pańskiej y wszystkiej Rzpltej wszczepił; który wojsko pod Zbarażem, florem nobilitatis, robur militiae, z prywatnych respektów z Panem Kisielem, wojewodą kijowskim, zgubić chciał; który radził, aby Król J. M. przyszedłszy tu na odsiecz oblężeńcom, niedoczekawszy ich eliberatiej, ku Lwowa powrócił, a oni cni bracia naszy opierawszy się, y od wszystkiego odpadłszy, siodła na ramiona wziąwszy, za Królem J. Mćią wędrować musieli; który prowiantu, obiecawszy Królowi J. Mći przy armacie wprowadzać, nieobmyślił; który od koła generalnego suis persvasionibus (którém y dobra rada dzieła wojennego y
Skrót tekstu: ComConOssKoniec
Strona: 427
Tytuł:
Kompendium consiliorum pana Jerzego Ossolińskiego
Autor:
Jerzy Ossoliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
króla Stanisława, także od owych dywizji Lubomirskich, pisarza koronnego i inszych; bo wojewoda kijowski uprowadzony z niewoli augmentował wojsko do 18 tysięcy. Litwa najszczęśliwsza była tej zimy, bo tylko własne komputowe wojska swoje zwyczajnym trybem alimentowała. § 33. W tym roku dzień świętego Narodzenia Pańskiego, jako był pomyślny wojewodzie kijowskiemu, że eliberacji z więzienia dostąpił, tak Felicjanowi Czermińskiemu, kasztelanowi połanieckiemu, substytutowi konfederacji sandomierskiej stał się fatalny. Ten zacny kawaler miał konsystencją zimową z dywizją związkowych i własnych zaciągów swoich lekkiemi chorągwiami w Łowickich dobrach arcybiskupich, sam zaś osobą swoją stał w Nieborowie pod Łowiczem. Szwed miał na niego wielką inwidią, że on był motorem do
króla Stanisława, także od owych dywizyi Lubomirskich, pisarza koronnego i inszych; bo wojewoda kijowski uprowadzony z niewoli augmentował wojsko do 18 tysięcy. Litwa najszczęśliwsza była téj zimy, bo tylko własne komputowe wojska swoje zwyczajnym trybem alimentowała. § 33. W tym roku dzień świętego Narodzenia Pańskiego, jako był pomyślny wojewodzie kijowskiemu, że eliberacyi z więzienia dostąpił, tak Felicyanowi Czermińskiemu, kasztelanowi połanieckiemu, substytutowi konfederacyi sandomierskiéj stał się fatalny. Ten zacny kawaler miał konsystencyą zimową z dywizyą związkowych i własnych zaciągów swoich lekkiemi chorągwiami w Łowickich dobrach arcybiskupich, sam zaś osobą swoją stał w Nieborowie pod Łowiczem. Szwed miał na niego wielką inwidyą, że on był motorem do
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 114
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
jako dawno kochający króla Augusta, dowiedziawszy się o nim, że wraca do Polski, umyślił z swoją dywizją iść do konfederacji sandomierskiej. Minąwszy Częstochowę, we wsi Ostrowach stojąc, namienił wojewodzie kijowskiemu, żeby poszedł do jedności i łączył się z hetmanem Sieniawskim; ale wojewoda kijowski zapalony na tę propozycją gniewem, nie pamiętając dobrodziejstw eliberacji swojej od Moskwy przez Szmigielskiego, wydał go przed Stanisławem i Krassawem, chcąc go podobno życia zbawić, żeby mu córki nie dać za żonę, jako był obiecał, gdy go z niewoli Szmigielski wybawiał. A generał Krassaw tej godziny kazał Szmigielskiego wziąć w kajdany w kwaterze jego, we wsi Prusieku, pod Brzeźnicą.
§
jako dawno kochający króla Augusta, dowiedziawszy się o nim, że wraca do Polski, umyślił z swoją dywizyą iść do konfederacyi sandomirskiéj. Minąwszy Częstochowę, we wsi Ostrowach stojąc, namienił wojewodzie kijowskiemu, żeby poszedł do jedności i łączył się z hetmanem Sieniawskim; ale wojewoda kijowski zapalony na tę propozycyą gniewem, nie pamiętając dobrodziejstw eliberacyi swojéj od Moskwy przez Szmigielskiego, wydał go przed Stanisławem i Krassawem, chcąc go podobno życia zbawić, żeby mu córki nie dać za żonę, jako był obiecał, gdy go z niewoli Szmigielski wybawiał. A generał Krassaw téj godziny kazał Szmigielskiego wziąść w kajdany w kwaterze jego, we wsi Prusieku, pod Brzeźnicą.
§
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 157
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
