/ coby było na świecie nowego? Odpowiedział: nic. Drugi zaś/ coby była mądrość? odpowiedział: rozmyślanie o śmierci/ bowiem każdego dnia dusza z ciała wyniść oczekawa. Krótkich Powieści
ARCESILAVS Filozof/ gdy go pytano/ coby w tym było/ że od innych Sekt Filozofskich/ wiele ich odstawa do Epikurów: a od Epikurów rzadko któryby odstać miał do innej Sekty: na to tak powiedział: To w tym jest/ że z mężów bywają trzebieńcy/ ale z trzebieńca mąż nie będzie nigdy. Dając znać/ że ludzie skłoniejszy są do rozkoszy/ niżli do Cnoty. A Epikurowie rozkoszny żywot zalecali: Inszy zaś Filozofowie
/ coby było ná świećie nowego? Odpowiedźiał: nic. Drugi záś/ coby byłá mądrość? odpowiedźiał: rozmyślánie o śmierći/ bowiem káżdego dniá duszá z ćiáłá wyniść ocżekawa. Krotkich Powieśći
ARCESILAVS Filozof/ gdy go pytano/ coby w tym było/ że od innych Sekt Filozofskich/ wiele ich odstawa do Epikurow: á od Epikurow rzadko ktoryby odstáć miał do inney Sekty: ná to ták powiedźiał: To w tym iest/ że z mężow bywáią trzebieńcy/ ále z trzebieńcá mąż nie będźie nigdy. Dáiąc znáć/ że ludźie skłonieyszy są do roskoszy/ niżli do Cnoty. A Epikurowie roskoszny żywot zálecáli: Inszy záś Filozofowie
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 66
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
na świecie nowego? Odpowiedział: nic. Drugi zaś/ coby była mądrość? odpowiedział: rozmyślanie o śmierci/ bowiem każdego dnia dusza z ciała wyniść oczekawa. Krótkich Powieści
ARCESILAVS Filozof/ gdy go pytano/ coby w tym było/ że od innych Sekt Filozofskich/ wiele ich odstawa do Epikurów: a od Epikurów rzadko któryby odstać miał do innej Sekty: na to tak powiedział: To w tym jest/ że z mężów bywają trzebieńcy/ ale z trzebieńca mąż nie będzie nigdy. Dając znać/ że ludzie skłoniejszy są do rozkoszy/ niżli do Cnoty. A Epikurowie rozkoszny żywot zalecali: Inszy zaś Filozofowie żywot cnotliwy.
Ten
ná świećie nowego? Odpowiedźiał: nic. Drugi záś/ coby byłá mądrość? odpowiedźiał: rozmyślánie o śmierći/ bowiem káżdego dniá duszá z ćiáłá wyniść ocżekawa. Krotkich Powieśći
ARCESILAVS Filozof/ gdy go pytano/ coby w tym było/ że od innych Sekt Filozofskich/ wiele ich odstawa do Epikurow: á od Epikurow rzadko ktoryby odstáć miał do inney Sekty: ná to ták powiedźiał: To w tym iest/ że z mężow bywáią trzebieńcy/ ále z trzebieńcá mąż nie będźie nigdy. Dáiąc znáć/ że ludźie skłonieyszy są do roskoszy/ niżli do Cnoty. A Epikurowie roskoszny żywot zálecáli: Inszy záś Filozofowie żywot cnotliwy.
Ten
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 66
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Katarzyny niezmniejszyły w niej serca i odwagi, tak jako przystoi na ludzi pełnych Religii, i poczciwości.
Zawstydźcież się niedowiarkowie, zburzyciele cnoty, Obywatelstwa, i poczciwości z przykładu i wzoru tak chwalebnego jednej Panienki. Nauczcie się co to Religia złączona z poczciwością dokazać umie.
Niech zginie wasze Święte czyste Prawo natury od Epikurów dawnych obrzydłych przejęte, i wsławione przez wielkie imiona za dni naszych. Które ma za koniec dobro doczesne jakożkolwiek nabyte, zachowanie od bólu ciała w całości. Jakaż poczciwość być może w ludziach takiemu Prawu pod- ŚWIĘTEJ KATARZYNY
ległych. W ludziach gardzących Religią, jedynie na tym czystym prawie polegających? Świat się skończy i wasze
Katarzyny niezmnieyszyły w niey serca y odwagi, tak iako przystoi na ludzi pełnych Religii, y poczciwości.
Zawstydźcież się niedowiarkowie, zburzyciele cnoty, Obywatelstwa, y poczciwości z przykładu y wzoru tak chwalebnego iedney Panienki. Nauczcie się co to Religia złączona z poczciwością dokazać umie.
Niech zginie wasze Swięte czyste Prawo natury od Epikurow dawnych obrzydłych przeięte, y wsławione przez wielkie imiona za dni naszych. Ktore ma za koniec dobro doczesne iakożkolwiek nabyte, zachowanie od bolu ciała w całości. Iakaż poczciwość być może w ludziach takiemu Prawu pod- SWIĘTEY KATARZYNY
ległych. W ludziach gardzących Religią, iedynie na tym czystym prawie polegaiących? Swiat się skończy y wasze
Skrót tekstu: PiotrKaz
Strona: 54
Tytuł:
Kazania przeciwko zdaniom i zgorszeniom wieku naszego
Autor:
Gracjan Józef Piotrowski
Drukarnia:
Michał Gröll
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
odeszli. 16
. A Gdy ich Paweł w Ateniech czekał/ poruszał się w nim Duch jego/ widząc ono miasto poddane bałwochwalstwu. 17. A przetoż miewał rozmowę z Żydami/ i z ludźmi nabożnymi/ w bożnicy i na rynku na każdy dzień/ z kim się mu trafiło. 18. Tedy niektórzy z Epikurów i Stoików Filozofowie/ spierali się z nim: A niektórzy mówili; Cóż wżdy ten plotka mówić chce? A drudzy; Zda się być opowiadaczem obcych bogów. Bo im JEzusa i zmartwychwstanie opowiadał. 19. A porwawszy go/ wiedli do Areopagu/ mówiąc: Możemyli wiedzieć co to jest za nowa nauka którą ty
odeszli. 16
. A Gdy ich Páweł w Ateniech cżekał/ poruszáł śię w nim Duch jego/ widząc ono miásto poddáne báłwochwálstwu. 17. A przetoż miewał rozmowę z Zydámi/ y z ludźmi nabożnymi/ w bożnicy y ná rynku ná káżdy dźień/ z kim śię mu tráfiło. 18. Tedy niektorzy z Epikurow y Stoikow Filozofowie/ spieráli śię z nim: A niektorzy mowili; Coż wżdy ten plotká mowić chce? A drudzy; Zda śię być opowiádácżem obcych bogow. Bo im IEzusá y zmartwychwstánie opowiádał. 19. A porwawszy go/ wiedli do Areopágu/ mowiąc: Możemyli wiedźieć co to jest zá nowa náuká ktorą ty
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 145
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. m. 699. seq. Tit. in L. T. H. p. m. 254.
Obyż się teraz tacy Szyderze/ którzy o żywocie wiecznym mało co/ albo nic nie trzymają/ na świecie nie znajdowali! Lecz gdziekolwiek oczy nasze obróciemy/ tam miedzy podłymi i zacnymi ludźmi Ateistów i Epikurów takich /którzy żywota wiecznego nie wierzą/ dość znajdziemy; a lubo tego usty nie mówią: Jednak w sercu swoim o żywocie wiecznym nic nie dzierżą. Zaczym też śmierć/ ponieważ jej sobie żywotem wiecznym słodzić nie umieją/ z Arystotelesem za najstraszliwszą rzecz mają/ i onej/ gdy do nich w nawiedziny przychodzi/ niezmiernie
. m. 699. seq. Tit. in L. T. H. p. m. 254.
Obyż śię teraz tácy Szyderze/ ktorzy o żywoćie wiecznym máło co/ álbo nic nie trzymáią/ ná świećie nie znaydowáli! Lecz gdźiekolwiek oczy násze obroćiemy/ tám miedzy podłymi y zacnymi ludźmi Ateistow y Epikurow tákich /ktorzy żywotá wiecznego nie wierzą/ dość znaydźiemy; á lubo tego usty nie mowią: Iednák w sercu swoim o żywoćie wiecznym nic nie dźierżą. Záczym też śmierć/ ponieważ iey sobie żywotem wiecznym słodźić nie umieią/ z Aristotelesem zá naystrászliwszą rzecz máią/ y oney/ gdy do nich w nawiedźiny przychodźi/ niezmiernie
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Pii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
. Vid. Filozof. Moral. Wednelini, Lib. II. de Laetycja Cordys, Cap. III. p. m. 583. seqq. gdzie tę ma kwestyją: An Epicurus summum bonum posuerit in voluptate corpiris: Na którą tak odpowiada. A prisciset recentioribus
W piśmie Z. dzieje się też wzmianka Epikurów (Act. 17. V. 18.) któryż z Pawłem Z. dysputowali; a bez wątpienia ona dysputacyją była o zmartwych wstaniu/ którego Epikurowie (Filoozofowie) wierzyć nie chcieli; jako Ranavellus in Biblioteca Sacra sub V. Epicurei f.m. 872. pisze mówiąc:
Akt. Apostol.
. Vid. Philosoph. Moral. Wednelini, Lib. II. de Laetitiâ Cordis, Cap. III. p. m. 583. seqq. gdźie tę ma kwestyią: An Epicurus summum bonum posuerit in voluptate corpiris: Ná ktorą ták odpowiádá. A prisciset recentioribus
W piśmie S. dźieie śię też wzmiánká Epikurow (Act. 17. V. 18.) ktoryz z Páwłem S. dysputowáli; á bez wątpienia oná dysputácyią byłá o zmartwych wstániu/ ktorego Epikurowie (Filoozofowie) wierzyć nie chćieli; iáko Ranavellus in Bibliothecâ Sacrâ sub V. Epicurei f.m. 872. pisze mowiąc:
Act. Apostol.
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Ziiiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
