piękne Kolegium, które tameczni nazywają Albo, Gdzie jedno od Anatomiej/ albo Anatomickie/ zdawna/ pięknie wybudowane/ postawione Teatrum stoi. W Pałacu Capilistarum, stoi jeden niezmiernie wielki drewni[...] ny Koń/ tym tytułem/ koń Trojański/ stąd poznać/ że tego kiedyś/ pewnej zażywano Konia Ko[...] dyjej. Przy Kościele alli Eremita[...] jest Pałac Folcary, na kształt jednego Amfiteatrum, a ten pospolicie alla Arena nazywają Tu ma jeden zacny i piękny Ogród Hortus Medycorum intytułów[...] ny/ wiele rzeczy do widzenia m[...] cy godnych/ a ten jednemu oddany/ i polecony w opiekę[...] gródnikowi/ który względem[...] Pce i zawiadowania/ od Wenetów na każdy Rok po 500
piękne Collegium, ktore támeczni nazywáią Albo, Gdźie iedno od Anathomiiey/ álbo Anátomickie/ zdawná/ pięknie wybudowáne/ postáwione Theatrum stoi. W Páłácu Capilistarum, stoi ieden niezmiernie wielki drewni[...] ny Koń/ tym tytułem/ koń Troiáński/ ztąd poznáć/ że tego kiedyś/ pewney záżywano Koniá Ko[...] dyiey. Przy Kośćiele alli Eremita[...] iest Páłác Folcari, ná kształt iednego Amphiteatrum, á ten pospolićie alla Arena názywáią Tu ma ieden zacny y piękny Ogrod Hortus Medicorum intytułow[...] ny/ wiele rzeczy do widzenia m[...] cy godnych/ á ten iednemu oddány/ y polecony w opiekę[...] grodnikowi/ ktory względem[...] Pce y záwiádowánia/ od Wenetow ná káżdy Rok po 500
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 261
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
. 1597 którąm opisał w Części II Aten, ale Francuzi odebrali mężnie. Na co tam jest powieść: Ambianu było wzięte zdradą lisa, a odebrane mocą Lwa; stoi te miasto nad rzeką Somina albo Summona, która nigdy nie zamarza; znać na dnie ma minerały, albo płynie z cieplic. Tu się urodził Piotr Eremita Autor najpierwszy Krucjaty. Tu jest w Pikardii Bulon, Bullonia Miasto od Ludwika XI kupione u Bertranda Hrabi Ornwerskiego, i oddane protekcyj Matki Najs. z ofiarowaniem Serca złotego pod nogi jej tam, w Obrazie cudownej, któreby ważyło 2000 czerwonych złotych, do takiej daniny obligując swoich Sukcesorów, aby te Miasto trzymali od Matki
. 1597 ktorąm opisał w Części II Aten, ale Francuzi odebrali mężnie. Na co tam iest powieść: Ambianū było wzięte zdradą lisa, a odebrane mocą Lwa; stoi te miásto nad rzeką Somina albo Summoná, ktora nigdy nie zamarza; znać ná dnie ma minerały, albo płynie z cieplic. Tu się urodził Piotr Eremita Autor naypierwszy Krucyaty. Tu iest w Pikardii Bulon, Bullonia Miasto od Ludwika XI kupione u Bertranda Hrabi Ornwerskiego, y oddane protekcyi Matki Nays. z ofiarowaniem Serca złotego pod nogi iey tam, w Obrazie cudowney, ktoreby ważyło 2000 czerwonych złotych, do takiey daniny obliguiąc swoich Sukcessorow, aby te Miasto trzymali od Mátki
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 183
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
kraje był Pr. Biul Katalanus Benedyktin/ który tam pojachał ze 12. kapłanów w roku 1493. za wtórą wyprawą/ którą tam Columbus uczynił. Ci się zostali byli na wyspie Hiszpanioli/ i po jej kątach/ kędy więcej służyli Hiszpanom/ a niż Indianom. Rozumiem iż z tymiż pojachał był F. Romanus Eremita z zakonu ś. Jeronyma/ o którym jest wzmianka w żywocie Columbusowym. W roku 1522 Cesarz Karzeł V. posłał z Flandrii do Cortesiusa trzech Ojców Z. Franciszka/ z których jeden F. Petrus de Guanto pracował przez 50 lat/ ucząc dzieci czytać/ i pisać/ i śpiewać/ budując kościoły/ zakładając seminaria
kráie był Pr. Biul Cátálánus Benediktin/ ktory tám poiáchał ze 12. kápłánow w roku 1493. zá wtorą wypráwą/ ktorą tám Columbus vczynił. Ci się zostáli byli ná wyspie Hiszpánioli/ y po iey kątách/ kędy więcey służyli Hiszpanom/ á niz Indiánom. Rozumiem iż z tymiż poiáchał był F. Romanus Eremita z zakonu ś. Ieronymá/ o ktorym iest wzmiánká w żywoćie Columbusowym. W roku 1522 Cesarz Kárzeł V. posłał z Flándriey do Cortesiusá trzech Oycow S. Fránćiszká/ z ktorych ieden F. Petrus de Guanto prácował przez 50 lat/ vcząc dźieći czytáć/ y pisáć/ y śpiewáć/ buduiąc kośćioły/ zákłádáiąc seminária
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 41
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
poważnością przyciśniony/ był posłuszny. Od onej godziny od wszelakiej pokusy cielesny został wolny/ tak iż i pani jego się dziwowała. To gdy wszytko Pustelnikowi opowiedział: On łaskawości i pokorze Matki Bożej się dziwując rzekł. Ja Chcę przybyć na dzień wesela twego. A tym czasem rozpraw rzeczy twoje. Co gdy on uczynił/ Eremita na dzień naznaczony przyszedł/ i rzekł do młodzieńca. Czujesz co boleści. Odpowiedział że nic. A gdy go po godzinie także pytał. Odpowiedział. Teraz czuję. I tak za krótki czas ducha Panu Bogu oddał/ aby obiecanego niebieskiego wesela na wieki zażywał. Caes: lib: 2 . cap: 35. Anielskie
poważnosćią przyćiśniony/ był posłuszny. Od oney godźiny od wszelákiey pokusy ćielesny został wolny/ ták iż y páni iego sie dźiwowałá. To gdy wszytko Pustelnikowi opowiedźiał: On łáskáwośći y pokorze Matki Bożey sie dźiwuiąc rzekł. Ia Chcę przybydź ná dzień wesela twego. A tym czásem rospraw rzeczy twoie. Co gdy on vcżynił/ Eremitá na dźień náznaczony przyszedł/ y rzekł do młodzieńca. Czuiesz co bolesći. Odpowiedźiał że nic. A gdy go po godźinie także pytał. Odpowiedział. Teraz czuię. Y ták zá krotki czas duchá Pánu Bogu oddał/ áby obiecánego niebieskiego wesela ná wieki záżywał. Caes: lib: 2 . cap: 35. Anyelskie
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 27
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
barzo śmierdział. A gdy się zatykał pustelnik/ rzekł Anioł: Czemu nos zatykasz? A on: Iż nie mogę tego smrodu znosić. Po małej chwili młodzieniec niejaki piękny/ ślicznie ubrany/ on i koń na którym jechał mimo nie mijał/ a gdy jeszcze daleko był/ Anioł jął sobie nos zatykać. Czemu się Eremita barzo dziwując rzecze: Czemu tak nozdrza ściskasz? On odpowiedżyał: Ten młodzieniec wszeteczny i pyszny bez porównania barziej śmierdzi przed Bogiem i Anioły/ a niżli jakikolwiek ścierw przed ludźmi. Anton: par: 4. Summę Theolo. tit: 14. cap: 6. § 1. Przykład XIX. Anioł widzian był ofiarę
bárzo śmierdźiał. A gdy sie zátykał pustelnik/ rzekł Anyoł: Czemu nos zátykász? A on: Iż nie mogę tego smrodu znośić. Po máłey chwili młodźieniec nieiáki piękny/ ślicznie vbrány/ on y koń na ktorym iechał mimo nié miiał/ á gdy iescze dáleko był/ Anyoł iął sobie nos zátykáć. Czemu sie Eremitá barzo dźiwuiąc rzecze: Czemu ták nozdrzá śćiskasz? On odpowiedżiał: Ten młodźieniec wszeteczny y pyszny bez porownánia bárźiey smierdźi przed Bogiem y Anyoły/ á niżli iákikolwiek śćierw przed ludźmi. Anton: par: 4. Summę Theolo. tit: 14. cap: 6. § 1. PRZYKLAD XIX. Anyoł widźian był ofiárę
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 49
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
u Pana uprosił: tedy umarły odpowiedział. Namilszy Ojcze/ te dostateczne będą mnie i tobie. A to rzekł/ iż mu on dóbr swoich pozwolił/ które dane/ nie bywają umniejszone/ ale więcej rozmnożone. Ex libro Vitae Fratrum Prędicatorum parte 5. cap: 5. Apostata. Przykład IX. Apostatą się stawszy Eremita/ przez opętanie szatańskie/ wrócił się na puszczą. 50.
MŁodzieniec niektóry w Azji/ bogaty/ zacnie urodzony/ mając żonę i syna maluczkiego/ gdy w Egipcie był Starostą/ często wyprawując się przeciw nieprzyjaciołom/ zachodził na puszczą i tam rozmaite miejsca świętych nawiedzał/ od błogosławionego Jana Opata słowo zbawienne przyjął. I nie
v Páná vprosił: tedy vmárły odpowiedźiał. Namilszy Oycze/ te dostáteczne będą mnie y tobie. A to rzekł/ iż mu on dobr swoich pozwolił/ ktore dáne/ nie bywáią vmnieyszone/ ále więcey rozmnożone. Ex libro Vitae Fratrum Prędicatorum parte 5. cap: 5. Apostatá. PRZYKLAD IX. Apostatą sie stawszy Eremitá/ przez opętánie szátáńskie/ wroćił sie ná pusczą. 50.
MŁodźieniec niektory w Azyey/ bogáty/ zácnie vrodzony/ máiąc żonę y syná máluczkiego/ gdy w Egiptćie był Stárostą/ często wypráwuiąc sie przeciw nieprzyiaćiołom/ záchodźił ná pusczą y tám rozmáite mieyscá świętych náwiedzał/ od błogosłáwionego Ianá Opátá słowo zbáwienne przyiął. Y nie
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 61
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
dobrze szafował. Odpowiedź odniósł: Iż tak lepiej dla niego. Ale gdy on przedsię za nim prosił/ aż też i ręczył/ pozwolno czego żądał. Rano tedy on Strycharz gdy dla roboty stary mur łamał/ wielki skarb złota nalazł/ zaczym stał się wielkim u Cesarza/ a jeszcze więtszym trapicielem ubogich. Tym czasem Eremita był porwany na sąd/ widział/ ano się Aniołowie żałowali na Strycharza: Którym odpowiedziano/ rękojmia będzie odpowiadał. Zdumiały Eremita żądał o ratunek Naświętszej Panny. Która uprosiła aby szedł do niego/ a upominał go z tego. Co gdy chciał uczynić/ ale przystępu nie mógł mieć/ i owszem gdy się do niego cisnął
dobrze száfował. Odpówiedź odniosł: Iż ták lepiey dla niego. Ale gdy on przedsię zá nim prośił/ áż też y ręczył/ pozwolno czego żądał. Ráno tedy on Strycharz gdy dla roboty stáry mur łamał/ wielki skarb złotá nálazł/ záczym sstał sie wielkim v Cesárzá/ á iescze więtszym trapićielem vbogich. Tym czásem Eremitá był porwány ná sąd/ widźiał/ áno sie Anyołowie żáłowáli ná Strychárzá: Ktorym odpowiedźiano/ rękoymia będźie odpowiádał. Zdumiáły Eremitá żądał o rátunek Naświętszey Pánny. Ktora vprośiłá áby szedł do niego/ á vpominał go z tego. Co gdy chćiał vczynić/ ále przystępu nie mogł mieć/ y owszem gdy sie do niego ćisnął
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 94
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
ręczył/ pozwolno czego żądał. Rano tedy on Strycharz gdy dla roboty stary mur łamał/ wielki skarb złota nalazł/ zaczym stał się wielkim u Cesarza/ a jeszcze więtszym trapicielem ubogich. Tym czasem Eremita był porwany na sąd/ widział/ ano się Aniołowie żałowali na Strycharza: Którym odpowiedziano/ rękojmia będzie odpowiadał. Zdumiały Eremita żądał o ratunek Naświętszej Panny. Która uprosiła aby szedł do niego/ a upominał go z tego. Co gdy chciał uczynić/ ale przystępu nie mógł mieć/ i owszem gdy się do niego cisnął/ kijem wziął/ i tak się do Celle wrócił. Powtóre porwany był na sąd/ a jako pierwej także był
ręczył/ pozwolno czego żądał. Ráno tedy on Strycharz gdy dla roboty stáry mur łamał/ wielki skarb złotá nálazł/ záczym sstał sie wielkim v Cesárzá/ á iescze więtszym trapićielem vbogich. Tym czásem Eremitá był porwány ná sąd/ widźiał/ áno sie Anyołowie żáłowáli ná Strychárzá: Ktorym odpowiedźiano/ rękoymia będźie odpowiádał. Zdumiáły Eremitá żądał o rátunek Naświętszey Pánny. Ktora vprośiłá áby szedł do niego/ á vpominał go z tego. Co gdy chćiał vczynić/ ále przystępu nie mogł mieć/ y owszem gdy sie do niego ćisnął/ kiiem wźiął/ y ták sie do Celle wroćił. Powtore porwány był ná sąd/ á iáko pierwey tákże był
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 94
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
chorobie dusza umierając wszytkim członkom dziękowała. 109.
BYł niektóry święty Pustelnik/ który miedzy inemi cnotami wielką miał łaskę do usługowania chorym. Ten przez widzenie będąc upomniony szedł do blizkiego miasta; a gdy przychodził do bramy/ ujrzał barzo straszliwie chorego i śmierdzącego/ którego ani trędowaci miedzy sobą strzymać nie mogli. Temu ś. Eremita służyć począł/ posilając go w Panu. Odpowiedział chory: Bóg najwysszy niech będzie pochwalony który mi tę chorobę darował. Ale boję się żeby mi Pan Bóg nie umnniejszył w niebie zasługi dla twojej tak pokornej posługi. A on: Nie tak/ ale dla mojej przysługi jestem tu posłany. Tak święty spór na każdy dzień
chorobie duszá vmieráiąc wszytkim członkom dźiękowáłá. 109.
BYł niektory święty Pustelnik/ ktory miedzy inemi cnotámi wielką miał łáskę do vsługowánia chorym. Ten przez widzenie będąc vpomniony szedł do blizkiego miástá; á gdy przychodźił do bramy/ vyrzał barzo strászliwie chorego y śmierdzącego/ ktorego áni trędowáći miedzy sobą strzymáć nie mogli. Temu ś. Eremitá służyć począł/ pośiláiąc go w Pánu. Odpowiedźiał chory: Bog naywysszy niech będźie pochwalony ktory mi tę chorobę dárował. Ale boię sie żeby mi Pan Bog nie vmnnieyszył w niebie zasługi dla twoiey tak pokorney posługi. A on: Nie ták/ ále dla moiey przysługi iestem tu posłány. Ták święty spór ná káżdy dźień
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 113
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
chory: Bóg najwysszy niech będzie pochwalony który mi tę chorobę darował. Ale boję się żeby mi Pan Bóg nie umnniejszył w niebie zasługi dla twojej tak pokornej posługi. A on: Nie tak/ ale dla mojej przysługi jestem tu posłany. Tak święty spór na każdy dzień miedzy nimi się wszczynał; a im więcej choremu Eremita usługował/ tym więcej i lepiej jeszcze służyć pragnął/ a chory mu tego nie dopuszczał/ aby więcej cierpiąc/ więcej sobie u Boga wysłużył. Po piącinaście lat/ chory jął całować ręce Eremity/ dziękując mu za uczynność którą mu wyrządzał. A Pustelnik prosił Pana Boga/ aby mu raczył ukazać/ jako ta dusza święta
chory: Bog naywysszy niech będźie pochwalony ktory mi tę chorobę dárował. Ale boię sie żeby mi Pan Bog nie vmnnieyszył w niebie zasługi dla twoiey tak pokorney posługi. A on: Nie ták/ ále dla moiey przysługi iestem tu posłány. Ták święty spór ná káżdy dźień miedzy nimi sie wsczynał; á im więcey choremu Eremitá vsługował/ tym więcey y lepiey iescze służyć prágnął/ á chory mu tego nie dopusczał/ áby więcey ćierpiąc/ więcey sobie v Boga wysłużył. Po piąćinaśćie lat/ chory iął cáłowáć ręce Eremity/ dźiękuiąc mu zá vczynność ktorą mu wyrządzał. A Pustelnik prośił Páná Bogá/ áby mu raczył vkázáć/ iáko tá duszá święta
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 113
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
