chodzi:) abo linia z Celami (jeżeli igiełka pilnuje linii południowej, a ona po 360 podziałach postępuje;) gdy nie przypadną na zupełny podział, ale na cząstkę jego jaką (trzecią, piątą dziesiątą, dwudziestą, trzydziestą, sześćdziesiątą etc:) tylko z domysłu anguły z znaczną omyłką wydzielają. Ze się prędko error wkrada w wypisaniu gradusów, którymi dukty między stacjami ustępują od południa, abo od pułnocy, na wschód abo na zachód, jeden za drugi pisząc. Ze wypisują liczbę miar (których zażywają na ziemi) nie łokciami, ale laskami abo sznurami. Naprzykład od tej, do tej stacyj, 10. 13. 15
chodźi:) ábo liniia z Celámi (ieżeli igiełká pilnuie linii południowey, á ona po 360 podźiałách postępuie;) gdy nie przypádną ná zupełny podźiał, ále ná cząstkę iego iaką (trzećią, piątą dźieśiątą, dwudźiestą, trzydźiestą, sześćdźieśiątą etc:) tylko z domysłu ánguły z znáczną omyłką wydźieláią. Ze się prędko error wkrada w wypisániu gradusow, ktorymi dukty między stácyámi vstępuią od południa, abo od pułnocy, ná wschod ábo ná zachod, ieden za drugi pisząc. Ze wypisuią liczbę miar (ktorych záżywáią ná źiemi) nie łokćiámi, ále laskámi ábo sznurámi. Náprzykład od tey, do tey stacyi, 10. 13. 15
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 63
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
górejącemu i znowu z popiołu odrodzić się mającemu, podawał lemmata albo Inskrypcje: Perit nè pereat: Post fata superstes: Quas excitavi, patior: Ex funere vitam: Moriar ut vivam:
Żeby zaś ta posterior Negativa o Feniksie Sentencja, pierwszej od Starożytnych, Poważnych i Świętych Autorów utwierdzona, nie była krytykowana, i im error nie był imputowany, tak trzeba o nich wszystkich trzymać, że to oni non ex ignorantia, albo errore craso napisali, ale wieków dawnych zdania zażywali i fabuł, jak my teraz o Jowiszu, Herkulesie, o Palladzie z Jowisza Mózgu zrodzonej. Potym do skonwinkowania Pogan, trzeba było Pogańskich zażywać Argumentów albo racyj z ich
goreiącemu y znowu z popiołu odrodzić się maiącemu, podawał lemmata albo Inskrypcye: Perit nè pereat: Post fata superstes: Quas excitavi, patior: Ex funere vitam: Moriar ut vivam:
Zeby zaś ta posterior Negativa o Fenixie Sentencya, pierwszey od Starożytnych, Poważnych y Swiętych Autorow utwierdzona, nie była krytykowana, y im error nie był imputowany, tak trzeba o nich wsżystkich trzymać, że to oni non ex ignorantia, albo errore craso nápisali, ale wiekow dáwnych zdania zażywali y fabuł, iak my teráz o Iowiszu, Herkulesie, o Palladzie z Iowisza Mozgu zrodzoney. Potym do zkonwinkowania Pogan, trzeba było Pogańskich zażywać Argumentow albo racyi z ich
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 123
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
wniesiony, jako Bogu najmilejszy. Wchodzącego pytał BÓG, jeśli się czynił Synem Bożym? Odpowiedział: Bądź łaskaw Panie, Ja się Twoją Służbą nie brzydzę Ludzie fał szywie to na mnie włożyli, i pobłądzili: jako o tym jego bajaniu Damascenus i Baronius świadczą. W tej swojej Baśni Mahomet po pastuchowsku błądzi. Wskrzesił wyklęty error Manichejczyków, że cień za Chrystusa ukrzyżowali Żydzi, że Sługą Syna Bożego nazywa, a Syn równy Ojcu w Istocie będąc DEUS de DEO, i prawdziwym Synem Jego: Ego hodie genui Te.
3. Przechwalał się Mahomet, że mu czteroletniemu, gdy pasł owce, pokazał się Archanioł Gabriel, serce wyjął z niego z
wniesiony, iako Bogu naymileyszy. Wchodzącego pytał BOG, ieśli się czynił Synem Bożym? Odpowiedział: Bądz łaskaw Panie, Ia się Twoią Służbą nie brzydzę Ludzie fał szywie to na mnie włożyli, y pobłądzili: iako o tym iego baianiu Damascenus y Baronius swiadczą. W tey swoiey Baśni Machomet po pastuchowsku błądzi. Wskrzesił wyklęty error Manicheyczykow, że cień za Chrystusa ukrzyżowali Zydzi, że Sługą Syna Bożego nazywa, a Syn rowny Oycu w Istocie będąc DEUS de DEO, y prawdziwym Synem Iego: Ego hodie genui Te.
3. Przechwalał się Machomet, że mu czteroletniemu, gdy pásł owce, pokazał się Archanioł Gabriel, serce wyiął z niego z
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1099
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Herezja przykrępowane, według Bochiusza. Przydaje Caesar Ripa tejże osobie gołębicę nad głową, i dwa klucze w ręku.
21 Eleemosyna, albo Jałmużna, maluje się w postaci Matrony z twarzą zasłonioną, i całym pokrytym ciałem, na wierzchu głowy kaganiec, a rękami z pod szat ubogim daje Jałmużnę, według Bochiusza.
22 Error, albo błąd, dobrze adumbruje Młodzian, Męża na tarczy malowanego mający, i zawiązane oczy na rozstaniu dróg, kijem drogę macający.
23 Fama, albo Sława, wyraża się przez Niewiastę, w delikatne chusty ubraną, podpasaną, tu owdzie latającą, trąbiącą; albo też wyraża się przez Monstrum skrzydlaste, wiele języków,
Herezya przykrępowane, według Bochiuszá. Przydáie Caesar Ripa teyże osobie gołębicę nad głową, y dwá klucze w ręku.
21 Eleemosyna, albo Iałmużna, máluie się w postaci Mátrony z twarzą zasłonioną, y całym pokrytym ciałem, na wierzchu głowy káganiec, a rękámi z pod szát ubogim daie Iałmużnę, według Bochiuszá.
22 Error, albo błąd, dobrze adumbruie Młodzian, Męża na tarczy malowanego máiący, y záwiązáne oczy na rozstaniu drog, kiiem drogę mácaiący.
23 Fama, albo Sławá, wyraża się przez Niewiastę, w delikatne chusty ubraną, podpasaną, tu owdzie lataiącą, trąbiącą; albo też wyráża się przez Monstrum skrzydlaste, wiele ięzykow,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1169
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, tak dalece, że Damy stroje bogate swoje do Kościoła Junony Bogini oddawały. Sam w jedzeniu parcissimus, mięsa i bobu nie kosztując. Niektórzy u Klemensa Aleksandryjskiego rozumieli, że Ezechiel Prorok był ipsissimus Pythagras z racyj, że niektóre rzeczy z tego hausit Proroka, i z innych do swej nauki i ksiąg. Ale to error wielki, bo Ezechiel był Żydem i zostawał in vivis za Nabuchodonozora Króla, a Pytagóras był Grek, żyjący za Kambizesa Burzyciela Chaldejskiej Monarchii, jednak circumcisus według Teodoreta. Wierzył i trzymał oprócz Metempsichosim, że rzeczy Niebieskie i ziemskie, piekną między sobą obserwują harmonię dlatego dobrze wszytkie się szykują rzeczy. Nauczał iż świat nie jest
, tak dalece, że Damy stroie bogate swoie do Kościoła Iunony Bogini oddawały. Sam w iedzeniu parcissimus, mięsa y bobu nie kosztuiąc. Niektorzy u Klemensa Alexandriyskiego rozumieli, że Ezechiel Prorok był ipsissimus Pythagras z racyi, że niektore rzeczy z tego hausit Proroka, y z innych do swey nauki y ksiąg. Ale to error wielki, bo Ezechiel był Zydem y zostawał in vivis za Nabuchodonozora Krola, á Pytagoras był Grek, żyiący za Kambizesa Burzyciela Chaldeyskiey Monarchii, iednak circumcisus według Teodoreta. Wierzył y trzymał oprocz Metempsichosim, że rzeczy Niebieskie y ziemskie, piekną między sobą obserwuią harmonię dlatego dobrze wszytkie się szykuią rzeczy. Nauczał iż swiat nie iest
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 674
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
zaczynać przychodzi. O murowaniu tedy mówiąc/ w nim z tych rzeczy każdą z osobna uważyć potrzeba. Fundament/ Ściany/ Dziury potrzebne wścianach/ Wschody/ Kominy/ Prywety/ nakoniec Dach/ który wszytko kończy.
Zaczynam słusznie od Fundamentu w tym albowiem najpierwszy/ najpilniejszy/ i najpotrzebniejszy ma być dozór. Bo error w nim popełniony/ i szkodliwy barzo i ledwo wetowany.
Nim tedy Mur fundamentalny poczniesz. Pierwsza przestroga jest uważyć grunt/ jeżeli mocny/ trwały/ stały/ i ziemie nienaruszanej/ albo jeżeli wody blisko w nim niemasz i źródlisk. Czego probować radzą studniami in area, gdzie ma być budynek/ kopanemi/ albo
záczynác przychodźi. O murowániu tedy mowiąc/ w nim z tych rzeczy káżdą z osobná vwáżyc potrzebá. Fundáment/ Sćiány/ Dźiury potrzebne wśćiánách/ Wschody/ Kominy/ Prywety/ nákoniec Dách/ ktory wszytko konczy.
Záczynam słusznie od Fundámentu w tym álbowiem naypierwszy/ naypilnieyszy/ y naypotrzebnieyszy ma być dozor. Bo error w nim popełniony/ y szkodliwy bárzo y ledwo wetowány.
Nim tedy Mur fundámentálny poczniesz. Pierwsza przestrogá iest vważyć grunt/ ieżeli mocny/ trwáły/ stáły/ y źiemie nienáruszáney/ álbo ieżeli wody blisko w nim niemász y źrodlisk. Czego probowáć rádzą studniami in area, gdźie ma bydź budynek/ kopánemi/ álbo
Skrót tekstu: NaukaBud
Strona: C2v
Tytuł:
Krótka nauka budownicza
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Wdowa i Dziedzice Andrzeja Piotrowczyka
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
architektura, budownictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
18 lat od koronacji poczynali się upominać przysięgi, nie w 17 lat od Rewia wspominali rozmowy rewelskie, nie w pięć lat głosy niepołomskie, ale zaraz, skoro co usłyszeli, jechali do dworu i mówili: »Królu, quid audio de te?« Jeśli nie dosyć się stało, albo suspicja nie zniesiona, albo error, bez którego wiek ludzki być nie może, non excusatus, dopiero z kilką szlachciców i kilką senatorów, bo nigdy te senatorstwa przodkowie naszy tak do pychy nie obracali, jako teraz ci nowi senatorowie, a jeśli upór baczyli, to w tajemnej radzie, jeśli i tam nie dosyć się stało, to dopiero, wstawszy
18 lat od koronacyej poczynali się upominać przysięgi, nie w 17 lat od Rewia wspominali rozmowy rewelskie, nie w pięć lat głosy niepołomskie, ale zaraz, skoro co usłyszeli, jechali do dworu i mówili: »Królu, quid audio de te?« Jeśli nie dosyć się stało, albo suspicya nie zniesiona, albo error, bez którego wiek ludzki być nie może, non excusatus, dopiero z kilką ślachciców i kilką senatorów, bo nigdy te senatorstwa przodkowie naszy tak do pychy nie obracali, jako teraz ci nowi senatorowie, a jeśli upór baczyli, to w tajemnej radzie, jeśli i tam nie dosyć się stało, to dopiero, wstawszy
Skrót tekstu: DeklPisCz_II
Strona: 320
Tytuł:
Deklaracya pisma pana Wojewody krakowskiego, w Stężycy miedzy ludzie podanego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
wybornych terminów. Jeźli w mym wierszu gustu nieznajdziesz, na reszcie? Wybaczysz, jak Pan mądry, że to są Niewieście Koncepta, które żadnej w nauce praktyki Nie mając, ledwie znają Imię Poetyki. CZytelnik też łaskawy, grzeczny, rozeznany, Pogładzi wiersz chropawy, i nieokrzesany, Mam nadzieję, że gdzie się Error jaki Zjawi, Podłej Autorki dzieło, dyskretnie poprawi. Ten, komu z ferca z chęci, z wdzięczności dozgonnej Oddam życie DAWIDA, w ufności niepłonnej Jestem, że jako Jego Rodzice kochani Łaskawi na mnie, tak Syn pracy mej niezgani. Któremu tyle Fortun, Honorów domowych, Życzę, ile było, jest,
wybornych terminow. Jeźli w mym wierszu gustu nieznáydziesz, ná reszcie? Wybaczysz, iák Pan mądry, że to są Niewieście Koncepta, ktore żadney w náuce práktyki Nie maiąc, ledwie znaią Imię Pòètyki. CZytelnik też łáskawy, grzeczny, rozeznany, Pogładzi wiersz chropawy, y nieokrzesany, Mam nádzieię, że gdzie się Error iaki ziawi, Podłey Autorki dzieło, dyskretnie poprawi. Ten, komu z ferca z chęci, z wdzięczności dozgonney Oddam życie DAWIDA, w ufności niepłonney Jestem, że iáko Jego Rodzice kochani Łáskawi ná mnie, ták Syn prácy mey niezgani. Ktoremu tyle Fortun, Honorow domowych, Zyczę, ile było, iest,
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 151
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
, gust twój kontentować, Żebyś mnie uznał dobrą Gospodynią, Co w Domach swoich ludzkość gościom czynią. Jeżlić się sama podobam, a ty mnie, Weźże wraz ze mną, Fortun mych dostatek, Zostań na zawsze pod zakładem przy mnie, Wiesz co za Imię, ma, każdy niestatek, Byłby to Error, po świecie obszerny, Gdyby z KsIĄZĘCIA zmiennik był niewierny.
Ściele się ADOLF przed Boginią plackiem, Wyznaje swoję niegodność w pokorze, Kiedy fortunnym potrząsneła wackiem, Zapomniał że ten, kiedyś się rozporze; Dopiero wesoł że za Księstwa stratę, Znalazł stworzenie piękne i Bogate. Całuje Rękę, swej Księżnej i rzecze
, gust twoy kontentować, Zebyś mnie uznał dobrą Gospodynią, Co w Domach swoich ludzkość gościom czynią. Jeżlić się sama podobam, á ty mnie, Weźże wraz ze mną, Fortun mych dostátek, Zostań ná záwsze pod zákładem przy mnie, Wiesz co zá Imię, ma, każdy niestátek, Byłby to Error, po świecie obszerny, Gdyby z XIĄZĘCIA zmiennik był niewierny.
Sciele się ADOLF przed Boginią plackiem, Wyznaie swoię niegodność w pokorze, Kiedy fortunnym potrząsneła wáckiem, Zápomniał że ten, kiedyś się rozporze; Dopiero wesoł źe zá Xięstwa strátę, Ználazł stworzenie piękne y Bogáte. Cáłuie Rękę, swey Xiężney y rzecze
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 65
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
funt. prochu ptaszego: ważące 24. albo 25. cent. I tak wszystkie differentia, tak form różnych, jako i Kalibr, reductae sunt/ in ista quatuor genera, które w przyłożonej figurze N^o^ 10. obaczyć możesz, i niepotrzeba się obawiać, aby w dodawaniu potrzebnej provisiej, jako przed tym bywało, error jaki urość miał. Zaco JEgo Książęcej Mści, który pilnością eksperiencją i providencją swoją to sprawił, dziękować potrzeba. Tym tedy zamykam pierwszą część traktatu tego, w którym się dostatecznie pokazało, które napierwsze, namocniejsze, i do wojny nasposobniejsze działa są: skąd tak Ludwisarz jako i pilny Puszkarz obaczyć może, jako się
funt. prochu ptászego: ważące 24. álbo 25. cent. Y ták wszystkie differentia, ták form roznych, iáko y Calibr, reductae sunt/ in ista quatuor genera, ktore w przyłożoney figurze N^o^ 10. obaczyć możesz, y niepotrzebá śię obawiáć, aby w dodawániu potrzebney provisiey, iáko przed tym bywáło, error iáki urość miał. Záco JE^o^ Xiążęcey Mści, ktory pilnośćią experientią y providentią swoią to spráwił, dźiękowáć potrzebá. Tym tedy zámykam pierwszą część tractatu tego, w ktorym śię dostatecznie pokazáło, ktore napierwsze, namocnieysze, y do wojny nasposobnieysze dźiáłá są: zkąd ták Ludwisarz iáko y pilny Puszkarz obaczyć może, iáko śię
Skrót tekstu: UffDekArch
Strona: 32
Tytuł:
Archelia, to jest nauka i informacja o strzelbie i o rzeczach do niej należących ...
Autor:
Diego Uffano
Tłumacz:
Jan Dekan
Drukarnia:
Daniel Vetterus
Miejsce wydania:
Leszno
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1643
