poena talionis, zniosło. Zapomniał podobno ten Solon prawnego axioma: Qui deficit in probationibus‚ succumbit in causa. I owo z fundamentu wielkiego jego rozrywki poszło, co napisał: »Na to — powiada — miara była wrzięta, aby Rzplta mogła w takich sprawach evasione być eludowana«. — A mój miły kauzydyku, któż ewazją otrzymać mógł, kiedy na nikogo nie dowodzono? Na kimże ewazja otrzymana być miała, kiedy nikt nie stanął do dowodu? »Ale ad posteritatem nie dawać tego — powiada — potrzeba było i drukować z konstytuejami«. Jeśli na nią pozwalał, jako się wyznał, a promulgowana jest in vim constitutionis, jako napisano
poena talionis, zniosło. Zapomniał podobno ten Solon prawnego axioma: Qui deficit in probationibus‚ succumbit in causa. I owo z fundamentu wielkiego jego rozrywki poszło, co napisał: »Na to — powiada — miara była wrzięta, aby Rzplta mogła w takich sprawach evasione być eludowana«. — A mój miły kauzydyku, któż ewazyą otrzymać mógł, kiedy na nikogo nie dowodzono? Na kimże ewazya otrzymana być miała, kiedy nikt nie stanął do dowodu? »Ale ad posteritatem nie dawać tego — powiada — potrzeba było i drukować z konstytueyami«. Jeśli na nię pozwalał, jako się wyznał, a promulgowana jest in vim constitutionis, jako napisano
Skrót tekstu: RespCenzCz_III
Strona: 323
Tytuł:
Respons przeciwko niejakiemu cenzorowi
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
zabiłby, nie miałby nic dawać za głowę.
Urzędy wszystkie: wojewodze, staroście, podkomorskie, żupnicze i wszystkie insze aby penie podlegały, podskarbiewie, co niedosyć czynią urzędom swym, po tysiącu grzywien.
Kiedy się zadłuży plebeia persona szlachcicowi, także i żyd, mieszczanin, aby szlachcicowi było in libero puścić ewazją, nie plebejus szlachcicowi.
Z pany duchownemi trzeba wielkiej zgody i pokoju; do tego są słudzy Boży, bracia naszy, krew nasza. Naprzód niechby z nami pospołu w jednym prawie równi; niech duchowna osoba równo ze mną przed jednym sędzim odprawia się tak w grodzie, na granicach w ziemstwie, jak i na trybunale
zabiłby, nie miałby nic dawać za głowę.
Urzędy wszystkie: wojewodze, staroście, podkomorskie, żupnicze i wszystkie insze aby penie podlegały, podskarbiewie, co niedosyć czynią urzędom swym, po tysiącu grzywien.
Kiedy się zadłuży plebeia persona ślachcicowi, także i żyd, mieszczanin, aby ślachcicowi było in libero puścić ewazyą, nie plebeius ślachcicowi.
Z pany duchownemi trzeba wielkiej zgody i pokoju; do tego są słudzy Boży, bracia naszy, krew nasza. Naprzód niechby z nami pospołu w jednym prawie równi; niech duchowna osoba równo ze mną przed jednym sędzim odprawia się tak w grodzie, na granicach w ziemstwie, jak i na trybunale
Skrót tekstu: SposPodCz_II
Strona: 401
Tytuł:
Sposób podania drogi do ś. sprawiedliwości i pokoju pospolitego w Koronie polskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918