niewidziało, Przez którego widzenie wzrokby stracić miało. Tedy rozkazał miejsce w twardej skale ciemne Marmurarzom wykować, któremu tajemne Dał drzwi z boku, i w tym go ciemnym lochu chował Przy Mamkach dotąd, póki Faebus odprawował Rok dwunasty po Niebie; a kiedy lat słońce Dwanaście dokończyło, rozesłani gońce Zwabili Senatorów na te fesceniny, Na które wyprowadzić rozkazał z jaskini Król Syna swego; który, że w niej dotąd siedział, Niewidząc słońca, tedy o świecie niewiedział. Jako tedy swym wzrokiem jasny świat obaczył, Praezentować mu różne rzeczy Król naznaczył. Zaczym w jednej przybrani w kirys, i w oręże Lampartem przepasani stronie stali męże,
niewidźiáło, Przez ktorego widzenie wzrokby stráćić miáło. Tedy roskázał mieysce w twárdey skále ćiemne Mármurarzom wykowáć, ktoremu táiemne Dał drzwi z boku, y w tym go ćiemnym lochu chował Przy Mámkách dotąd, poki Phaebus odpráwował Rok dwánasty po Niebie; á kiedy lat słońce Dwánaście dokończyło, rozesłáni gońce Zwabili Senatorow ná te fesceniny, Ná ktore wyprowádźić roskazał z iáskini Krol Syná swego; ktory, że w niey dotąd śiedźiał, Niewidząc słońcá, tedy o świećie niewiedźiał. Iáko tedy swym wzrokiem iásny świát obaczył, Praezentowáć mu rożne rzeczy Krol náznáczył. Záczym w iedney przybráni w kirys, y w oręże Lampártem przepasáni stronie stali męże,
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 222
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
