nie dosyć na jednym urzędzie, Za to, żem pilno chronił przy obiedzie Kielicha, który stary jak te księgi, Godzien pochwały, bo spory i tęgi, Wielki Burgrabia uczynił mię Szklarzem; A że w strych piję, zostaję Strycharzem. PIEŚŃ W OBOZIE POD ŻWANCEM 1653
Bracia, bracia, do koni! Już flaszka na stole! Dopadszy szklanej broni, Wypadajmy w pole!
By zabito żołdową Wojnę i z jej głodem! My wkroczmy służbę nową Z winem albo z miodem!
Chociażby pod Kamieńcem Chmielnicki był z chanem — Mnie pod biesiadnym wieńcem Dobra myśl hetmanem.
Niech, kogo świerzbią plecy, Wsiada na Tatary — Ja z niego drwię
nie dosyć na jednym urzędzie, Za to, żem pilno chronił przy obiedzie Kielicha, który stary jak te księgi, Godzien pochwały, bo spory i tęgi, Wielki Burgrabia uczynił mię Szklarzem; A że w strych piję, zostaję Strycharzem. PIEŚŃ W OBOZIE POD ŻWANCEM 1653
Bracia, bracia, do koni! Już flaszka na stole! Dopadszy szklanej broni, Wypadajmy w pole!
By zabito żołdową Wojnę i z jej głodem! My wkroczmy służbę nową Z winem albo z miodem!
Chociażby pod Kamieńcem Chmielnicki był z chanem — Mnie pod biesiadnym wieńcem Dobra myśl hetmanem.
Niech, kogo świerzbią plecy, Wsiada na Tatary — Ja z niego drwię
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 205
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
, że wino drogie; chcą go o to żądać, Żeby do komunii raczył dyspensę dać Na ich wareckie piwo: sporzejby go pili, Gdyby k stołu Pańskiemu kiedy przystąpili. 33. O Klimku.
Kupił Kaśce Klimek Grzeczny upominek: Pozłocistą taszkę Za nikczemną fraszkę.
A cóż to za fraszka? - Ona spodnia flaszka, Co z niej cedzi wszytko Przez włosiane sitko.
Utracisz ty, Klimku, Na swym upominku.
Lepsza twoja taszka, Niż Kaśczyna flaszka.
Dostał był jej Jurek Za jedwabny sznurek. Ba, i po nim drugi Chował ją czas długi.
Tobie na ostatku, Nie znasz się na statku. Śmiotanę-ć zebrali A kapałkę-ć
, że wino drogie; chcą go o to żądać, Żeby do komuniej raczył dyspensę dać Na ich wareckie piwo: sporzejby go pili, Gdyby k stołu Pańskiemu kiedy przystąpili. 33. O Klimku.
Kupił Kaśce Klimek Grzeczny upominek: Pozłocistą taszkę Za nikczemną fraszkę.
A cóż to za fraszka? - Ona spodnia flaszka, Co z niej cedzi wszytko Przez włosiane sitko.
Utracisz ty, Klimku, Na swym upominku.
Lepsza twoja taszka, Niż Kaśczyna flaszka.
Dostał był jej Jurek Za jedwabny sznurek. Ba, i po nim drugi Chował ją czas długi.
Tobie na ostatku, Nie znasz się na statku. Śmiotanę-ć zebrali A kapałkę-ć
Skrót tekstu: WychWieś
Strona: 26
Tytuł:
Kiermasz wieśniacki
Autor:
Jan z Wychylówki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
dialogi, fraszki i epigramaty, pieśni
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Teodor Wierzbowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
K. Kowalewski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1902
, Gdyby k stołu Pańskiemu kiedy przystąpili. 33. O Klimku.
Kupił Kaśce Klimek Grzeczny upominek: Pozłocistą taszkę Za nikczemną fraszkę.
A cóż to za fraszka? - Ona spodnia flaszka, Co z niej cedzi wszytko Przez włosiane sitko.
Utracisz ty, Klimku, Na swym upominku.
Lepsza twoja taszka, Niż Kaśczyna flaszka.
Dostał był jej Jurek Za jedwabny sznurek. Ba, i po nim drugi Chował ją czas długi.
Tobie na ostatku, Nie znasz się na statku. Śmiotanę-ć zebrali A kapałkę-ć dali. 34. Do Piaseckiego.
Piasecki, kędy on czas, kiedy-ć świat pochlebiał, Dobrem szczęściem przy zdrowiu dostatek-eś
, Gdyby k stołu Pańskiemu kiedy przystąpili. 33. O Klimku.
Kupił Kaśce Klimek Grzeczny upominek: Pozłocistą taszkę Za nikczemną fraszkę.
A cóż to za fraszka? - Ona spodnia flaszka, Co z niej cedzi wszytko Przez włosiane sitko.
Utracisz ty, Klimku, Na swym upominku.
Lepsza twoja taszka, Niż Kaśczyna flaszka.
Dostał był jej Jurek Za jedwabny sznurek. Ba, i po nim drugi Chował ją czas długi.
Tobie na ostatku, Nie znasz się na statku. Śmiotanę-ć zebrali A kapałkę-ć dali. 34. Do Piaseckiego.
Piasecki, kędy on czas, kiedy-ć świat pochlebiał, Dobrem szczęściem przy zdrowiu dostatek-eś
Skrót tekstu: WychWieś
Strona: 27
Tytuł:
Kiermasz wieśniacki
Autor:
Jan z Wychylówki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
dialogi, fraszki i epigramaty, pieśni
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Teodor Wierzbowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
K. Kowalewski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1902
causa perito Et medico morbos, crimina Theologo.
V. Kto namniej się cieszy, ale i namniej boleje? R. Kto się zbyt z nikim nie brata. Według zdania Seneki: Nulli te facias nimis sodalem, gaudebis minus, et minus dolebis.
V. Co też najbarziej konserwuje przyjaźń? R. List, Flaszka, i Czapka, według Poety: Literá conservat, calices, cultusque Sodalem.
V. Który najcięższy jest błąd circa bellum? R. Którzy putant bellum esse adiectivum: bo według Nerembergiusza: bellum alitur caedibus, substántia et exactionibus populi, sistit comercia, militem incendit, vasrat universa: a ztym non est bellum
causa perito Et medico morbos, crimina Theologo.
V. Kto namniey śię ćieszy, ále y namniey boleye? R. Kto śię zbyt z nikim nie brátá. Według zdánia Seneki: Nulli te facias nimis sodalem, gaudebis minus, et minus dolebis.
V. Co też naybárźiey konserwuje przyjáźń? R. List, Flaszka, y Czapka, według Póéty: Literá conservat, calices, cultusque Sodalem.
V. Ktory nayćięższy jest błąd circa bellum? R. Którzy putant bellum esse adiectivum: bo według Nerembergiusza: bellum alitur caedibus, substántia et exactionibus populi, sistit comercia, militem incendit, vasrat universa: á ztym non est bellum
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: K2v
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
wybijanych, w ramkach czarnych hebanowych, na jednym Aleksander na koniu, na drugim ś. p. Król J. Mci. A. 447. Weronika za szkłem Chrystusa Pana w ramkach srebrem powleczonych. A. 448. Pudełko łubiane z różnymi szmelcami. 449. Orzech chyński wielki jeden. Bonifratrom Lwowskim. 450. Flaszka gliniana czerwona z srubą cynową. 451. Farfur różnych sztuk. 452. Szkła sztuk. 453. Pudełko małe z Agnus Dei. X. inflanski. Tenże pan Ciężkowski oddał:
454. Kałamarz podługowaty, drewniany, pozłocisty, na którym ptastwa malowane, we srzodku sztuka szmelcowana, złocista czyli złota. J
wybijanych, w ramkach czarnych hebanowych, na jednym Alexander na koniu, na drugim ś. p. Król J. Mci. A. 447. Weronika za szkłem Chrystusa Pana w ramkach srebrem powleczonych. A. 448. Pudełko łubiane z różnymi szmelcami. 449. Orzech chyński wielki jeden. Bonifratrom Lwowskim. 450. Flaszka gliniana czerwona z srubą cynową. 451. Farfur różnych sztuk. 452. Szkła sztuk. 453. Pudełko małe z Agnus Dei. X. inflanski. Tenże pan Cieszkowski oddał:
454. Kałamarz podługowaty, drewniany, pozłocisty, na którym ptastwa malowane, we srzodku sztuka szmelcowana, złocista czyli złota. J
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 63
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
Podgorzskie.
W Jaśle nawiętszy mięsopust/ Tamże w Jaśle wydziałem konia co na dwu nogach chodzi/ a faskę kramarską na sobie nosił. W Strzyżowie/ w dzień Bożego narodzenia ciele do krasawy przemówiło/ co wiele ludzi słyszało. W Krośnie w mięsopusty ludzie z chrzanem gorzałkę pijali/ niepytałem dla czego. W Bieczu flaszka napiwszy się gorzałki w wodzie utonęła. W Bieczu zawsze kurzawa w jednym domu. W Otpinach jest figura co w Kościele mówi na każde święto W Pilźnie pokusa gorzałkę szynkuje. We Zwonowej podle dziury klasło. W Brzostku stąpor schaby potłukł. Tamże. Pijanica organy zrobił/ łotr mu pomagał/ a Sowiźrzał nadrzewiej na nich grał
Podgorzskie.
W Iáśle nawiętszy mięsopust/ Támże w Iasle wydźiałem koniá co ná dwu nogách chodźi/ a faskę krámárską ná sobie nośił. W Strzyżowie/ w dźień Bożego národzenia ćiele do krásawy przemowiło/ co wiele ludźi słyszáło. W Krośnie w mięsopusty ludźie z chrzanem gorzałkę piiáli/ niepytałem dla czego. W Bieczu flászká nápiwszy się gorzáłki w wodźie vtonęłá. W Bieczu záwsze kurzáwá w iednym domu. W Otpinách iest figurá co w Kośćiele mowi ná káżde święto W Pilźnie pokusa gorzałkę szynkuie. We Zwonowey podle dźiury klasło. W Brzostku stąpor schaby potłukł. Támże. Piianica orgány zrobił/ łotr mu pomagał/ á Sowiźrzał nadrzewiey na nich grał
Skrót tekstu: FraszNow
Strona: D2
Tytuł:
Fraszki nowe sowizrzałowe
Autor:
Jan z Kijan
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
. Łyżeczek cenowych 5, szósta wielka. 5) Imbryczek cenowy, nalewka z miedniczką cenowa. 6) Do pieczystego podługowate półmiski z dwiema uszkami 2.
Miedź: 1) Miednica do wody, rondlów kuchennych 3, miedziaków małych 2. 2) Rury do gorzalni 2 miedziane alias do rurnicy, stare. 3) Flaszka do herbaty blaszana, laternia blaszana od karety złomana, słomianków na stół 6, łyżek blaszanych 5. 4) Noży rogowych 7, szepców dwoje. 5) Nóż żelazny kuchenny kielnia mularska. 6) Fliżanek i szkła kilka sztuk. 7) Farfurek 6 toruńskich prostych. 8) Straganki żelazne od kociełka, szabla pachołcza
. Łyżeczek cenowych 5, szósta wielka. 5) Imbryczek cenowy, nalewka z miedniczką cenowa. 6) Do pieczystego podługowate półmiski z dwiema uszkami 2.
Miedź: 1) Miednica do wody, rondlów kuchennych 3, miedziaków małych 2. 2) Rury do gorzalni 2 miedziane alias do rurnicy, stare. 3) Flaszka do herbaty blaszana, laternia blaszana od karety złomana, słomianków na stół 6, łyżek blaszanych 5. 4) Noży rogowych 7, szepców dwoje. 5) Nóż żelazny kuchenny kielnia mularska. 6) Fliżanek i szkła kilka sztuk. 7) Farfurek 6 toruńskich prostych. 8) Straganki żelazne od kociełka, szabla pachołcza
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 44
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
