uważają owi niepowściągliwego języka ludzie tak miedzy Prostakami/ jako i miedzy zacnego stanu Osobami/ co ono przy posiedzeniu ladaco mówią/ jedni drugich obmawiają/ tradukują/ szkalują i po kolendzie noszą; i owszem się przy kuflach nikczemnymi/ sprosnymi i brzydkiemi rozmowami zabawiają; Niech im/ mówię/ od tego hamulcem będą one groźne słowa zbawicielowe: Ale powiadam wam/ iż z każdego słowa próżnego/ któreby mówili ludzie dadzą zniego liczbę w dzień sądny: Abowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwony/ i z mów twoich będziesz osądzony. Mat. 12. v. 36. 37. Ambros. lib. 1. de Ofic. c. 2.
uważáią owi niepowściągliwego ięzyká ludźie ták miedzy Prostakámi/ iáko y miedzy zacnego stanu Osobámi/ co ono przy pośiedzeniu ledáco mowią/ iedni drugich obmawiáią/ trádukuią/ szkáluią y po kolendźie noszą; y owszem śię przy kuflách nikczemnymi/ sprosnymi y brzydkiemi rozmowámi zábáwiáią; Niech im/ mowię/ od tego hámulcem będą one groźne słowá zbáwićielowe: Ale powiádam wam/ iż z káżdego słowá proznego/ ktoreby mowili ludźie dádzą zniego liczbę w dźień sądny: Abowiem z mow twoich będźiesz uspráwiedliwony/ y z mow twoich będźiesz osądzony. Matth. 12. v. 36. 37. Ambros. lib. 1. de Offic. c. 2.
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Kiiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
jako Chryzostom Z. in Act c. I. homil. 3. o tym świaczy mówiąc: Non arbitror inter Sacerdotes multos esse, qui salvi fiant, sed multò plures, qui pereant. Czego dowodziemy (1.) Scripturae dictis: Pisma Z. sentencjami/ osobliwie znowego Testamentu. Te bowiem są słowa zbawicielowe: Wiele jest wezwanych/ ale mało wybranych. A indziej: Wchodźcie przez ciasną bramę: abowiem przestrona jest brama/ i szeroka droga/ która prowadzi na zatracenie; a wiele ich jest/ którzy przez nią wchodzą. A ciasna jest brama/ i wąska jest droga/ która prowadzi do żywota/ a mało ich jest
iáko Chrysostom S. in Act c. I. homil. 3. o tym świáczy mowiąc: Non arbitror inter Sacerdotes multos esse, qui salvi fiant, sed multò plures, qui pereant. Czego dowodźiemy (1.) Scripturae dictis: Pismá S. sentencyámi/ osobliwie znowego Testámentu. Te bowiem są słowá zbáwićielowe: Wiele iest wezwánych/ ále máło wybránych. A indźiey: Wchodźćie przez ćiásną bramę: ábowiem przestrona iest bramá/ y szeroka drogá/ ktora prowádźi ná zátrácenie; á wiele ich iest/ ktorzy przez nię wchodzą. A ćiásna iest bramá/ y wąska iest drogá/ ktora prowádźi do żywotá/ á máło ich iest
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Siiiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
: tego w Ewaageliej niemasz. Bo forma Krzstu od Zbawiciela wyrażona Mat. 8. tymi słowy jest opisana. (Idąc tedy nauczajcie wszytkie narody krzszcząc je w Imię Ojca/ i Syna/ i Ducha Świętego.) Poty forma Krzstu ś. od Zbawiciela podana/ a Amen ty nie położono/ a dalsze słowa Zbawicielowe aż do końca położone nie należą do formy Krzstu/ i Amen od Ewangelisty Z. Mateusza/ za Konklusią prawdy nauki Zbawicielowej jako i od wszytkich innych Ewangelistów na końcu Ewangeliej jest położone: Zaczym widzisz że nie Zbawiciel ale Cerkiew/ Amen/ podała: bo jeśliby Zbawiciel do formy przyłożył/ żadną miarą bez tego forma
: tego w Ewaágeliey niemász. Bo formá Krzstu od Zbáwićielá wyráżoná Mátth. 8. tymi słowy iest opisána. (Idąc tedy náuczayćie wszytkie narody krzscząc ie w Imię Oycá/ y Syná/ y Duchá Swiętego.) Poty formá Krzstu ś. od Zbáwićielá podána/ á Amen ty nie położono/ á dálsze słowá Zbáwićielowe áż do końcá położone nie należą do formy Krzstu/ y Amen od Ewángelisty S. Máttheuszá/ zá Conclusią prawdy náuki Zbáwićielowey iáko y od wszytkich innych Ewángelistow ná koncu Ewángeliey iest położone: Záczym widźisz że nie Zbáwićiel ále Cerkiew/ Amen/ podáłá: bo ieśliby Zbáwićiel do formy przyłożył/ żádną miárą bez tego formá
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 16
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
sprawy o szkołach Kijowskich/ a patrz na karcie ośmej: a druga o Siedmi Sakramentach/ od Przewielebengo w Bogu Jego Mości Ojca Episkopa Mścisławskiego/ a potym pod Imieniemi Jego Mości Ojca Władyki Łuckiego po Rusku z Drutu wydana/ na karcie 12. tam znajdziesz/ że nie insza jest forma tego Naświętszego Sakramentu/ jeno słowa Zbawicielowe/ to jest. (Bierzcie a Jedzcie, To jest Ciało moje, etc. Pijcie z Tego wszyscy, Ta jest Krew moja.) Jak tedy w fałszywej swej relacji w Synodzie Kijowskim omyliłeś się/ tak i tu nie prawdę powiadasz. (Powiadasz że jedni powiadają, że się Naświętszy Sakrament poświęca jeszcze na
spráwy o szkołách Kiiowskich/ á pátrz ná kárćie osmey: á druga o Siedmi Sákrámentách/ od Przewielebengo w Bogu Ie^o^ Mośći Oycá Episkopá Mśćisłáwskiego/ á potym pod Imieniemi Je^o^ Mośći Oycá Włádyki Łuckiego po Rusku z Drutu wydána/ ná kárćie 12. tám znaydźiesz/ że nie insza iest formá tego Naświętszego Sákrámentu/ ieno słowá Zbáwićielowe/ to iest. (Bierzćie á Iedzćie, To iest Ciáło moie, etc. Pijćie z Tego wszyscy, Tá iest Krew moiá.) Iák tedy w fałszywey swey relácyey w Synodźie Kiiowskim omyliłeś się/ ták y tu nie prawdę powiádasz. (Powiádasz że iedni powiádaią, że się Naświętszy Sákráment poświęca ieszcze ná
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 50
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
ODPOWIADAM JAto widzę/ nie trzeba krowickiego nad cię/ ani samego Kalwina/ bo toż i oni o Ceremoniach prawią/ ze niepotrzebne są: dla tego/ że je Pan Chrystus przy Wieczerzy swej ostatniej nie odprawował. A pytam ja ciebie/ co jest własna Essentia Missae? pewnie rzeczesz/ że Forma, To jest/ Zbawicielowe słowa z Intencją Kapłańską złączone/ i nad należną Materią/ to jest Chelbem i WInem wymówione: Bo w ten czas przez one Duch Święty Chleb w Ciało/ a Wino w Krew Zbawicielową przemienia. Jeżeli tedy Essentialia tylko same/ przy Mszej być mają/ tedy twoim zdaniem/ nic po Introicie/ po Oracjach/ po
ODPOWIADAM IAto widzę/ nie trzebá krowickiego nád ćię/ áni sámego Kálwiná/ bo toż y oni o Ceremoniách práwią/ ze niepotrzebne są: dla tego/ że ie Pan Christus przy Wieczerzy swey ostátniey nie odpráwował. A pytam ia ćiebie/ co iest własna Essentia Missae? pewnie rzeczesz/ że Forma, To iest/ Zbáwićielowe słowá z Intencyą Kápłánską złączone/ y nád należną Máterią/ to iest Chelbem y WInem wymowione: Bo w ten czás przez one Duch Swięty Chleb w Ciáło/ á Wino w Krew Zbáwićielową przemienia. Ieżeli tedy Essentialia tylko sáme/ przy Mszey być máią/ tedy twoim zdániem/ nic po Introićie/ po Orácyách/ po
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 124
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
: Którejbyś nie miał/ opłakiwać rzewnie/ Ześ się nań targnął grzechem swym/ a pewnie Wierz temu że twój/ występek przebaczy/ I do wiecznej cię chwały przyjąć raczy. Tu przestał Anioł: potym u jednego Sklepu/ otworzył twardy zamek jego:
XVI. Tam były wszystkie od Heleny święty/ Zbawicielowe pochowane sprzęty: Słup porfirowy/ Krwią świętą skropiony/ Włócznia/ którą bok Pański przebodziony. Gwoździe/ drabina/ postronki surowe/ Młot/ kliszcze/ gębka/ i bicze drotowe: Tytuł Królewski/ i insza armata/ I Magdaleny wonne Aromata.
XVII. Wszystko to pięknie rzędem postawiła/ I prześcieradłem krwawym zasłoniła. W
: Ktoreybyś nie miał/ opłakiwáć rzewnie/ Ześ sie nań tárgnął grzechem swym/ á pewnie Wierz temu że twoy/ występek przebaczy/ Y do wieczney ćie chwały przyiąć raczy. Tu przestał Anyoł: potym v iednego Sklepu/ otworzył twárdy zamek iego:
XVI. Tám były wszystkie od Heleny święty/ Zbáwićielowe pochowáne sprzęty: Słup porfirowy/ Krwią świętą skropiony/ Włocznia/ ktorą bok Pánski przebodziony. Gwozdzie/ drabiná/ postronki surowe/ Młot/ kliscze/ gębká/ y bicze drotowe: Tytuł Krolewski/ y insza ármatá/ Y Mágdaleny wonne Aromatá.
XVII. Wszystko to pięknie rzędem postáwiłá/ Y prześćirádłem krwáwym zasłoniłá. W
Skrót tekstu: TwarKPoch
Strona: D2
Tytuł:
Pochodnia miłości bożej
Autor:
Kasper Twardowski
Drukarnia:
Walerian Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
