się. Potem pojechałem do Opola według rozkazu księżny hetmanowej i tam darowałem jej pięknego i dobrego charta. Przyjął mię łaskawie za jej rekomendacją książę Wiśniowiecki hetman i obiecał swoją promocją. Chart zaś ten, gdy za odjazdem moim uciekł, łowczy, więcej się podobno, aniżeli potrzeba było, obawiając niełaski pańskiej, został franciszkanem w Pińsku.
Powróciwszy do domu i święta wielkanocne odprawiwszy, byłem od rodziców moich, bo i matka moja naówczas była w Rasnej, wyprawiony do Wilna na funkcją deputacką, ale barzo letko. Pożyczyłem rzędu i kulbaki u Łaźniewskiego, naówczas konkurującego o siostrę moją Jagnieszkę. Wielu mi rzeczy na tę funkcją brakowało.
się. Potem pojechałem do Opola według rozkazu księżny hetmanowej i tam darowałem jej pięknego i dobrego charta. Przyjął mię łaskawie za jej rekomendacją książę Wiśniowiecki hetman i obiecał swoją promocją. Chart zaś ten, gdy za odjazdem moim uciekł, łowczy, więcej się podobno, aniżeli potrzeba było, obawiając niełaski pańskiej, został franciszkanem w Pińsku.
Powróciwszy do domu i święta wielkanocne odprawiwszy, byłem od rodziców moich, bo i matka moja naówczas była w Rasnej, wyprawiony do Wilna na funkcją deputacką, ale barzo letko. Pożyczyłem rzędu i kulbaki u Łaźniewskiego, naówczas konkurującego o siostrę moją Jagnieszkę. Wielu mi rzeczy na tę funkcją brakowało.
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 158
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
. Piotr brat Stanisławów miał Jarosza, Walentego, Zygmunta, Jarzyninę; z pierwszej Rzuchowskę; które syna zostawiła i dwie pannie w klasztorze zwierzynieckim. Jarosz pojął Chotomskę, z którą Stanisława zostawił. Druga siostra była za panem Zaleskim, zszedł już ten dóm w wieluńskiej ziemi. Piotr albo Zygmunt, dwoje imion miał, był Franciszkanem, a potem apostatą, jako umarł? niewiedzieć, opinija, że gdzieś w karceresie ojców Franciszkanów. Walenty ożenił się był, steriliter umarł. Trzebińska zostawiła syna kawalera gdzieś Stanisława i księdza kanonika łaskiego, sama była poszła za Grzymałę Stanisława Wolskiego. Jankowska syna zostawiła pod Opocznem w Jankowicach; Stanisław ożenił się syn Jaroszów
. Piotr brat Stanisławów miał Jarosza, Walentego, Zygmunta, Jarzyninę; z pierwszej Rzuchowskę; które syna zostawiła i dwie pannie w klasztorze zwierzynieckim. Jarosz pojął Chotomskę, z którą Stanisława zostawił. Druga siostra była za panem Zaleskim, zszedł już ten dóm w wieluńskiej ziemi. Piotr albo Zygmunt, dwoje imion miał, był Franciszkanem, a potém apostatą, jako umarł? niewiedzieć, opinija, że gdzieś w karceresie ojców Franciszkanów. Walenty ożenił się był, steriliter umarł. Trzebińska zostawiła syna kawalera gdzieś Stanisława i księdza kanonika łaskiego, sama była poszła za Grzymałę Stanisława Wolskiego. Jankowska syna zostawiła pod Opoczném w Jankowicach; Stanisław ożenił się syn Jaroszów
Skrót tekstu: KoniecZRod
Strona: 202
Tytuł:
Rodowód
Autor:
Zygmunt Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
, że gorzałkę za wino pili, a wino za gorzałkę. Talery bite, które natenczas po półtora złotego szły, brali za ruble, a rubel waży u nich złotych 10. Wydawał palety z Koniecpola marszałek. Kniazia Mężyka Aleksandra, który całym owym dworem rządził, nie jaki Kurczynin: ten był Litwin, a będąc Franciszkanem w Wilnie, uciekł z klasztora do Moskwy; a że był aptekarz z profesji, założył na Moskwie stolicy bardzo kosztowną aptekę carowi, co za jeden dziw u owego prostactwa było, bo rozumieli, że już nigdy umierać nie będą i od śmierci się leczyć mogą. A stąd w wielkim respekcie u cara i kniazia Mężyka
, że gorzałkę za wino pili, a wino za gorzałkę. Talery bite, które natenczas po półtora złotego szły, brali za ruble, a rubel waży u nich złotych 10. Wydawał palety z Koniecpola marszałek. Kniazia Mężyka Aleksandra, który całym owym dworem rządził, nie jaki Kurczynin: ten był Litwin, a będąc Franciszkanem w Wilnie, uciekł z klasztora do Moskwy; a że był aptekarz z professyi, założył na Moskwie stolicy bardzo kosztowną aptekę carowi, co za jeden dziw u owego prostactwa było, bo rozumieli, że już nigdy umierać nie będą i od śmierci się leczyć mogą. A ztąd w wielkim respekcie u cara i kniazia Mężyka
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 159
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
