jest od wielu słyszana.
Potym byłem w kościele św. Franciszka ojców franciszkanów. W którym jest wiele relikwii, miedzy inszemi 30 niewiniątek, którzy są 41vinterfecti ab Herode. Ten kościół jest barzo wielki i bogaty, tak iż samych kaplic jest dwadzieścia i kilka. Miedzy inszemi jest za wielkim ołtarzem kaplica i ołtarz fundacji księcia IM, gdzie rodzic jego leży, bo w Bolonii umarł; nad sklepem wisi chorągiew cum stemmate et effigie nieboszczyka. Klasztor też niesłychanie wielki i piękny, tak iż wybornie w obmurowaniu swoim jest tak wielki, jako miasteczko jakie porządne.
W tymże mieście jest w kościele mniszek ciało św. Jagnieszki, także cudami
jest od wielu słyszana.
Potym byłem w kościele św. Franciszka ojców franciszkanów. W którym jest wiele relikwii, miedzy inszemi 30 niewiniątek, którzy są 41vinterfecti ab Herode. Ten kościoł jest barzo wielki i bogaty, tak iż samych kaplic jest dwadzieścia i kilka. Miedzy inszemi jest za wielkim ołtarzem kaplica i ołtarz fundacjej księcia JM, gdzie rodzic jego leży, bo w Boloniej umarł; nad sklepem wisi chorągiew cum stemmate et effigie nieboszczyka. Klasztor też niesłychanie wielki i piękny, tak iż wybornie w obmurowaniu swoim jest tak wielki, jako miasteczko jakie porządne.
W tymże mieście jest w kościele mniszek ciało św. Jagnieszki, także cudami
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 178
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
tego uczą. W rzemieślnika różnego bogate. Ma też jedn pałac, który wystawił Pius secundus Pontifeks Maksymus, wszytek z kamienia wyrabianego w kwadrat, 67v i innych niemało pięknych. Sławne to miasto i godne tytułu tego, iż jest piękne.
O mil 6 włoskich od tego miasta jest in Monte Olivetto klasztor ojców benedyktynów, fundacji św. Benedykta, niesłychanie sumptem wielkim i dostatni; to też miejsce godne do widzenia.
Z drugiej zaś strony miasta są lochy, które na siedymdziesiat mil włoskich extenduntur.
Dnia 25 Martii. Pokarm o mil włoskich 20 we wsi Travernelle nazwanej, nocleg zaś mil 16 we Florencji. Florencja
Przyjeżdżając ku Florencji o mil włoskich
tego uczą. W rzemieśnika różnego bogate. Ma też jedn pałac, który wystawił Pius secundus Pontifex Maximus, wszytek z kamienia wyrabianego w kwadrat, 67v i innych niemało pięknych. Sławne to miasto i godne tytułu tego, iż jest piękne.
O mil 6 włoskich od tego miasta jest in Monte Olivetto klasztor ojców benedyktynów, fundacjej św. Benedykta, niesłychanie sumptem wielkim i dostatni; to też miejsce godne do widzenia.
Z drugiej zaś strony miasta są lochy, które na siedymdziesiat mil włoskich extenduntur.
Dnia 25 Martii. Pokarm o mil włoskich 20 we wsi Travernelle nazwanej, nocleg zaś mil 16 we Florencjej. Florencja
Przyjeżdżając ku Florencjej o mil włoskich
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 252
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
dla obrony od postronnych nieprzyjaciół. Więc jeśli rzecze który iż jest siła miedzy nimi braciej naszej łacno, wszak Jezuita tenże ksiądz, tedy ci niech w tychże kościelech zostaną księżą, a nie Jezuitami. A osobliwie jest wiele dóbr, które Jezuitowie zebrali tak od katolickiego, jako i od greckiego kościoła; to według fundacji dawnej przy tych kościołach, na które są fundowane od przodków królów IchMci, jako książąt, panów księstw i powiatów, jako też i od pospolitego człeka, niech zostawione i przywrócone będą.
dla obrony od postronnych nieprzyjaciół. Więc jeśli rzecze który iż jest siła miedzy nimi braciej naszej łacno, wszak Jezuita tenże ksiądz, tedy ci niech w tychże kościelech zostaną księżą, a nie Jezuitami. A osobliwie jest wiele dóbr, które Jezuitowie zebrali tak od katolickiego, jako i od greckiego kościoła; to według fundacyej dawnej przy tych kościołach, na które są fundowane od przodków królów IchMci, jako książąt, panów księstw i powiatów, jako też i od pospolitego człeka, niech zostawione i przywrócone będą.
Skrót tekstu: PrzestSposCz_II
Strona: 471
Tytuł:
Przestroga i sposób na czasy przyszłe naprawy Rzpltej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
deputatem z Skorulskim, pisarzem grodzkim kowieńskim, a nam na następujący rok uczyniona była deklaracja. W Brześciu zaś, mimo walną naszą protestacją i mimo wiele innych protestacji, obrali się deputatami Stefan Grabowski, brat sędziego ziemskiego rodzony, i Eysmont, cześnikowicz grodzieński.
Matka moja, po wydaniu siostry mojej za Ruszczyca i po zaczęciu fundacji marianów w Rasnej, której fundacji barzo była przeciwna, już nie jechała do Rasnej, ale pojechawszy z Stokliszek w województwo płockie do Goślic, zastała tam jakiś nieporządek. Był tam na podstarostwie w Goślicach Łastowski, szlachcic województwa brzeskiego, którego tak mocno kazała bić kańczukami matka moja, a bardziej się ludzie z matką moją będące
deputatem z Skorulskim, pisarzem grodzkim kowieńskim, a nam na następujący rok uczyniona była deklaracja. W Brześciu zaś, mimo walną naszą protestacją i mimo wiele innych protestacji, obrali się deputatami Stefan Grabowski, brat sędziego ziemskiego rodzony, i Eysmont, cześnikowicz grodzieński.
Matka moja, po wydaniu siostry mojej za Ruszczyca i po zaczęciu fundacji marianów w Rasnej, której fundacji barzo była przeciwna, już nie jechała do Rasnej, ale pojechawszy z Stokliszek w województwo płockie do Goślic, zastała tam jakiś nieporządek. Był tam na podstarostwie w Goślicach Łastowski, szlachcic województwa brzeskiego, którego tak mocno kazała bić kańczukami matka moja, a bardziej się ludzie z matką moją będące
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 189
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
in executione, a zatem są antiquatae leges, które według praw uniwersalnych i polskich waloru nie mają żadnego. Bronili tychże młynów i posłowie podlascy, osobliwie Butler, starosta i poseł mielnicki.
Podczas tegoż sejmu byliśmy obydwa u Kobielskiego, biskupa łuckiego, prosząc o instrument pozwalający introdukować marianów do klasztoru i kościoła rasieńskiego fundacji ojca naszego, i ofiarowaliśmy, położywszy na stoliku przed biskupem, czerw, zł 50. Biskup tedy radził nam, abyśmy byli u Makowskiego, patrona nuncjaturskiego, aby on napisał ten instrument, który obiecał biskup podpisać. Jakoż go i podpisał, co było wielkim dla ojca naszego ukontentowaniem. Był zapisany do introdukowania
in executione, a zatem są antiquatae leges, które według praw uniwersalnych i polskich waloru nie mają żadnego. Bronili tychże młynów i posłowie podlascy, osobliwie Butler, starosta i poseł mielnicki.
Podczas tegoż sejmu byliśmy obydwa u Kobielskiego, biskupa łuckiego, prosząc o instrument pozwalający introdukować marianów do klasztoru i kościoła rasieńskiego fundacji ojca naszego, i ofiarowaliśmy, położywszy na stoliku przed biskupem, czerw, zł 50. Biskup tedy radził nam, abyśmy byli u Makowskiego, patrona nuncjaturskiego, aby on napisał ten instrument, który obiecał biskup podpisać. Jakoż go i podpisał, co było wielkim dla ojca naszego ukontentowaniem. Był zapisany do introdukowania
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 282
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
ojcowie i bracia nasi w niebie, przewielebny Stanisławie od Jezusa i Marii nazwiskiem Papczyński, spodziewamy się, żeś w łasce u Boga, odsługuj tam za nas, „dignus est ut hoc illi praestes”.
Jest tu i szpital przy kościele rasieńskim mariańskim, w którym szlachta podupadli razem potrzeby do życia i odzienia z fundacji zmarłego pana mają, przez co on owo prawo boskie, które szczególniej panów się tycze, a jest dane przez króla i mędrca, przez samego Pana Boga, chwalebnie dla siebie, przykładnie dla drugich wypełnił: „Honora Dominum de tua substantia, et implebuntur horrea tua saturitate et vino torcularia redundabunt” (Proverb.,
ojcowie i bracia nasi w niebie, przewielebny Stanisławie od Jezusa i Marii nazwiskiem Papczyński, spodziewamy się, żeś w łasce u Boga, odsługuj tam za nas, „dignus est ut hoc illi praestes”.
Jest tu i szpital przy kościele rasieńskim mariańskim, w którym szlachta podupadli razem potrzeby do życia i odzienia z fundacji zmarłego pana mają, przez co on owo prawo boskie, które szczególniej panów się tycze, a jest dane przez króla i mędrca, przez samego Pana Boga, chwalebnie dla siebie, przykładnie dla drugich wypełnił: „Honora Dominum de tua substantia, et implebuntur horrea tua saturitate et vino torcularia redundabunt” (Proverb.,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 493
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
z strony Kościoła odpowiedział J. Mść, iż przy błogosławieństwie Bożym, i moim obliguję Syna mego, Pana Chorążego Koronnego, aby Kościół w Brodziech zmurował, na co mu pewny deposit we złocie zostawuję, do którego Kościoła ciało tak mnie, jako też Małżonki mojej pierwszej, a Matki swojej przenieść powinien będzie. S strony fundacji odpowiedział, że fundatia Kanoniców, Mansionarzów i Academicarum Scholarum przy Kościele Brodzkim, za tak wielom listów, i ko-
sztów przez aprobacją Stolice świętej Apostołskiej niestanęła, tę napotym niechcąc insimul et semel agrawować Syna mego, liberae eius voluntati, et dispositioni relinquo; tym czasem jednak Syn mój ma providere, i kosztu na
z strony Kościoła odpowiedział J. Mść, isz przy błogosławieństwie Bożym, y moim obliguię Syna mego, Pana Chorążego Coronnego, aby Kościół w Brodziech zmurował, na co mu pewny deposit we złocie zostawuię, do którego Kościoła ciało tak mnie, iako też Małżonki moiey pierwszey, a Matki swoiey przenieść powinien będzie. S strony fundatiey odpowiedział, że fundatia Canonicow, Mansionarzow y Academicarum Scholarum przy Kościele Brodzkim, za tak wielom listow, y ko-
sztow przes approbatią Stolice świętey Apostolskiey niestanęła, tę napotym niechcąc insimul et semel aggrawować Syna mego, liberae eius voluntati, et dispositioni relinquo; tym czasem iednak Syn moy ma providere, y kosztu na
Skrót tekstu: KoniecSPun
Strona: 285
Tytuł:
Punkta
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
fol. 433 a).
(Strofa 459). Zięć to Ludwik Ciświcki, żonaty z Anną Zofią Oleśnicką, siostrą Jana Zbigniewa; por. Krzysztof Cyboni: Inferie conjugali i t. d., Poznań 1678 r.
(Strofa 460). W klasztorze Świętokrzyskim na Łysej górze leżeli przodkowie Oleśnickiego w kaplicy własnej fundacji. ŻYCIA JEDNEJ SIEROTY
(Strofa 461). Tarłów, miasteczko w pow. iłżeckim, Oleśniccy zbudowali tam murowany kościół.
(Strofa 469). Starosta stawiszyński por. strofa 459.
(Strofa 473). Księżna Czartoryska. Joanna Olędzka 1. voto Jakubowa Krasińska, 2. Stanisławowa Oleśnicka, 3. Czartoryska żona
fol. 433 a).
(Strofa 459). Zięć to Ludwik Ciświcki, żonaty z Anną Zofją Oleśnicką, siostrą Jana Zbigniewa; por. Krzysztof Cyboni: Inferiae conjugali i t. d., Poznań 1678 r.
(Strofa 460). W klasztorze Świętokrzyskim na Łysej górze leżeli przodkowie Oleśnickiego w kaplicy własnej fundacji. ŻYCIA JEDNEJ SIEROTY
(Strofa 461). Tarłów, miasteczko w pow. iłżeckim, Oleśniccy zbudowali tam murowany kościół.
(Strofa 469). Starosta stawiszyński por. strofa 459.
(Strofa 473). Księżna Czartoryska. Joanna Olędzka 1. voto Jakubowa Krasińska, 2. Stanisławowa Oleśnicka, 3. Czartoryska żona
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 222
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
z tobą dowiedzieć. Ponieważ w tym Mieście Będąc tak znakomitą/ a w tym cię nieszczęście To pojęło/ i barzoś pobłądziła zgoła/ Trudno zmieszkać/ i komu pokazać masz czoła/ Posłuchaj mię/ nie możesz drugi raz tak błądzić Gdy nie tylko rozumem swym się będziesz rządzisz.
Jest tu Kościół Minerwin Greckiej/ starodawnej Fundacji/ a Ruchem i wieszczymi sławny Z wieku odpowiedziami/ wielkiej tej Boginie Za Miastem niedaleko. Gdzie tym Duchem słynie Wieszczka jej Felicja/ pospołu i Ksieni/ Mając tę moc że z samych Erebowych cieni. Dusze ludzkie wywodzi zaklinaniem swoim/ I wie co się pod ziemią/ co i na oboim Dzieje świecie. Taż
z tobą dowiedzieć. Poniewasz w tym Mieście Będąc ták znákomitą/ á w tym cie nieszczęście To poięło/ y bárzoś pobłądziłá zgołá/ Trudno zmieszkáć/ y komu pokazáć masz czołá/ Posłuchay mię/ nie możesz drugi raz ták błądzić Gdy nie tylko rozumem swym się będziesz rządzisz.
Iest tu Koscioł Minerwin Greckiey/ stárodawney Fundácyey/ á Ruchem y wieszczymi sławny Z wieku odpowiedziámi/ wielkiey tey Boginie Zá Miástem niedáleko. Gdzie tym Duchem słynie Wieszczká iey Felicya/ pospołu y Xieni/ Máiąc tę moc że z sámych Erebowych cieni. Dusze ludzkie wywodzi záklinániem swoim/ Y wie co się pod ziemią/ co y ná oboim Dzieie świecie. Táż
Skrót tekstu: TwarSPas
Strona: 33
Tytuł:
Nadobna Paskwalina
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1701
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1701
Grobu ś. Stanisława/ w Poniedziałek o śś. Aniołach/ we Srzodę o ś. Stanisławie/ w Piątek za Umarłe. Fundowana od ś. pamięci Marcina Szyskowskiego Biskupa Krak.
Siódma, we Czwartek tylko w Kaplicy/ gdzie stoi Naświętszy Sakrament/ o Naświętszym Sakramencie/ którą Wikariowie solenniter zawsze z Próżą śpiewają/ z Fundacji I. M. X. Łukasza Dąbskiego/ Kanonika Krakowskiego.
Ośma w Kaplicy tytułu Naświętszej Panny Śnieżnej/ o Poczęciu Naświętszej Panny we dni Sobotnie śpiewana. Fundowana od Księdza Garwaskiego/ Kanonika Krakowskiego/ Jałmużnika wielkiego.
Dziewiąta Rana Msza/ u Grobu ś. Stanisława/ którą śpiewają na każdy dzień Wikariowie. Dziesiąta Msza u
Grobu ś. Stánisłáwá/ w Poniedźiáłek o śś. Anyołách/ we Srzodę o ś. Stánisłáwie/ w Piątek zá Vmárłe. Fundowána od ś. pámięći Marćiná Szyskowskiego Biskupá Krák.
Siodma, we Czwartek tylko w Káplicy/ gdźie stoi Naświętszy Sákráment/ o Naświętszym Sákrámenćie/ ktorą Wikáryowie solenniter záwsze z Prozą śpiewáią/ z Fundácyey I. M. X. Lukaszá Dąbskiego/ Kánoniká Krákowskiego.
Osma w Káplicy tytułu Naświętszey Pánny Snieżney/ o Poczęćiu Naświętszey Pánny we dni Sobotnie śpiewána. Fundowána od Xiędzá Gárwáskiego/ Kánoniká Krákowskiego/ Iáłmużniká wielkiego.
Dźiewiąta Rána Msza/ v Grobu ś. Stánisłáwá/ ktorą śpiewáią ná káżdy dźień Wikáryowie. Dźieśiąta Msza v
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 4
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
