na który oko moje pilno patrzało, jako miesiąc z zachmurza wychodzi (takiej piękności, że język ludzki trudno wypowiedziećby to mógł), niosąc w ręku czarę furfurową zimnej z lodem napoły, ocukrowanej i różanym serbetem przyozdobionej wody (nie dziw, bo z czerwonej róży pięknej twarzy jej kilka kropli pono w onę to furfurę wpadło było). Owa z rąk tak pięknego i lubego człowieka wziąwszy czarę, piłem, a wspomniawszy na przyszły czas, o którymem myślał, rzekłem: — „Nie ugasisz pragnienia myśli mojej wodą, Barziej pragnę, im więcej patrzę w twarz twą młodą. Wina, gdy kto pić sobie nad miarę pozwoli
na który oko moje pilno patrzało, jako miesiąc z zachmurza wychodzi (takiéj piękności, że język ludzki trudno wypowiedziećby to mógł), niosąc w ręku czarę furfurową zimnéj z lodem napoły, ocukrowanéj i różanym serbetem przyozdobionéj wody (nie dziw, bo z czerwonéj róży pięknéj twarzy jéj kilka kropli pono w onę to furfurę wpadło było). Owa z rąk tak pięknego i lubego człowieka wziąwszy czarę, piłem, a wspomniawszy na przyszły czas, o którymem myślał, rzekłem: — „Nie ugasisz pragnienia myśli mojéj wodą, Barziéj pragnę, im więcéj patrzę w twarz twą młodą. Wina, gdy kto pić sobie nad miarę pozwoli
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 179
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879
