, A ta druga niech w domu przy ubóstwie będzie, Mogę ja czasem do niej z rzeczami dojechać. Pani zaś odpowie: A możecie niechać.
Zatym się pan obaczył, że go zrozumiała, Fortelu zinąd zażył: zaczym się żegnała Z panią. matką żoneczka, nim na wóz wsiadała, Tymczasem Zosia panu w kuchni gębki dała. 22. O bednarzach krakowskich.
Bednarzowie krakowscy tacy pilni byli, Przed burmistrzem jednego z cechu obwinili, Mówiąc, że nieposłuszny ni miastu, ni cechu Już odedwunastu lat: trzeba go po miechu Skubnąć, panie burmistrzu. Burmistrz wysłuchawszy, Wnet go wolnym uczynił, taki dekret dawszy: Idź, stary,
, A ta druga niech w domu przy ubóstwie będzie, Mogę ja czasem do niej z rzeczami dojechać. Pani zaś odpowie: A możecie niechać.
Zatym się pan obaczył, że go zrozumiała, Fortelu zinąd zażył: zaczym się żegnała Z panią. matką żoneczka, nim na wóz wsiadała, Tymczasem Zosia panu w kuchni gębki dała. 22. O bednarzach krakowskich.
Bednarzowie krakowscy tacy pilni byli, Przed burmistrzem jednego z cechu obwinili, Mówiąc, że nieposłuszny ni miastu, ni cechu Już odedwunastu lat: trzeba go po miechu Skubnąć, panie burmistrzu. Burmistrz wysłuchawszy, Wnet go wolnym uczynił, taki dekret dawszy: Idź, stary,
Skrót tekstu: WychWieś
Strona: 22
Tytuł:
Kiermasz wieśniacki
Autor:
Jan z Wychylówki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
dialogi, fraszki i epigramaty, pieśni
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Teodor Wierzbowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
K. Kowalewski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1902
B. Franciszkę Konwerskę; na której grobie roże z tarniem w Styczniu wyrosły. W tym Z. Klary Kościele, gdzie ona teraz leży pod wielkim Ołtarzem, oprócz jej Świętego Ciała, te są Świętości: Krucyfiks co w Kościołku Z. Damiana przemówił do Z. Franciszka. Po Partykule z Cierniowej Korony Chrystusowej, z gębki, z dyscyplin, z Prześcieradła, z kolebki, Stołu, Grobu Pańskiego: po odrobinie kości SS. Apostołów, Item Z. Klary Vela, Habit, Chorda alias pasek jej Item Trżewik Z. Franciszka wełniany, gdy nogi miał bliznami pokaleczone. Item Opończa czyli Płaszcz od Biskupa Asyzkiego dany Z. Franciszkowi,
B. Franciszkę Konwerskę; na ktorey grobie roże z tarniem w Styczniu wyrosły. W tym S. Klary Kościele, gdzie ona teraz leży pod wielkim Ołtarzem, oprocz iey Swiętego Ciała, te są Swiętości: Krucifix co w Kościołku S. Damiana przemowił do S. Franciszka. Po Partykule z Cierniowey Korony Chrystusowey, z gębki, z dyscyplin, z Prześcieradła, z kolebki, Stołu, Grobu Pańskiego: po odrobinie kości SS. Apostołow, Item S. Klary Vela, Habit, Chorda alias pasek iey Item Trżewik S. Franciszka wełniany, gdy nogi miał bliznami pokaleczone. Item Opończa czyli Płaszcz od Biskupa Assyzkiego dany S. Franciszkowi,
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 212
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
barziej utyskował.
Weszli wtym oba w wodę. Ten, co obciążony Był solą, padł przez kamień prądem potrącony. A gdy tak leżał w wodzie, sól się roztopiła, Przygoda go ciężaru jakoś pozbawała. Drugi widząc, że tamten zbył ciężaru swego,
Położył się umyślnie, gdzie towarzysz jego Leżał przedtym. Wtym gębki wody nabirają Im dalej w się, tym więcej, aż i wstać nie dają. Skąd iż się dobyć nie mógł, zginął w onej wodzie, Nie myśląc jako żywo o takiej przygodzie.
Tak też nie każdemu się równo po szwie porze, Ten parą, a ów zasię ośmią wołów orze. Owa zgoła nie wszystkim
barziej utyskował.
Weszli wtym oba w wodę. Ten, co obciążony Był solą, padł przez kamień prądem potrącony. A gdy tak leżał w wodzie, sól się roztopiła, Przygoda go ciężaru jakoś pozbawała. Drugi widząc, że tamten zbył ciężaru swego,
Położył się umyślnie, gdzie towarzysz jego Leżał przedtym. Wtym gębki wody nabirają Im dalej w się, tym więcej, aż i wstać nie dają. Skąd iż się dobyć nie mógł, zginął w onej wodzie, Nie myśląc jako żywo o takiej przygodzie.
Tak też nie każdemu się równo po szwie porze, Ten parą, a ów zasię ośmią wołów orze. Owa zgoła nie wszystkim
Skrót tekstu: VerdBłażSet
Strona: 36
Tytuł:
Setnik przypowieści uciesznych
Autor:
Giovanni Mario Verdizzotti
Tłumacz:
Marcin Błażewski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wilhelm Bruchnalski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1897
. Aleksander Afrodyzeus dobrze to objaśnia. Dla tego zepsowanie bywa nazwane zmarznienie wody/ iż gdy raz zamarznie woda nigdy się potym nie zwraca do swojej dawnej istności/ gdyż już wszystka wilgotność jej jest zępsowana: albowiem cokolwiek było w niej lekkiego/ jasnego/ i słodkawego/ to wszytko ono zamrożenie/ nie inaczej jedno jako z gębki wodę wycisnęło/ a zostało tylko to co było najgrubszego i najcięższego. Przetoż te wody czynią w ciałach naszych takowe wady: trawienie żołądka psują/ urynę zatrzymawają/ piersiom/ płucom/ żołądkowi przeciwne są/ żyłom suchym barzo szkodzą/ kurcze czynią/ wiatrów i surowych wilgotności wiele mnożą/ i pleury rodzą. O
. Alexander Aphrodizeus dobrze to obiaśniá. Dla tego zepsowánie bywa názwáne zmárźnienie wody/ iż gdy raz zámárźnie wodá nigdy się potym nie zwraca do swoiey dawney istnośći/ gdyż iuż wszystká wilgotność iey iest zępsowána: álbowiem cokolwiek było w niey lekkiego/ iásnego/ y słodkáwego/ to wszytko ono zámrożenie/ nie inacżey iedno iáko z gębki wodę wyćisnęło/ á zostáło tylko to co było naygrubszego y nayćięzszego. Przetoż te wody cżynią w ćiałách naszych takowe wady: trawienie żołądká psuią/ vrynę zátrzymawáią/ pierśiom/ płucom/ żołądkowi przećiwne są/ żyłom suchym bárzo szkodzą/ kurcże cżynią/ wiátrow y surowych wilgotnośći wiele mnożą/ y pleury rodzą. O
Skrót tekstu: SykstCiepl
Strona: 37.
Tytuł:
O cieplicach we Skle ksiąg troje
Autor:
Erazm Sykstus
Drukarnia:
Krzysztof Wolbramczyk
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
scripta szeroko świadczą. Ma też ten Kościół Relikwij śś. Bożych wielki dostatek/ a mianowicie Krzyż ozdobny/ w którym jest prawdziwe drzewo Krzyża ś. i trzy tarny z Korony cierniowej/ skropione Krwią Chrystusa Pana/ i ziemia Krwią ś. polana tegoż Pana/ także cząstka Kamienia z grobu jego/ i z cząstką Gębki/ którą przytykano do ust jego śś. octem i żołcią onę napełniwszy: jest i cząstka Sukienki Chrystusa Pana/ także z Purpury jego/ którą był przyodziany na pośmiech u Heroda/ i cząstka Słupa/ u którego był biczowany/ Relikwia znaczna Szaty Przenaświętszej P Mariej/ z Rańtucha jej i z sukienki; mleko z piersi
scripta szeroko świádczą. Ma też ten Kośćioł Reliquiy śś. Bożych wielki dostátek/ á miánowićie Krzyż ozdobny/ w ktorym iest prawdźiwe drzewo Krzyżá ś. y trzy tarny z Korony ćierniowey/ skropione Krwią Chrystusá Páná/ y źiemiá Krwią ś. polana tegoż Páná/ tákże cząstká Kámieniá z grobu iego/ y z cząstką Gębki/ ktorą przytykano do vst iego śś. octem y żołćią onę nápełniwszy: iest y cząstká Sukienki Chrystusá Páná/ tákże z Purpury iego/ ktorą był przyodźiany ná pośmiech v Herodá/ y cząstká Słupá/ v ktorego był biczowány/ Relikwia znáczna Száty Przenaświętszey P Máriey/ z Ráńtuchá iey y z sukienki; mleko z pierśi
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 48
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
/ może być uczynione. Abo takowym sposobem: Wziąć korzenia z swym zielem po łotów sześci/ Listków obranych Senesowych/ a co naświeższych łotów szesnaście/ Piołynu Włoskiego/ Piołynu górnego po trzy garzci/ Panny Mariej Włosków Izopu suchego po dwie garzci/ Imbieru białego/ Ziela Tatarskiego/ Nasienia Kopru Włoskiego po dwa łoty. Modrzewowej gębki co nabielszej trzy. To wszystko z heblowanymi trasczkami z Leszczyny włożyć w ośm garncową Baryłkę albo w dziewięć garncową/ i Mosztu dobrego na to nalać/ a dać dobrze wykisnąć. Gdzieby też Mosztu nie było/ może wina dobrego starego nalać/ inym dolewać. Wino to/ Kolce.
Tym którzy bywają od Kolki i
/ może być vczynione. Abo tákowym sposobem: Wźiąć korzeniá z swym źielem po łotow sześći/ Listkow obránych Senesowych/ á co naświeższych łotow szesnaśćie/ Piołynu Włoskiego/ Piołynu gornego po trzy garzći/ Pánny Máryey Włoskow Izopu suchego po dwie garzći/ Imbieru białego/ Ziela Tátarskiego/ Naśienia Kopru Włoskiego po dwá łoty. Modrzewowey gębki co nabielszey trzy. To wszystko z heblowánymi trasczkámi z Lesczyny włożyć w ośm gárncową Báryłkę álbo w dźiewięć gárncową/ y Mosztu dobrego ná to nálać/ á dáć dobrze wykisnąć. Gdźieby też Mosztu nie było/ może winá dobrego stárego nálać/ inym dolewáć. Wino to/ Kolce.
Tym ktorzy bywáią od Kolki y
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 175
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
dodali. Gdy się wszyscy wymawiali/ Biskup ów radził Królowi/ aby podatkami ludu nie ubożąc/ na tę swoję potrzebę/ tym dzierżawy odebrał/ którym je z młodu mniej uwaźnie był/ i marnie rozdał; a tym/ którzy bogatsze urzędy i arendy trzymali/ z nich się rachować kazał/ aby z nich jako z gębki wodę/ pomoc jaką na wypłacenie długów publicznych wycisnął. Podobała się Królowi ta porada; który tak uczyniwszy/ dość od nich pieniędzy na tę potrzebę wybrał; a że ów Komes Humbertus/ który dobra Kościoła Kantuaryiskiego trzymał/ dość uczynić niechciał/ podał go do więżyenia/ potym też Papieża prosił/ aby te dobra Królewskie
dodáli. Gdy się wszyscy wymawiáli/ Biskup ow radźił Krolowi/ áby podatkámi ludu nie ubożąc/ na tę swoię potrzebę/ tym dźierżáwy odebrał/ ktorym ie z młodu mniey uwaźnie był/ i márnie rozdał; á tym/ ktorzy bogátsze urzędy i arendy trzymáli/ z nich się rachowáć kazał/ áby z nich iáko z gębki wodę/ pomoc iaką na wypłacenie długow publicznych wyćisnął. Podobała się Krolowi tá porádá; ktory ták uczyniwszy/ dość od nich pieniędzy ná tę potrzebę wybrał; a że ow Komes Humbertus/ ktory dobrá Kośćiołá Kántuáryiskiego trzymał/ dość uczynić niechćiał/ podał go do więżienia/ potym też Papieżá prośił/ áby te dobra Krolewskie
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 72
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
. Na szalkach należytych, które wariacją najmniejszą esów pokazują do równej wagi zawieś gębkę. Ta wilgotne w siebie biorąc powietrze więcej ważyć będzie, a niżeli gdy jest suche. Siłą tedy esami którego dnia przeważać będzie, tylą esami wilgotniejsze powietrze będzie. Strzec się zaś potrzeba aby kurzawa prochem wagi niedodawała: albo słoneczny promień gębki niewysuszał,
VIII. Drugiej dywizyj kwalitatywy się znajdują, które pochodzą z komikstyj pierwszych accydensów. A te się rachują. Międkość, twardość, tłustość, sapor, zapach. Międkość partycypuje z wilgoci i suchości: atoli więcej z pierwszej a niżeli z drugiej. J dla tego wosk w cieple, żelazo w ogniu mięknie
. Ná szalkách należytych, ktore waryácyą naymnieyszą esow pokázuią do rowney wagi záwieś gębkę. Ta wilgotne w siebie biorąc powietrze więcey ważyć będzie, á niżeli gdy iest suche. Siłą tedy esami ktorego dnia przeważáć będzie, tylą esami wilgotnieysze powietrze będzie. Strzedz się zaś potrzeba áby kurzawa prochem wagi niedodawałá: álbo słoneczny promień gębki niewysuszał,
VIII. Drugiey dywizyi kwálitátywy się znayduią, ktore pochodzą z kommixtyi pierwszych accydensow. A te się ráchuią. Międkość, twardość, tłustość, sapor, zapách. Międkość pártycypuie z wilgoci y suchości: átoli więcey z pierwszey á niżeli z drugiey. J dla tego wosk w cieple, żelazo w ogniu mięknie
Skrót tekstu: BystrzInfElem
Strona: R2
Tytuł:
Informacja elementarna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
fizyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
niej wyleczyć. Za świeża pospolita warząc jarkę w kłosiu w wodzie dżdżowej/ dają koniowi miasto jedła dni 9. abo i więcej według potrzeby/ i tęż wodę pijąc/ a nieco inszego/ chowając go w ciszy i w cieple/ wolno puszczając/ i tym konie leczą. Lecz gdy to nie pomoże/ weźmi Modrzejowej gębki tłuczonej łot 1. pieprzu/ soli/ po ćwierci łota każdego: warz to w winie abo w occie/ a lej koniowi przez gardło/ możesz też i przez nozdrza lać/ bo je wyczyścia. Czwarte. Insze.
Nawarz mrówek z mrowiskiem/ a przecedziwszy daj koniowi tę wodę pić po trzy dni. Insze.
niey wyleczyć. Zá świeżá pospolita wárząc iárkę w kłośiu w wodźie dżdżowey/ dáią koniowi miásto iedłá dni 9. ábo y więcey według potrzeby/ y tęż wodę piiąc/ á nieco inszego/ chowáiąc go w ćiszy y w ćieple/ wolno puszczáiąc/ y tym konie leczą. Lecz gdy to nie pomoże/ weźmi Modrzeiowey gębki tłuczoney łot 1. pieprzu/ soli/ po czwierći łotá kożdego: warz to w winie ábo w ocćie/ á ley koniowi przez gárdło/ możesz też y przez nozdrzá lać/ bo ie wyczyśćia. Czwarte. Insze.
Náwarz mrowek z mrowiskiem/ á przecedźiwszy day koniowi tę wodę pić po trzy dni. Insze.
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Mivv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
czczo po jednej w gardziel koniowi/ popychając palcami/ aż je połknie wszytkie/ uwiązawszy go ku gorze głową/ i język na stronę wyciągnąwszy/ jako się ono na początku w dawaniu tranków uczyło. To czyń po trzy dni/ co raz trzeciego dnia. Możesz przyłożyć do tego Agaricum z Apteki wziąwszy/ to jest Modrzejowej gębki pół łota/ jeśli/ zwłasza w kaszłaniu/ koń jaką sprosną wilgotność przez gębę abo nozdrza wypuszcza. Insze.
Weźmi sadła starego jako pięść/ miodu przaśnego łyżek 2. szafranu nietłuczonego ćwierć łota. Agarici, to jest Modrzejowej gębki łot 1. a wespół źwierciawszy/ uczyń z tego gałek siedm/ a po jednej na
czczo po iedney w gardźiel koniowi/ popycháiąc pálcámi/ áż ie połknie wszytkie/ vwiązawszy go ku gorze głową/ y ięzyk ná stronę wyćiągnąwszy/ iáko się ono ná początku w dawániu tránkow vczyło. To czyń po trzy dni/ co raz trzećiego dniá. Możesz przyłożyć do tego Agaricum z Apteki wźiąwszy/ to iest Modrzeiowey gębki puł łotá/ iesli/ zwłaszá w kászłániu/ koń iáką sprosną wilgotność przez gębę ábo nozdrzá wypuszcza. Insze.
Weźmi sádłá stárego iáko pięść/ miodu przasnego łyżek 2. száfránu nietłuczonego ćwierć łotá. Agarici, to iest Modrzeiowey gębki łot 1. á wespoł źwierćiawszy/ vczyń z tego gałek śiedm/ á po iedney ná
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Nv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
