. Anie tylko zioła, aleteż i te rzeczy, na czary pomagają Sphragis Lemnia tojest Rubryka, O Remediach przeciw Czarom.
albo Bolus Anmenia, Theriaca albo Driakiew, Mithridatium, Orli kamień w pierścieniu noszony, Berillus, Magnes który małżeństwa serca łący, koral zaś domowe uśmierza kłotnie, Diament nocne pędzi strachy, Chrizolit i Gagatek. Racja czemu się ziela i kwiatów czart lęka, jest ta, iż Pan Chrystus zowie się Flos Nasarenus, Lilium Convallium; że Matka Najś: pogrzebiona kwiatami będąc obsypana: że ziele święci co Rok Kościół Boży: dając im moc na czary i czarty. Zioła leczące na ból oczów naturalnie pomagające, wierszem są
. Anie tylko zioła, aleteż y te rzeczy, na czary pomagaią Sphragis Lemnia toiest Rubryka, O Remediach przeciw Czarom.
albo Bolus Anmenia, Theriaca albo Dryakiew, Mithridatium, Orli kamień w pierścieniu noszony, Berillus, Magnes ktory małżeństwa serca łączy, koral zaś domowe usmierza kłotnie, Dyament nocne pędzi strachy, Chrizolit y Gagatek. Racya czemu się ziela y kwiatow czart lęka, iest ta, iż Pan Chrystus zowie się Flos Nasarenus, Lilium Convallium; że Matka Nayś: pogrzebiona kwiatami będąc obsypana: że ziele swięci co Rok Kościoł Boży: daiąc im moc na czary y czarty. Zioła leczące na bol oczow naturalnie pomagaiące, wierszem są
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 260
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
tym teraz tak szeroko mówić nie dopuszcza mi i czas i materia. Tego jednak opuścić nie mogę/ co pisze Etius o Gagatku: toż niektórzy przypisują i przywłaszczają i Camforze/ kiedy owo kto na serce utyskuje/ że i pulsu ledwo czuć/ i już jakoby oziębnie/ Cardiacos Grecy i Łacinnicy zowią/ tedy rozpalić abo Gagatek/ abo Camforę/ i w winie onę zgasić/ i dać ono wino pić onemu choremu/ natychmiast i puls przywróci się/ i człowiek przyjdzie do siebie. Nawet weźmi kieliszek wody/ do tego Camfory tak wiele jako orzech laskowy; i zapal w wodzie/ i niechaj zgórę: dajże wypić takowemu choremu/
tym teraz ták szeroko mowić nie dopuszcża mi y cżás y máteria. Tego iednák opuśćić nie mogę/ co pisze AEtius o Gágátku: toż niektorzy przypisuią y przywłaszcżáią y Cámphorze/ kiedy owo kto ná serce vtyskuie/ że y pulsu ledwo cżuć/ y iuż iákoby oźiębnie/ Cardiacos Grecy y Láćinnicy zowią/ tedy rospalić ábo Gágátek/ ábo Cámphorę/ y w winie onę zgáśić/ y dáć ono wino pić onemu choremu/ nátychmiast y puls przywroći się/ y cżłowiek prziydźie do śiebie. Náwet weźmi kieliszek wody/ do tego Camphory ták wiele iáko orzech laskowy; y zápal w wodzie/ y niechay zgore: dayże wypić tákowemu choremu/
Skrót tekstu: SykstCiepl
Strona: 119.
Tytuł:
O cieplicach we Skle ksiąg troje
Autor:
Erazm Sykstus
Drukarnia:
Krzysztof Wolbramczyk
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
swe zwyczajne pochowawszy rożne Stroje w stare się suknie oblokła podrożne I w wytartą kiereją, która na to była Umyślnie zgotowana. Kwef podły włożyła Ani jej jako zawsze głowy w inem razie Uczubiły krochmalem stojące fontazie. Niżej przy niepoczesnem podrożnym ubierze Cisnęły w szyję wielkie z bursztynów pacierze I co więc obsnowywał ręce u niewiasty Długiemi przędzionami gagatek graniasty, W dalekim był schowaniu. Czarna pięści sięga Po pulsach prostem szermem zawiązana wstęga. Ow także pierścień, który był na oszukanie Męża dawany, poszedł w dalekie schowanie Z inszemi klejnotami i z drogiemi fanty. Jupy, azuczki, co się rozkładają manty Z gżącemi się chwostami i stroje jak zbroje, Gdzie nad bławat
swe zwyczajne pochowawszy rożne Stroje w stare sie suknie oblokła podrożne I w wytartą kiereją, ktora na to była Umyślnie zgotowana. Kwef podły włożyła Ani jej jako zawsze głowy w inem razie Uczubiły krochmalem stojące fontazie. Niżej przy niepoczesnem podrożnym ubierze Cisnęły w szyję wielkie z bursztynow pacierze I co więc obsnowywał ręce u niewiasty Długiemi przędzionami gagatek graniasty, W dalekim był schowaniu. Czarna pięści sięga Po pulsach prostem szermem zawiązana wstęga. Ow także pierścień, ktory był na oszukanie Męża dawany, poszedł w dalekie schowanie Z inszemi klejnotami i z drogiemi fanty. Jupy, azuczki, co sie rozkładają manty Z gżącemi sie chwostami i stroje jak zbroje, Gdzie nad bławat
Skrót tekstu: KorczWiz
Strona: 92
Tytuł:
Wizerunk złocistej przyjaźnią zdrady
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1698
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1698
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak, Stefan Saski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1949
Doronici.
Piżmo, Ambra, Moschus.
Drzewo Aloesowe, Lignum Alóés.
Gwoździki, Gariophili.
Kubeby, Cubebe Carpesium.
Kardam on, Cardamonum maius et minus.
Kwiat Muszkatowy, Macis.
Gałgan, Galanga maior et minor.
Bobrowy story, Castoreum.
Jemioła dębowa, Vinicus Quercinus.
Bursztyn, Succinum, Carabe.
Gagatek, Gagates.
Owoc zamorski, Anacardia. Chłodzące medykamenta głowie służące tak do wnętrznego, jako i do powierzchownego używania.
Kwiat Różowy, Flores Rosarum.
Kwiat Bzowy, Flores Sambuci.
Fiołki, Violae, purpureae.
Kwiat Lilij wodnej. Flores Nymphae.
Kwiat Maczku polnego, Flores Papaveris erratici.
Sałata, Lactuca.
Kurza
Doronici.
Pizmo, Ambra, Moschus.
Drzewo Alóésowe, Lignum Alóés.
Gwozdźiki, Gariophili.
Kubeby, Cubebe Carpesium.
Kárdám on, Cardamonum maius et minus.
Kwiát Muszkátowy, Macis.
Gáłgán, Galanga maior et minor.
Bobrowy story, Castoreum.
Jęmioła dębowa, Vinicus Quercinus.
Bursztyn, Succinum, Carabe.
Gagatek, Gagates.
Owoc zamorski, Anacardia. Chłodzące medikamentá głowie służące ták do wnętrznego, iáko y do powierzchownego używánia.
Kwiát Rożowy, Flores Rosarum.
Kwiát Bzowy, Flores Sambuci.
Fijałki, Violae, purpureae.
Kwiát Lilij wodney. Flores Nymphae.
Kwiát Máczku polnego, Flores Papaveris erratici.
Sáłatá, Lactuca.
Kurzá
Skrót tekstu: PromMed
Strona: 274
Tytuł:
Promptuarium medicum
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1716
Data wydania (nie wcześniej niż):
1716
Data wydania (nie później niż):
1716
