, które Cedrami zowią, jako świadczy Knap in Thesauro. Olejek z Cedrowego Drzewa, ciała prezerwuje od korupcyj: Skrzynia z niego zrobiona, do stolat i więcej w sobie bez zepsowania może konserwować rzeczy, Teste Aristotele.
COCCUS jest Drzewo Indyjskie adynstar Palmy, rodzące orzechy, z którego wiele profitu: bo z łupin robią garnuszki, dzbanki, łyżki; z Owocu Oliwę, chleb: ze skory popadanej sący się likwor nakształt wina; między ko- o Drzewach osobliwych
rą zaś i drzewem są jakieś włokna jak z przędziwa, które obywatele przędą i robią materie, Drzewo same idzie na budynki, liście na dachy.
CISOWE Drzewo, po Łacinie Taksus
, ktore Cedrami zowią, iako swiadczy Knap in Thesauro. Oleiek z Cedrowego Drzewa, ciała prezerwuie od korrupcyi: Skrzynia z niego zrobiona, do stolat y więcey w sobie bez zepsowania może konserwować rzeczy, Teste Aristotele.
COCCUS iest Drzewo Indyiskie adinstar Palmy, rodzące orzechy, z ktorego wiele profitu: bo z łupin robią garnuszki, dzbanki, łyszki; z Owocu Oliwę, chleb: ze skory popadaney sączy się likwor nakształt wina; między ko- o Drzewach osobliwych
rą zaś y drzewem są iakieś włokna iak z przędziwa, ktore obywatele przędą y robią materye, Drzewo same idzie na budynki, liście na dachy.
CISOWE Drzewo, po Łacinie Taxus
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 639
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Ducha ma Stallum między Kanonikami. Akademię tutejszą fundował Lubrański Biskup Poznań- Całego świata, praecipue o PolscE
ski, mającą Profesorów z Akademii Krakowskiej. W Kościele Karmelitańskim jest Hostya od Żydów pokłuta, który fundował Władysław Jagiełło Roku 1399. W tymże Województwie koło Srzemu Miasta, na polu Wsi Kochów, i w Połukach wykopują garnuszki z ziemi, jakby dopiero od Gancarza zrobione, które od Słońca twardnieją, które Roku 1415; sam Władysław Jagiełło widział, i Posłowi Ernesta Książęcia Austriackiego prezentował świeżo przy sobie kopane, Długosz Historiae Pol: lib: 11 Podobne naczynia wykopywano w Czechach pod Kunakiem górą, teste Balbino w Czeskiej Naturalnej Historyj. Najdowano blisko Sprembergi
Ducha ma Stallum między Kanonikami. Akademię tuteyszą fundował Lubrański Biskup Poznań- Całego świáta, praecipuè o POLSZCZE
ski, maiącą Professorow z Akademii Krakowskiey. W Kościele Karmelitańskim iest Hostya od Zydow pokłuta, ktory fundował Władysław Iagiełło Roku 1399. W tymże Woiewodztwie koło Srzemu Miásta, na polu Wsi Kochow, y w Połukach wykopuią garnuszki z ziemi, iakby dopiero od Gancarza zrobione, ktore od Słońca twardnieią, ktore Roku 1415; sam Władysław Iagiełło widział, y Posłowi Ernesta Xiążęcia Austryackiego prezentował świeżo przy sobie kopane, Długosz Historiae Pol: lib: 11 Podobne naczynia wykopywano w Czechach pod Kunakiem gorą, teste Balbino w Cżeskiey Naturalney Historyi. Naydowano blisko Sprembergi
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 312
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
nie porzucaj/ ale włóż we szkło/ nalej octu winnego z kwaterkę jak najmocniejszego/ a znowu wycisnąwszy przecedź. To wycisnąwszy i krokos już wymoczony mając. Weź garnuszek z wodą/ drugi/ w którym ocet z sokiem/ (trzecią część samego tylko soku/ bez octu/ na dalszą potrzebę zostawiwszy) przystaw te dwa garnuszki do ognia/ tak długo aż liquor w nich trochę wezwre. Tym czasem nalej na misę wody/ włóż hałunu tłuczonego/ coś nad laskowy orzech; niech dwa albo trzy pacierze postoi. Potym weś białe płótno albo szmatki/ włóż w tę wodę hałunową/ wyżdmij/ osusz/ ale zostaw trochę wilgotne na innej chustce
nie porzucáy/ ále włoż we śkło/ náley octu winnego z kwáterkę iák naymocnieyszego/ á znowu wyćisnąwszy przecedź. To wyćisnąwszy i krokos iuż wymoczony máiąc. Weź garnuszek z wodą/ drugi/ w ktorym ocet z sokiem/ (trzećią część sámego tylko soku/ bez octu/ ná dálszą potrzebę zostawiwszy) przystáw te dwá garnuszki do ognia/ tak długo áż liquor w nich trochę wezwre. Tym czasem naley ná misę wody/ włoż háłunu tłuczonego/ coś nád láskowy orzech; niech dwa álbo trzy páćierze postoi. Potym weś białe płotno albo szmátki/ włoż w tę wodę háłunową/ wyżdmiy/ osusz/ ále zostáw trochę wilgotne ná inney chustce
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 186
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
; Działka polne, hakownice, Knoty, zboku śmigownice, Rydle, motyki i skóra Lwice zdechłej: już nie wskóra! Bo tam na pamiątkę leży W cekauzie: nadół nie zbieży! Widzę kuchenkę i wszedłem, Na drugą stronę przeszedłem; Otworzą mi kuchareczki, A w rękach warzącheweczki; Tamże ogień i garnuszki, Rożny, zwierzyna, dzbanuszki, Dość naczynia w miejscu małym, Wysoko, z kosztem niemałym; Zboku śpiżarnia, tam wnoszą Panny, drugie wschodkiem znoszą Na półmiseczkach potrawy Pod nakryciem, wszelkie strawy; Ich to pociecha przebiegać Wzgórę, na dół wschodkiem biegać. Trochę nazad powróciłem, W pokoje się obróciłem,
; Działka polne, hakownice, Knoty, zboku śmigownice, Rydle, motyki i skóra Lwice zdechłej: już nie wskóra! Bo tam na pamiątkę leży W cekauzie: nadół nie zbieży! Widzę kuchenkę i wszedłem, Na drugą stronę przeszedłem; Otworzą mi kuchareczki, A w rękach warzącheweczki; Tamże ogień i garnuszki, Rożny, zwierzyna, dzbanuszki, Dość naczynia w miejscu małym, Wysoko, z kosztem niemałym; Zboku śpiżarnia, tam wnoszą Panny, drugie wschodkiem znoszą Na półmiseczkach potrawy Pod nakryciem, wszelkie strawy; Ich to pociecha przebiegać Wzgórę, na dół wschodkiem biegać. Trochę nazad powróciłem, W pokoje się obróciłem,
Skrót tekstu: JarzGośc
Strona: 40
Tytuł:
Gościniec abo krótkie opisanie Warszawy
Autor:
Adam Jarzębski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne, opisy podróży
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ignacy Chrzanowski, Władysław Korotyński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1909
Indyjskie zwane Cocos, i wszelakie owoce, miody, cynamony, maści najprzedniejsze, Mirę, Nardy, a najwięcej w cukry głowiaste, bawełny, osobliwie zaś znajduje u siebie drzewo nakształt Palmowe rodzące Orzechy Indyjskie zwane Cocos, to drzewo wiele rzeczy potrzebnych Indom wydaje z siebie, a najpierwej z łupin orzechowych robią łyżki, garnuszki, dzbanuszki, i wiele innych rzeczy, z owocu zaś orzechowego mają oliwę, chleb, kiedy zaś skora na tym drzewie się pada, drzewo wypuszcza z siebie likwor nakształt wina, który zaraz pić trzeba, bo we 24. godzin kwaśnieje, małpy lubią pić ten likwor, między skorą zaś i tym drzewem,
Indyiskie zwáne Cocos, y wszelákie owoce, miody, cynámony, máśći nayprzednieysze, Mirę, Nardy, á naywięcey w cukry głowiaste, báwełny, osobliwie záś znayduie u siebie drzewo náksztáłt Pálmowe rodzące Orzechy Indyiskie zwáne Cocos, to drzewo wiele rzeczy potrzebnych Indom wydáie z siebie, á naypierwey z łupin orzechowych robią łyszki, gárnuszki, dzbánuszki, y wiele innych rzeczy, z owocu záś orzechowego máią oliwę, chleb, kiedy záś skorá ná tym drzewie się pada, drzewo wypuszcza z siebie likwor nákształt winá, ktory záraz pić trzebá, bo we 24. godzin kwáśnieie, małpy lubią pić ten likwor, między skorą záś y tym drzewem,
Skrót tekstu: ŁubŚwiat
Strona: 589
Tytuł:
Świat we wszystkich swoich częściach
Autor:
Władysław Aleksander Łubieński
Drukarnia:
Wrocławska Akademia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wrocław
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1740
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1740
