pierworódnego swego/ i Cheta. 16. I Jebusa/ i Amorra/ i Gergesa. 17. I Chewa/ i Archa/ i Sima. 18. I Adrada/ i SAmara/ i Chamata/ skąd się potym rozrodziły domy Chananejczyków. 19. A granice Chananejskie były od Sydonu idąc do Gerary/ aż do Gazy/ aż wnidziesz do Sodomy i Gomorry/ i Adamy/ i Seboima/ aż do Lazy. 20. Ci są Synowie Chamowi w familiach swych/ w językach swych/ w ziemiach swych/ w narodziech swych. 21.
A Semowi/ Ojcu wszystkich synów Heberowych/ bratu Jafeta starszego urodzili się synowie. 22. Synowie
pierworodnego swego/ y Chethá. 16. Y Iebusá/ y Amorrá/ y Gergesá. 17. Y Chewá/ y Archá/ y Simá. 18. Y Adráda/ y SAmárá/ y Chámátá/ zkąd śię potym rozrodźiły domy Chánánejczykow. 19. A gránice Chánánejskie były od Sydonu idąc do Geráry/ áż do Gázy/ áż wnidźiesz do Sodomy y Gomorry/ y Adámy/ y Seboimá/ áż do Lázy. 20. Ci są Synowie Chámowi w fámiliách swych/ w językách swych/ w źiemiách swych/ w narodźiech swych. 21.
A Semowi/ Ojcu wszystkich synow Heberowych/ brátu Iáfetá stárszego urodźili śię synowie. 22. Synowie
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 9
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
? powiedziano mu iż tylko siedmnaście pogan zostało/ krzyknął konając: chwała Bogu/ bom też tylko Chrześcijan był zastał/ gdym na to Biskupstwo wsyąpił. Marcellus także k. Biskup Apameński/ i Feniciej Biskupi/ l. kościoły pogańskie obalali/ do czego im ś: Chrizostom pomógł. Także i Porfirius Biskup Gazy w ziemi ś. starał się Honoriusza Cesarza/ aby w Gazie pogańskie kościoły rozwalone były. Uprosił to/ iż pobożny Cesarz w Gazie pogańskich bożnic siedm rozkazał obalić/ m. a ósmego Marny nazwanego zaniechano/ dla tego/ iż dziecię w siedmi lat zawołało. spalcie wewnątrz Kościół Marnesa/ bo krwią ludzką pomazany jest/
? powiedźiano mu iż tylko śiedmnaśćie pogan zostáło/ krzyknął konáiąc: chwałá Bogu/ bom też tylko Chrześćián był zástał/ gdym ná to Biskupstwo wsyąpił. Márcellus tákże k. Biskup Apámeński/ y Pheniciey Biskupi/ l. kościoły pogáńskie obálali/ do cżego im ś: Chrizostom pomogł. Tákże y Porphirius Biskup Gázy w źiemi ś. starał się Honoriuszá Cesárzá/ áby w Gáźie pogáńskie kościoły rozwálone były. Vprośił to/ iż pobożny Cesárz w Gáźie pogáńskich bożnic śiedm roskazał obálić/ m. á osmego Márny názwánego zániechano/ dla tego/ iż dźiećię w śiedmi lat záwołáło. spalćie wewnątrz Kościoł Márnesá/ bo krwią ludzką pomázány iest/
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 25
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
kościołom za dziedzictwo naznaczyli. Ale iż niektóre kościoły pogańskie/ wspaniałością budowania swego/ ozdobę wielką mastom dawały/ zakazali ich Cesarze obalać/ ale oczyściwszy wewnątrz sprosność znakom bałwochwalskich/ obracać je na kościoły Chrystusowe poczęto. O czym Hieronim święty. o. Za naszych prawi czasów/ Serapis w Aleksandrii przez Teofila/ a Marnes kościół Gazy przez Proforiusza/ Biskupy/ na kościół Pański powstali. Także i Celestis p. w Kartaginie/ przez Aureliusza Biskupa/ oczyściwszy go z zabobonów pogańskich/ na kościół Chrystusów poświęcony jest. Tak i Panteon w Rzymie/ który zbudował był Marcus Agrypa/ jeszcze za Cesarza Augusta/ i Jowiszowi Windyci poświęcił A po lat sześć
kościołom zá dźiedźictwo náznácżyli. Ale iż niektore kośćioły pogáńskie/ wspániáłośćią budowánia swego/ ozdobę wielką mástom dáwáły/ zákázáli ich Cesárze obáláć/ ále ocżyśćiwszy wewnątrz sprosność znákom báłwochwalskich/ obrácáć ie ná kościoły Christusowe pocżęto. O czym Hieronym święty. o. Zá nászych práwi cżásow/ Serapis w Alexándriey przez Theophilá/ á Márnes kościoł Gázy przez Prophoriuszá/ Biskupy/ ná kośćioł Páński powstáli. Tákże y Celestis p. w Kártáginie/ przez Aureliuszá Biskupá/ ocżyśćiwszy go z zabobonow pogáńskich/ ná kośćioł Chrystusow poświęcony iest. Ták y Pántheon w Rzymie/ ktory zbudował był Marcus Agryppa/ ieszcże zá Cesárzá Augustá/ y Iowiszowi Windici poświęćił A po lat sześć
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 25
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
Pan przed nimi/ a Ammonitowie opanowali je/ i mieszkali na miejscu ich. 22. Jako uczynił Synom Ezawowym mieszkającym w Seir/ dla których wytracił Horejczyki przed obliczem ich: i wygnali je/ i mieszkali na miejscach ich/ aż po dziś dzień. 23. Hewejczyki także/ którzy mieszkali w Aserym/ aż do Gazy/ Kaftorytowie/ którzy wyszli z Kaftor/ wytacili je/ i mieszkali na miejscu ich.) 24. Wstawszy tedy/ idźcie/ a przeprawcie się przez potok Arnon: oto/ ja dawam w ręce twoje/ Sehona Króla Heseben Amorrejczyka/ i ziemię jego: poczniże ją posiadać/ a podnieś przeciwko niemu wojnę. 25
Pan przed nimi/ á Ammonitowie opánowáli je/ y mieszkáli ná miejscu jch. 22. Iáko ucżynił Synom Ezawowym mieszkájącym w Seir/ dla ktorych wytráćił Horejczyki przed oblicżem jch: y wygnáli je/ y mieszkáli ná miejscách ich/ áż po dźiś dźień. 23. Heweycżyki tákże/ ktorzy mieszkáli w Aserym/ áż do Gázy/ Káftorytowie/ ktorzy wyszli z Káftor/ wytáćili je/ y mieszkáli ná miejscu jch.) 24. Wstawszy tedy/ idźćie/ á przeprawćie śię przez potok Arnon: oto/ ja dawam w ręce twoje/ Sehoná Krolá Heseben Amorrejczyká/ y źiemię jego: pocżniże ją pośiadáć/ á podnieś przećiwko niemu wojnę. 25
Skrót tekstu: BG_Pwt
Strona: 186
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Powtórzonego Prawa
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Persów piechoty, a dzisiąciu tysięcy konnych (przytym pojmana Matka, i Zona Dariuszowa, z Synem sześcioletnim, do tego tłum wielki, Stanu wyskiego Białychgłów, w niewolą Aleksandra Wielkiego poszedł.) Dobywając zaś Miasta Tyr, samego zbrojnego żołnierza, sześć tysięcy ubito, Tyryiczyków rwa tysiące obwiesić kazał Aleksander. W szturmie zaś Gazy Miasta, (pod którym Aleksnader strzałą postrzelony, i kamieniem w kolano uderzony) zabito Persów i Arabów dziesięć tysięcy. Nad rzeka zaś Eufratesem gdy Dariusz Król Perski czekał z wojskiem Aleksandra (jako Kurcjusz pisze) którego miał dwakroć stotysięcy pieszego, a konnego czterdzieści i pięć tysięcy. (Plutarchus zaś pisze folia 487. iż
Persow piechoty, á dzisiąciu tysięcy konnych (przytym poimana Matka, y Zona Daryuszowa, z Synem sześcioletnim, do tego tłum wielki, Stanu wyskiego Białychgłow, w niewolą Alexandra Wielkiego poszedł.) Dobywaiąc zaś Miasta Tyr, samego zbroynego żołnierza, sześć tysięcy ubito, Tyryiczykow rwa tysiące obwiesić kazał Alexander. W szturmie zaś Gazy Miasta, (pod ktorym Alexnader strzałą postrzelony, y kamieniem w kolano uderzony) zabito Persow y Arábow dziesięć tysięcy. Nad rzeká zaś Eufratesem gdy Daryusz Krol Perski czekał z woyskiem Alexandra (iako Kurcyusz pisze) ktorego miał dwakroć stotysięcy pieszego, a konnego czterdzieści y pięć tysięcy. (Plutarchus zaś pisze folia 487. iż
Skrót tekstu: GarczAnat
Strona: 174
Tytuł:
Anatomia Rzeczypospolitej Polskiej
Autor:
Stefan Garczyński
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1753
Data wydania (nie wcześniej niż):
1753
Data wydania (nie później niż):
1753
wspomnienia Góra Gion wysoka, długa, miła na wejzrzeniu, od Zachodu Miasto otaczająca, doliną od Miasta oddzielona, na której Salomon od Sadoka Biskupa i Natana Proroka olejem na Królestwo namazany acclamante Populo przy trąb rezonancyj. Na tej gorze Pałacu Wielkiego Salomonowego widać rudera.
Na tymże Przedmieściu były Drogi do Betleem, Emausu, Gazy, do Jopen, od Salomona, jako Viae Regiae do Jerozolimy prowadzące, krzemieniem na adzone.
Na PRZEDMILŚCIU PUŁNOCNYM MIASTA JEROZOLIMY były Mausolea albo wspaniałe KrólÓW JUDZKICH Groby na drodze ku Damaszku w skale w kwadrat wykowane, zasklepione. W każdej ścianie jest po drzwi dwoje, któremi weście jest jak do Kapliczek ciemnych, a te
wspomnieniá Gorá Gion wysoka, długa, miła ná weyzrzeniu, od Záchodu Miasto otaczáiąca, doliną od Miastá oddźieloná, ná ktorey Sálomon od Sádoka Biskupa y Náthaná Proroka oleiem ná Krolestwo námazány acclamante Populo przy trąb rezonáncyi. Ná tey gorze Pałácu Wielkiego Sálomonowego widać rudera.
Ná tymże Przedmieściu były Drogi do Bethleem, Emausu, Gazy, do Ioppen, od Sálomona, iako Viae Regiae do Ierozolimy prowádzące, krzemieniem ná ádzone.
Ná PRZEDMILŚCIU PUŁNOCNYM MIASTA IEROZOLIMY były Mausolea albo wspániałe KROLOW IUDZKICH Groby ná drodze ku Damászku w skale w kwádrat wykowáne, zásklepione. W każdey ścianie iest po drzwi dwoie, ktoremi weście iest iák do Kápliczek ciemnych, á te
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 570
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
. Filistynów wraz z sobą przytłukł i zabił, i wiele innych Pismo Z. wspomina. ALeksander Wielki atakując to Miasto był postrzelony, i dobywszy go zrujnować kazał, ale potym wystawione za Machabejczyków, miało swego Biskupa Sufragana Cezarejskiego, i teraz jeszcze to Miasto znaczne, i Stołeczne Księstwa własnego, Książę nazwany Emir albo Basza Gazy hołduje Turkom. HERBON Miasto położone w Pokoleniu Juda wsławione rezydencją Abrahama, który tu pogrzebiony wraz z Sarą żoną i synami Izaakiem, i Jakobem w jaskini zwanej Macpela. Dawid tu obrany Królem od Izraelitów. Za Chrześcijanów miało swego Biskupa, i Helena Matka Konstantyna Cesarza wystawiła tu Kościół wspaniały nad grobem Abrahama obrócony teraz na Meczet
. Filystynow wraz z sobą przytłukł y zábił, y wiele innych Pismo S. wspomina. ALexánder Wielki attakuiąc to Miásto był postrzelony, y dobywszy go zruynowáć kazał, ále potym wystáwione zá Máchábeyczykow, miáło swego Biskupá Suffragáná Cezareyskiego, y teraz ieszcze to Miásto znáczne, y Stołeczne Xięstwá włásnego, Xiąże názwány Emir álbo Bászá Gazy hołduie Turkom. HERBON Miásto położone w Pokoleniu Judá wsłáwione rezydencyą Abráámá, ktory tu pogrzebiony wraz z Sárą żoną y synámi Izáákiem, y Iákobem w iáskini zwáney Macpela. Dáwid tu obrány Krolem od Izráelitow. Zá Chrzesciánow miáło swego Biskupá, y Helená Mátká Konstántyná Cesárzá wystáwiłá tu Koscioł wspániáły nád grobem Abráámá obrocony teraz ná Meczet
Skrót tekstu: ŁubŚwiat
Strona: 575
Tytuł:
Świat we wszystkich swoich częściach
Autor:
Władysław Aleksander Łubieński
Drukarnia:
Wrocławska Akademia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wrocław
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1740
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1740
mizerny Basza więziniem zostawszy/ tracąc owę wszytkę influencją/ co go aspektem faworu i protekciej Pańskiej oświecała/ traci oraz wszytko przez co był od innych znaczniejszy. Księga Pierwsza, Rozdział XVI.
Znajdują się przecię Baszowie niektórych małych Powiatów/ co trzymali Dziedzictwo przez osobliwą łaską Sołtanów. Ile ja mogę widzieć/ są ci dwaj: Gazy i Kardystanu: i trzech Sandziaków/ o którychem wyżej wspominał pod Baszą Damaszku; jako też dwaj drudzy pod Baszą Alepu/ Martioku i Turkmanniej. A żem uczynił wzmiankę Gazy, nieodrzeczy będzie wystawić uczciwą pamiątkę pewnego Basze/ niedawnych czasów tam Panującego/ gdyż osobliwe jego uszanowanie tajemnic Wiary Chrześcijańskiej/ czyni nadzieję/ że
mizerny Bászá więźiniem zostawszy/ trácąc owę wszytkę influencyą/ co go áspektem fáworu y protekciey Páńskiey oświecáłá/ tráći oraz wszytko przez co był od innych znácznieyszy. Xięgá Pierwsza, Rozdźiał XVI.
Znáyduią się przećię Bászowie niektorych máłych Powiátow/ co trzymáli Dźiedźictwo przez osobliwą łáską Sołtanow. Ile ia mogę widźiec/ są ći dwáy: Gazy y Kardystanu: y trzech Sándźiakow/ o ktorychem wyżey wspominał pod Bászą Dámászku; iáko też dwáy drudzy pod Bászą Alepu/ Martioku y Turkmanniey. A żem vczynił wzmiankę Gazy, nieodrzeczy będźie wystáwić vczćiwą pámiątkę pewnego Básze/ niedáwnych czásow tám Pánuiącego/ gdyż osobliwe iego vszánowánie táiemnic Wiáry Chrześćiáńskiey/ czyni nádźieię/ że
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 88
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
.
Znajdują się przecię Baszowie niektórych małych Powiatów/ co trzymali Dziedzictwo przez osobliwą łaską Sołtanów. Ile ja mogę widzieć/ są ci dwaj: Gazy i Kardystanu: i trzech Sandziaków/ o którychem wyżej wspominał pod Baszą Damaszku; jako też dwaj drudzy pod Baszą Alepu/ Martioku i Turkmanniej. A żem uczynił wzmiankę Gazy, nieodrzeczy będzie wystawić uczciwą pamiątkę pewnego Basze/ niedawnych czasów tam Panującego/ gdyż osobliwe jego uszanowanie tajemnic Wiary Chrześcijańskiej/ czyni nadzieję/ że nie odpadł od Królestwa Boskiego. Ten dobry człowiek/ krom pospolitego oświadczenia przychylności swojej wszytkim Chrześcijanom/ osobiwą zyczliwość Zakonnikom Jerozolimskim pokazował. Dawał im często podarunki/ obsyłał Ryżem/ i inną
.
Znáyduią się przećię Bászowie niektorych máłych Powiátow/ co trzymáli Dźiedźictwo przez osobliwą łáską Sołtanow. Ile ia mogę widźiec/ są ći dwáy: Gazy y Kardystanu: y trzech Sándźiakow/ o ktorychem wyżey wspominał pod Bászą Dámászku; iáko też dwáy drudzy pod Bászą Alepu/ Martioku y Turkmanniey. A żem vczynił wzmiankę Gazy, nieodrzeczy będźie wystáwić vczćiwą pámiątkę pewnego Básze/ niedáwnych czásow tám Pánuiącego/ gdyż osobliwe iego vszánowánie táiemnic Wiáry Chrześćiáńskiey/ czyni nádźieię/ że nie odpadł od Krolestwá Boskiego. Ten dobry człowiek/ krom pospolitego oświádczenia przychylnośći swoiey wszytkim Chrześćiánom/ osobiwą zyczliwość Zakonnikom Ierozolimskim pokázował. Dáwał im często podárunki/ obsyłał Ryżem/ y inną
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 88
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
takiż.
Gotowalnia z szeroką koroną przy rąbku jedna No 1
Gotowalnia muszlinowa, poszywania nićmi, jedna No 1
Gotowalnia muszlinowa, w paski i kwiatki, jedna No 1
Gotowalnia muszlinowa, poszywana jedwabiem, jedna No 1
Fartuchów muszlinowych, poszywanych w kwiatki, dwa No 2
Chustek muszlinowych w paski drobne, dwanaście No 12
Gazy sztuka, w której łokci osimnaście No 18
Rąbku sztuka, w której łokci dwanaście No 12
Batystu sztuka, w której łokci dwanaście No 12
Banda koronowa, czarna, inkarnat felpą podszyta, jedna No 1
Muszlinu w pasy, na pawilon, sztuka, w której łokci pięćdziesiąt No 50
Czapka aksamitna, czarna, inkarnat felpą
takiż.
Gotowalnia z szeroką koroną przy rąbku jedna No 1
Gotowalnia muszlinowa, poszywania nićmi, jedna No 1
Gotowalnia muszlinowa, w paski i kwiatki, jedna No 1
Gotowalnia muszlinowa, poszywana jedwabiem, jedna No 1
Fartuchów muszlinowych, poszywanych w kwiatki, dwa No 2
Chustek muszlinowych w paski drobne, dwanaście No 12
Gazy sztuka, w której łokci osimnaście No 18
Rąbku sztuka, w której łokci dwanaście No 12
Batystu sztuka, w której łokci dwanaście No 12
Banda koronowa, czarna, inkarnat felpą podszyta, jedna No 1
Muszlinu w pasy, na pawilon, sztuka, w której łokci pięćdziesiąt No 50
Czapka aksamitna, czarna, inkarnat felpą
Skrót tekstu: WypARzewGęb
Strona: 229
Tytuł:
Spis wyprawy Anny z Rzewuskich…
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
