nie posłał, ukórz się, radzę, przed Majestatem Jego, żebyć nie rzeczono: Tu quis es, qui alios iudicas ? Atoż tobie, panie potwarco, twoja bezpieczność a bezsromięźliwa potwarz okazana jest. Insze twoje potwarzy, słowa karczemne, jako niegodne uszu zacnych, silentio praetereo a takiemu, jakoś sam, gburowi odpisować karczemnemi jakimi słowy zostawuję. Ale na sprawy rokoszowe niech pismo, z pod Sandomierza posłane do senatu i rycerstwa podwiślickiego, sub titulo »Punkta rokoszowe« przed Bogiem i ludźmi wszytkimi między sprawiedliwością a cnotą zacnego tego senatora pana Wojewody krakowskiego i inszego rycerstwa, na rokosz zgromadzonego, a pochlebstwem i potwarzą twoją rozsądkiem będą.
nie posłał, ukórz się, radzę, przed Majestatem Jego, żebyć nie rzeczono: Tu quis es, qui alios iudicas ? Atoż tobie, panie potwarco, twoja bezpieczność a bezsromięźliwa potwarz okazana jest. Insze twoje potwarzy, słowa karczemne, jako niegodne uszu zacnych, silentio praetereo a takiemu, jakoś sam, gburowi odpisować karczemnemi jakiemi słowy zostawuję. Ale na sprawy rokoszowe niech pismo, z pod Sendomierza posłane do senatu i rycerstwa podwiślickiego, sub titulo »Punkta rokoszowe« przed Bogiem i ludźmi wszytkimi między sprawiedliwością a cnotą zacnego tego senatora pana Wojewody krakowskiego i inszego rycerstwa, na rokosz zgromadzonego, a pochlebstwem i potwarzą twoją rozsądkiem będą.
Skrót tekstu: PismoPotwarzCz_II
Strona: 51
Tytuł:
Na pismo potwarzające ludzie cnotliwe pod tytułem »Otóż tobie rokosz«, wydane na ohydę rycerstwa na rokoszu będącego, prawdziwa i krótka odpowiedź.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
od Boga stolec poświęcony Piotrów, zgorszenie brzydkie dawszy w tamte strony.
XXXIII.
Żaden mur przed straszliwą bestią nie może Wytrzymać i forteca żadna nie pomoże; Z gruntu miasta wywraca, nikt się nie obroni, Gdzie jeno kolwiek przydzie sroga, gdzie się skłoni. Śmie jeszcze honorowi uwłaczać boskiemu, Chcąc się za Boga udać gburowi prostemu, Tem śmielej, tem bezpieczniej, aby rozumiano, Że jej od nieba klucze i od piekła dano. PIEŚŃ XXVI.
XXXIV.
Potem rycerz, bobkowem wieńcem ozdobiony, Na tem marmurze z drugiej ukazał się strony; Trzej inszy obok przy niem, na nich haftowane I w kwiat złotej liliej szaty złotem tkane.
od Boga stolec poświęcony Piotrów, zgorszenie brzydkie dawszy w tamte strony.
XXXIII.
Żaden mur przed straszliwą bestyą nie może Wytrzymać i forteca żadna nie pomoże; Z gruntu miasta wywraca, nikt się nie obroni, Gdzie jeno kolwiek przydzie sroga, gdzie się skłoni. Śmie jeszcze honorowi uwłaczać boskiemu, Chcąc się za Boga udać gburowi prostemu, Tem śmielej, tem bezpieczniej, aby rozumiano, Że jej od nieba klucze i od piekła dano. PIEŚŃ XXVI.
XXXIV.
Potem rycerz, bobkowem wieńcem ozdobiony, Na tem marmurze z drugiej ukazał się strony; Trzej inszy obok przy niem, na nich haftowane I w kwiat złotej liliej szaty złotem tkane.
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_II
Strona: 293
Tytuł:
Orland szalony, cz. 2
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
Przypominając żonę, co niefortunnego Jest kłopota jedyną przyczyną onego. Nie je, nie pije we dnie, sen utracił w nocy I siły przyrodzone nie mają swej mocy.
XXVII.
Oczy się w najeżonem łbie skryły głęboko, Nos, rozwlokły po wyschłem obliczu szeroko, Nie tylko równać mu się gładkością królowi, Ale najszpetniejszemu zabrania gburowi. Przykra do tego febra tak w skok nastąpiła, Iż w Arnie zostać wszytkich zaraz przymusiła; A jeśli jeszcze co w niem było nieszpetnego, Ginie, jak z kwiatu różej, dawno urwanego.
XXVIII.
Prawda to, iż Jokonda żal z serca Faustowi, Ale jakoby się miał wymówić królowi, Barziej myśli; kłamcą
Przypominając żonę, co niefortunnego Jest kłopota jedyną przyczyną onego. Nie je, nie pije we dnie, sen utracił w nocy I siły przyrodzone nie mają swej mocy.
XXVII.
Oczy się w najeżonem łbie skryły głęboko, Nos, rozwlokły po wyschłem obliczu szeroko, Nie tylko równać mu się gładkością królowi, Ale najszpetniejszemu zabrania gburowi. Przykra do tego febra tak w skok nastąpiła, Iż w Arnie zostać wszytkich zaraz przymusiła; A jeśli jeszcze co w niem było nieszpetnego, Ginie, jak z kwiatu różej, dawno urwanego.
XXVIII.
Prawda to, iż Jokonda żal z serca Faustowi, Ale jakoby się miał wymówić królowi, Barziej myśli; kłamcą
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_II
Strona: 363
Tytuł:
Orland szalony, cz. 2
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
wiedział, Jako z niem z Hiszpaniej na śmiałej galerze, Swe zdrowie poruczywszy śliskiej wiatrów wierze, Nigdy nienawrócona, morzem pobieżała Do Kataju, kędy swych państw wolny sceptr miała.
XXX
To mądry usłyszawszy czarownik, swojemu Wszystko szczerze powiedział bratu strapionemu, Nie życząc, aby w sercu jego mieszkać miała Dziewka, co się podłemu gburowi oddała; Ani chce, aby ją miał gonić, bo już ona Do swych królestw bez chyby była wprowadzona Z Medorem, co od szczęścia znacznie jest uczczony, Najwdzięczniejszej zostawszy nagle mężem żony.
XXX
Nie tak odjazd kochanej dziewki Rynaldowe Przeraził serce, nie tak jady jej surowe, O których słyszał, że je woda uczyniła
wiedział, Jako z niem z Hiszpaniej na śmiałej galerze, Swe zdrowie poruczywszy śliskiej wiatrów wierze, Nigdy nienawrócona, morzem pobieżała Do Kataju, kędy swych państw wolny sceptr miała.
XXX
To mądry usłyszawszy czarownik, swojemu Wszystko szczerze powiedział bratu strapionemu, Nie życząc, aby w sercu jego mieszkać miała Dziewka, co się podłemu gburowi oddała; Ani chce, aby ją miał gonić, bo już ona Do swych królestw bez chyby była wprowadzona Z Medorem, co od szczęścia znacznie jest uczczony, Najwdzięczniejszej zostawszy nagle mężem żony.
XXX
Nie tak odjazd kochanej dziewki Rynaldowe Przeraził serce, nie tak jady jej surowe, O których słyszał, że je woda uczyniła
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_III
Strona: 262
Tytuł:
Orland szalony, cz. 3
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
inwentarskich:
Koni robotnych pokładnych Czwartego wilk zjadł Klaczy robotnych Źrebców trzyletnich Źrebców półtrzecioletnich Źrebica trzecioletnia nogę złamała Źrebica w półtora lat Źrebiąt latosich klaczek Źrebię latosie źrebek Summa koni, klacz i źrebców inwentarskich
3 1 6 2 3 1 1 2 1 19
Obora koni kupnych i klacz sede vaeante:
Klaczów na folwarku Klacz Maciejowi na Trendalowskim gburowi dana Koń temuż gburowi dany do Kałdusa Facit koni kupnych i klacz
2 1 1 4
Obora owiec dawna:
Cejtaków owieczek Cejtaków skopków Suma
25 22 47
Obora świni:
Świni rodnych Świni mniszonych Świni mniszonych półrocznych Wieprzów młodych Wieprz trzyletni i wieprz stadny Wieprzów półrocznych
6 6 6 8 2 6
Stadników małych Świnka półroczna Prosiątek małych
inwentarskich:
Koni robotnych pokładnych Czwartego wilk zjadł Klaczy robotnych Źrebców trzyletnich Źrebców półtrzecioletnich Źrebica trzecioletnia nogę złamała Źrebica w półtora lat Źrebiąt latosich klaczek Źrebię latosie źrebek Summa koni, klacz i źrebców inwentarskich
3 1 6 2 3 1 1 2 1 19
Obora koni kupnych i klacz sede vaeante:
Klaczów na folwarku Klacz Maciejowi na Trendalowskim gburowi dana Koń temuż gburowi dany do Kałdusa Facit koni kupnych i klacz
2 1 1 4
Obora owiec dawna:
Cejtaków owieczek Cejtaków skopków Summa
25 22 47
Obora świni:
Świni rodnych Świni mniszonych Świni mniszonych półrocznych Wieprzów młodych Wieprz trzyletni i wieprz stadny Wieprzów półrocznych
6 6 6 8 2 6
Stadników małych Świnka półroczna Prosiątek małych
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 27
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
Czwartego wilk zjadł Klaczy robotnych Źrebców trzyletnich Źrebców półtrzecioletnich Źrebica trzecioletnia nogę złamała Źrebica w półtora lat Źrebiąt latosich klaczek Źrebię latosie źrebek Summa koni, klacz i źrebców inwentarskich
3 1 6 2 3 1 1 2 1 19
Obora koni kupnych i klacz sede vaeante:
Klaczów na folwarku Klacz Maciejowi na Trendalowskim gburowi dana Koń temuż gburowi dany do Kałdusa Facit koni kupnych i klacz
2 1 1 4
Obora owiec dawna:
Cejtaków owieczek Cejtaków skopków Suma
25 22 47
Obora świni:
Świni rodnych Świni mniszonych Świni mniszonych półrocznych Wieprzów młodych Wieprz trzyletni i wieprz stadny Wieprzów półrocznych
6 6 6 8 2 6
Stadników małych Świnka półroczna Prosiątek małych Takichże świnek Summa świni
Czwartego wilk zjadł Klaczy robotnych Źrebców trzyletnich Źrebców półtrzecioletnich Źrebica trzecioletnia nogę złamała Źrebica w półtora lat Źrebiąt latosich klaczek Źrebię latosie źrebek Summa koni, klacz i źrebców inwentarskich
3 1 6 2 3 1 1 2 1 19
Obora koni kupnych i klacz sede vaeante:
Klaczów na folwarku Klacz Maciejowi na Trendalowskim gburowi dana Koń temuż gburowi dany do Kałdusa Facit koni kupnych i klacz
2 1 1 4
Obora owiec dawna:
Cejtaków owieczek Cejtaków skopków Summa
25 22 47
Obora świni:
Świni rodnych Świni mniszonych Świni mniszonych półrocznych Wieprzów młodych Wieprz trzyletni i wieprz stadny Wieprzów półrocznych
6 6 6 8 2 6
Stadników małych Świnka półroczna Prosiątek małych Takichże świnek Summa świni
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 27
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
