: poczuwa się i w tym/ że jako kwitnącym i młodym wieku swoim dobrze wychowany i wyćwiczony był/ lata swoje dojźrzalsze na posłudze Rzeczypospolitej trawiąc/ tak i na potym aby tejże sławy i uczciwości przeciwko zacnemu Domowi i Familii Wmci M. M. P. za pomocą Bożą przestrzegać mógł. Rozszerzać się tu z Genealogią Jego M. niechce gdyż to Wmć dobrze wprzód upatrzyli uważajac i przodków Jego M. przeciwko Rzeczypospolitej zasługi/ i Jego M. postępki i chęci przeciwko sobie i zaćnemu Domowi i Familii Wmci za chęć i łaską W. M. M. P. już jako rodzicom i pokrewnym swoim wielce przez mię dziękuje/
: poczuwa się y w tym/ że iako kwitnącym y młodym wieku swoim dobrze wychowány y wyćwiczony był/ látá swoie doyźrzálsze ná posłudze Rzecżypospolitey trawiąc/ ták y ná potym áby teyże sławy y vczćiwośći przećiwko zacnemu Domowi y Fámiliey Wmći M. M. P. zá pomocą Bożą przestrzegáć mogł. Rozszerzáć sie tu z Geneálogią Iego M. niechce gdyż to Wmć dobrze wprzod vpátrzyli vważáiac y przodkow Iego M. przećiwko Rzecżypospolitey zasługi/ y Iego M. postępki y chęći przećiwko sobie y zaćnemu Domowi y Fámiliey Wmći za chęć y łáską W. M. M. P. iuż iáko rodźicom y pokrewnym swoim wielce przez mię dźiękuie/
Skrót tekstu: SpiżAkt
Strona: C2
Tytuł:
Spiżarnia aktów rozmaitych przy zalotach, weselach, bankietach, pogrzebach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
tę księgę chowali i obserwowali dla informacji wielu, nie tracili i nie zarzucali niedbalstwem.
Jest wielu i dotąd jeszcze Zawiszów tak w Koronie, jako na Podlasiu i Żmudzi; ale inszego domu, inszego herbu i do których się koligacji nie znamy, przyznając jednak zacność ich, i wielkie, równe jak naszego domu urodzenie i genealogią. PAMIĘĆ ŚMIERCl RODZICÓW, BRACI, KREWNYCH I LATA ICH, TAKŻE RODZINA DZIATEK I SukcesJA ICH.
Ojciec dobrodziej mój do Wilna schorzały przybywszy na poratowanie zdrowia swego, tamże Anno 1678 w wilią. św. Jana Chrzciciela dysponowany od iks. Mętyckiego kanonika smoleńskiego, o godzinie szóstej z południa światu oddał aeternum vale, Bogu
tę ksiegę chowali i obserwowali dla informacyi wielu, nie tracili i nie zarzucali niedbalstwem.
Jest wielu i dotąd jeszcze Zawiszów tak w Koronie, jako na Podlasiu i Żmudzi; ale inszego domu, inszego herbu i do których się kolligacyi nie znamy, przyznając jednak zacność ich, i wielkie, równe jak naszego domu urodzenie i genealogią. PAMIĘĆ ŚMIERCl RODZICÓW, BRACI, KREWNYCH I LATA ICH, TAKŻE RODZINA DZIATEK I SUKCESSYA ICH.
Ojciec dobrodziéj mój do Wilna schorzały przybywszy na poratowanie zdrowia swego, tamże Anno 1678 w wilią. św. Jana Chrzciciela dysponowany od jks. Mętyckiego kanonika smoleńskiego, o godzinie szóstéj z południa światu oddał aeternum vale, Bogu
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 10
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
kolumn z nam jenionemi Ściencjami i Pismem było wystawionych od Chama Syna Noego: z których było 7 miedzianych, a 7 ceglanych, a to podobno ad imitationem owych Setowych słupów. Epifanius wspomina o Księdze Adama pod tytułem: Revelatio Adae. gdy nań Pan BÓG sen był przepuścił; wspomina i Z. Augustyn contra Faustum Genealogią Adama i Jego pokutę: ale te Księgi Gelasius Papież poczytał pro Apocryphis. Rzecz pewna z Listu Z. Judy Apostoła, że ENOCH przed Potopem pisał Księgi; co samo Z. Augustyn sentit, i Tertulianus, ale te Księgi, Żydzi odrzucili, że oczywiście namieniały o Wcieleniu Syna Boskiego. Z Klemens także namienia,
kolumn z nam ienionemi Sciencyami y Pismem było wystawionych od Chama Syna Noego: z ktorych było 7 miedzianych, a 7 ceglanych, a to podobno ad imitationem owych Sethowych słupow. Epiphanius wspomina o Księdze Adama pod tytułem: Revelatio Adae. gdy nań Pan BOG sen był przepuścił; wspomina y S. Augustyn contra Faustum Genealogią Adama y Iego pokutę: ale te Księgi Gelasius Pápież poczytał pro Apocryphis. Rzecz pewna z Listu S. Iudy Apostołá, że ENOCH przed Potopem pisał Księgi; co samo S. Augustyn sentit, y Tertulianus, ale te Księgi, Zydzi odrzucili, że oczywiście namieniały o Wcieleniu Syna Boskiego. S Klemens także namienia,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1062
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
swego stryjecznego, żaląc się, że nie odbiera responsów na listy swoje — w roku tysiąc siedemset osimnastym, iulii szóstego dnia pisany; item manuskrypt zeszłego IMP. Jerzego Matuszewica, starosty stokliskiego, ojca procedentium, ręką własną z oryginalnego manuskryptu WYMP. Jana Kazimierza Matuszewica, cześnika mińskiego, ojca swego, w księgę wpisany i genealogią domu Matuszewiców
wyrażający, w którym wymienia brata swego rodzonego Andrzeja Matuszewica, skarbnika mozyrskiego, i małżonkę jego tudzież Jana Matuszewica, synowca swego, jako też braci dwóch: Kazimierza i Michała, i żonę jego tudzież siostrę Krystynę — w roku tysiąc siedemset dwudziestym wtórym, septembra dwudziestego trzeciego dnia; item list WYMPana Tomasza Wańkowicza,
swego stryjecznego, żaląc się, że nie odbiera responsów na listy swoje — w roku tysiąc siedemset osimnastym, iulii szóstego dnia pisany; item manuskrypt zeszłego JMP. Jerzego Matuszewica, starosty stokliskiego, ojca procedentium, ręką własną z oryginalnego manuskryptu WJMP. Jana Kazimierza Matuszewica, cześnika mińskiego, ojca swego, w księgę wpisany i genealogią domu Matuszewiców
wyrażający, w którym wymienia brata swego rodzonego Andrzeja Matuszewica, skarbnika mozyrskiego, i małżonkę jego tudzież Jana Matuszewica, synowca swego, jako też braci dwóch: Kazimierza i Michała, i żonę jego tudzież siostrę Krystynę — w roku tysiąc siedemset dwudziestym wtórym, septembra dwudziestego trzeciego dnia; item list WJMPana Tomasza Wańkowicza,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 780
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
usługi, które mu nie były przyjemne, chociaż z największą wiernością przygotowane. IMPan marszałek apellat fidemwzywa świadectwa tak samego WMPana, jako też w Warszawie byłych podówczas, jako JOKsiążę IMć kanclerz wprowadzonego WMPana do rozhoworu przez IMPana marszałka mile przyjmował, contestandoświadcząc, że krzywdy honorowi WMPana nie czynił i czynić nie chce, oraz genealogią w dekret wpisać pozwolił, że zaś notacyjkę WMPana IWYMPanu referendarzowi pokazał, w której submitowałeś się WMPan nie być przeciwnym JOKsięciu IMci kanclerzowi, uczynił, o co WMPan obligowałeś, i wiele podobnych in scriptis et commissiszleceń pisemnych i ustnych miał, których przepominając WMPan cofałeś się.
13-tio: jakby miał IMPan marszałek
usługi, które mu nie były przyjemne, chociaż z największą wiernością przygotowane. JMPan marszałek apellat fidemwzywa świadectwa tak samego WMPana, jako też w Warszawie byłych podówczas, jako JOKsiążę JMć kanclerz wprowadzonego WMPana do rozhoworu przez JMPana marszałka mile przyjmował, contestandoświadcząc, że krzywdy honorowi WMPana nie czynił i czynić nie chce, oraz genealogią w dekret wpisać pozwolił, że zaś notacyjkę WMPana JWJMPanu referendarzowi pokazał, w której submitowałeś się WMPan nie być przeciwnym JOKsięciu JMci kanclerzowi, uczynił, o co WMPan obligowałeś, i wiele podobnych in scriptis et commissiszleceń pisemnych i ustnych miał, których przepominając WMPan cofałeś się.
13-tio: jakby miał JMPan marszałek
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 842
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
pamiętają, że in Apocalipsi Cap. 7. Gdy Pan BÓG reprezentował Święte Dusze Z. JANOWI kochankowi swemu, nie reprezentował ich Ordyne, począwszy od Dawida, i Królów, Monarchów, od Jozuego i Sedziaków, Wodzów Ludu Izraelskiego etc. ale Skąd obawiać się potrzeba, żeby niezawstydził ich mizerny Chłopek; zwiększa się genealogią swoją, przed Bogiem popisując, niżeli pompatycznie ex raptu żyjacy Satrapowie. Jeszcze i to uważam: Osądzą Sędziowie złodzieja, albo rozbójnika na śmierć, aliści zaraz nierozsądni Nabożniczkowie mając sobie pro pientissimo opere tam napisano: Pereat mundus fiat Justitia. A gdy nie mowlę albo niewiniątko widzą boso i nago chodzące, które nikomu nic złego
pamiętaią, że in Apocalipsi Cap. 7. Gdy Pan BOG reprezentował Swięte Dusze S. JANOWI kochankowi swemu, nie reprezentował ich Ordine, począwszy od Dáwida, y Krolow, Monarchow, od Jozuego y Sedziakow, Wodzow Ludu Jzráelskiego etc. ále Zkąd obáwiać sie potrzeba, żeby niezáwstydził ich mizerny Chłopek; zwiększa sie genealogią swoią, przed Bogiem popisuiąc, niżeli pompatycznie ex raptu żyiacy Satrapowie. Jeszcze y to uważam: Osądzą Sędziowie złodzieia, álbo rozboynika ná śmierć, áliści záraz nierozsądni Nábożniczkowie maiąc sobie pro pientissimo opere tam nápisano: Pereat mundus fiat Justitia. A gdy nie mowlę álbo niewiniątko widzą boso y nágo chodzące, ktore nikomu nic złego
Skrót tekstu: GarczAnat
Strona: 79
Tytuł:
Anatomia Rzeczypospolitej Polskiej
Autor:
Stefan Garczyński
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1753
Data wydania (nie wcześniej niż):
1753
Data wydania (nie później niż):
1753
mogli właśnie dowiesć że pochodzą od Mahometa/ znajdują jednak do tego pomoc/ kiedy się na najmniejszy pozór zdobyć mogą/ byle im chciał Nakib łaskę swoję oświadczyć/ w czym nie zwykł przy podającej się okazji trudności czynić/ Życząc sobie jako najwięcej przyczynić poddanych. A żeby się to działo bez zgorszenia/ daje każdemu Tablicę z Genealogią Przodków jego. Turcy tedy/ którzy tych wykrętów świadomi/ mniej ich teraz sobie ważą/ niżeli przed tym/ i niemają bynamniej skrupułu/ kiedy któregogo obaczą że przysięga/ albo swawolą jaką popełni/ wybić go porządnie/ zdjąwszy mu pierwej z głowy zielony Zawoj/ i pocałowawszy z wielką uczciwością.
Drugi ich Oficjalista zowie
mogli właśnie dowiesć że pochodzą od Máhometá/ znáyduią iednák do tego pomoc/ kiedy się na naymnieyszy pozor zdobydź mogą/ byle im chćiał Nakib łáskę swoię oświádczyć/ w czym nie zwykł przy podáiącey się okázyey trudnośći czynić/ zycząc sobie iáko naywięcey przyczynić poddánych. A żeby się to dźiało bez zgorszenia/ dáie kożdemu Táblicę z Geneálogią Przodkow iego. Turcy tedy/ ktorzy tych wykrętow świádomi/ mniey ich teraz sobie ważą/ niżeli przed tym/ y niemáią bynamniey skrupułu/ kiedy ktorego^o^ obaczą że przyśięga/ álbo swawolą iáką popełni/ wybić go porządnie/ zdiąwszy mu pierwey z głowy źielony Záwoy/ y pocáłowáwszy z wielką vczćiwośćią.
Drugi ich Officiálistá zowie
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 139
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
na Mikołajczyków o połowicę roli nazwanej Buchawka. Gdy obiedwie strony mocno twierdziły, iż dziedzicznym prawem trzymają tę Buchawkę, jak własną swoją dziadowiznę, tedy sąd teraźniejszy rugowy dla uznania prawdy ze wszystkiemi okolicznosciami przy obecności wszystkich stron do tej sprawy należących, przy obecności wójta, przysiężnych i całej gromady, rozkazał, ażeby strony swoją wywiodły genealogią i rodzenie, ponieważ obiedwie powiadają, iż to ta Buchawka ich jest dziadowizna. Tak tedy zgodliwie obiedwie strony za świadectwem samegoz wójta, przysiężnych i całej gromady wywiedli swój rodzaj, iz naprzod ich dziadem był lan Mucha, dziedzic pomieniony półroli Buchawki; tenże (Ij. 56)
miał siostrę rodzoną Ewę Musząnkę, która
na Mikołayczykow o połowicę roli nazwaney Buchawka. Gdy obiedwie strony mocno twierdziły, yz dziedzicznym prawem trzymaią tę Buchawkę, iak własną swoię dziadowiznę, tedy sąd teraznieyszy rugowy dla uznania prawdy ze wszystkiemi okolicznosciami przy obecnosci wszystkich stron do tey sprawy nalezących, przy obecnosci woyta, przysięznych y całey gromady, rozkazał, ażeby strony swoię wywiodły genealogią y rodzenie, poniewasz obiedwie powiadaią, yz to ta Buchawka ich iest dziadowizna. Tak tedy zgodliwie obiedwie strony za swiadectwem samegoz woyta, przysięznych y caley gromady wywiedli swoy rodzay, iz naprzod ich dziadem był ląn Mucha, dziedzic pomieniony pułroli Buchawki; tenze (II. 56)
miał siostrę rodzoną Ewę Musząnkę, ktora
Skrót tekstu: KsKasUl_2
Strona: 371
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1651 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
, bo po zejściu jej z świata wiele cudzoziemców wygnano z Moskwy, którzy to ustawicznie fomentowali Moskwę na Polskę. ROK 1727.
§. 3. Przodkowie tej carowej Inflantki wyszli byli z Polski wtenczas, kiedy całe Inflanty należały do korony polskiej. Przyznawała się ona do familii Bronikowskich i przysyłała do Polski prosząc, aby Bronikowscy genealogią ich wypisali i odesłali do niej, deklarując domowi ich wielkie stąd emolumenta. Przyznam, że w tych czasach wielką naród polski odbierał sławę, gdy dwa trony osadzone polskiego rodu damami były; bo nie tylko ta carowa zaszczycała się początkiem familii swojej z Polski, ale też i teraźniejsza królowa francuska, córka Stanisława Leszczyńskiego, królem
, bo po zejściu jéj z świata wiele cudzoziemców wygnano z Moskwy, którzy to ustawicznie fomentowali Moskwę na Polskę. ROK 1727.
§. 3. Przodkowie téj carowéj Inflantki wyszli byli z Polski wtenczas, kiedy całe Inflanty należały do korony polskiej. Przyznawała się ona do familii Bronikowskich i przysyłała do Polski prosząc, aby Bronikowscy genealogią ich wypisali i odesłali do niéj, deklarując domowi ich wielkie ztąd emolumenta. Przyznam, że w tych czasach wielką naród polski odbierał sławę, gdy dwa trony osadzone polskiego rodu damami były; bo nie tylko ta carowa zaszczycała się początkiem familii swojéj z Polski, ale téż i teraźniejsza królowa francuzka, córka Stanisława Leszczyńskiego, królem
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 358
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
/ męstwo/ i samę niewysłowioną/ onych niezwiędłość w jednym momencie zamknąć. Nie trzeba tedy i mnie w tym się dnia dzisiejszego rozwodzić/ jako ten Senator swoje pańskie i wysokie urzędy odprawował/ abym o urzędach Senatorskich mówiąc/ nie wspomniał urzędu jego ostatniego/ na tych marach/ na tej trunie rozpisanego. Nie potrzeba Genealogią wywodzić Prześwietnego Domostwa/ bo wszytek ten dom/ nie w pstrociny/ ale w pozór/ nie w farby/ ale wozdobę bogaty. Z takiego tedy budynku wyszedszy/ i będąc takowego Senatora takowym Synem/ tak sporym krokiem do sławy stąpił/ jakowym cnota i dobre imię postępują. Tak sporo do sławy skoczył/ że
/ męstwo/ y sámę niewysłowioną/ onych niezwiędłość w iednym momenćie zamknąć. Nie trzebá tedy y mnie w tym się dniá dźisieyszego rozwodźić/ iáko ten Senator swoie pańskie y wysokie vrzędy odpráwował/ ábym o vrzędách Senatorskich mowiąc/ nie wspomniał vrzędu iego ostátniego/ ná tych márách/ ná tey trunie rospisanego. Nie potrzeba Geneálogią wywodźić Prześwietnego Domostwá/ bo wszytek ten dom/ nie w pstroćiny/ ále w pozor/ nie w farby/ ále wozdobę bogáty. Z tákiego tedy budynku wyszedszy/ y będąc tákowego Senatorá tákowỹ Synem/ ták sporym krokiem do sławy stąpił/ iákowym cnotá y dobre imię postępuią. Ták sporo do sławy skoczył/ że
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 175
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
