: nawałności zburzywszy, nieprzyjacielskie wywracał okręty. Sam też swego Mistrza zdradą, w przepaści utonął morskiej, jako świadczy: Olaus Magnus w Historyj północych Krajów. Hágninus Książę Norwegii, dawszy nieprzyjacielowi batalią, przez czary wielki pobudził grad, który głowy ich porozbijał według tegoż Olausa. Według tegoż Olausa Autora, i Saksona Gramatyka Lappowie, Finnowie, Biarmiowie, północe Nacje, różne na siebie biorą figury, sztuką czarnoksięstwa. Gvagvinus Autor za Kazańskim Królestwem (do Moskwy teraz należy) trzy wylicza ordy Tatarskie, które w czarach są bardzo zatopione. Barannus Król Bułgaryj, ile razy chciał, w wilka się zamieniał, to niewidzialnym się czynił, według
: nawałności zburzywszy, nieprzyiácielskie wywracał okręty. Sam też swego Mistrza zdradą, w przepáści utonął morskiey, iáko swiadczy: Olaus Magnus w Historyi pułnocnych Kraiow. Hágninus Xiążę Norwegíi, dáwszy nieprzyiacielowi bátalią, przez czary wielki pobudził grád, ktory głowy ich porozbiiał według tegoż Olausa. Według tegoż Olausa Autora, y Saxona Grammatyka Lappowie, Finnowie, Biarmiowie, pułnocne Nacye, rożne ná siebie biorą figury, sztuką czarnoksięstwa. Gvagvinus Autor zá Kazańskim Krolestwem (do Moskwy teraz należy) trzy wylicza ordy Tatarskie, ktore w czarach są bardzo zatopione. Barannus Krol Bulgarii, ile rázy chciał, w wilka się zámieniał, to niewidzialnym się czynił, według
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 231
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
wyszedł człek; stąd wyszło proverbium: Anacharsis inter Seythas gdy co jest rarum. Żył za czasów Solona.
ApOLLODORÓW wiele było i różnych; o których wszytkich Scipio Tettus całe volumen napisał, a Gesnerus Autor naliczył wszystkich Apollodorów w różnych Autorach distinctos 27. Z tych najsławniejszy Appollodorus Ateński Gramatyk, Asklepiadesa Panecjusza Rodyiskiego Filozofa i Arystarcha Gramatyka uczeń, który wiersz Triiambicum zinwentował, Historią napisał Ateńczyków, aż do powrotu panowania Heraklidów, o których Svidas i Diodorus Siculus piszą. Drugi Apollodorus także Ateńczyk Malarz, pierwszy pęzla do malowania twarzy zażywający.
APPIANUS AJeksandryiski Sophista mądry matacz, który opisał Bellá Civiliá Romana, Syriaca, za Adriana Cesarza. Żył około Roku 130
wyszedł człek; ztąd wyszło proverbium: Anacharsis inter Seythas gdy co iest rarum. Zył za czasow Solona.
APPOLLODOROW wiele było y rożnych; o ktorych wszytkich Scipio Tettus całe volumen napisał, á Gesnerus Autor naliczył wszystkich Appollodorow w rożnych Autorach distinctos 27. Z tych naysławnieyszy Appollodorus Ateński Grammatyk, Asklepiadesa Panecyusza Rodyiskiego Filozofa y Arystarcha Grammatyka uczeń, ktory wiersz Triiambicum zinwentował, Historyą napisał Atenczykow, aż do powrotu panowania Heraklidow, o ktorych Svidas y Diodorus Siculus piszą. Drugi Appollodorus także Atenczyk Malarz, pierwszy pęzla do malowania twarzy zażywaiący.
APPIANUS AIexandryiski Sophista mądry matacz, ktory opisáł Bellá Civiliá Romana, Syriaca, za Adriana Cesarza. Zył około Roku 130
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 574
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Wenecyju Z. Łukasza położonego.
Condit Aretini Cineres lapis iste sepultos. Mortales atro qui sale perfricuit Intactus Deus illi; cáusamq; rogatus, Hanc dedit Ille (inquit) non mihi tutus erat . Katalog Osób wiadomości o sobie godnych
ARISTARCHUS Gramatyk, Aleksandrii Miasta Egipskiego, rodem z Samotracyj z Ojca także Arystarhca, uczeń Arystofanesa Gramatyka. Kwitnoł za Olimpiady setnej piędziesiątej szóstej, alias za Ptolemeuszza Filometora, Króla Egipskiego, którego Synowi dał edukacją i naukę. Napisał Komentarzów więcej nad tysiąc. Umierał na Cyprze wyspie na puchline, 72 Synów zostawiwszy, pryncypalnych Arystarcha, i Arystagóra, ale bezrozumnych teste Svida. Według świadectwa Eliana Autora, tak był rozsądku wielkiego
Wenecyiu S. Łukasza położonego.
Condit Aretini Cineres lapis iste sepultos. Mortales atro qui sale perfricuit Intactus Deus illi; cáusamq; rogatus, Hanc dedit Ille (inquit) non mihi tutus erat . Katalog Osob wiadomości o sobie godnych
ARISTARCHUS Grammatyk, Alexandrii Miasta Egypskiego, rodem z Samotracyi z Oyca także Aristarhca, uczeń Arystofanesa Grammatyka. Kwitnoł za Olympiady setney piędziesiątey szostey, alias za Ptolomeusza Filometora, Krola Egypskiego, ktorego Synowi dał edukacyą y naukę. Napisał Kommentarzow więcey nad tysiąc. Umierał na Cyprze wyspie na puchline, 72 Synow zostawiwszy, pryncypalnych Aristarcha, y Aristagora, ale bezrozumnych teste Svida. Według świadectwa Eliana Autora, tak był rozsądku wielkiego
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 576
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
mieć w Panu Bogu/ a niżeli w Książętach. Jeśliże tu zakazuje ufności pokładać w człowieku/ a na tamtym miejscu rozkazuje szanować Syna: Osculamini filium, przydając to/ beti qui confidunt in eo, toć już nie o synu człowieczym/ ani o Salomonie synu Dawidowym/ ale o Synu Bożym. Czego poświadcza Gramatyka Łacińska/ gdzie ta proposycja Ab, która znaczy Ojca/ wyraża pochodzenie od Ojca/ab eo, scilicet à Patre, od niego/ to jest/ od Ojca. Nie od rzeczy i Jan ś. lubo to Nowego testamentu pisarz/ nazwał Syna przedwiecznego Verbum, Mówiąc: In principio erat Verbum, et Verbum erat
mieć w Pánu Bogu/ á niżeli w Kśiążętách. Iesliże tu zákázuie vfnosći pokłádáć w człowieku/ á ná támtym mieyscu roskázuie szanowáć Syná: Osculamini filium, przydáiąc to/ beti qui confidunt in eo, toć iuż nie o synu człowieczym/ áni o Sálomonie synu Dawidowym/ ále o Synu Bożym. Czego poświadcza Gramátyká Láćińska/ gdźie tá propositia Ab, ktora znáczy Oycá/ wyraża pochodzenie od Oycá/ab eo, scilicet à Patre, od niego/ to iest/ od Oycá. Nie od rzeczy y Ian ś. lubo to Nowe^o^ testámentu pisarz/ názwał Syná przedwiecznego Verbum, Mowiąc: In principio erat Verbum, et Verbum erat
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 25
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
, które wiersze są takie. EUROPA. o Duńskim Królestwie.
Gothi sunt Dáni, Dani Gothique vocati, Hos armis genuit, quia Scythica Dania Saevos, etc. Traditio veterum simul et Scythas vocat illos, Nomine sic terno, Gens Danica magnificatur.
KsIęga de Regno Daniae napisana z Autorów Adama Kanonika Bremeńskiego, z Saksona Gramatyka, z Jonasza Koldyngeńskiego i innych kilku zebrana świadczy, że Duńczykowie tak byli zawsze mocni i potężni, że Hibernią ośm razy, Anglią dziesięć razy pokonali za swoich Królów Frotonów; Saksonią przycisnęli piętnaście razy pod siedmnastu Królami: Szwecją zwyciężyli 22. razy pod trzydziestu i jednym Królem: Norwegią 32. razy: Szkocją cale byli
, ktore wiersze są takie. EUROPA. o Duńskim Krolestwie.
Gothi sunt Dáni, Dani Gothique vocati, Hos armis genuit, quia Scythica Dania Saevos, etc. Traditio veterum simul et Scythas vocat illos, Nomine sic terno, Gens Danica magnificatur.
XIęga de Regno Daniae nápisaná z Autorow Adamá Kánonika Bremeńskiego, z Saxoná Grámmatyka, z Ionásza Koldyngenskiego y innych kilku zebrána świadczy, że Duńczykowie ták byli zawsze mocni y potężni, że Hibernią ośm rázy, Anglią dźiesięć rázy pokonáli zá swoich Krolow Frotonow; Saxonią przycisnęli piętnáście rázy pod siedmnástu Krolami: Szwecyą zwyciężyli 22. rázy pod trzydźiestu y iednym Krolem: Norwegią 32. rázy: Szkocyą cale byli
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 262
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
, Etyki, Polityki, Jurysprudencyj, Historyj etc. P. Cale cudowną słyszę nauk dyspozycją; wszak przecie po Gramatyce Poëtyka, Retoryka, potym Filozofia Teologia. Takim i ja uczyłem się porządkiem, a o Matematyce ledwie słyszałem, więc o niej chyba na końcu szkół dawać się może lekcja dla wiadomości tylko, Gramatyka zaś jako jest początkiem wszystkich nauk, tak ma być traktowana najpierwiej. F. Odpowiadam: najprzód. Iż ani Gramatyka jest początkiem scjencyj , ani Poëtyka z Retoryką mają być traktowane przed Filozofią, ani Matematyka ma być ostateczną i mniej potrzebną nauką, ani twoja dyspozycja nauk lepsza jest, niżeli moja. Bo Gramatyki żadnej,
, Etyki, Polityki, Jurisprudencyi, Historyi etc. P. Cale cudowną słyszę nauk dyspozycyą; wszak przećie po Gramatyce Poëtyka, Rhetoryka, potym Filozofia Theologia. Takim y ia uczyłem się porządkiem, a o Mathematyce ledwie słyszałem, więc o niey chyba na końcu szkoł dawać się może lekcya dla wiadomośći tylko, Grammatyka zaś iako iest początkiem wszystkich nauk, tak ma być traktowana naypierwiey. F. Odpowiadam: nayprzod. Iż ani Grammatyka iest początkiem scyencyi , ani Poëtyka z Rhetoryką maią być traktowane przed Filozofią, ani Mathematyka ma być ostateczną y mniey potrzebną nauką, ani twoia dyspozycya nauk lepsza iest, niżeli moia. Bo Grammatyki żadney,
Skrót tekstu: AkDziec
Strona: 47
Tytuł:
Akademia dziecinna albo zbiór nauk różnych
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia JKM i Rzeczypospolitej Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1761
Data wydania (nie wcześniej niż):
1761
Data wydania (nie później niż):
1761
Poëtyka, Retoryka, potym Filozofia Teologia. Takim i ja uczyłem się porządkiem, a o Matematyce ledwie słyszałem, więc o niej chyba na końcu szkół dawać się może lekcja dla wiadomości tylko, Gramatyka zaś jako jest początkiem wszystkich nauk, tak ma być traktowana najpierwiej. F. Odpowiadam: najprzód. Iż ani Gramatyka jest początkiem scjencyj , ani Poëtyka z Retoryką mają być traktowane przed Filozofią, ani Matematyka ma być ostateczną i mniej potrzebną nauką, ani twoja dyspozycja nauk lepsza jest, niżeli moja. Bo Gramatyki żadnej, oprócz Ortografij u Egipcjan, Chaldejczyków, Arabów, Rzymian i Greków nie było, gdyż ojczystemi językami, tak wysokich dostąpili
Poëtyka, Rhetoryka, potym Filozofia Theologia. Takim y ia uczyłem się porządkiem, a o Mathematyce ledwie słyszałem, więc o niey chyba na końcu szkoł dawać się może lekcya dla wiadomośći tylko, Grammatyka zaś iako iest początkiem wszystkich nauk, tak ma być traktowana naypierwiey. F. Odpowiadam: nayprzod. Iż ani Grammatyka iest początkiem scyencyi , ani Poëtyka z Rhetoryką maią być traktowane przed Filozofią, ani Mathematyka ma być ostateczną y mniey potrzebną nauką, ani twoia dyspozycya nauk lepsza iest, niżeli moia. Bo Grammatyki żadney, oprocz Ortografij u Egipcyan, Chaldeyczykow, Arabow, Rzymian y Grekow nie było, gdyż oyczystemi ięzykami, tak wysokich dostąpili
Skrót tekstu: AkDziec
Strona: 47
Tytuł:
Akademia dziecinna albo zbiór nauk różnych
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia JKM i Rzeczypospolitej Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1761
Data wydania (nie wcześniej niż):
1761
Data wydania (nie później niż):
1761
Mężowi, nie daj syna przed laty do szkoły. W piątym roku do jarzma zaprzągają woły, Ma koń swój czas do pracy, ma swe i pies pole; Dość na chłopca w ośmi lat umieć czytać w szkole: Za rok mu sporzej, gdy się dwunastego tyka, Niż dziecku za trzy, w głowę pójdzie gramatyka. W ośmnastu na kobierzec panna, że i w ciele, I w rozumie doźreje, niechaj idzie śmiele; Tak i matką, i będzie dobrą gospodynią. Zawodzą się rodzicy, co inaczej czynią: Dziewczę, której by jeszcze potrzeba ćwiczenia, Rozumu z laty, wypchną dla dobrego mienia; Potem żal, kiedy stadło
Mężowi, nie daj syna przed laty do szkoły. W piątym roku do jarzma zaprzągają woły, Ma koń swój czas do pracy, ma swe i pies pole; Dość na chłopca w ośmi lat umieć czytać w szkole: Za rok mu sporzej, gdy się dwunastego tyka, Niż dziecku za trzy, w głowę pójdzie gramatyka. W ośmnastu na kobierzec panna, że i w ciele, I w rozumie doźreje, niechaj idzie śmiele; Tak i matką, i będzie dobrą gospodynią. Zawodzą się rodzicy, co inaczej czynią: Dziewczę, której by jeszcze potrzeba ćwiczenia, Rozumu z laty, wypchną dla dobrego mienia; Potem żal, kiedy stadło
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 228
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
m się w Czyśću urodził/ chrzciłem sięw Jordanie/ Teraz nie barzo dawno już po świętym Janie. Uczyłem się w Paryżu obiecadła w szkole/ I książkim już pogubił pojadły ich mole. Yże brzydko co sobie wspomnie obiecadło/ Siłam przynim ucierpiał/ bogdaj diabła z jadło. Więc zaś kiedy przystała ona Gramatyka/ Tać zemnie uczynieła nie raz Męczennika. Co raz deklinowano/ to koło mnie wartes/ Akazdą raz na ławkę/ dicas quot sunt partes Ach niestetyż/ już mniej/ długoż tego będzie/ Toć mnie noszą jak wilka/ zimie pokolędzie. Nuż kiedy mnie poczęt^o^ zasię uczyć śpiewać/ To się było
m się w Czyśću vrodźił/ chrzćiłem sięw Iordánie/ Teraz nie bárzo dawno iuż po świętym Ianie. Vczyłem się w Páryżu obiecádła w szkole/ Y kśiąszkim iuż pogubił poiádły ich mole. Yże brzytko co sobie wspomnie obiecádło/ Siłam przynim vćierpiał/ bogday diabłá z iádło. Więc záś kiedy przystáłá oná Grámátyká/ Táć zemnie vczyniełá nie raz Męczenniká. Co raz deklinowano/ to koło mnie wartes/ Akázdą raz ná ławkę/ dicas quot sunt partes Ach niestetysz/ iuż mniei/ długoż tego będźie/ Toć mnie noszą iak wilká/ zimie pokolędzie. Nuż kiedy mnie poczęt^o^ záśię vczyć spiewáć/ To się było
Skrót tekstu: NowSow
Strona: A2
Tytuł:
Nowy Sowiźrzał abo raczej Nowyźrzał
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
używa. Wilczy ogon do żółtej juchy a z szafranem Kruszki lisie z szczypiorkiem, te będą przed panem. Potym kobyle słodko po hiszpańsku gnaty,
Te jak rzadki speciał pomkną się przed swaty. Zaś z słodkim mlekiem dyszel dobrze nadziewany, Z chrzanem nogi stołowe i zedlik pisany. Dwa pasztety francuskie: w jednym będzie dana Gramatyka brzozowym sokiem smarowana, Cyceronowa w drugim broda z rozynkami, Ciepło, a posypana z wierzchu migdałami. Drugie noszenie.
Zardzewiały karabin z polewą cisawą; Koński chwost szpikowany z tatarską przyprawą. Powroz dobrze duszony z chrzanem przyprawiony, Za nim dym z prochownicą trochę przykwaszony. Stara baba na bigos drobno pokrajana I czerkieska czupryna octem
używa. Wilczy ogon do żołtej juchy a z szafranem Kruszki lisie z szczypiorkiem, te będą przed panem. Potym kobyle słodko po hiszpańsku gnaty,
Te jak rzadki speciał pomkną się przed swaty. Zaś z słodkim mlekiem dyszel dobrze nadziewany, Z chrzanem nogi stołowe i zedlik pisany. Dwa pasztety francuskie: w jednym będzie dana Grammatyka brzozowym sokiem smarowana, Cyceronowa w drugim broda z rozynkami, Ciepło, a posypana z wierzchu migdałami. Drugie noszenie.
Zardzewiały karabin z polewą cisawą; Koński chwost szpikowany z tatarską przyprawą. Powroz dobrze duszony z chrzanem przyprawiony, Za nim dym z prochownicą trochę przykwaszony. Stara baba na bigos drobno pokrajana I czerkieska czupryna octem
Skrót tekstu: ZbierDrużWir_I
Strona: 23
Tytuł:
Collectanea...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1675 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
