. 12. Wzajemne za to jej uznaje chęci, I nie złe swoich afektów nagrody. Tak, że na wiecznej mają być pamięci: Wzajemnie sobie ręczą, bez przeszkody Ale się z tego Wenus w kącie śmieje; O próżne waszych Amorów nadzieje. 13. Jak skoro tylko z Matką wprowadzony Na pałac pański, i Grandecę onę Vźrzał Królewską: zaraz odmieniony Został animusz; i już na Teonę Wstyd mu i wspomnieć; gdy się Synem widzi Królewskim; i sam z chęci swoich szydzi. 14. Dopiero kiedy Królewnę ogląda, I w jej urodzie wzrok utopi chciwy: Już i sam niewie czego bardziej żąda, I tak się mięsza,
. 12. Wzáiemne zá to iey uznáie chęći, Y nie złe swoich áffektow nagrody. Ták, że ná wieczney máią bydź pámięći: Wzáiemnie sobie ręczą, bez przeszkody Ale się z tego Wenus w kąćie śmieie; O prożne wászych Amorow nádźieie. 13. Iák skoro tylko z Mátką wprowádzony Ná páłác páński, y Grándecę onę Vźrzáł Krolewską: záraz odmieniony Został ánimusz; y iuż ná Teonę Wstyd mu y wspomnieć; gdy się Synem widźi Krolewskim; y sam z chęći swoich szydźi. 14. Dopiero kiedy Krolewnę ogląda, Y w iey urodźie wzrok utopi chćiwy: Iuż y sam niewie czego bárdźiey żąda, Y ták sie mięsza,
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 66
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
