się w zwyż wyraziły pod Urzędnikami Koronnemi oprócz niektórych Konstytucjami opisanych. Jak zaś Rzeczpospolita wolność jaką teraz ma, rozprzestrzeniać poczęła, tak dla nie pozwolenia Scysyj, i kłótni w Województwach o miejsce na Sejmikach, miedzy temi Urzędnikami porządek uczyniła na Sejmach Roku 1611. i 1647. ZIEMSCY. W WojewództWACH KORONNYCH.
Podkomorzy, Starosta Grodowy, Chorązi, Sędzia Ziemski, Stolnik, Podczaszy, Podsędek, Podstoli, Cześnik, Łowczy, Wojski Większy, Pisarz Ziemski, Miecznik, Wojski Mniejszy, Skarbnik, Sedzia Grodzki, Pisarz Grodzki. W WojewództWACH LITEWSKICH.
Marszałek Powiatowy, Podkomorzy, Starosta, Chorąży, Wojski, Sędzia Ziemski, Stolnik, Podsędek, Podstoli
śię w zwyż wyraźiły pod Urzędnikami Koronnemi oprócz niektórych Konstytucyami opisanych. Jak zaś Rzeczpospolita wolność jaką teraz ma, rozprzestrzeniać poczęła, tak dla nie pozwolenia Scyssyi, i kłótni w Województwach o mieysce na Seymikach, miedzy temi Urzędnikami porządek uczyniła na Seymach Roku 1611. i 1647. ZIEMSCY. W WOJEWODZTWACH KORONNYCH.
Podkomorzy, Starosta Grodowy, Chorąźy, Sędźia Ziemski, Stolnik, Podczaszy, Podsędek, Podstoli, Cześnik, Łowczy, Woyski Większy, Pisarz Ziemski, Miecznik, Woyski Mniéyszy, Skarbnik, Sedźia Grodzki, Pisarz Grodzki. W WOJEWODZTWACH LITEWSKICH.
Marszałek Powiatowy, Podkomorzy, Starosta, Chorąży, Woyski, Sędźia Ziemski, Stolnik, Podsędek, Podstoli
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 219
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Ziemskie postanowione konstytucją Anni 1611. a to propter praemiandos emeritos, dla dystynkcyj, a jeszcze bardziej dla Majestatu Króla, w której Ziemi bawiącego się, gdzie Ziemscy Urzędnicy ten honor exhibent, który powinni Urzędnicy Koronni in publico. Których lubo Porządek w Ziemiach niektórych nie jeden, przecież ten Ordynaryjny:
Podkomorzy Princeps Nobilitatis Starosta Grodowy, Capitaneus Iudex, który jest Brachium Regium. Tacy są Principales, Wielko-Polski, Mało Polski, Podolski Generali, albo Generalni Starostowie i inni cum Iurisdictione. Chorąży Ziemi albo Powiatu. Sędzia Ziemski. Stolnik. Podczaszy. Podsędek Ziemski. Podstoli. Cześnik.
Łowczy. Wojski po Łacinie Tribunus. Pisarz Ziemski.
Ziemskie postanowione konstytucyą Anni 1611. á to propter praemiandos emeritos, dla dystynkcyi, á ieszcze bardźiey dla Maiestatu Krola, w ktorey Ziemi bawiącego się, gdźie Ziemscy Urzędnicy ten honor exhibent, ktory powinni Urzędnicy Koronni in publico. Ktorych lubo Porządek w Ziemiach niektorych nie ieden, przecież ten Ordynáryiny:
Podkomorzy Princeps Nobilitatis Starosta Grodowy, Capitaneus Iudex, ktory iest Brachium Regium. Tácy są Principales, Wielko-Polski, Mało Polski, Podolski Generáli, albo Generálni Starostowie y inni cum Iurisdictione. Chorąży Ziemi albo Powiatu. Sędźiá Ziemski. Stolnik. Podczaszy. Podsędek Ziemski. Podstoli. Cześnik.
Łowczy. Woyski po Łacinie Tribunus. Pisarz Ziemski.
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 402
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
, który leży od dwora nad strugą, a idzie do ról młynarskich, w jarzynie za strugą do ról plebańskich i rywalskich; te były od skiby do skiby zasiane. Ugór pod Nową Wieś. Plebaństwo w swoim ograniczeniu i w miedzach z dawna wymierzone zostaje. Kaczmarz prawa żadnego nie ma. domostwo i zasiewki kupne podług grodowy taksy. Czynszu daje gr. 20, piwo i gorzałkę szynku je pańską, z ogroda Cegelni, czynszu płaci zł. 3, wywozi żyta do Grudziądza kor. 30. Kontraktowi z chałup i ról płacą czynszu na ś. Marcin po zł. 20. Maciej Kowalski z chałupy, z ogroda, z morgów 2
, który leży od dwora nad strugą, a idzie do ról młynarskich, w jarzynie za strugą do ról plebańskich i rywalskich; te były od skiby do skiby zasiane. Ugór pod Nową Wieś. Plebaństwo w swoim ograniczeniu i w miedzach z dawna wymierzone zostaje. Kaczmarz prawa żadnego nie ma. domostwo i zasiewki kupne podług grodowy taksy. Czynszu daje gr. 20, piwo i gorzałkę szynku je pańską, z ogroda Cegelni, czynszu płaci zł. 3, wywozi żyta do Grudziądza kor. 30. Kontraktowi z chałup i ról płacą czynszu na ś. Marcin po zł. 20. Maciej Kowalski z chałupy, z ogroda, z morgów 2
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 104
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
rzeczycki przyjechał tu do mnie z Dzięcioła. Tegoż dnia przybyła tu do nas WM panna chorążanka użska z domu Fetwenówna, pirwsza dama dworu ś. p. matki naszej. 20. 21. Brat mój ciekawością ductus był w Iwaniu widzieć rumaki stadne i zrzebce moje. 22. Tenże książę IM brat mój starosta grodowy rzeczycki spiesząc ad suam vitae sociam na Ruś do IM panny Chaleckiej starościanki rzeczyckiej, z którą przed Bożym Narodzeniem sobie zaszlubił, pojechał dopiero tamże ad primicias expediendas. Wziął z nią piniędzmi i dobrami na osimkroć sto tysięcy z racji, że siostra tejże swą część zapisawszy oblekła się. 23. Z gazet mię dniem dzisiejszym
rzeczycki przyjechał tu do mnie z Dzięcioła. Tegoż dnia przybyła tu do nas WM panna chorążanka użska z domu Fetwenówna, pirwsza dama dworu ś. p. matki naszej. 20. 21. Brat mój ciekawością ductus był w Iwaniu widzić rumaki stadne i zrzebce moje. 22. Tenże książę JM brat mój starosta grodowy rzeczycki spiesząc ad suam vitae sociam na Ruś do JM panny Chaleckiej starościanki rzeczyckiej, z którą przed Bożym Narodzeniem sobie zaszlubił, pojechał dopiero tamże ad primicias expediendas. Wziął ź nią piniędzmi i dobrami na osimkroć sto tysięcy z racji, że siestra tejże swą część zapisawszy oblekła się. 23. Z gazet mię dniem dzisiejszym
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 30
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
, zastałem IWYM pana Sapiehę pisarza polnego WKL-go, brata mego ciotecznego, tu przybyłego z pogrzebu ś. p. matki mojej, który się odprawił 11. bris w Nieświżu. Z tymże IM panem pisarzem polnym WKL-go do Białej-em pośpieszył. 21. Przybył tu do mnie IWYM pan Puzyna, bywszy starosta grodowy upicki, nunc wisztyniecki, gdyż pirwszego widząc się na zdrowiu słabym, tu z sobą będącemu starszemu cedował synowi. Matka nowo obranego starosty, w wieku młodego, lecz srodze grzecznego, tu tyż będąca, jaśnie wielmożna jejmość panna Brzostowska pisarzówna wielka WKL-go, z domem swym całym wielcy moi przyjaciele. IWYM pan pisarz
, zastałem JWJM pana Sapiehę pisarza polnego WKL-go, brata mego ciotecznego, tu przybyłego z pogrzebu ś. p. matki mojej, który się odprawił 11. bris w Nieświżu. Z tymże JM panem pisarzem polnym WKL-go do Białej-em pośpieszył. 21. Przybył tu do mnie JWJM pan Puzyna, bywszy starosta grodowy upicki, nunc wisztyniecki, gdyż pirwszego widząc się na zdrowiu słabym, tu z sobą będącemu starszemu cedował synowi. Matka nowo obranego starosty, w wieku młodego, lecz srodze grzecznego, tu tyż będąca, jaśnie wielmożna jejmość panna Brzostowska pisarzówna wielka WKL-go, z domem swym całym wielcy moi przyjaciele. JWJM pan pisarz
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 53
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
17. Wysiałem komisją, chcąc dojść prawdy z udania chorążego mego kozackiego przeciwko obwinionemu Budrewiczowi rewizorowi dóbr moich, z której to komisji rem evidentissimam niesłusznego widząc udania, pirwszego z spomnianych do aresztu na tymże miejscu osadziłem, drugiego wypuściwszy. 18. Przybył tu do mnie WM pan Wieniawski chorąży ziemi i sędzia mój grodowy przemyski, któregom tu dla moich sprowadził niektórych interesów. Eadem umarł mi wachmistrz dragonii nadwornej, niejaki Maciej Mikołajewski z Krakowskiego, człek słuszny, serca zaś i mocy lwiej, której dowodem, innych nie wznawiając, ostatnia na sejmie warszawskim akcja, gdzie będąc po nocy idący na kwaterę atakowany (o co
17. Wysiałem komisją, chcąc dojść prawdy z udania chorążego mego kozackiego przeciwko obwinionemu Budrewiczowi rewizorowi dóbr moich, z której to komisji rem evidentissimam niesłusznego widząc udania, pirwszego z spomnianych do aresztu na tymże miejscu osadziłem, drugiego wypuściwszy. 18. Przybył tu do mnie WM pan Wieniawski chorąży ziemi i sędzia mój grodowy przemyski, któregom tu dla moich sprowadził niektórych interesów. Eadem umarł mi wachmistrz dragonii nadwornej, niejaki Maciej Mikołajewski z Krakowskiego, człek słuszny, serca zaś i mocy lwiej, której dowodem, innych nie wznawiając, ostatnia na sejmie warszawskim akcja, gdzie będąc po nocy idący na kwaterę atakowany (o co
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 56
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
oddawszy wizytę szwagrowi naszemu IWYM panu Sapiezie kanclerzowi wielkiemu WKLgo o ćwierć mile od Mielnika tyż ad terciam partem tej sukcesji należącemu, stanąłem w tymże Mielniku. 4. Eademdie zaczęta tu z przytomnym IWYM panem Sapiehą wojewodą podlaskim ugoda, tegoż i skończyła się, po wykonanej przysiędze, którą dyktował waszmość pan Butler starosta grodowy huius loci. Wszystką tedy kompanią miałem u siebie na obiedzie i wieczerzy. Nad wieczorem zaś przybyła siostra nasza rodzona, secundo już voto będąca za książęciem Jabłonowskim stolnikiem WKLgo z pretensją do tejże sukcesji po zrzeczeniu się dawniej uczynionym i iuridice przyznanym od wszystkich in futurum na nią spadających. Toć tedy słusznie za niesłuszną sądząc
oddawszy wizytę szwagrowi naszemu JWJM panu Sapiezie kanclerzowi wielkiemu WKLgo o ćwierć mile od Mielnika tyż ad terciam partem tej sukcesji należącemu, stanąłem w tymże Mielniku. 4. Eademdie zaczęta tu z przytomnym JWJM panem Sapiehą wojewodą podlaskim ugoda, tegoż i skończyła się, po wykonanej przysiędze, którą dyktował waszmość pan Butler starosta grodowy huius loci. Wszystką tedy kompanią miałem u siebie na obiedzie i wieczerzy. Nad wieczorem zaś przybyła siostra nasza rodzona, secundo już voto będąca za książęciem Jabłonowskim stolnikiem WKLgo z pretensją do tejże sukcesji po zrzeczeniu się dawniej uczynionym i iuridice przyznanym od wszystkich in futurum na nią spadających. Toć tedy słusznie za niesłuszną sądząc
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 94
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
przymiotów, jako tyż dla poratowania dużo naruszonego zdrowia przez kamień nagle czostkiem skruszony, z którego ledwie mi życiem zapieczętować nie przyszło. I żebym był też ze mnie wychodzące nie pił kamienie w winie starte na proch, Bóg wie, coby ze mną było. 19. Popasałem w mieście Krasnostawie, którego strosta grodowy IWYM pan Potocki był u mnie. Którego rewizytując, wstępowałem do pałacu brzydko i paskudno staroświeckiego, gdzie mi sama z mężem rada była i na znak wielkiej obojga rekognicji cukrami nas traktowali. Córek trzy jeszcze pannami, czwarta za mężem, z tejże de domo Daniełowiczówny społodzonych, zupełnie hoże i ładne domy. Na
przymiotów, jako tyż dla poratowania dużo naruszonego zdrowia przez kamień nagle czostkiem skruszony, z którego ledwie mi życiem zapieczętować nie przyszło. I żebym był też ze mnie wychodzące nie pił kamienie w winie starte na proch, Bóg wie, coby ze mną było. 19. Popasałem w mieście Krasnostawie, którego strosta grodowy JWJM pan Potocki był u mnie. Którego rewizytując, wstępowałem do pałacu brzydko i paskudno staroświeckiego, gdzie mi sama z mężem rada była i na znak wielkiej obojga rekognicji cukrami nas traktowali. Córek trzy jeszcze pannami, czwarta za mężem, z tejże de domo Daniełowiczówny społodzonych, zupełnie hoże i ładne domy. Na
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 103
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Woronecki Korybut sąsiad mój, nawiedzając mię dużo słabego. Po dwóch dniach folgi, którą miałem nad wieczorem, trochem orzyźwiał, gdym wziął wiadomość o ubitej niedźwiedzicy z piastunem myślistwem moim. 28. Pożegnał mię książę jegomość, mając żonę słabą. Lecz jako Biała nie zwykła bywać bez gości, tak wraz przybyli pisarz grodowy brzyski z bratem Matuszewiczowie, mając dług na księciu aresztancie naszym, któren sto z górą tysięcy widząc, nie bagatelę, w deliberacją i źniesienie się z kolegi memi opiekuństwa odłożyłem, ile będąc słaby. 29. W równej zdrowia słabości widząc mię ciż ichmościowie, pożegnali. Eadem do żony mej wysłałem cugi,
Woronecki Korybut sąsiad mój, nawiedzając mię dużo słabego. Po dwóch dniach folgi, którą miałem nad wieczorem, trochęm orzyźwiał, gdym wziął wiadomość o ubitej niedźwiedzicy z piastunem myślistwem moim. 28. Pożegnał mię książę jegomość, mając żonę słabą. Lecz jako Biała nie zwykła bywać bez gości, tak wraz przybyli pisarz grodowy brzyski z bratem Matuszewiczowie, mając dług na księciu aresztancie naszym, któren sto z górą tysięcy widząc, nie bagatelę, w deliberacją i źniesienie się z kolegi memi opiekuństwa odłożyłem, ile będąc słaby. 29. W równej zdrowia słabości widząc mię ciż ichmościowie, pożegnali. Eadem do żony mej wysłałem cugi,
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 104
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
dla znacznego konkursu w Łęczycy popasać nie mogłem, aż o mil dwie dobrych jeszcze tam stamtąd w Modlnie. Na nocleg jednak stanąłem, gdziem umyślił, w Strykowie. 3. Po rannym obiedzie ruszyłem się na miejsce obiecane do Bedunia, gdzie dojeżdżając, zajechał mi drogę WYM pan Lasocki starosta grodowy gostyński, kawaler godny i srodze przy swych doskonałościach popularny. W tych tedy pustkach beduńskich w pomieszkanie, lecz nie w źwirza różnego, dzień cały dyskursem mile strawiłem. 4. Polowałem w ostępie nazwanym Lipiny, gdzie wielość źwirza rozmaitego, szczupłością obławy nie strzymana, piękny oraz i żałośny, a barziej zajzdrośny w
dla znacznego konkursu w Łęczycy popasać nie mogłem, aż o mil dwie dobrych jeszcze tam stamtąd w Modlnie. Na nocleg jednak stanąłem, gdziem umyślił, w Strykowie. 3. Po rannym obiedzie ruszyłem się na miejsce obiecane do Bedunia, gdzie dojeżdżając, zajechał mi drogę WJM pan Lasocki starosta grodowy gostyński, kawaler godny i srodze przy swych doskonałościach popularny. W tych tedy pustkach beduńskich w pomieszkanie, lecz nie w źwirza różnego, dzień cały dyskursem mile strawiłem. 4. Polowałem w ostępie nazwanym Lipiny, gdzie wielość źwirza rozmaitego, szczupłością obławy nie strzymana, piękny oraz i żałośny, a barziej zajzdrośny w
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 128
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
