Drzewach rodzących, certum est, u Naturalistów. Noż tez, albo piłka, któremi wino obcinasz, chędożysz, przerzedzasz, trzeba niedzwiedzim sadłem albo oliwą smarować, utarszy z czosnkiem, wtedy robactwo i mrozy winu nie szkodzą. RóżnE o WINIE notanda.
Jeśli Wino ma wsobie wodę, tym docieczesz sposobem, wrzuć gruszkę leśną rozkrojoną, jeśli pływa po wierzchu, Wino jest same przez się, purum vinum; jeśli utonie, znak jest roztworzonego wodą. Toż sprawi morwowy owoc weń wrzucony. Albo też weź pióro, lub kijek, nasmaruj oliwą, obetrzy potym, wpuść w wino, którego probujesz, jeśli by się krople wodne
Drzewach rodzących, certum est, u Naturalistow. Noż tez, albo piłka, ktoremi wino obcinasz, chędożysz, przerzedzasz, trzeba niedzwiedzim sadłem albo oliwą smarować, utarszy z czosnkiem, wtedy robactwo y mrozy winu nie szkodzą. ROZNE o WINIE notanda.
Ieśli Wino ma wsobie wodę, tym docieczesz sposobem, wrzuć gruszkę leśną rozkroioną, ieśli pływa po wierzchu, Wino iest same przez się, purum vinum; ieśli utonie, znak iest roztworzonego wodą. Toż sprawi morwowy owoc weń wrzucony. Albo też weź pioro, lub kiiek, nasmaruy oliwą, obetrzy potym, wpuść w wino, ktorego probuiesz, ieśli by się krople wodne
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 487
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
jedno zimie śnieg z mrozem nastanie, Twoja uroda zaraz i z pychą ustanie, Od spodku korzeń zginie, członki uschnąć muszą, Mróz a śnieg tę urodę i pychę uduszą”. Tegoż roku zaś ciernie w ogrodzie nadobnym Chciało się drugim drzewom równo zstać podobnym.
Między drzewem rodzajnym tak się rozkrzewiło, Że już i gruszkę kłóło, jabłku przykre było. Rzekła gruszka do drugich: „Wierę, to nieznośnie Cierpiemy, że to ciernie kole nas tak sprośnie, A i nasze owoce; już nam cierpieć tego Nie trzeba: doczekamy czego się gorszego. Bo ten rodzaj taki jest, choć się rozkorzeni W ogrodzie, przyrodzenia jednak nie odmieni,
jedno zimie śnieg z mrozem nastanie, Twoja uroda zaraz i z pychą ustanie, Od spodku korzeń zginie, członki uschnąć muszą, Mróz a śnieg tę urodę i pychę uduszą”. Tegoż roku zaś ciernie w ogrodzie nadobnym Chciało się drugim drzewom równo zstać podobnym.
Między drzewem rodzajnym tak się rozkrzewiło, Że już i gruszkę kłóło, jabłku przykre było. Rzekła gruszka do drugich: „Wierę, to nieznośnie Cierpiemy, że to ciernie kole nas tak sprośnie, A i nasze owoce; już nam cierpieć tego Nie trzeba: doczekamy czego się gorszego. Bo ten rodzaj taki jest, choć się rozkorzeni W ogrodzie, przyrodzenia jednak nie odmieni,
Skrót tekstu: VerdBłażSet
Strona: 97
Tytuł:
Setnik przypowieści uciesznych
Autor:
Giovanni Mario Verdizzotti
Tłumacz:
Marcin Błażewski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wilhelm Bruchnalski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1897
głowy tak się zabieży: wchodząc do wanny dobrze sobie obwinąć głowę/ i siedzieć z pokojem w wodzie mierno ciepłej: do tego brać na każdy dzień przed jedzeniem konfekt różowy z cukrem/ abo idąc spać; abo też myrobolani: abo kończąc jedzenie Konfektem Pigwowym/ zawierać żołądek. A kogo niestanie na to; niechaj gruszkę upiecze ozimą/ i po jedzeniu one zie/ a po niej niech nic nie pije. Abo też niechaj sobie głowę namaże olejkiem różowym: a jeśli to nie pomoże; tedy staw banki na plecach/ abo jako balwierze mówią na studzienkach. Trzeci przypadek przytrafia się tym/ którzy gorącą głowę i suchą mają/ to jest
głowy tak się zábieży: wchodząc do wánny dobrze sobie obwinąć głowę/ y śiedźieć z pokoiem w wodźie mierno ćiepłey: do tego bráć ná káżdy dźień przed iedzeniem konfekt rożowy z cukrem/ ábo idąc spáć; ábo też myrobolani: ábo kończąc iedzenie Confektem Pigwowym/ záwieráć żołądek. A kogo niestanie ná to; niechay gruszkę vpiecże oźimą/ y po iedzeniu one zie/ á po niey niech nic nie piie. Abo też niechay sobie głowę námáże oleykiem rożowym: á iesli to nie pomoże; tedy staw bánki ná plecách/ ábo iáko bálwierze mowią ná studźienkách. Trzeći przypadek przytráfia się tym/ ktorzy gorącą głowę y suchą máią/ to iest
Skrót tekstu: SykstCiepl
Strona: 165.
Tytuł:
O cieplicach we Skle ksiąg troje
Autor:
Erazm Sykstus
Drukarnia:
Krzysztof Wolbramczyk
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
grzecznym, co sam sobie nie jest grzeczny, Nie kocham w mądrym, który nie jest mądry sobie. W zdrowiu, panie, potrzeba myśleć o chorobie; W dobrym mieniu o nędzy, jeśli go chcesz słuchać; Już to po czesie bywa, sparzywszy się dmuchać. Mistrzem jest doświadczenie, ale głupich ludzi; Spaliwszy gruszkę w piecu, późno się obudzi. Jeśli kto substancyją w młodym wieku przepił, Żebraczym się na starość chlebem nie pokrzepił. Dawszy mu potem orta, uczciwszy obiadem: Więc bądźcie Urowieckim wszytkim swym przykładem. 198 (N). POSPOLITE RUSZENIE
Dano znać do obozu od placowej straży, Że nieprzyjaciel nocą na imprezę waży,
grzecznym, co sam sobie nie jest grzeczny, Nie kocham w mądrym, który nie jest mądry sobie. W zdrowiu, panie, potrzeba myśleć o chorobie; W dobrym mieniu o nędzy, jeśli go chcesz słuchać; Już to po czesie bywa, sparzywszy się dmuchać. Mistrzem jest doświadczenie, ale głupich ludzi; Spaliwszy gruszkę w piecu, późno się obudzi. Jeśli kto substancyją w młodym wieku przepił, Żebraczym się na starość chlebem nie pokrzepił. Dawszy mu potem orta, uczciwszy obiadem: Więc bądźcie Urowieckim wszytkim swym przykładem. 198 (N). POSPOLITE RUSZENIE
Dano znać do obozu od placowej straży, Że nieprzyjaciel nocą na imprezę waży,
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 633
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
gałązki. Pomaga im gnój Ptaszy, osobliwie kurzy, w Lecie często ich skrapiać należy.
7. Pigwy potrzebują pomiernej i letkiej ziemi, którą często rozkopywać trzeba; osobliwie gdy się na deszcz zbiera. Krzewią się przez gałązki z korzenia wynikające. Item przez szczepienie swoich gałązek w pniaki swoje, albo też w Jabłoń albo Gruszkę: Przesadzają się lepiej w Jesieni niż na Wiosnę. Wilki przyrosłe pilnie odcinać trzeba.
8. Granat Drzewo: Lubi ziemię pomierną, na miejscu jednak ciepłym przeciwko Słońca: Pomaga mu końska sterkoryzacja. Krzewi się najlepiej przez gałązki z korzenia wynikające, albo przez wszczepienie w pniaczek.
9. Cytrynowe Drzewo: Lubi ziemię rzadką
gáłązki. Pomaga im gnoy Ptaszy, osobliwie kurzy, w Lećie często ich skrapiáć należy.
7. Pigwy potrzebuią pomierney y letkiey źięmi, ktorą często rozkopywáć trzebá; osobliwie gdy się ná deszcz zbiera. Krzewią się przez gáłązki z korzenia wynikáiące. Item przez szczepienie swoich gáłązek w pniaki swoie, álbo też w Jábłoń álbo Gruszkę: Przesadzáią się lepiey w Jeśieni niż ná Wiosnę. Wilki przyrosłe pilnie odćináć trzebá.
8. Gránat Drzewo: Lubi źiemię pomierną, ná mieyscu iednák ćiepłym przećiwko Słonca: Pomaga mu końska sterkoryzácya. Krzewi się naylepiey przez gáłązki z korzenia wynikaiące, álbo przez wszczepienie w pniaczek.
9. Cytrynowe Drzewo: Lubi źiemię rzadką
Skrót tekstu: DuńKal
Strona: F
Tytuł:
Kalendarz polski i ruski na rok pański 1741
Autor:
Stanisław Duńczewski
Drukarnia:
Paweł Józef Golczewski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
kalendarze
Tematyka:
astrologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1741
Data wydania (nie wcześniej niż):
1741
Data wydania (nie później niż):
1741
wystaje od ziemi. Najlepsze skrapianie dla niego lurą winną, albo też wodą zmięszaną z końskim nawozem.
10. Brzoskwiniowe Drzewo: Potrzebuje ziemi rzadkiej, dobrej, na miejscu ciepłym; Pomaga mu osobliwie końska stercoryzacja osobliwie w Zimie. Krzewi sięż pestki na żymę w sadzonej w ciepłym miejscu, albo też przez okulizacją w Gruszkę. Pożyteczne mu jest częste okopywanie i skrapianie, w Lecie wodą letnią.
11. Morwa Drzewo: Lubi ziemię dobrą, dobrze wyprawioną na miejscu ciepłym blisko murów. Krzewi się przez rożczki z korzenia wynikające, i onych sadzenie. Przesadzają go na Wiosnę: Gałęzie schnące i pruchniejące, także rożczki nie potrzebne z odziomka wynikające
wystáie od źiemi. Naylepsze skrapiánie dla niego lurą winną, albo też wodą zmięszáną z końskim nawozem.
10. Brzoskwiniowe Drzewo: Potrzebuie źiemi rzadkiey, dobrey, ná mieyscu ćiepłym; Pomaga mu osobliwie końska stercoryzacya osobliwie w Zimie. Krzewi sięż pestki ná żimę w sadzoney w ćiepłym mieyscu, álbo też przez okulizacyą w Gruszkę. Pożyteczne mu iest częste okopywánie y skrapiánie, w Lećie wodą letnią.
11. Morwa Drzewo: Lubi źięmię dobrą, dobrze wypráwioną ná mieyscu ćiepłym blisko murow. Krzewi się przez rożczki z korzenia wynikáiące, y onych sadzenie. Przesadzáią go ná Wiosnę: Gáłęźie schnące y pruchnieiące, tákże rożczki nie potrzebne z odźiomká wynikáiące
Skrót tekstu: DuńKal
Strona: F
Tytuł:
Kalendarz polski i ruski na rok pański 1741
Autor:
Stanisław Duńczewski
Drukarnia:
Paweł Józef Golczewski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
kalendarze
Tematyka:
astrologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1741
Data wydania (nie wcześniej niż):
1741
Data wydania (nie później niż):
1741
się od nieczystych i białogłów nieochędożnych, gdy się go często dotykają. Okrzesywać go pożyteczna, gdy przybywa Księżyca.
14. Jarzębowe Drzewo: Krzewi się i rośnie, na ziemi zimnej, wilgotnej i pagorczystej; to jest na nie urodzajnej i płonnej. Z nasienia swojego rodzi się albo też wszczepiwszy go w swój pniaczek, gruszkę, lub wrożą polną: Piękniejsze bywa i bujniejsze, gdy go raz i drugi na insze przesadza miejsce.
15. Agrest i Porzyczki: Wszelką przyjmują ziemię, na piaszczystej jednak niekiedy skrapiać ich trzeba: krzewią się z zebranego fruktu, albo też rozebranych i rozsadzonych krzaczków, które się starzeją odcinać ich potrzeba, a
się od nieczystych y biáłogłow nieochędożnych, gdy się go często dotykaią. Okrzesywáć go pożyteczna, gdy przybywa Xiężyca.
14. Járzębowe Drzewo: Krzewi sie y rosnie, ná źiemi źimney, wilgotney y pagorczystey; to iest na nie urodzayney y płonney. Z nasienia swoiego rodźi się álbo też wszczepiwszy go w swoy pniaczek, gruszkę, lub wrożą polną: Pięknieysze bywa y buynieysze, gdy go raz y drugi na insze przesadza mieysce.
15. Agrest y Porzyczki: Wszelką przyimuią źiemię, ná piaszczystey iednak niekiedy skrapiáć ich trzeba: krzewią się z zebranego fruktu, álbo też rozebranych y rozsadzonych krzaczkow, ktore się stárzeią odćináć ich potrzebá, á
Skrót tekstu: DuńKal
Strona: Fv
Tytuł:
Kalendarz polski i ruski na rok pański 1741
Autor:
Stanisław Duńczewski
Drukarnia:
Paweł Józef Golczewski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
kalendarze
Tematyka:
astrologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1741
Data wydania (nie wcześniej niż):
1741
Data wydania (nie później niż):
1741
