wielką furią odeszli. A oto tegoż dnia na ono miejsce/ niosąc z Kwestu z towarzyszem swoim biesagi chleba i flaszkę wina/ przyszedł z. Franciszek. Gdy mu tedy Gwardian powiedział/ jako zbójce one odprawił. Święty Franciszek jął go o to barzo surowie strofować/ mówiąc: Ześ barzo niezbożnie uczynił/ abowiem grzecznicy snadniej bywali przywiedzeni wdzięczną łagodnością/ a niżli nie ludzką surowością. Ponieważ i Chrystus Pan/ Miest nasz/ któregośmy Ewangelią zachować obiecali/ rzekł: Iż nie trzeba zdrowym lekarza/[...] chorym. I nie przyszedłem wzywać sprawiedliwych/ ale grzesznych. I dla tego częstokroć z grzesznikami jadał. Iżeś tedy przeciw miłości/
wielką furyą odeszli. A oto tegoż dniá na ono mieysce/ niosąc z Questu z towarzyszem swoim biesági chlebá y flaszkę winá/ przyszedł s. Fránćiszek. Gdy mu tedy Gwardyan powiedźiał/ iáko zboyce one odprawił. Święty Fránćiszek iął go o to bárzo surowie strofowáć/ mowiąc: Ześ bárzo niezbożnie vczynił/ ábowiem grzecznicy snádniey bywali przywiedźieni wdźięczną łágodnosćią/ á niżli nie ludzką surowośćią. Ponieważ y Chrystus Pan/ Miest nász/ ktoregosmy Ewangelią zachowáć obiecáli/ rzekł: Iż nie trzebá zdrowym lekárzá/[...] chorym. Y nie przyszedłem wzywáć spráwiedliwych/ ále grzesznych. Y dla tego częstokroć z grzesznikámi iadał. Iżeś tedy przećiw miłości/
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 250
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Waraho pan nad Nilem sławny, I Samejramię, i crie Sameżony,
Którymi naród Szczyciochów wsławiony; Nienasz, Mieniarca pierwszy A Szczyry jej, Tak niegdy nazwan od swej kompanijej, Gdyż w Babimłonie Polacy mieszkali, Wszytkiemu światu możnie panowali I nad Gongo sam, i u Ogżonego Pan tu sam ludzie Gwaru warownego, Choć to Grzecznicy, Łacnicy, Golcowie Z nich zrósszy mówią, że to Warwarowie I od wschodniego Ociekanu byli, Do zachodniego państwa rozszyrzyli, Ludzie swobodni, wolni sami sobie, Siedząc w Ożyjej, Jawrucy, w Urobie, I Amarochę naszy napełnili, Olani, co ją Iż pani odkryli. Naszy husarze są Ostrogotowi, Naszy kozacy
Waraho pan nad Nilem sławny, I Samejramię, i crie Sameżony,
Którymi naród Szczyciochów wsławiony; Nienasz, Mieniarca pierwszy A Szczyry jej, Tak niegdy nazwan od swej kompanijej, Gdyż w Babimłonie Polacy mieszkali, Wszytkiemu światu możnie panowali I nad Gongo sam, i u Ogżonego Pan tu sam ludzie Gwaru warownego, Choć to Grzecznicy, Łacnicy, Golcowie Z nich zrósszy mówią, że to Warwarowie I od wschodniego Ociekanu byli, Do zachodniego państwa rozszyrzyli, Ludzie swobodni, wolni sami sobie, Siedząc w Ożyjej, Jawrucy, w Urobie, I Amarochę naszy napełnili, Olani, co ją Iż pani odkryli. Naszy husarze są Ostrogotowi, Naszy kozacy
Skrót tekstu: WiszDębBar_I
Strona: 592
Tytuł:
Wiersze Andrzeja Wiszowatego do księdza Dębołęckiego
Autor:
Andrzej Wiszowaty
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
satyry
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
Pierwszy Waraho pan nad Nilem sławny, I Samejramie i cne Sameżony, Którymi narod Szczyciochów wsławiony; Nienasz, Mieniarca pierwszy A Szczyry jej, Tak niegdy nazwan od swej kompanijej, Gdyż w Babimłonie Polacy mieszkali, Wszytkiemu światu możnie panowali I nad Gongo sam i u Ogżonego Pan tu sam ludzie Gwaru warownego, Choć to Grzecznicy, Łacnicy, Golcowie Z nich zrozszy mówią, że to Warwarowie I od wschodniego Odekanu byli, Do zachodniego państwa rozszyrzyli, Ludzie swobodni, wolni sami sobie, Siedząc w Ożyjej, Jawrucy, w Urobie, I Amarochę naszy napełnili, Olani, co ją Iz pani odkryli, Naszy husarze są Ostrogotowi, Naszy
Pierwszy Waraho pan nad Nilem sławny, I Samejramie i cne Sameżony, Ktorymi narod Szczyciochow wsławiony; Nienasz, Mieniarca pierwszy A Szczyry jej, Tak niegdy nazwan od swej kompaniej, Gdyż w Babimłonie Polacy mieszkali, Wszytkiemu światu możnie panowali I nad Gongo sam i u Ogżonego Pan tu sam ludzie Gwaru warownego, Choć to Grzecznicy, Łacnicy, Golcowie Z nich zrozszy mowią, że to Warwarowie I od wschodniego Odekanu byli, Do zachodniego państwa rozszyrzyli, Ludzie swobodni, wolni sami sobie, Siedząc w Ożyjej, Jawrucy, w Urobie, I Amarochę naszy napełnili, Olani, co ją Iz pani odkryli, Naszy husarze są Ostrogotowi, Naszy
Skrót tekstu: ZbierDrużWir_I
Strona: 144
Tytuł:
Collectanea...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1675 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
