, byś znowu swych ogniów pierwociny miała? Kędy padnę, w doczesnych zapałach wnurzona, któram już była chórom anielskim zbliżona? Śmiertelną pono ręką kark mój będzie tkniony, który nieśmiertelnemu Bogu poślubiony. Ach, w takichże to lodach miłość palić będzie! Zgodnego dla mnie męża nie ma ziemia wszędzie. Gdy Jagnieszkę, grzeczniejszą z rzymskich panien wiela, chciał kawaler auzoński wziąć za przyjaciela, rzekła: „Nie miej nadzieje, bym twoją być miała, bom słowo niebieskiemu Młodzianowi dała!”. Tak i ja w swych zapałach do mojego wieńca z samego tylko nieba pragnę Oblubieńca, Temu tylko w mym sercu z róż uścielę łoże,
, byś znowu swych ogniów pierwociny miała? Kędy padnę, w doczesnych zapałach wnurzona, któram już była chórom anielskim zbliżona? Śmiertelną pono ręką kark mój będzie tkniony, który nieśmiertelnemu Bogu poślubiony. Ach, w takichże to lodach miłość palić będzie! Zgodnego dla mnie męża nie ma ziemia wszędzie. Gdy Jagnieszkę, grzeczniejszą z rzymskich panien wiela, chciał kawaler auzoński wziąć za przyjaciela, rzekła: „Nie miej nadzieje, bym twoją być miała, bom słowo niebieskiemu Młodzianowi dała!”. Tak i ja w swych zapałach do mojego wieńca z samego tylko nieba pragnę Oblubieńca, Temu tylko w mym sercu z róż uścielę łoże,
Skrót tekstu: HugLacPrag
Strona: 136
Tytuł:
Pobożne pragnienia
Autor:
Herman Hugon
Tłumacz:
Aleksander Teodor Lacki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Krzysztof Mrowcewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
/ a niż gdzie indziej: i tu się obaczyło za tysiącem okazyj/ jako ta sekta Kalwińska (bo ta się tam nalepiej dała uznać) może i umie pobudzać ludzie do tumultów i do rebelii przeciw Panom: najeżdżać inszych/ i napełniać miasta i państwa zgorszeniem i zamieszaniem. To tak wielkie złe/ które popsowało/ grzeczniejszą i nabogatszą część Europy/ zapuściło korzenie swe pod wojnami Francuskiemi i Hiszpańskiemi. Odkryło się po zamknieniu pokoju miedzy Filipem II. Królem Hiszpańskim i Henrykiem II. Francuskim: abowiem w roku 1566. mając król Hiszpański sprawę o nierządach/ i o niebezpieczeństwie/ które nadchodziło około Religii w tamtych krajach/ postanowił/ żeby tam chowano
/ á niż gdźie indźiey: y tu się obaczyło zá tyśiącem occásiy/ iáko tá sektá Kálwińska (bo tá się tám nalepiey dáłá vznáć) może y vmie pobudzáć ludźie do tumultow y do rebelliey przećiw Pánom: náieżdżáć inszych/ y nápełniáć miástá y páństwá zgorszeniem y zámieszániem. To ták wielkie złe/ ktore popsowáło/ grzecznieyszą y nabogátszą część Europy/ zápuśćiło korzenie swe pod woynámi Fráncuskiemi y Hiszpáńskiemi. Odkryło się po zámknieniu pokoiu miedzy Philipem II. Krolem Hiszpáńskim y Henrykiem II. Fráncuskim: ábowiem w roku 1566. máiąc krol Hiszpáński spráwę o nierządách/ y o niebespieczeństwie/ ktore nádchodźiło około Religiey w támtych kráiách/ postánowił/ żeby tám chowano
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 100
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
