obrońca tych, w jednej cenie chodzą, i jedno się cechą oznaczają, Heretycką, nie Katolicką. Wyznawa kto Haeresim, Heretyk jest: broni kto Herezji, Heretyk jest. Tak są potępieni na Czwartym powszechnym Synodzie Eutyches i Dysocorus: ony jak Heretyk, a ów jak obrońca jego. A że ten to Filalet był Heretyckiego błędu, a nie Ruskiej wiary, dowodzę tego nań z własnegojego Scriptu Apokrisis otytułowanego, i Sprosne jego Heretyckie błędy pokazuję jaśnie, aby kto nie rozumiał, że to jest Ruskiej, abo raczej Wschodniej Cerkwie wiara, którą ten Heretyk opisuje, i za dogmata tej Z. Cerkwie przypisuje, skądby ona i od
obrońcá tych, w iedney cenie chodzą, y iedno sie cechą oznáczáią, Haeretycką, nie Kátholicką. Wyznawa kto Haeresim, Haeretyk iest: broni kto Haereziey, Haeretyk iest. Ták są potępieni ná Czwartym powszechnym Synodźie Eutyches y Disocorus: ony iák Haeretyk, á ow iák obrońcá iego. A że ten to Philálet był Haeretyckiego błędu, á nie Ruskiey wiáry, dowodzę tego nań z własnegoiego Scriptu Apokrisis otytułowánego, y Sprosne iego Haeretyckie błędy pokázuię iásnie, áby kto nie rozumiał, że to iest Ruskiey, abo ráczey Wschodniey Cerkwie wiárá, ktorą ten Haeretyk opisuie, y zá dogmátá tey S. Cerkwie przypisuie, zkądby oná y od
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 5
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
jaśnie, aby kto nie rozumiał, że to jest Ruskiej, abo raczej Wschodniej Cerkwie wiara, którą ten Heretyk opisuje, i za dogmata tej Z. Cerkwie przypisuje, skądby ona i od ludzi hańbę i od Boga karanie nosić musiała. A tę taką moję pracą Katolickim sercem na tego, i na temu podobne Heretyckiego języka, od Rusi naszej prawiące Scribenty, zawzietą i podjętą, pod opiekę i obronę, Miłości twej Jaśnie wielmożny Młściwy P. Podkanclerzy poddać usadziłem: Katolicki script, Katolikowi: obronę prawdy obrońcy Prawdy: istotne Ruskiej Cerkwie wiary wyznanie z Przodków istotnego Ruskiej Cerkwie wiary wyznania, Urodzonemu Potomkowi: pobożnego Ojca, pobożnemu Synowi
iásnie, áby kto nie rozumiał, że to iest Ruskiey, abo ráczey Wschodniey Cerkwie wiárá, ktorą ten Haeretyk opisuie, y zá dogmátá tey S. Cerkwie przypisuie, zkądby oná y od ludźi háńbę y od Bogá karánie nośić muśiáłá. A tę táką moię pracą Kátholickim sercem ná tego, y ná temu podobne Haeretyckiego ięzyká, od Rusi nászey práwiące Scribenty, záwźietą y podiętą, pod opiekę y obronę, Miłośći twey Iásnie wielmożny Młśćiwy P. Podkánclerzy poddáć vsadźiłem: Kátholicki script, Kátholikowi: obronę prawdy obrońcy Prawdy: istotne Ruskiey Cerkwie wiáry wyznánie z Przodkow istotnego Ruskiey Cerkwie wiáry wyznánia, Vrodzonemu Potomkowi: pobożnego Oycá, pobożnemu Synowi
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 5
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
ludzkimi) zdało mi się przecię/ żebym był uczestnikiem jakokolwiek tej zabawy zacnej/ przynamniej wysławiać onych/ którzy świeżo i mężnie w tym pracowali. A co wiedzieć/ może być/ iż kto czytając tu prace onych świętych ludzi/ które podejmowali dla oświecenia/ abo rozpędzenia gęstych ciemności pogańskich/ i dla wykorzenienia jadowitego kąkolu Heretyckiego/ i dla rozsławienia wszytką siłą/ i objaśnienia imienia Jezusowego/ poczuje w sobie takiż afekt ku naśladowaniu ich. Pewienem tego/ iż będzie ta praca moja mała wdzięczna w W. M. mego Miło: Pana i Pasterza/ jako od sługi/ i Bogomodlce swego dawnego i życzliwego. A ponieważ mówi się tu
ludzkimi) zdáło mi się przećię/ żebym był vczestnikiem iákokolwiek tey zabáwy zacney/ przynamniey wysłáwiáć onych/ ktorzy świeżo y mężnie w tym prácowáli. A co wiedźieć/ może bydź/ iż kto czytáiąc tu prace onych świętych ludźi/ ktore podeymowáli dla oświecenia/ ábo rospędzenia gęstych ćiemnośći pogáńskich/ y dla wykorzenienia iádowitego kąkolu Haeretyckiego/ y dla rozsławienia wszytką śiłą/ y obiáśnienia imieniá Iezusowego/ poczuie w sobie tákiż áffekt ku náśládowániu ich. Pewienem tego/ iż będźie tá praca moiá máła wdźięczna w W. M. mego Miło: Páná y Pásterzá/ iáko od sługi/ y Bogomodlce swego dawnego y życzliwego. A ponieważ mowi się tu
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 8 nlb
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
jako w jałmużnach wiecznych i fundacjach. Niczym u nas sławniejsza nie jest ich pamięć, jako takimi daninami i hojnością na kościoły. O pieniądze i imiona u wielkich panów nałacniej, a jednak królowi i monarsze świata mówi prorok: »Grzechy swoje okupuj jałmużnami«. I wedle nich wyrok będzie na sądzie Bożym. Znać ducha heretyckiego, który i służby Bożej i nauk rozkwitnienia i pomnożenia nienawidzi. Wielkie o takie prawo i o taką ku służbie Bożej nieżyczliwość teraz we Włoszech zaburzenia; wszytek Kościół na takie się żałuje i o tę krzywdę Bożą czyni. My za tymi z łaski Bożej nie pójdziem i gromu się kościelnego bać będziem.
Czwarte: »Fundacje
jako w jałmużnach wiecznych i fundacyach. Niczym u nas sławniejsza nie jest ich pamięć, jako takimi daninami i hojnością na kościoły. O pieniądze i imiona u wielkich panów nałacniej, a jednak królowi i monarsze świata mówi prorok: »Grzechy swoje okupuj jałmużnami«. I wedle nich wyrok będzie na sądzie Bożym. Znać ducha heretyckiego, który i służby Bożej i nauk rozkwitnienia i pomnożenia nienawidzi. Wielkie o takie prawo i o taką ku służbie Bożej nieżyczliwość teraz we Włoszech zaburzenia; wszytek Kościół na takie się żałuje i o tę krzywdę Bożą czyni. My za tymi z łaski Bożej nie pójdziem i gromu się kościelnego bać będziem.
Czwarte: »Fundacye
Skrót tekstu: SkarArtykułCz_III
Strona: 111
Tytuł:
Na artykuł o Jezuitach zjazdu sędomierskiego odpowiedź
Autor:
Piotr Skarga
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
[...] Pan Hetman Polny/ 100. P. Starosta Kamieniecki/ 100. Książęcia Koreckiego/ 100. WOjewody Ruskiego/ 100.
Lisowczyków/ 6000. Zaporoskich/ 17000. Pana Wojewody Kijowskiego/ 1000. Summa 39780. NOWINY Z WEGIER.
KIedy już w ten dzwon niezgody uderzyli/ i żałosną Larmę wytrąbiono. Czechowie co żywo Heretyckiego kwasu gawiedź/ jedni radą/ drudzy przybytnością jęli się sypać/ aby wieże Babilońskiej dobudowali. Wiec też i Gabor Bentel Wojewoda Erdelski/ Kalwińskiej wiary interpres, a powiedają że Alkoranu Mahometskiego obrońca/ który pana swego Batorego zabiwszy zdradą na jego miejscu usiadł/ którego MONOCROMA takie jest/ jako go Węgrowie sami napisali/ aby
[...] Pan Hetman Polny/ 100. P. Stárostá Kámieniecki/ 100. Kśiążęciá Koreckiego/ 100. WOiewody Ruskiego/ 100.
Lisowczykow/ 6000. Zaporoskich/ 17000. Páná Woiewody Kiiowskiego/ 1000. Summá 39780. NOWINY Z WEGIER.
KIedy iuż w ten dzwon niezgody vderzyli/ y żáłosną Larmę wytrąbiono. Czechowie co żywo Heretyckiego kwásu gawiedź/ iedni radą/ drudzy przybytnośćią ięli sie sypáć/ áby wieże Bábilońskiey dobudowáli. Wiec też y Gabor Bentel Woiewodá Erdelski/ Kálwińskiey wiáry interpres, á powiedáią że Alkoranu Máchometskiego obrońcá/ ktory páná swego Batorego zábiwszy zdrádą ná iego mieyscu vśiadł/ ktorego MONOCROMA tákie iest/ iáko go Węgrowie sámi nápisáli/ áby
Skrót tekstu: ZrzenNowiny
Strona: C2
Tytuł:
Nowe nowiny z Czech, Tatar i Węgier
Autor:
Jan Zrzenczycki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
bestialnie Szwajcarowie przeciwko nam burzyć, żebyśmy cło jakieś niezwyczajne płacili. Już był królewic imć uprzedził, żem z kompanią i z rzeczami został i przyszło było do złego pierzchliwością naszych niektórych, ażeśmy ich ukontentowali, dawszy im co chcieli. Na noc byliśmy w Tofindze. I to miasto jeszcze Szwajcarów, kantonu heretyckiego. Dał nam gospodarz wieczerzą od potraw jakichsiś udymionych, ukopconych szwajcarskich. Sam z nami do stołu siadł, rozprawował, familiaryzował, wszystko mu się zeszło favore ebertatis(?), które to chłopstwo sobie wybiwszy szlachtę uzurpowało.
9. Zostawiwszy heretyki wjechaliśmy w kanton katolicki, pod fortecę nazwaną Zwik, z której
bestyalnie Szwajcarowie przeciwko nam burzyć, żebyśmy cło jakieś niezwyczajne płacili. Już był królewic jmć uprzedził, żem z kompanią i z rzeczami został i przyszło było do złego pierzchliwością naszych niektórych, ażeśmy ich ukontentowali, dawszy im co chcieli. Na noc byliśmy w Tofindze. I to miasto jeszcze Szwajcarów, kantonu heretyckiego. Dał nam gospodarz wieczerzą od potraw jakichsiś udymionych, ukopconych szwajcarskich. Sam z nami do stołu siadł, rozprawował, familiaryzował, wszystko mu się zeszło favore ebertatis(?), które to chłopstwo sobie wybiwszy szlachtę uzurpowało.
9. Zostawiwszy heretyki wjechaliśmy w kanton katolicki, pod fortecę nazwaną Zwik, z której
Skrót tekstu: PacOb
Strona: 86
Tytuł:
Obraz dworów europejskich
Autor:
Stefan Pac
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Kazimierz Plebański
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zygmunt Schletter
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1854
- -
23 aprilis. Reverendus Pater Martianus Czapski Societatis Jezu przy mszej ś. oddał tabliczkę srebrną od P. Aleksandra Faliborskiego, żołnierza, któremu z gniewu mowa była odjęta, że nic mówić ani przemówić nie mógł, aż się ofiarował ku obrazowi temu Panny Przenaświętszej i natychmiast rewokował z błędu heretyckiego, bo był z ojca heretykiem i tak mowę utraconą otrzymał. - -
Die 16 maji. Valerian Pisczkowski z krakowskiego powiatu oddał tabliczkę srebrną, oblókszy się w kleryckie suknie, prosząc Panny Przenaświętszej, aby go w stanie kapłańskim błogosławić raczyła. — —
Eodem die. Pani Korzonkowa rzeźniczka oddała agnusek z relikwiami, srebrny.
- -
23 aprilis. Reverendus Pater Martianus Czapski Societatis Jesu przy mszej ś. oddał tabliczkę srebrną od P. Aleksandra Faliborskiego, żołnierza, któremu z gniewu mowa była odjęta, że nic mówić ani przemówić nie mógł, aż się ofiarował ku obrazowi temu Panny Przenaświętszej i natychmiast rewokował z błędu haeretyckiego, bo był z ojca haeretykiem i tak mowę utraconą otrzymał. - -
Die 16 maii. Valerian Pisczkowski z krakowskiego powiatu oddał tabliczkę srebrną, oblókszy się w kleryckie suknie, prosząc Panny Przenaświętszej, aby go w stanie kapłańskim błogosławić raczyła. — —
Eodem die. Pani Korzonkowa rzeźniczka oddała agnusek z relikwiami, srebrny.
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 323
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
