bojaźliwe/ nikczemne/ i niepotężne/ wyjąwszy tych co na czele Hiszpaniej i Flandrii mieszkają. Siła tego królestwa bywała/ 4000. człowieka zbrojnego/ i 6000. Harcerzów/ którym płacono ustawicznie: ta też siła należała w dostatku pieniędzy/ za które królowie pierwszy zwykli byli wywodzić piechotę cudzoziemską/ a zwłaszcza Szwajcary. Lecz teraz heretyctwo Kalwińskie/ tak barzo pomieszało wszystko królestwo/ i rozerwało animusze i siły ich/ że więcej są godni pożalenia/ a niż zazdrości. Z religią zginęło w ludziech i posłuszeństwo ku Panom/ á factia, i partialitates, i dymy powstały tak burzliwe/ jakich nigdy nie było. Dla ustawicznych wojen obywatele bacząc/ iż nie
boiáźliwe/ nikczemne/ y niepotężne/ wyiąwszy tych co ná czele Hiszpániey y Flándriey mieszkáią. Siłá tego krolestwá bywáłá/ 4000. człowieká zbroynego/ y 6000. Hárcerzow/ ktorym płácono vstáwicznie: tá też śiłá należáłá w dostátku pieniędzy/ zá ktore krolowie pierwszy zwykli byli wywodźić piechotę cudzoźiemską/ á zwłasczá Szwáycáry. Lecz teraz heretyctwo Kálwińskie/ ták bárzo pomieszáło wszystko krolestwo/ y rozerwáło ánimusze y śiły ich/ że więcey są godni pożalenia/ á niż zazdrośći. Z religią zginęło w ludźiech y posłuszeństwo ku Pánom/ á factia, y partialitates, y dymy powstáły ták burzliwe/ iákich nigdy nie było. Dla vstáwicznych woien obywátele bacząc/ iż nie
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 29
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
ich. Pewienem tego/ iż będzie ta praca moja mała wdzięczna w W. M. mego Miło: Pana i Pasterza/ jako od sługi/ i Bogomodlce swego dawnego i życzliwego. A ponieważ mówi się tu o Religii/ i do tego opisuje się w którychby teraz terminach było Żydostwo/ Pogaństwo Machumetaństwo/ i Heretyctwo w Europie/ i po wszytkim świecie; któż się tedy więcej stąd ucieszy/ abo kto słyszeć będzie/ o pomnożeniu i postępkach tejto Religii/ z więtszym smakiem i pociechą; abo też i o utrapieniu jej i przeciwnościach/ które cierpi z więtszą żałością/ i żarzliwością/ aby tam dodać pomocy i pokonać je/ jako
ich. Pewienem tego/ iż będźie tá praca moiá máła wdźięczna w W. M. mego Miło: Páná y Pásterzá/ iáko od sługi/ y Bogomodlce swego dawnego y życzliwego. A ponieważ mowi się tu o Religiey/ y do tego opisuie się w ktorychby teraz terminách było Zydostwo/ Pogáństwo Máchumetáństwo/ y Haeretyctwo w Europie/ y po wszytkim świećie; ktoż się tedy więcey ztąd vćieszy/ ábo kto słyszeć będźie/ o pomnożeniu y postępkách teyto Religiey/ z więtszym smákiem y poćiechą; ábo też y o vtrapieniu iey y przećiwnośćiách/ ktore ćierpi z więtszą żáłosćią/ y żarzliwośćią/ áby tám dodáć pomocy y pokonáć ie/ iáko
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 8 nlb
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
prawie, abo raczej na tej pajęczynie nie uwięźnie, jedno mała mucha, jedno ona ślepota kacerska, która żadnej wysługi u Pana Boga dobrym uczynkom nie przyczyta i jałmużną, jako wodą, gasić ognia grzechów swoich nie chce. Ten, który pragnie, aby służba Boża w kościołach ustawała, aby nauki ginęły, aby się heretyctwo krzewiło, a na jego fałszów odegnanie rozumy się nie ostrzyły; ten, który wiecznego dochowania służby Bożej nienawidzi, a do czasu tylo trwać jej każe, do takiej rady waszej przystanie. Lepiej, mówi jeden święty, kapłana do nauki ludzkiej i sakramentów fundować, niźli szpital nadawać. Pilniej, tego, gdzie się dusze
prawie, abo raczej na tej pajęczynie nie uwięźnie, jedno mała mucha, jedno ona ślepota kacerska, która żadnej wysługi u Pana Boga dobrym uczynkom nie przyczyta i jałmużną, jako wodą, gasić ognia grzechów swoich nie chce. Ten, który pragnie, aby służba Boża w kościołach ustawała, aby nauki ginęły, aby się heretyctwo krzewiło, a na jego fałszów odegnanie rozumy się nie ostrzyły; ten, który wiecznego dochowania służby Bożej nienawidzi, a do czasu tylo trwać jej każe, do takiej rady waszej przystanie. Lepiej, mówi jeden święty, kapłana do nauki ludzkiej i sakramentów fundować, niźli szpital nadawać. Pilniej, tego, gdzie się dusze
Skrót tekstu: SkarArtykułCz_III
Strona: 111
Tytuł:
Na artykuł o Jezuitach zjazdu sędomierskiego odpowiedź
Autor:
Piotr Skarga
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
