. I stąd to Augustyn święty spytany/ coby go w kościele Katolickim zatrzymywało/ na który Ariani/ Manicheuszowie/ Pelagiani/ Donatystowie/ i inne niezliczone Herezyje biją. Odpowiedział: Multa sunt quae in eius gremio me iustissimè tenet. Tenet auctoritas miraculisinchoata, spe nutria, charitate aucta, vetustare firmata. Słusznie tedy o Heretykach mówić możemy; . Bo przyjąwszy Ewangelią/ i vierzywszy w Chrystusa/ nie wierzą aby miał moc Boską w sobie/ i aby tak człowieka dostatecznie umiłował/ żeby mu miał dać za pokarm Ciało swoje przenaświętsze/ które zań na krzyżu ofiarował/ i umarł za niego: gdy go przez Dawida mówiącego słyszą/ non profanabo
. Y ztąd to Augustyn święty zpytány/ coby go w kośćiele Kátholickim zátrzymywáło/ ná ktory Aryani/ Mánicheuszowie/ Pelágiani/ Donátystowie/ y inne niezliczone Herezyie biią. Odpowiedźiał: Multa sunt quae in eius gremio me iustissimè tenet. Tenet auctoritas miraculisinchoata, spe nutria, charitate aucta, vetustare firmata. Słusznie tedy o Heretykách mowić możemy; . Bo przyiąwszy Ewángelią/ y vierzywszy w Chrystusá/ nie wierzą áby miał moc Boską w sobie/ y áby ták człowieká dostátecznie vmiłował/ żeby mu miał dáć za pokarm Ciáło swoie przenaświętsze/ ktore zań ná krzyżu ofiárował/ y vmárł zá niego: gdy go przez Dawidá mowiącego słyszą/ non profanabo
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 37
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
drugiego do prawa sobie nie należytego nie pozywał/ ani pociągał. Aby tedy wiedzieć które kauzy do duchownego prawa/ które do świeckiego przysłuchają/ tym opisaniem oznajmujemy. Postanowiamy za przyzwoleniem Panów Prałatów Duchownych/ i Panów Świeckich/ i Posłów Ziemskich. Naprzód prawu duchownemu należy sąd/ rozenzać różnicę około wiary Z. Chrześcijańskiej/ o Heretykach/ i Schismatykach/ bluźniercach Bożych/ i Apostatach. Nadto sądowi Duchownemu podległy wroszki/ czary/ czarnokziestwa/ czynsze Kościelne/ Ziemskie i doczesne/ nowe kupna/ nadania Kościelne/ to jest/ poświątne. Nie mowże tedy malowany lurysto, nie masz nic w prawach Polskich o Czarownicach/ jako je sądzić/ i jako
drugiego do práwá sobie nie należytego nie pozywał/ áni poćiągał. Aby tedy wiedzieć ktore kauzy do duchownego práwá/ ktore do świeckiego przysłucháią/ tym opisániem oznáymuięmy. Postánowiamy zá przyzwoleniem Pánow Práłatow Duchownych/ y Pánow Swieckich/ y Posłow Ziemskich. Naprzod prawu duchownemu należy sąd/ rozenzáć roznicę około wiáry S. Chrześćiáńskiey/ o Heretykách/ y Schismátykách/ bluźniercách Bożych/ y Apostátách. Nadto sądowi Duchownemu podległy wroszki/ czáry/ czárnokźiestwá/ czynsze Kośćielne/ Ziemskie y doczesne/ nowe kupná/ nádánia Kośćielne/ to iest/ poświątne. Nie mowże tedy málowány luristo, nie mász nic w prawach Polskich o Czárownicách/ iáko ie sądźić/ y iáko
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 10
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
/ strony inkwizycji na Heretyki/ aby przyjmowano świadectwa towarzyszowych/ kiedy jeden przeciw drugiemu co świadczy z tym jednak dokładem/ kiedy wielkie podobieństwo/ i liczba takich świadków jest/ z dowodami abo znakami takiemi/ które przeciw im przytaczają/ iż może o nich dobrze rozumieć/ że się sprawdą zgadzają. Jeśli tego w Inkwizycji o heretykach (która jest daleko większa niżeli czary) rozkazuje Papież/ aby nie lada jakim znakom i pomowie towarzyszów heretyckich wierzono/ aszby sędzia nietylko powołanie/ ale i znaki mądrze rozsądził/ mali im dać wiarę/ abo nie. Zarówne i owszem daleko więcej/ wrozsądku o czarach i czarownicach tego potrzeba: przeto iż ta
/ strony inquisitiey ná Heretyki/ áby przyimowano swiadectwa towárzyszowych/ kiedy ieden przeciw drugiemu co świadczy z tym iednak dokłádem/ kiedy wielkie podobienstwo/ y liczbá takich świadkow iest/ z dowodámi ábo znakámi takiemi/ ktore przećiw im przytaczaią/ iż może o nich dobrze rozumieć/ że się zprawdą zgadzaią. Ieśli tego w Inquisitiey o heretykách (ktora iest daleko wieksza niżeli czary) roskázuie Papież/ áby nie ládá iakiem znakom y pomowie towárzyszow heretyckich wierzono/ aszby sędzia nietylo powołánie/ ale y znáki mądrze rozsądził/ mali im dać wiarę/ abo nie. Zárowne y owszem daleko więcey/ wrozsądku o czárach y czárownicách tego potrzeba: przeto iż tá
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 66
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
było wyższej. Czymżeby ci nowotni lepszy byli? chociać się ten duch zły inaczej ubrał/ i pismem się przypstrzył/ ale by się i w Anioła światłości przewierzgnął/ przecięć tego ptaszka znać po głosie: bo jendakoż bluźni Chrystusa/ jako w Arianach/ w Turkach/ Poganiech/ tak i w tych dzisiejszych heretykach. Zda mi się/ że już P. M. zrozumiał/ iż jego wykład Ewangeliej Jana ś. nie jest własny Ducha ś. ale jest własny ducha kłamliwego. wedle Alkoranu Tureckiego. P. M. wy[...] pisma du[...] złym. Duch P. M. Mahometo[...] denże. Arianów[...] rych i jedenże zły
było wyzszey. Czymżeby ći nowotni lepszy byli? choćiać się ten duch zły ináczey vbrał/ y pismem się przypstrzył/ ále by się y w Anyołá świátłośći przewierzgnął/ przećięć tego ptaszká znáć po głośie: bo iendákoż bluźni Chrystusa/ iáko w Aryanách/ w Turkách/ Pogániech/ ták y w tych dźiśieyszych heretykách. Zda mi się/ że iuż P. M. zrozumiał/ iż iego wykład Ewángeliey Ianá ś. nie iest własny Duchá ś. ale iest własny ducha kłamliwego. wedle Alkoranu Tureckiego. P. M. wy[...] pismá du[...] złym. Duch P. M. Máhometo[...] denże. Aryanow[...] rych y iedenże zły
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 27
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
one słowa Consecrationis: HOC EST CORPVS MEVM: i mówić/ że i tu jest figura Corporis, i przydaje/ żem niewiedział/ jaki to był duch co mię uczył/ biały/ czy czarny. Karolsładyusza/ że diabeł porwał/ i zaniósł co wiedzieć kędy/ głos jest pospolity. Hozjusz pisze o niektórych heretykach/ którzyt dziesięćkroć na dzień diabłu pokłon oddawali/ i przeto zwani byli Daemoniaci. Naszego wieku Zjawiła się sekta Diabolistów/ którzy losy puszczają/ mają na sobie piątna diabelskie/ które gdy się od wina zagrzeją/ radzi więc na ciele swym nagim drugim ukazują. Namnożyło się ich tak wiele/ że ich jest na 60.
one słowá Consecrationis: HOC EST CORPVS MEVM: y mowić/ że y tu iest figura Corporis, y przydáie/ żem niewiedźiał/ iáki to był duch co mię vczył/ biały/ czy czarny. Károlsłádyuszá/ że dyabeł porwał/ y zániosł co wiedźieć kędy/ głos iest pospolity. Hozyusz pisze o niektorych heretykách/ ktorzyt dzieśięćkroć ná dźień dyabłu pokłon oddawáli/ y przeto zwáni byli Daemoniaci. Nászego wieku ziáwiłá się sektá Dyábolistow/ ktorzy losy puszczáią/ máią ná sobie piątná dyabelskie/ ktore gdy się od winá zágrzeią/ rádźi więc ná ćiele swym nágim drugim vkázuią. Námnożyło się ich tak wiele/ że ich iest ná 60.
Skrót tekstu: BirkEgz
Strona: 8
Tytuł:
O Egzorbitancjach kazania dwoje
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
/ i ziemski. Czekajciesz plagi potopowej/ która was porwie/ i zaniesie aż do piekła/ gińcie sami/ a nam dajcie pokoj z cechem waszym tym przeklętym. Obywatele Sodomscy/ miedzy którymi przemieszkawał Lot ś. stali za męczennicę człowiekowi świętemu/ i wy bezecni Ministrowie świętym Katolikom jesteście utrapieniem. Z. Polikarpus o heretykach mawiał: (Dobry Boże/ na któreś mię zachował czasy/ abym tego słuchał.) Toż mówimy o waszych bluźnierstwach/ i uskarżamy się przed Bogiem na was/ którzy uszy nasze i oczy niewypowiedzianymi grzechami obrażacie/ mówimy z Dawidem ś. Zarliwość moja ususzyła kości moje, abowiem pozapominali słów twoich nieprzyjaciele twoi. Widział
/ y źiemski. Czekayćiesz plagi potopowey/ ktora was porwie/ y zánieśie áż do piekłá/ gińćie sámi/ á nám dayćie pokoy z cechem wászym tym przeklętym. Obywátele Sodomscy/ miedzy ktorymi przemieszkawał Loth ś. stali zá męczennicę człowiekowi świętemu/ y wy bezecni Ministrowie świętym Kátholikom iesteśćie vtrapieniem. S. Polikárpus o heretykách mawiał: (Dobry Boże/ ná ktoreś mię záchowáł czásy/ ábym tego słuchał.) Toż mowimy o wászych bluźnierstwách/ y vskarżamy się przed Bogiem ná was/ ktorzy vszy násze y oczy niewypowiedźiánymi grzechámi obrażaćie/ mowimy z Dawidem ś. Zárliwość moiá vsuszyłá kośći moie, ábowiem pozápomináli słow twoich nieprzyiaćiele twoi. Widźiał
Skrót tekstu: BirkEgz
Strona: 10
Tytuł:
O Egzorbitancjach kazania dwoje
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
złemu/ kiedy z serca przyjacielem będzie? Słuchajcie co do was mówi Augustyn ś. contra litteras Petiliani: Diuisio vos & diuisio facit haereticos; pax verò & vnitas facit Catholicos, to jest: Niezgoda was poczyniła heretykami/ Unia sama Katolikami. Słuchajcie u Tertulliana/ contra Hermogenem cap: I. Takowi ludzie (o heretykach mowa) . Ten u was mądry/ który wiele mówi: kto bez wstydu/ ten stateczny: ten dobrego sumnienia/ który łaje każdemu. Proszą tedy was bracia waszy Katolikowie Polscy/ abyście ich nie zarażali bluźnierską tą zarazą/ którą herezja wasza wiele krain zasmrodziła/ zwłaszcza sąsiady wasze Siedmiogrodzany/ Węgry/ przez one
złemu/ kiedy z sercá przyiaćielem będźie? Słuchayćie co do was mowi Augustyn ś. contra litteras Petiliani: Diuisio vos & diuisio facit haereticos; pax verò & vnitas facit Catholicos, to iest: Niezgodá was poczyniłá heretykámi/ Vnia sámá Kátholikámi. Słuchayćie v Tertullianá/ contra Hermogenem cap: I. Tákowi ludzie (o heretykách mowá) . Ten v was mądry/ ktory wiele mowi: kto bez wstydu/ ten státeczny: ten dobrego sumnienia/ ktory łáie káżdemu. Proszą tedy was bráćia wászy Kátholikowie Polszczy/ ábyśćie ich nie zárażáli bluźnierską tą zarázą/ ktorą herezya wászá wiele kráin zásmrodźiłá/ zwłaszczá sąśiády wásze Siedmigrodzány/ Węgry/ przez one
Skrót tekstu: BirkEgz
Strona: 14
Tytuł:
O Egzorbitancjach kazania dwoje
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
z Pawłem ś. w gorącości serca mego, abych tak mówił, jako potrzeba do czci Bożej i naprawy ludzkiego zbawienia. Ja w prostocie swej stoję i stylum kazania swego i wolności apostolskiej i kapłańskiej w mówieniu dochowywam. W kimże odmiana? W ludziech podobno, którzy na tym ostatnim sejmie byli, i w heretykach i w niektórych katolikach znaczny niestatek nastąpił. Mniemam z tego, iż gdy majestat królewski niektórzy z heretyków zwłaszcza bluźnić i na moc od Boga postawioną powstawać i sedycje czynić poczęli, a my na kazaniach ganić to i nauce Boskiej i apostolskiej dosyć czynić musieliśmy, na nas się też tacy ludzie burzyć poczęli. By wżdy
z Pawłem ś. w gorącości serca mego, abych tak mówił, jako potrzeba do czci Bożej i naprawy ludzkiego zbawienia. Ja w prostocie swej stoję i stylum kazania swego i wolności apostolskiej i kapłańskiej w mówieniu dochowywam. W kimże odmiana? W ludziech podobno, którzy na tym ostatnim sejmie byli, i w heretykach i w niektórych katolikach znaczny niestatek nastąpił. Mniemam z tego, iż gdy majestat królewski niektórzy z heretyków zwłaszcza bluźnić i na moc od Boga postawioną powstawać i sedycye czynić poczęli, a my na kazaniach ganić to i nauce Boskiej i apostolskiej dosyć czynić musieliśmy, na nas się też tacy ludzie burzyć poczęli. By wżdy
Skrót tekstu: SkarArtykułCz_III
Strona: 104
Tytuł:
Na artykuł o Jezuitach zjazdu sędomierskiego odpowiedź
Autor:
Piotr Skarga
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
się wystrzegali/ pięknie nas napomina nasz prawdziwy nauczyciel Chrystus Jezus/ gdy (7. Matth.) mówi: Strzeżcie się fałszywych Proroków, którzy przychodzą do was w odzieniu owczym, a wewnątrz są wilkami drapieżnymi. To bez wątpienia o Żydach się ma rozumieć/ którzy tak i na on czas oszukawali/ a nie o Heretykach dzisiejszych/ którzy się jeszcze byli na on czas nie wylęgli z gniazda Czarta przeklętego. A słusznie ich z tych szat/ w które się na oszukanie/ i zgubę wiernych Chrystusowych ubierają niewierni Żydowie/ łupi i odziera nie tylko prawo wszelkie ludzkie/ i Kościelne/ ale i Pan Bóg sam: bowiem nie może nad to
się wystrzegáli/ pięknie nas nápomina nász prawdźiwy náuczyćiel Chrystus Jezus/ gdy (7. Matth.) mowi: Strzeżćie się fałszywych Prorokow, ktorzy przychodzą do was w odźieniu owczym, á wewnątrz są wilkámi drapieżnymi. To bez wątpienia o Zydách się ma rozumieć/ ktorzy ták y ná on czás oszukawali/ á nie o Heretykách dźiśieyszych/ ktorzy się ieszcze byli ná on czás nie wylęgli z gniazdá Czártá przeklętego. A słusznie ich z tych szat/ w ktore się ná oszukánie/ y zgubę wiernych Chrystusowych vbieráią niewierni Zydowie/ łupi y odźiera nie tylko práwo wszelkie ludzkie/ y Kośćielne/ ále y Pan Bog sam: bowiem nie może nád to
Skrót tekstu: SleszDow
Strona: 18
Tytuł:
Jasne dowody o doktorach żydowskich
Autor:
Sebastian Sleszkowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
