Podskarbiemu W. K. tylko Stanom Pruskim. w PolscE. O HETMANACH.
HEtmani lub tak wielkim Honorem się zaszczycają, nie mają jednak miejsca w Senacie, ale ten honor zwyczajnie bierą zasłużeni w Radzie i na wojnie Senatorowie, a jeżeli nie Senatorowie, to którego kreuje Król, jemu zaraz i Senatorską godność daje. Hetmanów ma 2. Polska, Koronnego, i Polnego, tak jak i Litwa, Koronni Koronnym wojskiem rządzą i władną, a Litewscy Litewskim. Inflanckim zaś Wojskom Hetmani Koronni wraz z Litewskim na ten czas, kiedy Inflanty należały do Polski, naznaczali Wódzów lub Komendantów, podczas zaś ekspedycyj połowa Wojska Inflanckiego pod władzą Koronnych bywała,
Podskarbiemu W. K. tylko Stanom Pruskim. w POLSZCZE. O HETMANACH.
HEtmani lub tak wielkim Honorem śię zaszczycają, nie mają jednak mieysca w Senaćie, ale ten honor zwyczaynie bierą zasłużeni w Radźie i na woynie Senatorowie, á jeżeli nie Senatorowie, to którego kreuje Król, jemu zaraz i Senatorską godność daje. Hetmanów ma 2. Polska, Koronnego, i Polnego, tak jak i Litwa, Koronni Koronnym woyskiem rządzą i władną, á Litewscy Litewskim. Inflantskim zaś Woyskom Hetmani Koronni wraz z Litewskim na ten czas, kiedy Inflanty należały do Polski, naznaczali Wódzów lub Kommendantów, podczas zaś expedycyi połowa Woyska Inflantskiego pod władzą Koronnych bywała,
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 209
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
plemię Szlachetną krwią ojczystą pokropiło ziemię. Panie, na twej usłudze tę znikomą parę Utraconą za wdzięczną racz przyjąć ofiarę. Bohuszewiczowi rotm.
Ciebie to tu o wielki mężu pochowano, Nad tobą tę chorągiew świetną zawieszono, Na której wyrażone jest rzemiesło twoje, Wojska, szyki, obozy, czaty, krwawe boje. Żegnaj ziemskich hetmanów a służ lepiej z tymi, Co w niebie rządzą wojski niezwyciężonymi. Pawłowi Morsztynowi kap
.
W polu Pawła Morsztyna bieleją się kości Dobrego kawalera. Czemuż ich nagości Ziemia nie skryła? Żeby niebieskie obroty Patrzyły ustawicznie na tak dzielne cnoty. Grafemberkowi chorąż. het.
Mój to trup od psów po tym polu rozwłoczony
plemię Szlachetną krwią ojczystą pokropiło ziemię. Panie, na twej usłudze tę znikomą parę Utraconą za wdzięczną racz przyjąć ofiarę. Bohuszewiczowi rotm.
Ciebie to tu o wielki mężu pochowano, Nad tobą tę chorągiew świetną zawieszono, Na ktorej wyrażone jest rzemiesło twoje, Wojska, szyki, obozy, czaty, krwawe boje. Żegnaj ziemskich hetmanow a służ lepiej z tymi, Co w niebie rządzą wojski niezwyciężonymi. Pawłowi Morstynowi kap
.
W polu Pawła Morstyna bieleją się kości Dobrego kawalera. Czemuż ich nagości Ziemia nie skryła? Żeby niebieskie obroty Patrzyły ustawicznie na tak dzielne cnoty. Graffemberkowi chorąż. het.
Moj to trup od psow po tym polu rozwłoczony
Skrót tekstu: MorszZWierszeWir_I
Strona: 472
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
najprędzej recuperował, które gdy będą z rąk nieprzyjacielskich recuperowane i oswobodzone, aby tak hereditates, jako i officia publica były possessoribus suis restituta.
10.) Dygnitarstwa i urzędy aby po tychże osobach zostawały, którzy protunc są in possessione ich, aby in posterum regni ejusdem a nie extraneis konferowane były, także abyśmy hetmanów narodu naszego mieli.
11.) A iż te głosy zachodzą, żeby Król J. Mć komu inszemu miał życzyć królestwa tego, cavebunt Ich Mść PP. posłowie, aby jako libere obieramy go sobie za pana, tak Król J. Mć osobą swą a nie przez viceregenty królestwo nasze rządził.
12.) Poruczamy
najprędzej recuperował, które gdy będą z rąk nieprzyjacielskich recuperowane i oswobodzone, aby tak hereditates, jako i officia publica były possessoribus suis restituta.
10.) Dignitarstwa i urzędy aby po tychże osobach zostawały, którzy protunc są in possessione ich, aby in posterum regni ejusdem a nie extraneis conferowane były, także abyśmy hetmanów narodu naszego mieli.
11.) A iż te głosy zachodzą, żeby Król J. Mć komu inszemu miał życzyć królestwa tego, cavebunt Ich Mść PP. posłowie, aby jako libere obieramy go sobie za pana, tak Król J. Mć osobą swą a nie przes viceregenty królestwo nasze rządził.
12.) Poruczamy
Skrót tekstu: PunKwarKoniec
Strona: 308
Tytuł:
Punkta wojska kwarcianego do króla szwedzkiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1655
Data wydania (nie wcześniej niż):
1655
Data wydania (nie później niż):
1655
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
prodesse; jedneby się subiekta sposobiły per virtutem belli, a drugie per sapientiampacis.
Ta dystynkcja stanów której ziczę, nie daje nikomu ekskluzyj do najwyźszych godności, a osobliwe do Senatu, gdzie każdy szlachcic wojnę służący może aspirare jako ad supremum gradum nadgrody zasług swoich; byle zostawszi Senatorem porzucił totaliter słuźbę wojenną, excepto jednych Hetmanów, którzy będąc Ministri status, nie mogą tylko być dwojakiej profesyj.
Wiem że ta rada moja siłom będzie nieprzyjemna zwłaszcza tym, którzy, ambicją swoję w tym zakładają, żeby wszystkiemi stopniami postępować w honorach i fortunie; tam in Toga, quàm in sago: nie reflektując się, że się różnych dróg chwytając, żadnej
prodesse; iedneby się subiekta sposobiły per virtutem belli, á drugie per sapientiampacis.
Ta dystinkcya stanow ktorey źyczę, nie daie nikomu exkluzyi do naywyźszych godnośći, á osobliwe do Senatu, gdźie kaźdy szlachcic woynę słuźący moźe aspirare iako ad supremum gradum nadgrody zasług swoich; byle zostawsźy Senatorem porzućił totaliter słuźbę woienną, excepto iednych Hetmanow, ktorzy bedąc Ministri status, nie mogą tylko bydź dwoiakiey professyi.
Wiem źe ta rada moia siłom będźie nieprzyiemna zwłaszcza tym, ktorzy, ambicyą swoię w tym zakładaią, źeby wszystkiemi stopniami postępować w honorach y fortunie; tàm in Toga, quàm in sago: nie reflektuiąc się, źe się roźnych drog chwytaiąc, źadney
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 58
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
I. K. Mości poprzysiężonym poniechać miłościwie raczył. Wywieść to, że nie następuje wewnątrz niebezpieczeństwo od nikogo, i jeśliby miało się jakie zdać, ofiarować na usługę i obronę zdrowia Pańskiego, ochotne Synów Koronnych ręce i piersi. Nieodrzeczy także napomnieć w tym, w powinności i powinnej ku Ojczyźnie wierze, PP. Hetmanów, Księdza Arcybiskupa jako Primasa otoż prosić, aby I. K. Mości prosił, i wedle powinności swej napomniał. Nad to, żeby każde Województwo u siebie Werbunkarzów napomniało, aby dali werbunkom pokoj. Ponieważ zaciągi Wojska, do całej należą Rzeczypospolitej? A nakoniec, jeśli będą upornymi, to im nie
I. K. Mośći poprzyśiężonym poniecháć miłośćiwie raczył. Wywieść to, że nie nástępuie wewnątrz niebespieczeństwo od nikogo, y ieśliby miáło się iákie zdáć, ofiárowáć ná vsługę y obronę zdrowia Páńskiego, ochotne Synow Koronnych ręce y pierśi. Nieodrzeczy tákże nápomnieć w tym, w powinnośći y powinney ku Oyczyznie wierze, PP. Hetmánow, Xiędzá Arcybiskupá iáko Primásá otoż prośić, áby I. K. Mości prośił, y wedle powinnośći swey nápomniał. Nád to, żeby káżde Woiewodztwo v śiebie Werbunkarzow nápomniáło, áby dáli werbunkom pokoy. Ponieważ záćiągi Woyská, do cáłey należą Rzeczypospolitey? A nákoniec, ieśli będą vpornymi, to im nie
Skrót tekstu: PersOb
Strona: 63
Tytuł:
Perspektywa na objaśnienie niewinności
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
fulget silentia decor. To tylko namieniam, że ztego jest gniazda, które sama cnota własną robiła ręką, ktokolwiekby chciał zacnego Jej Domu liczyć obrazy, tak wieloby w Rytraktach znalazł kolorów, ile w samych cnot było oryginałach. Wiem to do siebie, że gdybym kilkunastu Wojewodów, kilkudziesiąt Kasztelanów, czterech już Hetmanów wielkie w tej Rzeczypospolitej liczyć chciał zasługi, byłoby to nieuwaźnie wzbić się ku Niebu, a potym w Erydanie nieudolności tonąć, przecież zapomnieć nie mogę Jakuba Potockiego Wojewody Bracławskiego, który mądrą radą mężną ręką tej Ojczyźnie służył, a potym gdy go przedwieczne do Nieba wokowały wyroki, we czterech, których po sobie zostawił Synach
fulget silentia decor. To tylko námieniam, że ztego iest gniazda, ktore sama cnota własną robiłá ręką, ktokolwiekby chciał zacnego Iey Domu liczyć obrazy, ták wieloby w Rytráktach znalazł kolorow, ile w samych cnot było oryginałách. Wiem to do siebie, że gdybym kilkunastu Woiewodow, kilkudziesiąt Kasztellanow, czterech iuż Hetmanow wielkie w tey Rzeczypospolitey liczyc chciał zásługi, byłoby to nieuwaźnie wzbić się ku Niebu, á potym w Erydanie nieudolności tonąć, przecież zápomnieć nie mogę Iakuba Potockiego Woiewody Bracłáwskiego, ktory mądrą rádą mężną ręką tey Oyczyznie służył, á potym gdy go przedwieczne do Nieba wokowały wyroki, we czterech, ktorych po sobie zostáwił Synach
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 40
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
dał sukurs. Bazylego Cara Moskiewskiego raz przestraszył, drugi raz go zwyciężył 40. tysięcy położywszy Moskwy, Hetmanów pojmawszy 10, Panów wielkich 17. Bojarów 2000. Dniepr Krwią płynął Moskiewską. Naszych tylko zginęło 40. Dies victoriae, był dies Natalis N. PANNY Roku 1514. Szlachty do Miejskich sądów pościągać zakazał Konstytucją: Hetmanów pierwszy począł kreować perpetuos, przedtym tylko do okazji obieranych. Silny był bardzo, bo końskie rozrywał podkowy, sznury grube przerywał. Wsławił się jeszcze, Tatarską na Rusi, Multańską na Wołoszczyźnie i Podolu, Krzyżacką w Prusiech wiktoriami. Synowi in Augusto urodzonemu dał imię swoje i miesięczne Sigismundus Augustus. Za niego Luterska poczęła się
dał sukkurs. Bazylego Cará Moskiewskiego ráz przestrászył, drugi ráz go zwyciężył 40. tysięcy położywszy Moskwy, Hetmanow poymawszy 10, Panow wielkich 17. Boiarow 2000. Dniepr Krwią płynął Moskiewską. Nászych tylko zgineło 40. Dies victoriae, był dies Natalis N. PANNY Roku 1514. Szláchty do Mieyskich sądow pościągać zákazał Konstytucyą: Hetmanow pierwszy począł kreowáć perpetuos, przedtym tylko do okázyi obieránych. Silny był bardzo, bo końskie rozrywáł podkowy, sznury grube przerywáł. Wsławił się ieszcze, Tatárską ná Rusi, Multańską ná Wołoszczyźnie y Podolu, Krzyżacką w Prusiech wiktoryami. Synowi in Augusto urodzonemu dał imie swoie y miesięczne Sigismundus Augustus. Zá niego Luterská poczeła się
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 352
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
o ruszaniu się Polaków spode Gdańska dowiedziawszy na nich następowali. Wojsko bowiem spode Gdańska, za dwa dni pod Chojnicami stanąwszy i tam królową z Czarnieckim z kilką tysięcy wojska zastawszy, po znędznieniu swoim gdańskim koło Chojnie i Tuchole kwaterami na czas się było po wsiach i foldrach nadwiślnych rozłożyło. Rok 1657
Tam starszyznę: hetmanów, pułkowników i inszych królowa ustawicznymi prośbami i podarunkami o Nowem Lecie solicytowała, aby się wojsko znowu z nią pode Gdańsk wróciło, aby króla w niebezpieczeństwo niemieckie nie podało upraszała usielnie niemal każdego z pułkowników i rotmistrzów, zwłaszcza, że też przy sobie niemało ludzi i dragoniej miała. Gdyż się było do tego wojsko nakłoniło,
o ruszaniu się Polaków spode Gdańska dowiedziawszy na nich następowali. Wojsko bowiem spode Gdańska, za dwa dni pod Chojnicami stanąwszy i tam królową z Czarnieckim z kilką tysięcy wojska zastawszy, po znędznieniu swoim gdańskim koło Chojnie i Tuchole kwaterami na czas się było po wsiach i foldrach nadwiślnych rozłożyło. Rok 1657
Tam starszyznę: hetmanów, pułkowników i inszych królowa ustawicznymi prośbami i podarunkami o Nowem Lecie solicytowała, aby się wojsko znowu z nią pode Gdańsk wróciło, aby króla w niebezpieczeństwo niemieckie nie podało upraszała usielnie niemal każdego z pułkowników i rotmistrzów, zwłaszcza, że też przy sobie niemało ludzi i dragoniej miała. Gdyż się było do tego wojsko nakłoniło,
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 228
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
, że poprzestał. Było za co panu Bogu dziękować: już wojsko litewskie wierniejsze i pewniejsze rzeczypospolitej skonfederowanej zostawało, bo już nie było takiego, ktoby go mógł do wiarołomstwa uwieść, gdy Pocicja odstraszono. ROK 1716. ROK 1716. ROK 1716.
§. 34. Właśnie to były natenczas przyszły dies vindictae na hetmanów wielkich obojga narodów, bo prędko po zrzuceniu Pocieja, który ledwo z życiem uciekł, o mało i hetman Sieniawski, już obrany z powagi i honoru, naostatek i życia nie stracił: bo gdy w Lublinie na traktacie punkt o ewakuacji Sasów wzięto, proponowali królewscy plenipotenci, że jeżeli Sasi wyjdą, aby zaraz wojska
, że poprzestał. Było za co panu Bogu dziękować: już wojsko litewskie wierniejsze i pewniejsze rzeczypospolitéj skonfederowanéj zostawało, bo już nie było takiego, ktoby go mógł do wiarołomstwa uwieść, gdy Pocicja odstraszono. ROK 1716. ROK 1716. ROK 1716.
§. 34. Właśnie to były natenczas przyszły dies vindictae na hetmanów wielkich obojga narodów, bo prędko po zrzuceniu Pocieja, który ledwo z życiem uciekł, o mało i hetman Sieniawski, już obrany z powagi i honoru, naostatek i życia nie stracił: bo gdy w Lublinie na traktacie punkt o ewakuacyi Sasów wzięto, proponowali królewscy plenipotenci, że jeżeli Sasi wyjdą, aby zaraz wojska
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 286
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
; i przeciw Antoniuszowi niechce znim stawać. KSIĘGA WTÓRA On ich łaskawie zbywa. Kontynuacji Farsaliej albo Wojen domowych Rzymskich Cesarz tym ćżasem innych zaciąga, gdzie, i skąd może Aretiũ Civitas Thusciae. Cum aclamationibus Iaetis, witać swoich Hetmanów zwyczaj był u Rzymian. To jest w pomście Julij Cesarys, ich przeszłe o Hetmanów Ze im tak mało deklarował na pierwszym wstępie. KSIĘGA WTÓRA Czemu rad Cesarz; jego Wojsko korumpuje; i przez swoich pasźkwile rzuca. Kontynuacji Farsaliej albo Wojen domowych Rzymskich Anton widząc fukiem niewskoraną; tanszy. Jednak przy swojej powadze mądrze stojący. KSIĘGA WTÓRA Niedbał bowiem na dekret Senatu, względem Galliej; bardziej sprżyjając Koniuratom
; y przećiw Antoniuszowi niechce znim stawac. KSIĘGA WTORA On ich łaskawie zbywa. Kontynuacyey Pharsaliey albo Woien domowych Rzymskich Cesarz tym ćźasem innych zaćiąga, gdzie, y zkąd moźe Aretiũ Civitas Thusciae. Cum aclamationibus Iaetis, witać swoich Hetmanow zwyczay był u Rzymian. To iest w pomśćie Iulij Caesaris, ich przeszłe o Hetmanow Ze im tak mało declarował na pierwszym wstępie. KSIĘGA WTORA Czemu rad Cesarz; iego Woysko korumpuie; y przez swoich pasźkwile rzuca. Kontynuacyey Pharsaliey albo Woien domowych Rzymskich Anton widząc fukiem niewskoraną; tanszy. Jednak przy swoiey powadze mądrźe stoiący. KSIĘGA WTORA Niedbał bowiem na dekret Senatu, względem Galliey; bardziey sprżyiaiąc Koniuratom
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 104
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
