oraz, sąd był pospolity, Spokojnym listem prosi ich, i wzowie; Czego winszuje Cesarz im, a przyty Ofercie, przeciw Decimowi miecze Z Antonem łączyć ochotnie przyrzecze. CCII. Jeśliby tego po niem potrzebował, Na co mu wzajem z pochwałą odpisze. Anton; lecz za to najbardziej dziękował Za wiarołomne ku Ojcu hołysze, Aby się żaden w świecie z nich nie chował, Klęską wygubi, śmiercią ukołysze. W którym do zemsty powinnej usiłku Pragnie i on mieć Cesarza w posiłku. CCIII. Takiemi gdy się wzajem zniosą listy, Z Antonem pułki swe Pollio łący; Przez traktat oraz sprawi oczywisty Ze Plancus, co był przy Decimie rący
oraz, sąd był pospolity, Spokoynym listem prosi ich, y wzowie; Czego winszuie Cesarz im, á przyty Offercie, przeciw Decimowi miecze Z Antonem łączyć ochotnie przyrzecze. CCII. Iesliby tego po niem potrzebował, Na co mu wzaiem z pochwałą odpisze. Anton; lecz za to naybardziey dziękował Za wiárołomne ku Oycu hołysze, Aby się żaden w swiecie z nich nie chował, Klęską wygubi, smiercią ukołysze. W ktorym do zemsty powinney usiłku Pragnie y on mieć Cesarza w posiłku. CCIII. Takiemi gdy się wzaiem zniosą listy, Z Antonem pułki swe Pollio łączy; Przez traktat oraz sprawi oczywisty Ze Plancus, co był przy Decimie rączy
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 156
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
