literą. 132. DO NIEUKA HERBOWNEGO
W herbie nosisz literę; wierę, nie do ładu, Dwu liter nie umiejąc, miły bracie, składu. Przynamniej co rok inszą każ rznąć na pieczęci. Aż całe obiecadło wlezieć do pamięci. 133. O JEDNEJ HERBOWNEJ
Grzeczna, i posag dobry, na twarzy nieżadna, Pewnie hożo tańcuje, w opasaniu ładna, W herbie ma A literę, szlachcianka jest cale, Kłaniałbym się jej nisko, kiedyby nie: Ale. KITA 134. DO JEDNEGO
Patrzyłem, kiedyś jechał z wielkim oczu bólem, Pod kitą w diamentach na Zamek przed królem, W turskiej z przeszłej chocimskiej wiktoryjej
literą. 132. DO NIEUKA HERBOWNEGO
W herbie nosisz literę; wierę, nie do ładu, Dwu liter nie umiejąc, miły bracie, składu. Przynamniej co rok inszą każ rznąć na pieczęci. Aż całe obiecadło wlezieć do pamięci. 133. O JEDNEJ HERBOWNEJ
Grzeczna, i posag dobry, na twarzy nieżadna, Pewnie hożo tańcuje, w opasaniu ładna, W herbie ma A literę, szlachcianka jest cale, Kłaniałbym się jej nisko, kiedyby nie: Ale. KITA 134. DO JEDNEGO
Patrzyłem, kiedyś jechał z wielkim oczu bólem, Pod kitą w dyjamentach na Zamek przed królem, W turskiej z przeszłej chocimskiej wiktoryjej
Skrót tekstu: PotPoczKuk_III
Strona: 455
Tytuł:
Poczet herbów szlachty
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
herbarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
