wszy zwał się Guj, i inni Sukcesorowie jego to imię nosili. Z tych jeden Albonus Delfin, całemu Krajowi dał imię Delfinatus. Dwunastego Guj Książęcia Córka zaślubiona za Pana de la Touor, imieniem Humberta I wniosła w Dom jego Delfinackie Państwo. Potym Humbert II Sukcesor, Syna jednego straciwszy na wojnie, drugiego młodszego w igraszce niechcący z okna strąciwszy, z żalu został Dominikanem, a Króla Francuskiego Filipa Waleziusza, uczynił Sukcesorem Delfinatu, tą kondycją, aby Syn Monarchy Francuskiego starszy, w nim dziedziczył, i zwał się Delfinem ; stało się to Roku 1349. W tej Delfinackiej Prowincyj są cudne rzeczy, Wieża w Gracjanopolu vulgo w Grenoblu, wężom
wszy zwał się Guy, y inni Sukcessorowie iego to imie nosili. Z tych ieden Albonus Delfin, całemu Kraiowi dał imie Delphinatus. Dwunastego Guy Xiążęcia Corka zaślubiona za Pana de la Touor, imieniem Humberta I wniosła w Dom iego Delfináckie Państwo. Potym Humbert II Sukcessor, Syna iednego straciwszy na woynie, drugiego młodszego w igraszce niechcący z okna strąciwszy, z żálu został Dominikanem, a Krolá Francuzkiego Filippa Wáleziuszá, uczynił Sukcessorem Delfinatu, tą kondycyą, aby Syn Monarchy Francuzkiego starszy, w nim dziedziczył, y zwał się Delfinem ; stało się to Roku 1349. W tey Delfinackiey Prowincyi są cudne rzeczy, Wieża w Gracyanopolu vulgo w Grenoblu, wężom
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 191
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
, i zdrowie, A nic więcej się nad to, co umie, nie dowie.” 433 (D). KLEPACZE
A to co było, ludzie nie chcą brać pieniędzy? Weźmie kto za co, za to udaje czym prędzej, Jako owego kota w zapalonej trzasce Dzieci sobie, bawiąc się, podają w igraszce. Klepacze to, rzecze ktoś, nie z królewskiej mince, Co je robią, chociaż ich ścinają, złoczyńcę. Gdyżby na naszę szlachtę ta wybiórka padła, Na poły by ich było takiego klepadła. Co od pługa, od kramu albo od rzemiosła, Koguta, miasto orła, miasto konia, osła Nakreśliwszy na
, i zdrowie, A nic więcej się nad to, co umie, nie dowie.” 433 (D). KLEPACZE
A to co było, ludzie nie chcą brać pieniędzy? Weźmie kto za co, za to udaje czym prędzej, Jako owego kota w zapalonej trzasce Dzieci sobie, bawiąc się, podają w igraszce. Klepacze to, rzecze ktoś, nie z królewskiej mince, Co je robią, chociaż ich ścinają, złoczyńcę. Gdyżby na naszę szlachtę ta wybiórka padła, Na poły by ich było takiego klepadła. Co od pługa, od kramu albo od rzemiosła, Koguta, miasto orła, miasto konia, osła Nakreśliwszy na
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 440
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
