m szczęśliwie z wiktorią powracał. Na batalii pod Kryczborkiem przeciw Moskwie i Litwie byłem. Lewem skrzydłem komenderowałem bez szwanku, przełamałem najpierwej prawe skrzydło nieprzyjacielskie, daleko mocniejsze.
Konfederacja hoc anno stanęła w księstwie żmudźkiem i upickiem. Jam był obrany marszałkiem. Sedem rezydencji założyłem był w Kielmach, ale dla inkursji nieprzyjacielskiej musiałem stamtąd ustąpić.
Anno 1705. Toż trwało zamieszanie. Zaczem w kłopotach, pracach obozowych, ten rok odprawiłem, żona moja z dziećmi w Prusach, tojest w Królewcu i Tylży mieszkała.
Anno 1706. Żona z dziećmi w Prusach, ja przy wojsku szwedzkiem i litewskiem. Podjazdy odprawowałem zawsze
m szczęśliwie z wiktoryą powracał. Na batalii pod Kryczborkiem przeciw Moskwie i Litwie byłem. Lewém skrzydłem komenderowałem bez szwanku, przełamałem najpierwéj prawe skrzydło nieprzyjacielskie, daleko mocniejsze.
Konfederacya hoc anno stanęła w księstwie żmujdzkiém i upitskiém. Jam był obrany marszałkiem. Sedem rezydencyi założyłem był w Kielmach, ale dla inkursyi nieprzyjacielskiéj musiałem ztamtąd ustąpić.
Anno 1705. Toż trwało zamieszanie. Zaczém w kłopotach, pracach obozowych, ten rok odprawiłem, żona moja z dziećmi w Prusach, tojest w Królewcu i Tylży mieszkała.
Anno 1706. Żona z dziećmi w Prusach, ja przy wojsku szwedzkiém i litewskiém. Podjazdy odprawowałem zawsze
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 27
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
Piechoty 4,000 wzięto effective między regimenta szwedzkie.
Konfederacja wielkopolska coraz mocniejsza; accedebant Prusy, Sieradzkie, Łęczyckie, Płockie, Brze- skie, kujawskie województwa, Ziemia Dobrzyńska. Pod Łowicz jako prędko przyszli, a tymczasem Toruń był wzięty; tak zaraz król imć polski wyjechał z Warszawy, którego ani Zamość ani Dubno nie puściło metu inkursji szwedzkiej, a tak ku Jaworowi i Jarosławiu udał się.
Po wziętym Toruniu szwed tak się lokował na zimę: król szwedzki w Warmii, generała Sztemboka i pułkownika Lagerkrona regiment w Elblągu. P. generał Rynszeldt w Wielkopolsce. Interea bardziej coraz eksakcjami poczęli się naprzykrzać szwedzi, zwłaszcza miastom pruskim.
Król polski z Jaworowa do
Piechoty 4,000 wzięto effective między regimenta szwedzkie.
Konfederacya wielkopolska coraz mocniejsza; accedebant Prusy, Sieradzkie, Łęczyckie, Płockie, Brze- skie, kujawskie województwa, Ziemia Dobrzyńska. Pod Łowicz jako prędko przyszli, a tymczasem Toruń był wzięty; tak zaraz król imć polski wyjechał z Warszawy, którego ani Zamość ani Dubno nie puściło metu inkursyi szwedzkiéj, a tak ku Jaworowi i Jarosławiu udał się.
Po wziętym Toruniu szwed tak się lokował na zimę: król szwedzki w Warmii, generała Sztemboka i pułkownika Lagerkrona regiment w Elblągu. P. generał Rynszeldt w Wielkopolsce. Interea bardziéj coraz exakcyami poczęli się naprzykrzać szwedzi, zwłaszcza miastom pruskim.
Król polski z Jaworowa do
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 225
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
świata tego blisko Derpski mój wojewodo. I ty się nie nisko, Niesiesz także, napadłszy ojcowskie już tropy, Gdzie prowadzą na górę pięknej Kalliopy, Do najwyższych dostojeństw. Jako żeś w tak ranej Dobie swojej i wieku w poczet już przybrany Inflanckich purpuratów do boku pańskiego: Żeby która z pożaru nieprzyjacielskiego I morskiej inkursji ziemia nam zginęła, W tobie sama przynajmniej pamięć jej słynęła. Co jednak pierwszym saltem twojej jest godności, Przez różne trybowanej rzeczy wiadomości I świata lustracje, w tobie dziś ożyły Muzy święte które gdzieś tylko cię bawiły, Przy pasterskich koszarach, gdzie Faunowie leśni, Na fletach tam trzcinianych proste grają pieśni O swych Amaryllidach.
świata tego blisko Derpski mój wojewodo. I ty się nie nisko, Niesiesz także, napadłszy ojcowskie już tropy, Gdzie prowadzą na górę pięknej Kalliopy, Do najwyższych dostojeństw. Jako żeś w tak ranej Dobie swojej i wieku w poczet już przybrany Inflantskich purpuratów do boku pańskiego: Żeby która z pożaru nieprzyjacielskiego I morskiej inkursyi ziemia nam zginęła, W tobie sama przynajmniej pamięć jej słynęła. Co jednak pierwszym saltem twojej jest godności, Przez różne trybowanej rzeczy wiadomości I świata lustracye, w tobie dziś ożyły Muzy święte które gdzieś tylko cię bawiły, Przy pasterskich koszarach, gdzie Faunowie leśni, Na fletach tam trzcinianych proste grają pieśni O swych Amaryllidach.
Skrót tekstu: TwarSRytTur
Strona: 132
Tytuł:
Zbiór różnych rytmów
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1631 a 1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Drukarnia "Czasu"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1861
bohater i kawaler wielkiej estimacji, dzielny we wszystkich uczynkach swoich, z żalem wielkim świat pożegnał, dnia 2go sierpnia w Gdańsku, i pochowany w Częstochowie. — W krótce po nim 2go września, Pan Stanisław Chomętowski, Hetman polny koronny, Wojewoda Mazowiecki. Ten bywał Posłem wielkim do Porty Ottomańskiej, podczas Szwedzkiej i Moskiewskiej inkursji, tudzież do Cara Moskiewskiego, Petra Aleksiewicza, posłował od całej Rzeczypospolitej. Mąż wielkiej nauki i roztropności, pożegnał świat w Starostwie swojem Drohobyckiem i pochowany w Samborze w kolegium Jezuickiem, które swoim kosztem fundował. — Dnia 4go listopada tu we Lwowie długo chorując, Pan Stanisław Mateusz Rzewuski, Hetman wielki koronny, pomarł w
bohater i kawaler wielkiej estimacyi, dzielny we wszystkich uczynkach swoich, z żalem wielkim świat pożegnał, dnia 2go sierpnia w Gdańsku, i pochowany w Częstochowie. — W krótce po nim 2go września, Pan Stanisław Chomętowski, Hetman polny koronny, Wojewoda Mazowiecki. Ten bywał Posłem wielkim do Porty Ottomańskiej, podczas Szwedzkiej i Moskiewskiej inkursyi, tudzież do Cara Moskiewskiego, Petra Alexiewicza, posłował od całej Rzeczypospolitej. Mąż wielkiej nauki i roztropności, pożegnał świat w Starostwie swojem Drohobyckiem i pochowany w Samborze w kollegium Jezuickiem, które swoim kosztem fundował. — Dnia 4go listopada tu we Lwowie długo chorując, Pan Stanisław Mateusz Rzewuski, Hetman wielki koronny, pomarł w
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 183
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
też albo złośliwych raczej naszychże, o których słychać, praktyk. Rzucieł się na hospodary, którzy wiary swej R. P. dotrzymują, grożąc i dalej secundis successibus iść, a tusząc sobie z Krakowa snadź pożądane prezydentom swym oznajmować nowiny. Niechaj się on jako chce justyfikuje, niechaj się z tej swowolników swych wymierzywa inkursji, którą tak wielkie szkody w tamtych poczynieli krainach, niechaj go kto chce obmawia i broni. Rzucieł się praeiudicate, bo nieraz pod tę niebytność J. K. M. (czego są od postronnych pewne wiadomości i przestrogi) wymagał to sobie u cesarza tureckiego, aby mu wolno było z królem polskim wojnę zacząć,
też albo złośliwych raczej naszychże, o których słychać, praktyk. Rzucieł się na hospodary, którzy wiary swej R. P. dotrzymują, grożąc i dalej secundis successibus iść, a tusząc sobie z Krakowa snadź pożądane prezydentom swym oznajmować nowiny. Niechaj się on jako chce justyfikuje, niechaj się z tej swowolników swych wymierzywa inkursyi, którą tak wielkie szkody w tamtych poczynieli krainach, niechaj go kto chce obmawia i broni. Rzucieł się praeiudicate, bo nieraz pod tę niebytność J. K. M. (czego są od postronnych pewne wiadomości i przestrogi) wymagał to sobie u cesarza tureckiego, aby mu wolno było z królem polskim wojnę zacząć,
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 402
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
której pod Gliniany i pode Zwańcem na dwadzieścia tysięcy lekko, głodem i chorobami zginęło, uczyniła. Taż się penuria głodu i w jeznym wojsku, albo konnym szerzyła, w którym gdy zaciągnione od województw chorągwie, po stu dwudziestu złotych na koń na ćwierć bierące, po skończeniu ćwierci, jakoś w samym zapale tatarskiej inkursji, chcieli się rozjeżdżać i gwałtem chorągwie zwijać poczęli, od ciurów wojska kwarcianego za pozwoleniem królewskim infestowani i ze wszystkiego tak z wozów, koni jako i żywności, jeżeli jej co mieli, nawet z rynsztunku i sukien odarci zostali, niemało i zdrowiem tej lekkomślności przypłacili.
Takimi tedy hałasami wojskowymi i praktykowanem już nie po jednokroć
której pod Gliniany i pode Zwańcem na dwadzieścia tysięcy lekko, głodem i chorobami zginęło, uczyniła. Taż się penuria głodu i w jeznym wojsku, albo konnym szerzyła, w którym gdy zaciągnione od województw chorągwie, po stu dwudziestu złotych na koń na ćwierć bierące, po skończeniu ćwierci, jakoś w samym zapale tatarskiej inkursyi, chcieli się rozjeżdżać i gwałtem chorągwie zwijać poczęli, od ciurów wojska kwarcianego za pozwoleniem królewskim infestowani i ze wszystkiego tak z wozów, koni jako i żywności, jeżeli jej co mieli, nawet z rynsztunku i sukien odarci zostali, niemało i zdrowiem tej lekkomślności przypłacili.
Takimi tedy hałasami wojskowymi i praktykowanem już nie po jednokroć
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 113
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
drugą zasiewa i płaci z niej A z tej pustej tenetur płacić fl. 15. Grosz Twardy zmarł, po nim włóka 1 posiadłowa i pół pustej nie zasiane; w chałupie jego komornik. Z tych zaś włók tenetur płacić fl. 19 ½. Po zmarłym Adamie pół włóki posiadłowej i pół pustej odłogiem leży. Podczas inkursji chałupa zrujnowana i spalona. Tenetur płacić fl. 13. Wojciech Kukieła sieje posiadłową 1, z niej płaci Pustych 2: jednej nie siał i nie płacił, drugą siewa i płaci z niej Z tej zaś, której nie siewa, tenetur płacić fl. 15. Jędrzej Kukiełka na miejscu Wojciecha Kuliga sieje włók 2:
drugą zasiewa i płaci z niej A z tej pustej tenetur płacić fl. 15. Grosz Twardy zmarł, po nim włóka 1 posiadłowa i pół pustej nie zasiane; w chałupie jego komornik. Z tych zaś włók tenetur płacić fl. 19 ½. Po zmarłym Adamie pół włóki posiadłowej i pół pustej odłogiem leży. Podczas inkursji chałupa zrujnowana i spalona. Tenetur płacić fl. 13. Wojciech Kukieła sieje posiadłową 1, z niej płaci Pustych 2: jednej nie siał i nie płacił, drugą siewa i płaci z niej Z tej zaś, której nie siewa, tenetur płacić fl. 15. Jędrzej Kukiełka na miejscu Wojciecha Kuliga sieje włók 2:
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 71
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
mu był Szmigielski miasta jego, Leszno, Rydzynę i insze, wielkiemi okupami zdarł. Lecz od tego czasu zmieniła się była fortuna Szmigielskiemu, o czem wszystkiem niżej. O odwadze tego wielkiego Hektora, Adama Szmigielskiego wielka księga napisaćby się mogła, jakim męstwem i szczęściem gromił Szwedów, że prawie on tylko sam podczas tej inkursji dawał repressalia nieprzyjacielowi. Lecz ja znając lichość pióra mojego, zostawuję campum do doskonałej ekspressji wielkich jego heroicznych akcji każdemu benevolowi jego. ROK 1706. ROK 1706.
§. 19. Namnożyło się było i więcej takich, którzy tym sposobem jako i Szmigielski nazaciągawszy ludzi służyli królowi Augustowi, jako to: Świniarski, Prażmowski i
mu był Szmigielski miasta jego, Leszno, Rydzynę i insze, wielkiemi okupami zdarł. Lecz od tego czasu zmieniła się była fortuna Szmigielskiemu, o czém wszystkiém niżéj. O odwadze tego wielkiego Hektora, Adama Szmigielskiego wielka księga napisaćby się mogła, jakiém męztwem i szczęściem gromił Szwedów, że prawie on tylko sam podczas téj inkursyi dawał repressalia nieprzyjacielowi. Lecz ja znając lichość pióra mojego, zostawuję campum do doskonałéj expressyi wielkich jego heroicznych akcyi każdemu benevolowi jego. ROK 1706. ROK 1706.
§. 19. Namnożyło się było i więcéj takich, którzy tym sposobem jako i Szmigielski nazaciągawszy ludzi służyli królowi Augustowi, jako to: Świniarski, Prażmowski i
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 102
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
aż naostatek zapalili Szwedzi dwór i wozy zrabowali. Kasztelan tym czasem miał pogodny czas ujść dalej a że się już nie mógł do hetmanów przebrać, udał się ku partiom Rybińskiego; skupiło się też w owem zamieszaniu do niego wiele chorągwi, które w sandomierskiem i po innych województwach stojąc do hetmanów przyjść, dla owej szwedzkiej inkursji nagłej, nie mogli, także regiment rajtarski Lubomirskiego, podkomorzego koronnego, w sieradzkiem konsystujący. Szli Szwedzi z królem Stanisławem, lentissimo passu postępując, dla zdzierania krajów kontrybucjami, i zaszli aż za Lwów; i to salvavit hetmana, że się bawili ową darcizną pieniędzy. A gdyby było nie owo łakomstwo generała Krassawa, mógł
aż naostatek zapalili Szwedzi dwór i wozy zrabowali. Kasztelan tym czasem miał pogodny czas ujść daléj a że się już nie mógł do hetmanów przebrać, udał się ku partyom Rybińskiego; skupiło się téż w owém zamieszaniu do niego wiele choragwi, które w sandomirskiém i po innych województwach stojąc do hetmanów przyjść, dla owéj szwedzkiéj inkursyi nagłéj, nie mogli, także regiment rajtarski Lubomirskiego, podkomorzego koronnego, w sieradzkiém konsystujący. Szli Szwedzi z królem Stanisławem, lentissimo passu postępując, dla zdzierania krajów kontrybucyami, i zaszli aż za Lwów; i to salvavit hetmana, że się bawili ową darcizną pieniędzy. A gdyby było nie owo łakomstwo generała Krassawa, mógł
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 143
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
przeszłego roku bardzo rigorose opisał buławy litewskie, a najbardziej, żeby in foro ubiquinario odpowiadali; zaczem szło Pociejowi o jego potencją, którą hetmani litewscy mieli. Gniewał się nieznośnie król o to, bo był chciał wyrobić swoje rzeczy gładko i nieznacznie, żeby było sub specie defensionis, bojąc się w rzeczy od tureckiej ściany inkursji, wprowadzić za konsensem stanów na sejm zgromadzonych więcej wojska saskiego in viscera Regni. Podczas tego sejmu publicznie adherenci królewscy mówili: zgadzajcie się mości panowie, bo to jest ostatni sejm. Jakoż ledwie nie tak było, co dalsze transacta pokażą, lecz pan Bóg mutavit consilia impiorum i nie dopuścił narodowi niemieckiemu zajadłemu na honory
przeszłego roku bardzo rigorose opisał buławy litewskie, a najbardziéj, żeby in foro ubiquinario odpowiadali; zaczém szło Pociejowi o jego potencyą, którą hetmani litewscy mieli. Gniewał się nieznośnie król o to, bo był chciał wyrobić swoje rzeczy gładko i nieznacznie, żeby było sub specie defensionis, bojąc się w rzeczy od tureckiéj ściany inkursyi, wprowadzić za konsensem stanów na sejm zgromadzonych więcéj wojska saskiego in viscera Regni. Podczas tego sejmu publicznie adherenci królewscy mówili: zgadzajcie się mości panowie, bo to jest ostatni sejm. Jakoż ledwie nie tak było, co dalsze transacta pokażą, lecz pan Bóg mutavit consilia impiorum i nie dopuścił narodowi niemieckiemu zajadłemu na honory
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 201
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
