wielki jeden. Brajcarów dwa, do pieczystego należące. Kagańców trzy, do świecenia łuczywem na Zamku.
Spiżarnia dolna, w której skrzynia z przegródkami, bez zamku i pół wieka nie masz. Druga skrzynia, także z przegródkami, zamku także nie masz i pół wieka. W tej Spiżarni beczka sosnowa, w której krup jęczmiennych półmiarek. Faska maślana, próżna, jedna. Puzdro kredencerskie, złe. Kotłów miedzianych kuchennych siedm, ale ich trzeba naprawić. Patelnia miedziana jedna. Forma dębowa do świec robienia łojowych. Ławka bez nóg dwóch. Mąki razowej półtora półmiarka.
Piekarnia, w której stół jeden. Dziża jedna. Maca dla mierzenia mąki do
wielki jeden. Brajcarów dwa, do pieczystego należące. Kagańców trzy, do świecenia łuczywem na Zamku.
Spiżarnia dolna, w której skrzynia z przegródkami, bez zamku i pół wieka nie masz. Druga skrzynia, także z przegródkami, zamku także nie masz i pół wieka. W tej Spiżarni beczka sosnowa, w której krup jęczmiennych półmiarek. Faska maślana, próżna, jedna. Puzdro kredencerskie, złe. Kotłów miedzianych kuchennych siedm, ale ich trzeba naprawić. Patelnia miedziana jedna. Forma dębowa do świec robienia łojowych. Ławka bez nóg dwóch. Mąki razowej półtora półmiarka.
Piekarnia, w której stół jeden. Dziża jedna. Maca dla mierzenia mąki do
Skrót tekstu: InwŻółkGęb
Strona: 119
Tytuł:
Inwentarz zamku w Żółkwi
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1671
Data wydania (nie wcześniej niż):
1671
Data wydania (nie później niż):
1671
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
Plutarcha Ćwierć łota.
Syclus albo Syclum ma Drahmas 2.
Libra albo Funt Uncias miała w sobie (ale to przedtym) 12.
Medimnus, albo korzec funtów ma w sobie - 160.
Funt najsprawiedliwszy Kupiecki ma w sobie łotów - 32.
Funt Aptekatski ma w sobie łotów - - 24.
Scrupulus, waży ziarn jęczmiennych - - 20.
Skrupułów w Drahmie - 3.
Drahm w Uncyj jest - 8.
Mina albo M[...] ma w sobie Uncias 20
Grzywna nasza ma w sobie łotów 16.
Talentum, ôlim Tollentum à tollendo, że co Człowiek uniósł na sobie nie bardzo silny, to Talentum zwano, Złota albo Srebra. Talent tedy
Plutarcha cwierć łota.
Syclus albo Syclum ma Drahmas 2.
Libra álbo Funt Uncias miała w sobie (ale to przedtym) 12.
Medimnus, albo korzec funtow ma w sobie - 160.
Funt naysprawiedliwszy Kupiecki ma w sobie łotow - 32.
Funt Aptekatski ma w sobie łotow - - 24.
Scrupulus, wáży ziarn ięczmiennych - - 20.
Skrupułow w Drahmie - 3.
Drahm w Uncyi iest - 8.
Mina albo M[...] má w sobie Unćias 20
Grzywna nasza ma w sobie łotow 16.
Talentum, ôlim Tollentum à tollendo, że co Człowiek uniosł na sobie nie bardzo silny, to Talentum zwano, Złota albo Srebra. Talent tedy
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 160
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
OPPIA, CORNELIA, ANCIA; IULIA, przeciwko niepomiarkowaniu w Państwie postanowieni Septem Virt Epulonum przestrzegający zbytecznych traktamentów.
W TEBACH Kolumna wystawiona była z przeklęstwem na Menesa Króla Egipskiego, że on pierwszy rozwiozłego życia był Autorem. Rzymianie dawni tak byli w jedzeniu moderaci, że tylko żytnego zażywali chleba, kaszy z bobowych krup, albo jęczmiennych: Medowie tylko Migdałami. Murzyni Saranczą żyli.
Ma się też i w STROJU zachować Moderamen, gdyż się tym gdy zdobią Osoby, gołocą Skarby: Letkości, próżnowania i, pychy są materią, bogate Materie, a Miętkości miętkie jedwabie. Czemu aby zabiegali Efory, to jest Cenzorowie u Lacedemończyków postanowieni, u Rzymianów Lex
OPPIA, CORNELIA, ANCIA; IULIA, przeciwko niepomiarkowaniu w Państwie postanowieni Septem Virt Epulonum przestrzegaiący zbytecznych traktamentow.
W TEBACH Kolumna wystawiona była z przeklęstwem na Menesa Krola Egypskiego, że on pierwszy rozwiozłego życia był Autorem. Rzymianie dawni tak byli w iedzeniu moderaci, że tylko żytnego zażywali chleba, kaszy z bobowych krup, álbo ięczmiennych: Medowie tylko Migdałami. Murzyni Saránczą żyli.
Ma się też y w STROIU zachować Moderamen, gdyż się tym gdy zdobią Osoby, gołocą Skarby: Letkości, prożnowania y, pychy są materyą, bogate Materye, a Miętkości miętkie iedwabie. Czemu aby zabiegali Ephori, to iest Censorowie u Lacedemończykow postanowieni, u Rzymianow Lex
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 365
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, żadnej między sobą mieć nie będą zwadki wczym kto chce uniknąc grzechu superstycyj niech temu zbytnie nie wierży, albo złoży na sympatye, która wiele czyni O Sekretach Żeby nikt na kaduk chorobę nie chorował.
Jenosię Dziecię urodzi, zaraz nim Macierzyńskich skosztuje piersi, utarszy skoralu bardzo miałko pół szkrupułu, alias to jest ziarn jęczmiennych 10. dać to wypić spokarmem, w całym życiu znać niebędzie kaduka choroby to jest złej. Arnodus Villanovanus Albo też kto nosi pierścień z kopyta białego Oślego zrobiony, złej niecierpi choroby. Albertus Magnus. Czym stracić Brodawki?
Wez liścia figowego, niemi nacieraj brodawki zginą, byleś też same liście wziemię
, żadney między sobą miec nie będą zwadki wczym kto chce uniknąc grzechu superstycyi niech temu zbytnie nie wierży, albo złoży na sympatye, ktora wiele czyni O Sekretach Zeby nikt na kaduk chorobę nie chorował.
Ienosię Dziecie urodzi, zaráz nim Macierzyńskich skosztuie piersi, utarszy skoralu bardzo miałko puł szkrupułu, alias to iest ziarn ięczmiennych 10. dać to wypić zpokarmem, w całym życiu znać niebędzie kaduka choroby to iest złey. Arnodus Villanovanus Albo też kto nosi pierścień z kopyta białego Oślego zrobiony, złey niecierpi choroby. Albertus Magnus. Czym stracić Brodawki?
Wez liścia figowego, niemi nacieray brodawki zginą, byleś też same liście wziemię
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 513
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Mózg/ i wszystkę głowę/ z zbytnich wilgotności wychędaża/ do innych go lekarstw przymieszując. Ciału wszytkiemu.
Ciało wszystko od lipkich szlamowatości/ barzo lekko i mile/ przez stolce wychędaża/ tym sposobem: Wziąć Spizglasu żółtego i przedniego gran czternaście (to jest/ co czternaście ziarn Pieprzu zupełnego/ nie zmilkłego/ albo ziarn Jęczmiennych zaważy) i miałko utrzeć/ a w ośmi łyżkach tego Ekstraktu/ przez cztery dwadzieścia godzin moczyć. Po tym z wierzchu polekku zlać/ żeby się namniejszy proszek onego Szpizglasu z oną wodką nie zlał/ i tego przez siedm dni/ na świtaniu dawać pić/ dobrze zewszą ciało okrywszy. Moc i skutki Soli.
Mozg/ y wszystkę głowę/ z zbytnich wilgotnośći wychędaża/ do inych go lekarstw przymieszuiąc. Ciáłu wszytkiemu.
Ciáło wszystko od lipkich szlámowátości/ bárzo lekko y mile/ przez stolce wychędaża/ tym sposobem: Wźiąć Spizglásu żołtego y przedniego gran czternaśćie (to iest/ co czternaśćie źiarn Pieprzu zupełnego/ nie zmilkłeg^o^/ álbo źiarn Ięczmiennych záważy) y miáłko vtrzeć/ á w ośmi łyszkách tego Extraktu/ przez cztery dwádźieśćiá godźin moczyć. Po tym z wierzchu polekku zlać/ żeby śię namnieyszy proszek onego Szpizglásu z oną wodką nie zlał/ y tego przez śiedm dni/ ná świtániu dawáć pić/ dobrze zewszą ciáło okrywszy. Moc y skutki Soli.
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 176
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Figami używany/ abo w polewce z Fig warzony a pity. Puchlinie
Puchlinie tymże sposobem używany jest lekarstwem. Zimnicy.
Zimnicę odpędza/ z pieprzem a kramnym kadzidłem z winem go pijąc.
Kręcz/ abo twarz w tył/ bądź w bok zakrzywioną/ leczy/ pigułę z tego soku uczynić/ coby dwanaście ziarn jęczmiennych zaważyła/ i dać przełknąć. Mleku w Pierściach skrzepiego. Także w żołądku zsiadłemu.
Mleko w białogłowskich piersiach/ Także w żołądku zsiadłę/ rozprawuje tego soku pożywając z winem. abo i samego połknąwszy go coby dwanaście gran pieprzu/ abo jęczmienia zaważyło. (Tenże) Kaduku.
Padającej niemocy jest wielkim ratunkiem/
Figámi vżywány/ ábo w polewce z Fig wárzony á pity. Puchlinie
Puchlinie tymze sposobem vżywány iest lekárstwem. Zimnicy.
Zimnicę odpądza/ z pieprzem á kramnym kádźidłem z winem go piiąc.
Kręcz/ ábo twarz w tył/ bądź w bok zakrzywioną/ leczy/ pigułę z tego soku vczynić/ coby dwanaśćie źiarn ięczmiennych záważyłá/ y dác przełknąć. Mleku w Pierściách skrzepie^o^. Tákże w żołądku zśiádłemu.
Mleko w białogłowskich pierśiách/ Tákże w żołądku zsiádłę/ rozpráwuie tego soku pożywáiąc z winem. ábo y sámego połknąwszy go coby dwánaśćie gran pieprzu/ ábo ięczmieniá záważyło. (Tenże) Káduku.
Pádáiącey niemocy iest wielkim rátunkiem/
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 189
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Jego złość/ o której się na końcu skutków powie/ odejmuje się/ mocząc go/ naprzód w Olejku Migdałów słodkich przez dzień/ potym w Cytrynowym jabłku pieczony. Tak dopiero przez usta może go dać do wywiedzienia wodności z ciała/ także i flegmy. A niema być więcej dawany nad sześć gran/ abo ziarn Jęczmiennych/ albo Piepzowych/ a nawięcej ośm z Cynamonem/ z Mastyką/ i szpiką/ Fern:) Od trzeciej części kwinty/ aż do połczwierci łotu. Aben Mes:) Waga i miara. Zielnik D. Symona Syrenniusa/ Oczom płynącym.
Oczom ciekącym. Błonkom zaszłym.
Oczom Błonką zaszłym/ z miodem utarty
Iego złość/ o ktorey sie ná końcu skutkow powie/ odeymuie sie/ mocząc go/ naprzod w Oleyku Migdałow słodkich przez dźień/ potym w Cytrynowym iábłku pieczony. Ták dopiero przez vstá może go dáć do wywiedźienia wodnośći z ciáłá/ tákże y flágmy. A niema bydź więcey dáwány nád sześć gran/ ábo źiarn Ięczmiennych/ álbo Piepzowych/ á nawięcey ośm z Cynámonem/ z Mástyką/ y szpiką/ Fern:) Od trzećiey częśći kwinty/ áż do połczwierći łotu. Aben Mes:) Wagá y miárá. Zielnik D. Symoná Syrenniusá/ Oczom płynącym.
Oczom ćiekącym. Błonkom zászłym.
Oczom Błonką zászłym/ z miodem vtárty
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 206
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
z nich pochodzących. Sól z Lubsczyku.
Sól z Lubczyku/ jako z Piołynu/ z Bylice/ i z innych ziół bywa czyniona. Ta służy Truciznie Morowemu powietrzu. Parom w górach.
Przeciwko wszelakiemu jadu i truciznie/ Morowemu Powietrzu barzo jadowitemu/ Parom smrodliwym i zarażającym/ dając jej na raz/ co dziesięć ziarn Jęczmiennych zaważy/ z winem/ albo z wodką przynależącą. Żołądku. Nyrkom Trzewom
Sól z tego wszystkiego ziela uczyniona/ Żołądkowi/ Nyrkom/ Pęcherzowi/ i Trzewom jest użyteczna. Piasku w Nyrkach Pęcherzu.
Piasek miąższy kamienisty w Pęcherzu i w Nyrkach wywodzi. W pęcherzu gdy go kto cierpi/ Pępek tym olejem mazać: Jeśli
z nich pochodzących. Sol z Lubscżyku.
Sol z Lubsczyku/ iáko z Piołynu/ z Bylice/ y z inych źioł bywa czyniona. Tá służy Trućiznie Morowemu powietrzu. Párom w gorách.
Przećiwko wszelákiemu iádu y trućiznie/ Morowemu Powietrzu bárzo iádowitemu/ Párom smrodliwym y záráżáiącym/ dáiąc iey ná raz/ co dźieśięc źiarn Ięczmiennych záważy/ z winem/ álbo z wodką przynależącą. Zołądku. Nyrkom Trzewom
Sol z tego wszystkiego źiela vczyniona/ Zołądkowi/ Nyrkom/ Pęchyrzowi/ y Trzewom iest vżyteczna. Piasku w Nyrkách Pęchyrzu.
Piasek miąższy kámienisty w Pęchyrzu y w Nyrkách wywodźi. W pęchyrzu gdy go kto ćierpi/ Pępek tym oleiem mázáć: Iesli
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 245
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Biedrzyńcowego łot. Korzenia Kukliku/ abo Benedyktowego/ Dyptanu białego/ Glinki Ormiańskiej po pół łota. Glinki pieczętowanej pułkwinty/ Macice Perłowej kwintę/ Szmaragdu preparowanego dwie części kwinty/ zwłaszcza odrobin jego/ co nasubtelniej utartych Drzewa Orlego abo Rajskiego/ korzenia Jeleniego oka/ abo Broni/ po szóstej części kwinty/ abo co dziesięć ziarn jęczmiennych zaważy. Te co nasubtelniej utłuc/ w skórzanym woreczku chować/ do ustrzeżenia powietrza morowego. Także już zarażonym/ po kwincie z winem abo z octem winnym używać. Zarażonym/ z Driakwią/ a z pomienionym wyższej wodkami i z octem/ dla pocenia/ pić dawać. Item.
Też wiele może w tych przypadkach/
Biedrzyńcowego łot. Korzenia Kukliku/ ábo Benedyktowego/ Dyptanu białego/ Glinki Ormieńskiey po puł łotá. Glinki pieczętowáney pułkwinty/ Máćice Perłowey kwintę/ Szmárágdu prepárowánego dwie częśći kwinty/ zwłasczá odrobin iego/ co nasubtelniey vtártych Drzewá Orlego ábo Ráyskiego/ korzenia Ieleniego oká/ ábo Broni/ po szostey częśći kwinty/ ábo co dźieśięć źiarn ięczmiennych záważy. Te co nasubtelniey vtłuc/ w skorzánym woreczku chowáć/ do vstrzeżenia powietrza morowego. Tákże iuż záráżonym/ po kwinćie z winem ábo z octem winnym vżywáć. Záráżonym/ z Dryakwią/ á z pomienionym wyższey wodkámi y z octem/ dla pocenia/ pić dáwáć. Item.
Też wiele może w tych przypadkách/
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 310
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
ledwie niezakozdym snopa omłoceniem to posiędą na słomie i wziąwszy chleba i masła które zawsze z jaszczem stoi to smarują i jedzą to znowu ustaną i robią, i tak to często czynią a po kąsku wołu, wieprza, albo barana kiedy zabiją, to najmniejszej krople krwie niezepsują ale je wytoczą w naczynie namieszawszy w to krup jęczmiennych albo tatarczanych, to tem kiszki owego bydlęcia nadzieją i razem w kotle uwarzą i osnują to wiencem na wielkiej misie koło głowy owegóz bydlęcia te kiszki i tak to na stole stawiają przy każdym obiedzie i jedzą zawielki specjał etiam i wdomach szlacheckich tak czynią, i mnie częstowano tym do uprzykrzenia, azem powiedział że się polakom
ledwie niezakozdym snopa omłoceniem to posiędą na słomie y wziąwszy chleba y masła które zawsze z iaszczęm stoi to smaruią y jedzą to znowu ustaną y robią, y tak to często czynią a po kąsku wołu, wieprza, albo barana kiedy zabiią, to naymnieyszey krople krwie niezepsuią ale ie wytoczą w naczynie namieszawszy w to krup ięczmięnnych albo tatarczanych, to tem kiszki owego bydlęcia nadzieią y razem w kotle uwarzą y osnuią to więncem na wielkiey misie koło głowy owegoz bydlęcia te kiszki y tak to na stole stawiaią przy kazdym obiedzie y iedzą zawielki specyał etiam y wdomach szlacheckich tak czynią, y mnie częstowano tym do uprzykrzenia, azem powiedział że się polakom
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 55v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
