jest Pax vobis pokoj wam, i Dominus vobiscum Pan z-wami. Na Biskupiej Mszy, mówi Pasterz, Pax vobis pokoj wam, a my drudzy kapłani mowiemy, Dominus vobiscum Pan z-wami, na oboje to odpowiedać trzeba, Et cum Spiritu tuo i z-Duchem dwoim. Aleć dawniejszy jeszcze Pisma Z. język, za jednoż bierze, pokoj z-tobą i Pan z-tobą, mówi Anioł Pański do Gedeona, Dominus tecum, Pan z-tobą, a za tą Oracyją przyszedł pokoj, bo Gedeon zwyciężył Madianitów. Temuż Gedeonowi, powtórnie, i zdrowie, i zwycięstwo obiecując, Anioł Pański mówi, Pax tecum pokoj z-tobą
iest Pax vobis pokoy wam, i Dominus vobiscum Pan z-wámi. Ná Biskupiey Mszy, mowi Pásterz, Pax vobis pokoy wam, á my drudzy kápłáni mowiemy, Dominus vobiscum Pan z-wámi, ná oboie to odpowiedáć trzebá, Et cum Spiritu tuo i z-Duchem dwoim. Aleć dawnieyszy ieszcze Pismá S. ięzyk, zá iednoż bierze, pokoy z-tobą i Pan z-tobą, mowi Anioł Páński do Gedeoná, Dominus tecum, Pan z-tobą, á zá tą Orácyią przyszedł pokoy, bo Gedeon zwyćiężył Mádyánitow. Tęmuż Gedeonowi, powtornie, i zdrowie, i zwyćięstwo obiecuiąc, Anioł Páński mowi, Pax tecum pokoy z-tobą
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 7
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
et maximis quidem gaudet. W tymże kościele jest wielka magnificencja kaplic, ołtarzów i sam niemałą eksstructus spezą. Niedaleko ołtarza wielkiego jest obraz tego świętego, który i podobieństwa et staturam magnitudinis tego świętego wyraża. Potym zaprowadzono nas do zakryscji, gdzie nam prezentowano wszytek skarb i relikwie, któremi gaudent tameczni ojcowie, miedzy inszemi język św. Antoniego incorruptus, który zelosisime praedicauit Chrystum.
Stamtąd jechaliśmy do kościoła sub titulo św. Justyny, który nowo exstructus, intrinsecus jeszcze i teraz perficitur. Ten kościół takiej jest magnificencjej, że mu równego in Europa nie kładę (lubo w Rzymie i Wenecji magnificencji kościołów admirari potrzeba), wielkości srodze wielkiej,
et maximis quidem gaudet. W tymże kościele jest wielka magnificencja kaplic, ołtarzów i sam niemałą exstructus spezą. Niedaleko ołtarza wielkiego jest obraz tego świętego, który i podobieństwa et staturam magnitudinis tego świętego wyraża. Potym zaprowadzono nas do zakrystiej, gdzie nam prezentowano wszytek skarb i relikwie, któremi gaudent tameczni ojcowie, miedzy inszemi język św. Antoniego incorruptus, który zelosisime praedicauit Christum.
Stamtąd jechaliśmy do kościoła sub titulo św. Justyny, który nowo exstructus, intrinsecus jeszcze i teraz perficitur. Ten kościoł takiej jest magnificencjej, że mu równego in Europa nie kładę (lubo w Rzymie i Wenecjej magnificencji kościołów admirari potrzeba), wielkości srodze wielkiej,
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 146
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
umarł i powstał i ożył/ aby i nad umarłymi i nad żywymi panował. 10. Ale ty prżeczże potępiasz brata twego? Albo też ty czymu lekce ważysz brata twego? Gdyż wszyscy staniemy przed stolicą CHrystusową. 11. Bo napisano: Żywię Ja/ mówi PAN/ iż mi się każde kolano ukłoni/ i każdy język wysławiać będzie Boga. 12. A przeto każdy z nas i sam za się odda rachunek Bogu. 13. A tak już nie sądźmy jedni drugich: ale raczej to rozsądzajcie/ abyście nie kładli obrażenia/ ani dawali zgorszenia bratu. 14. Wiem i upewnionym jest przez PAna JEzusa/ iż niemasz nic przez
umárł y powstał y ożył/ áby y nád umárłymi y nád żywymi pánował. 10. Ale ty prżecżże potępiasz brátá twego? Albo też ty cżymu lekce ważysz brátá twego? Gdyż wszyscy stániemy przed stolicą CHrystusową. 11. Bo nápisano: Zywię Ja/ mowi PAN/ iż mi śię káżde koláno ukłoni/ y káżdy język wysławiáć będźie Bogá. 12. A przeto káżdy z nas i sam zá śię odda ráchunek Bogu. 13. A ták już nie sądźmy jedni drugich: ále ráczey to rozsądzajćie/ ábyśćie nie kłádli obráżenia/ áni dawali zgorszenia brátu. 14. Wiem y upewnionym jest przez PAná JEzusá/ iż niemász nic przez
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 172
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
tu zaraz po Narodzeniu Pańskim JUDYTA inaczej Kandacis Królowa, od Eunucha swego wprzód przez Z. FILIPA Ap: ochrzczonego, do Chrztu Z. przyprowadzona. Ta Kościół na Gorze Sion, Najśw: PANNY wybudowała. Po tej Apostołce nastąpił Apostoł i Ewangelista MATEUSZ, całej Murzyńskiej Ziemi Oświeciciel, Ewangelii Hebrajskim językiem dla nich Scriptor: Język bowiem oni mają z Chaldejskiego, Hebrajskiego, i Syryjskiego złożony. Mają swego Patriarchę Murzyńskiego. Franciszek Alvarezius o Murzynach pisze w swoim Itinerarium, ze do Klasztorów tam męskich, nie tylko Białogłowa, ale też samica zwierząt, Bydląt, Ptastwa nie ma wolnego przystępu, bo i to za grzech mają. Mnisi Post Wielki odprawują
tu zaráz po Národzeniu Pańskim IUDYTHA ináczey Kandacis Krolowá, od Eunucha swego wprzod przez S. FILIPA Ap: ochrzczonego, do Chrztu S. przyprowádzoná. Tá Kościoł ná Gorze Sion, Náyśw: PANNY wybudowáła. Po tey Apostołce nástąpił Apostoł y Ewángelista MATEUSZ, całey Murzyńskiey Ziemi Oświeciciel, Ewángelii Hebrayskim ięzykiem dla nich Scriptor: Ięzyk bowiem oni maią z Chaldeyskiego, Hebráyskiego, y Syriyskiego złożony. Máią swego Patryarchę Murzyńskiego. Fránciszek Alvarezius o Murzynách pisze w swoim Itinerarium, ze do Klasztorow tam męskich, nie tylko Białogłowá, ale też samica zwierząt, Bydląt, Ptastwá nie ma wolnego przystępu, bo y to zá grzech máią. Mnisi Post Wielki odpráwuią
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 637
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
że nie znać było na nim tego/ jeno na ten czas/ gdy się Egzorcyzmy zaczynały/ a po skończeniu ich/ i zdjęciu stuły z szyje/ żadnych nie przystojnych i nie rozumnych spraw po sobie nie pokazował/ wyjąwszy to/ że gdy kościół jako mijając/ dla pozdrowienia Panny na świętszej klękał/ tedy mu diabeł język z ust daleko wywieższał. A gdym go spytał/ jeśliby się nie mógł od tego wstrzymać/ odpowiedział: że żadnym sposobem/ tak abowiem szatan włada wszytkimi członkami memi/ szyją/ językiem/ płucami do mówi/ ale sprzeciwiać się żadnym sposobem niemogę a gdy nabożnie chcę którą modlitwę mówić/ tedy mię barziej
że nie znáć było ná nim tego/ ieno ná ten czás/ gdy sie Exorcismy zácżynáły/ á po skonczeniu ich/ y zdięciu stuły z szyie/ żadnych nie przystoynych y nie rozumnych spraw po sobie nie pokazował/ wyiąwszy to/ że gdy kośćioł iáko miiáiąc/ dla pozdrowienia Pánny na świętszey klękał/ tedy mu dyabeł ięzyk z vst dáleko wywieższał. A gdym go spytał/ iesliby sie nie mogł od tego wstrzymáć/ odpowiedźiał: że żadnym sposobem/ ták ábowiem szátan włada wszytkimi członkámi memi/ szyią/ ięzykiem/ płucámi do mowi/ ále sprzećiwiáć sie żadnym sposobem niemogę á gdy nabożnie chcę ktorą modlitwę mowić/ tedy mię bárźiey
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 118
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
swą. o zachowanie wiernych, przeciwko bezbożnym. 1
Przedniejszemu śpiewakowi Seminit/ pieśń Dawidowa. 2 RAtuj PANIE/ boć już niestawa miłosiernego/ a wyginęli uprzyjmi z Synów ludzkich. 3 Każdy mówi kłamstwo z bliźnim swoim: usty pochlebnym/ dwojakim sercem mówią. 4 NIechajże PAN wytraci wszystkie wargi pochlebne/ i język mówiący rzeczy wyniosłe. 5 Którzy mówią: Językiem naszym przewiedziemy/ wargi nasze za nami są: Któż jest Panem naszym? 6 Dla zniszczenia ubogich/ i dla wołania nędznych teraz powstanę/ mówi PAn: postawię w bezpieczności tego, na którego sidła stawiają. 7 Słowa PAńskie/ słowa czyste: jako śrebro wypławione w piecu
swą. o záchowanie wiernych, przećiwko bezbożnym. 1
Przedniejszemu śpiewakowi Seminith/ pieśń Dawidowá. 2 RAtuj PANIE/ boć już niestawa miłośiernego/ á wyginęli uprzyjmi z Synow ludzkich. 3 Káżdy mowi kłamstwo z bliźnim swojim: usty pochlebnym/ dwojákim sercem mowią. 4 NIechajże PAN wytraći wszystkie wárgi pochlebne/ y język mowiący rzecży wyniosłe. 5 Ktorzy mowią: Językiem nászym przewiedźiemy/ wárgi násze za námi są: Ktoż jest Pánem nászym? 6 Dla zniszcżenia ubogich/ y dla wołánia nędznych teraz powstánę/ mowi PAn: postawię w bezpiecżnośći tego, ná ktorego śidłá stawiáją. 7 Słowá PAńskie/ słowá cżyste: jáko śrebro wypłáwione w piecu
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 556
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
morzem Liwlandskie są zarażone niezobżnością Luterską i Kalwińską: te zaś co we śrzodku ziemie, i wszystke powiat ten tam grubiaństwem i nieumietnością i zabobonami. Mieszkają tam narody różnych obycz'ajów i języka, Kuroni, Estonczykowie i Lachowie, abo Igowianie, Lotyszowie, i Polacy: jednak w mieściech, gdyż są Colonia Niemców, Nimiećki język insze przechodzi. Kronika. Ziemia Moskiewska.
WIelki Kniaź Moskiewski rządzi swe poddane w największej niewolej nad insze wszystkie Pany, o których tylo wiemy: abowiem on sam dysponuje absolutè zdrowiem i rzeczami wszystkimi poddanych swych. Przetożmehemet Visir mawiał, iż sami Moskiewski a Turecki, byli, i są Pany wolnymi w swych Państwach: ten
morzem Liwlandskie są záráżone niezobżnośćią Luterską y Kálwinską: te záś co we śrzodku źiemie, y wszystke powiát ten tám grubiáństwem y nieumietnośćią y zabobonámi. Mieszkáią tam národy rożnych obycz'aiow y ięzyká, Kuroni, Estonczykowie y Láchowie, ábo Igowianie, Lotyszowie, y Polacy: iednak w mieśćiech, gdyż są Colonia Niemcow, Nimiećki ięzyk insze przechodźi. Kroniká. Ziemia Moskiewska.
WIelki Kniáź Moskiewski rządźi swe poddáne w naywiększey niewoley nád insze wszystkie Pány, o ktorych tylo wiemy: abowiem on sam disponuie absolutè zdrowiem y rzeczámi wszystkimi poddánych swych. Przetożmehemet Visir mawiał, iż sámi Moskiewski á Turecki, byli, y są Pány wolnymi w swych Pánstwách: ten
Skrót tekstu: MurChwałPam
Strona: S4v
Tytuł:
Pamiętnik albo Kronika Pruskich Mistrzów i Książąt Pruskich
Autor:
Mikołaj Chwałkowski
Drukarnia:
Jan Tobiasz Keller
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1712
Data wydania (nie wcześniej niż):
1712
Data wydania (nie później niż):
1712
