rogową/ wtłoczyła? Rzekłbym/ że to tu jatki/ gdzie mięso przedają; Widząc/ że tam dwie żywe pieczenie/ dychają/ Lecz wątpię by na przedaj: Bo raz wyglądają: Niby kupca patrzając; drugi raz się tają Czyli/ ostrząc Dianna/ na zwierzynę zęby Do ręki/ na pieczenie/ przywabia Jastrzęby? Choćbym też rzekł/ że to tu/ kowal złożył miechy; Lecz ta powieść/ byłaby śmiechem/ do uciechy: Gdyż miechy/ alternatę wdymaniu/ trżymają; Te/ jak się razem wznoszą/ tak razem spuszczają. Chybaby to/ misterne wachlarze być miały/ Któreby/ w sercach ludzkich/
rogową/ wtłoczyłá? Rzekłbym/ że to tu iátki/ gdźie mięso przedáią; Widząc/ że tám dwie żywe pieczęnie/ dychaią/ Lecz wątpię by ná przeday: Bo ráz wyglądáią: Niby kupcá pátrzáiąc; drugi raz się táią Czyli/ ostrząc Diánná/ ná źwierzynę zęby Do ręki/ ná pieczęnie/ przywabia Iastrzęby? Choćbym też rzekł/ że to tu/ kowál złożył miechy; Lecz tá powieść/ byłáby śmiechem/ do vćiechy: Gdyż miechy/ álternatę wdymániu/ trżymáią; Te/ iák się rázem wznoszą/ ták rázem spuszczáią. Chybáby to/ misterne wachlárze bydź miáły/ Ktoreby/ w sercách ludzkich/
Skrót tekstu: ŁączZwier
Strona: D3
Tytuł:
Nowe zwierciadło
Autor:
Jakub Łącznowolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
Superis libare cave[...] Illotis manibus: Dii sordida Sacra recusant.
Potwierdza i Tymarchides: Egregiè purum sas est, contingere Sacra. Starożytność bardzo będąc zeloła in promovendo cultu swoich Bożków, każdemu postanowiła victimus distinctas.
Jowiszowi Supremo Numini, ofiarowali Orła, a według Plutarcha Woła, Neptunowi Byka, i Apollinowi, przytym Gryfy i Jastrzęby: Plutonowi Czarne Bydlęta,y mleko z winem zmiesz[...] e:Bacchusowi Kozła, aby go do winogradów nie do puszczał jako szkodcę: Wulkanowi cokolwiek Ogniem mogło być strawione. Eskulapiuszowi Deo Salutis Koza i Kogot szły na Ofiarę: Marsowi Sęp i Dzięcioł z Ptaków ; z bydląt i zwierząt Kon, Wieprz, i
Superis libare cave[...] Illotis manibus: Dii sordida Sacra recusant.
Potwierdza y Tymarchides: Egregiè purum sas est, contingere Sacra. Starożytność bárdzo będąc zelołá in promovendo cultu swoich Bożkow, káżdemu postanowiłá victimus distinctas.
Iowiszowi Supremo Numini, ofiárowáli Orła, á według Plutarcha Wołá, Neptunowi Byká, y Apollinowi, przytym Gryfy y Iastrzęby: Plutonowi Czarne Bydlęta,y mleko z winem zmiesz[...] e:Bacchusowi Kozła, áby go do winográdow nie do puszczał iako szkodcę: Wulkanowi cokolwiek Ogniem mogło bydź strawione. Eskulapiuszowi Deo Salutis Kozá y Kogot szły ná Ofiárę: Marsowi Sęp y Dzięcioł z Ptakow ; ź bydląt y zwierząt Kon, Wieprz, y
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 28
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Wież, znaczy, że jeżeli te Królestwo lub Miasto będzie podległe 12. Znakom Zodiacznym, albo siedmiu Płanetom; będzie szczęśliwe u BOGA. o Hieroglifikach
80. Scarabaeus alias Chrząszcz, czyli Jelonek robak, znaczy Króle, Męstwo, znaczy i Słońce.
81. Wół, znaczy Aspida Bożka Egiptu starożytnego.
82. Dwa Jastrzęby, znaczą Marsa i Wenusa,
83. Malagranata i główki makoweznaczą jedność.
84. Wróbel, prostego Ludu jest obrazem.
85. Przepiórka, znaczy Tyrona.
86. Zając, czujności jest znakiem.
INNE ZNAKI HIEROGLIFICZNE z CZĘŚCI i CZŁONKÓW CZŁEKA Formowane.
1. Głowa pryncypalaj członek, sedes rozumu, i wszelkiego poruszenia
Wież, znaczy, że ieżeli te Krolestwo lub Miasto będzie podległe 12. Znakom Zodyacznym, albo siedmiu Płanetom; będzie szczęśliwe u BOGA. o Hieroglifikach
80. Scarabaeus alias Chrząszcz, czyli Ielonek robak, znaczy Krole, Męstwo, znaczy y Słońce.
81. Woł, znaczy Aspida Bożka Egyptu starożytnego.
82. Dwa Iastrzęby, znaczą Marsa y Wenusa,
83. Malagranata y głowki makoweznaczą iedność.
84. Wrobel, prostego Ludu iest obrazem.
85. Przepiorka, znaczy Tyrona.
86. Zaiąc, czuyności iest znakiem.
INNE ZNAKI HIEROGLIFICZNE z CZĘSCI y CZŁONKOW CZŁEKA Formowane.
1. Głowa pryncypalay członek, sedes rozumu, y wszelkiego poruszenia
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1157
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
. Czasem ją malują na froncie okrętu, albo pod Tofeum siedzącą; czasem na poczwornym albo podwojnym pojezdzie siedząca jedzie. Przydają Wiktoryj Jastrzęba, Koguta przy nogach, gdyż te są Hieroglifica zwycię stwa. Bywa malowana, iż Lwem się powozi, w wieńcu laurowym, i z gałązką takąż. Wyraża się Wiktoria przez trzy Jastrzęby na tarczy do się bie pyskami lecące, między któremi
inskrypcja: AEternum victores.
68 Vigilantia, albo Czujność, wyraża się przez Matronę w szyszaku, na którym siedzi Zuraw; w prawej miecz, w lewej pochodnię trzyma z gęsią przy nogach. Gdzie nota, że żuraw czujny, Gęś też Rzym obroniła swoim krzykiem.
. Czasem ią maluią na froncie okrętu, álbo pod Thopheum siedzącą; czasem ná poczwornym álbo podwoynym poiezdzie siedząca iedzie. Przydaią Wiktoryi Iastrzęba, Kogutá przy nogách, gdyż te są Hieroglifica zwycię stwa. Bywa málowana, iż Lwem się powozi, w wieńcu laurowym, y z gałąską takąż. Wyraża się Wiktorya przez trzy Iastrzęby na tárczy do sie bie pyskami lecące, między ktoremi
inskrypcya: AEternum victores.
68 Vigilantia, albo Czuyność, wyraza się przez Matronę w szyszaku, ná ktorym siedzi Zuraw; w práwey miecz, w lewey pochodnię trzymá z gęsią przy nogách. Gdzie nota, że żuraw czuyny, Gęś też Rzym obroniła swoim krzykiem.
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1174
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
go Niebieską karmiła na Karmelu, Rollandus Bonchiarius in vita.
SACERDOTA Z. Biskupa Lemowiceńskiego w Francyj 21 Października. Żył około Roku 517. Leży w Kalubrze na swojej Fundacyj. Jest Patronem od ptaków drapieżnych; bo we wsi Argentaku jastrzębiom kury ziadającym u ludzi ubogich zakazał nie- O SS. Relikwiach.
tykać Od tego czasu jastrzęby, krogulce, kanie, nie ważą się tam kury, kurcząt chwytać, choć latają po nad wieś. Hugo Floriacensis.
SCHOLASTYKI Panny Z. 10. Lutego. Była to Siostra Z. Benedykta jegoż Zakonu Profeska. Dusze jej po śmierci w postaci gołębicy widziano do Nieba wstępującą. Żyła około Roku 532. leży
go Niebieską karmiła na Karmelu, Rollandus Bonchiarius in vita.
SACERDOTA S. Biskupa Lemowiceńskiego w Francyi 21 Października. Zył około Roku 517. Leży w Kalubrze na swoiey Fundacyi. Iest Patronem od ptakow drapieżnych; bo we wsi Argentaku iastrzębiom kury ziadaiącym u ludzi ubogich zakazał nie- O SS. Relikwiach.
tykać Od tego czasu iastrzęby, krogulce, kanie, nie ważą się tam kury, kurcząt chwytać, choć lataią po nad wieś. Hugo Floriacensis.
SCHOLASTYKI Panny S. 10. Lutego. Była to Siostra S. Benedykta iegoż Zakonu Profeska. Dusze iey po śmierci w postaci gołębicy widziano do Nieba wstępuiącą. Zyła około Roku 532. leży
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 197
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Orzeł, lubi swe oczy w jasnym zatapiać słońcu; wysoko lata po pod obłoki. Albertus Magnus o nim pisze, że połów żywy do gniazda dzieciom przyniosłszy, coraz wypuszcza, ulatający chwyta w oczach dzieci swoich, aby się do łupiestwa z ojca zaprawiali. Jeźli z nich zdechnie który, ziemi nasypią na oczy jego drugie jastrzęby, pogrzeb sprawując: Masenius. Mają do siebie, iż widząc sowę od drugich ptaków infestowaną, jej bronią, ptactwo rozganiając. Jeśli jastrząb pod noc jaką schwyta ptaszynę, przez noc w szponach ją trzyma delikatnie, rano puszcza wolną, i choć mu się ta trafi drugi raz, jej przepuszcza, Jastrzębia w Herbie 278
Orzeł, lubi swe oczy w iasnym zatapiać słońcu; wysoko lata po pod obłoki. Albertus Magnus o nim pisze, że połow żywy do gniazda dzieciom przyniosłszy, coraz wypuszcza, ulataiący chwyta w oczach dzieci swoich, aby się do łupiestwa z oyca zaprawiali. Ieźli z nich zdechnie ktory, ziemi nasypią na oczy iego drugie iastrzęby, pogrzeb sprawuiąc: Masenius. Maią do siebie, iż widząc sowę od drugich ptakow infestowaną, iey bronią, ptactwo rozganiaiąc. Iesli iastrząb pod noc iaką schwyta ptaszynę, przez noc w szponach ią trzyma delikatnie, rano puszcza wolną, y choć mu się ta trafi drugi raz, iey przepuszcza, Iastrzębia w Herbie 278
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 294
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
i zdechł; jako świadczy Avicenna u Aldrowan: l. 1. Orinthologiae. Podczas elekcyj Króla Michała Korybuta in Campo Electorali alias pod wolą, Orła białego latającego widziano. X. Niesiecki ex Pastorio. W Moskiewskim Państwie źnajdują się ptacy do Orłów podobni, ale wielkością je daleko przechodzące, na których wejrzenie inne Orły i jastrzęby trupieją, jako świadczy Sigismundus Hiberszein Poseł Cesarski do Moskwy. Między Misnią a Dreznem około Roku 1560. wielkie znaleziono Orły: jednego orlęcia skrzydło rozciągnione długie było na łokci 7, pazury jak palce u tułowitego człeka, nogi jak u Lwa: gniazdo było na trzech dębach z gałę- O Ptakach Historia naturalna.
zi ułożone,
y zdechł; iako swiadczy Avicenna u Aldrowan: l. 1. Orinthologiae. Podczas elekcyi Krola Michała Korybuta in Campo Electorali alias pod wolą, Orła białego lataiącego widziano. X. Niesiecki ex Pastorio. W Moskiewskim Państwie źnayduią się ptacy do Orłow podobni, ále wielkością ie daleko przechodzące, na ktorych weyrzenie inne Orły y iastrzęby trupieią, iako swiadczy Sigismundus Hiberszein Poseł Cesarski do Moskwy. Między Misnią á Dreznem około Roku 1560. wielkie znaleziono Orły: iednego orlęcia skrzydło rozciągnione długie było na łokci 7, pazury iak palce u tułowitego człeka, nogi iak u Lwa: gniazdo było na trzech dębach z gałę- O Ptakach Historya naturalna.
zi ułożone,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 297
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
się w Wielki smutek, Bo król przez cały Dzień i niejadł i niegadał znikim wszystek Dwór jak Powarzony. Takci i mnie zbawili tak kochanego Zwierzęcia i sami się nienacieszyli jeszcze sobie turbacyjej przyczynili. Bywało też to u mnie Myślistwo z podziwieniem Ludzkiem począwszy od ptaków zawsze miwałem bardzo dobre sokoły, Jastrzęby Drzemliki, kobusy, kruki co do Berła chodziły i kuropatwy pod nimi olegały, zająca zalatowały jako Raróg wszystko to ptastwo praktykowało swoję powinność Jastrzębia raz miałem takiego który był z byt rosły atak rący że każdego ptaka ugąniał i do najmniejszej ptaszyny nie lenił się. o kraczywszy go owemi srogiemi szponami i zawszem żywiusienkiego odebrał
się w Wielki smutek, Bo krol przez cały Dzięn y nieiadł y niegadał znikim wszystek Dwor iak Powarzony. Takci y mnie zbawili tak kochanego Zwierzęcia y sami się nienacieszyli ieszcze sobie turbacyiey przyczynili. Bywało też to u mnie Myslistwo z podziwieniem Ludzkiem począwszy od ptakow zawsze miwałęm bardzo dobre sokoły, Iastrzęby Drzęmliki, kobusy, kruki co do Berła chodziły y kuropatwy pod nimi olegały, zaiąca zalatowały iako Rarog wszystko to ptastwo praktykowało swoię powinność Iastrzębia raz miałęm takiego ktory był z byt rosły atak rączy że kozdego ptaka ugąniał y do naymnieyszey ptaszyny nie lenił się. o kraczywszy go owemi srogiemi szponami y zawszem zywiusienkiego odebrał
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 256
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
wojsko dyszy, kiedy nowiny dojdą z Pawołoczy, co król nadzwyczaj ckliwym uchem słyszy,
że choć Fortuna insze koła toczy, przecię swawolnie z Turki towarzyszy, lecz prędko wzięta i ta nie minęła godna książęcia praca Radziwieła.
81 Ach, biednyż to wczas, chlebże to niestrawny! Jeśli nie siedzisz na ręce z jastrzęby, jeśliś nie w pracy, nie w straży ustawnej, bać ci się zawsze potrzeba o zęby. I sam król niczym inszym nie zabawny, co dzień swych koni osiadając kłęby, o wszytkich radzi, o wszytkich się stara, wszędzie pogańskie imprezy rozpara.
82 Tak Aleksander, co Wielkiego imię u świata sobie późnego
wojsko dyszy, kiedy nowiny dojdą z Pawołoczy, co król nadzwyczaj ckliwym uchem słyszy,
że choć Fortuna insze koła toczy, przecię swawolnie z Turki towarzyszy, lecz prędko wzięta i ta nie minęła godna książęcia praca Radziwieła.
81 Ach, biednyż to wczas, chlebże to niestrawny! Jeśli nie siedzisz na ręce z jastrzęby, jeśliś nie w pracy, nie w straży ustawnéj, bać ci się zawsze potrzeba o zęby. I sam król niczym inszym nie zabawny, co dzień swych koni osiadając kłęby, o wszytkich radzi, o wszytkich się stara, wszędzie pogańskie imprezy rozpara.
82 Tak Aleksander, co Wielkiego imię u świata sobie późnego
Skrót tekstu: PotMuzaKarp
Strona: 36
Tytuł:
Muza polska
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
panegiryki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Adam Karpiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1996