złocistych trzy.
Konwie złociste z nakrewkami dwie.
Konwie mniejsze, złociste, z nakrewkami dwie.
Kufłów trybowanych, złocistych dwa. Srebro ze Gdańska przywiezione
Półmisków białych tuzinów dwa. Talerzów białych tuzinów dwa, bez jednego. Srebro domowe
Miednica z nalewką, złocista, jedna.
Półmisków dwadzieścia dziewięć.
Talerzów trzydzieści.
Item talerzów jedenaście.
Flasz sześciograniastych pięć.
Rynek dwie.
Kowszyków sześć.
Solniczka jedna.
Lichtarzów białych par pięć.
Folg do nich par trzy.
Szczypców dwoje.
Kufłów białych dwa.
Kredens ze wszystkim, biały.
Pasów oprawnych srebrem, do chorążego i dobosza należących, dwa.
Obrożów oprawnych na psy dwa.
Roztruchan z nakrywką jeden
złocistych trzy.
Konwie złociste z nakrewkami dwie.
Konwie mniejsze, złociste, z nakrewkami dwie.
Kufłów trybowanych, złocistych dwa. Srebro ze Gdańska przywiezione
Półmisków białych tuzinów dwa. Talerzów białych tuzinów dwa, bez jednego. Srebro domowe
Miednica z nalewką, złocista, jedna.
Półmisków dwadzieścia dziewięć.
Talerzów trzydzieści.
Item talerzów jedenaście.
Flasz sześciograniastych pięć.
Rynek dwie.
Kowszyków sześć.
Solniczka jedna.
Lichtarzów białych par pięć.
Folg do nich par trzy.
Szczypców dwoje.
Kufłów białych dwa.
Kredens ze wszystkim, biały.
Pasów oprawnych srebrem, do chorążego i dobosza należących, dwa.
Obrożów oprawnych na psy dwa.
Rostruchan z nakrywką jeden
Skrót tekstu: InwKorGęb
Strona: 112
Tytuł:
Inwentarz mienia ruchomego książąt Koreckich z lat 1637-1640
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1637 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
śś. aniołów stróżów, na której frequentia ludzi zacnych była, a kazanie miał wielki kaznodzieja iksiądz Rudnicki Societatis Jesu z Nowogródka, wyjechałem na tydzień na polowanie, od Dworca zacząwszy, koło Nowojelnej, Tatarów, Ochonowa, Morozowic, Pogir, Żuchowszczyzny; uszczwaliśmy wilka, borsuków dwóch, lisów ośm, zajecy jedenaście. Item dwie niedziele polowałem, zacząwszy od Mołczadzi koło Stwołowicz, Połonki, Iskołdzi, koło p. Rymszy, koło Żuchowicz, Mira, Uszy, Turca, zachowując i Sukcesorom na pamięć, żeby tamte knieje obserwowali jako bardzo dobre; uszczwaliśmy wilka, lisów czternaście, zajęcy ze trzydzieści, który bardzo był rzadki
śś. aniołów stróżów, na któréj frequentia ludzi zacnych była, a kazanie miał wielki kaznodzieja jksiądz Rudnicki Societatis Jesu z Nowogródka, wyjechałem na tydzień na polowanie, od Dworca zacząwszy, koło Nowojelnéj, Tatarów, Ochonowa, Morozowic, Pogir, Żuchowszczyzny; uszczwaliśmy wilka, borsuków dwóch, lisów ośm, zajecy jedenaście. Item dwie niedziele polowałem, zacząwszy od Mołczadzi koło Stwołowicz, Połonki, Iskołdzi, koło p. Rymszy, koło Żuchowicz, Mira, Uszy, Turca, zachowując i sukcessorom na pamięć, żeby tamte knieje obserwowali jako bardzo dobre; uszczwaliśmy wilka, lisów czternaście, zajęcy ze trzydzieści, który bardzo był rzadki
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 159
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
mogły. O tych trzech rzeczach krótko mówić będę tylko o łaskawe ucho proszę. Nie mam wprawdzie języka jeszcze wypolerowanego; lecz tak powiadają: że potrawa zdrowa i zglinianego pułmiska smakuje/ i kiedy kto żelaznym kluczem zamek otworzyć może złotego szukać nie potrzeba.
Do rzeczy tędy przystępując nie potrzeba mi szeroko causas seditionum wywodzić których acz jedenaście in suis libris de Politia Aristoteles naliczył wszakże przecię maximè principales dwie się znaleźć mogą Luxuria et Avaritia jako Livius mówi. Duae diversae pestes omnia magna imperia everterunt. Luxuria dla tego/ że qui multa profundit facilè eget, et qui eget, ditescere se posse in motibus Reip:sperat. Avaritia zaś dla tego iż cum
mogły. O tych trzech rzeczách krotko mowić będę tylko o łaskáwe ucho proszę. Nie mam wprawdźie ięzyká ieszcze wypolerowánego; lecz ták powiádáią: że potráwá zdrowa i zgliniánego pułmiská smákuie/ i kiedy kto żelaznym kluczem zamek otworzyć może złotego szukać nie potrzebá.
Do rzeczy tędy przystępuiąc nie potrzebá mi szeroko causas seditionum wywodźić ktorych ácz iedenaśćie in suis libris de Politia Aristoteles náliczył wszákże przećię maximè principales dwie się ználeść mogą Luxuria et Avaritia iáko Livius mowi. Duae diversae pestes omnia magna imperia everterunt. Luxuria dla tego/ że qui multa profundit facilè eget, et qui eget, ditescere se posse in motibus Reip:sperat. Avaritia záś dla tego iż cum
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 83
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
pożytek miał. 19. Kiedy Wmość każesz Klepkę robić/ tedy proszę Wmości aby każda słuszną Miarę wynosiła/ mianowicie: Wanczos piętnaście i szesnaście Stopni wdłuzynę/ piętnaście i szesnaście Dumów w Kwadrat. Wasilka piećdziesiąt i jeden/ pięćdziesiąt i dwaDumy wdłuzynę/ trzynaście i czternaście Dumów w Kwadrat. Holenderka czterdzieści ośm Dumów wdłużynę/ jedenaście i dwanaście w Kwadrat. Francuska Wielka czterdzieści dwa i czterdzieści trzy Dumy wdłuzynę. jedenaście dwanaście w Kwadrat. Francuska Mała czterdzieści/ czterdzieści i jeden Dumów wdłużynę/ a dziesięć i jedenaście w Kwardat. Jutro dam Wmości Miarę Dębowych Tarcic. 20. Ponieważem Wmości wczora przyrzekł/ dać Miarę Dębowych Tarcic/ tedy te
pożytek miał. 19. Kiedy Wmość każesz Klepkę robić/ tedy proszę Wmośći aby káżda słusżną Miárę wynosiłá/ miánowicie: Wáncżos pietnaście y szesnaście Stopni wdłuzynę/ piętnaście y szesnaście Dumow w Kwadrat. Wásilka piećdźiesiąt y ieden/ pięćdźiesiąt y dwáDumy wdłuzynę/ trzynaście y czternaście Dumow w Kwádrat. Hollenderká czterdźieści ośm Dumow wdłużynę/ iedenáście y dwánaście w Kwadrat. Fráncuská Wielka cżterdźieści dwa y cżterdźiesći trzy Dumy wdłuzynę. iedenaście dwanaście w Kwádrat. Fráncuská Máła cżterdźieści/ cżterdźieści y ieden Dumow wdłużynę/ á dzieśięć y iedenáście w Kwárdat. Iutro dam Wmości Miárę Dębowych Tárcic. 20. Ponieważem Wmości wcżorá przyrzekł/ dáć Miárę Dębowych Tárcic/ tedy te
Skrót tekstu: MalczInst
Strona: 147
Tytuł:
Nova et methodica institutio in lingua polonica
Autor:
Stanisław Jan Malczowski
Drukarnia:
G.M. Nöller
Miejsce wydania:
Ryga
Region:
Inflanty
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
. Wasilka piećdziesiąt i jeden/ pięćdziesiąt i dwaDumy wdłuzynę/ trzynaście i czternaście Dumów w Kwadrat. Holenderka czterdzieści ośm Dumów wdłużynę/ jedenaście i dwanaście w Kwadrat. Francuska Wielka czterdzieści dwa i czterdzieści trzy Dumy wdłuzynę. jedenaście dwanaście w Kwadrat. Francuska Mała czterdzieści/ czterdzieści i jeden Dumów wdłużynę/ a dziesięć i jedenaście w Kwardat. Jutro dam Wmości Miarę Dębowych Tarcic. 20. Ponieważem Wmości wczora przyrzekł/ dać Miarę Dębowych Tarcic/ tedy te muszą być dwanaście sążni długie/ wgrubinę małą mieć sześć Dumów/ wszerzynę od Pnia ośmnaście/ dziewiętnaście i dwadzieścia Dumów/ wszerzyne od czopa piętnaście szestanście i siedmnaście Dumów. Tać jest proawdziwa
. Wásilka piećdźiesiąt y ieden/ pięćdźiesiąt y dwáDumy wdłuzynę/ trzynaście y czternaście Dumow w Kwádrat. Hollenderká czterdźieści ośm Dumow wdłużynę/ iedenáście y dwánaście w Kwadrat. Fráncuská Wielka cżterdźieści dwa y cżterdźiesći trzy Dumy wdłuzynę. iedenaście dwanaście w Kwádrat. Fráncuská Máła cżterdźieści/ cżterdźieści y ieden Dumow wdłużynę/ á dzieśięć y iedenáście w Kwárdat. Iutro dam Wmości Miárę Dębowych Tárcic. 20. Ponieważem Wmości wcżorá przyrzekł/ dáć Miárę Dębowych Tárcic/ tedy te muszą być dwánaście sążni długie/ wgrubinę máłą mieć sześć Dumow/ wszerzynę od Pniá ośmnaście/ dźiewiętnaście y dwádźieścia Dumow/ wszerzyne od cżopa piętnaście szestanście y siedmnaście Dumow. Táć iest proawdźiwa
Skrót tekstu: MalczInst
Strona: 147
Tytuł:
Nova et methodica institutio in lingua polonica
Autor:
Stanisław Jan Malczowski
Drukarnia:
G.M. Nöller
Miejsce wydania:
Ryga
Region:
Inflanty
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
, mówiąc w te słowa. Obrazu Chrystusowemu, cultus latriae, ma być oddawany. A nie mając jeszcze na tym Rzymski Kościół dosyć/ że cultu latriae obrazom się kłaniać rozkazuje/ moc im grzechów odpuszczania przypisuje: Abowiem Sikstus czwaty PP. modlitwę niejakąś złożywszy/ przed Obrazem Panny Mariej w słońcu malowanej z odpustami na lat jedenaście tysięcy/ mówić przykazał. Równie i Aleksander szósty PP. drugą tej podobną/ w Roku 1494. napisawszy ku używaniu ludzkiemu podał/ obiecując i zapewne to twierdząc. Iż gdy ją którzykroć przed obrazem świętej Anny, i panny Mariej, i jej pierworódnego syna będzie czytał, na dziesięć tysięcy lat śmiertelnych grzechów, ani dwadzieścia
, mowiąc w te słowá. Obrázu Christusowemu, cultus latriae, ma być oddawány. A nie máiąc ieszcże ná tym Rzymski Kośćioł dosyć/ że cultu latriae obrázom się kłániáć roskázuie/ moc im grzechow odpuszcżánia przypisuie: Abowiem Sixtus cżwáty PP. modlitwę nieiákąś złożywszy/ przed Obrázem Pánny Máriey w słońcu málowáney z odpustámi ná lat iedenaśćie tyśięcy/ mowić przykazał. Rownie y Alexánder szosty PP. drugą tey podobną/ w Roku 1494. nápisawszy ku vżywániu ludzkiemu podáł/ obiecuiąc y zápewne to twierdząc. Iż gdy ią ktorzykroć przed obrázem świętey Anny, y pánny Máryey, y iey pierworodnego syná będźie cżytał, ná dzieśięć tyśięcy lat smiertelnych grzechow, áni dwádźieściá
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 91
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
taksowany seksagies sestertio, tojest 150 tysięcy koronatów. W skarbie Książąt Florenckich, jest Diament szeroki jak palec którego taksują Milion Pięć kroć stotysięcy szkutów: co uczyni Polskich Piętnaście Milionów, Tawernier go taksuje 2608305. Mogol wieski nosi Diament podczas publiki jak perłę przedrylowany, duży jak jaje kurze, jako widział Fainez; Tawernier go taksuje Jedenaście Milionów siedmkroć dwadzieścia i trzy tysiące, dwadzieścia i ośm tynfów. Adam Weber Kanonik Regularny, Dom Austriaków przykomparował do Diamentu, a Europę do Pierścienia, takie napisawszy. Epigramma.
Annulus Europa est, Adamas Domus Austria; Gemma Europam melior condecorare nequit! o Kamieniach osobliwych.
U Majolusa Diament to sprawuje, Et noctis Lemures
taxowany sexagies sestertiô, toiest 150 tysięcy koronatow. W skarbie Xiążąt Florenckich, iest Dyament szeroki iak palec ktorego taxuią Milion Pięć kròć stotysięcy szkutow: co uczyni Polskich Pietnaście Millionow, Tawernier go taxuie 2608305. Mogol wieski nosi Dyament podczas publiki iak perłę przedrylowany, duży iak iaie kurze, iako widział Fainez; Táwernier go taxuie Iedenaście Millionow siedmkroć dwadzieścia y trzy tysiące, dwadzieścia y ośm tynfow. Adam Weber Kanonik Regularny, Dom Austryakow przykomparował do Dyamentu, à Europę do Pierścienia, takie napisawszy. Epigramma.
Annulus Europa est, Adamas Domus Austria; Gemma Europam melior condecorare nequit! o Kamieniach osobliwych.
U Maiolusa Dyament to sprawuie, Et noctis Lemures
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 652
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
lat 3.
Jedenasta ze wszystkich najokrutniejsza Persekucja za Diokleciana i Maksyminiana zaczęła się Roku 285, trwająca aż do Konstantego Wielkięgo Za O Wierze Katolickiej
tego Maksyminiana tyrańskiego Cesarza na igrzyskach na miejscu Circulus Maximus w Rzymie nazwanym, reprezentowanych, wołali, Poganie na Cesarza dwanśćcie razy powtarzając: Christiani non sint: Christiani non sint etc, jedenaście razy repetując znowu te fermalia: Christiani tollantur, Za tychże Cesarzów, tracono Chrześcijan co Miesiąc po 17 tysięcy przez lat dziesięć, jako świadczą Eusebius, Baroniusz. Przez który czas wszystkich pomordowanych skomputowawszy, wyniesie na dwa miliony, 40 tysięcy. Tym Męczennikom wyliczonym, jeżeliby cultum publicum naznaczył Kościół Boży, co dzień
lat 3.
Iedenasta ze wszystkich nayokrutnieysza Persekucya za Diokleciana y Máximiniana zaczeła się Roku 285, trwaiąca aż do Konstantego Wielkięgo Za O Wierze Kátolickiey
tego Maximiniana tyráńskiego Cesarza na igrzyskach na mieyscu Circulus Maximus w Rzymie nazwanym, reprezentowanych, wołali, Poganie na Cesarza dwanśćcie razy powtarzaiąc: Christiani non sint: Christiani non sint etc, iedenaście razy repetuiąc znowu te fermalia: Christiani tollantur, Za tychże Cesarzow, tracono Chrześcián co Miesiąc po 17 tysięcy przez lat dziesięć, iako swiadczą Eusebius, Baroniusz. Przez ktory czas wszystkich pomordowanych skomputowawszy, wyniesie na dwa milliony, 40 tysięcy. Tym Męczennikom wyliczonym, ieżeliby cultum publicum naznaczył Kościoł Boży, co dzień
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1011
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Elba i Sala rzeki i góry Sudeckie, formą triangularną, grunt okrążają, gdzie czasów teraźniejszych jest Misnia, część Wojtlandyj, gdzie mieszkali też Waryskowie. Wojnę często prowadzili z Kattami. Byli się skonfederowali z Markomannami, Kwadami, na Antonina Cesarza. Zich Kraju bierze początek Albis albo Elba rzeka, według Tacita, jedenaście zrzodeł zbiegających bierze wsiebie, stąd Elba w Niemieckim języku sonat jedenaście.
HENETOWIE, albo WENEDOWIE albo WINDOWIE, potym Wenetowie nazwani, mieszkali po nad Pontem od południa, gdzie potym Bitynia, Paflagonia, Mysia, Kapp adocja erygowały się Kraje, języka Henetów zażywające. Heneckich Ofiedlisk pierwszych wiele Scytowie opanowali. Ciż
Elba y Sala rzeki y gory Sudeckie, formą tryangularną, grunt okrążaią, gdzie czasow teraźnieyszych iest Misnia, część Woytlandyi, gdzie mieszkáli też Wariskowie. Woynę często prowadzili z Kattami. Byli się skonfederowali z Markománnami, Kwadami, na Antonina Cesarzá. Zich Kraiu bierze początek Albis albo Elba rzeka, według Tacita, iedenaście zrzodeł zbiegaiących bierze wsiebie, ztąd Elba w Niemieckim ięzyku sonat iedenaście.
HENETOWIE, albo WENEDOWIE albo WINDOWIE, potym Wenetowie nazwani, mieszkali po nad Pontem od południa, gdzie potym Bitynia, Paflagonia, Mysia, Kapp adocya erygowały się Kraie, ięzyka Henetow zażywaiące. Heneckich Ofiedlisk pierwszych wiele Scytowie opanowali. Ciż
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 141
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
, gdzie czasów teraźniejszych jest Misnia, część Wojtlandyj, gdzie mieszkali też Waryskowie. Wojnę często prowadzili z Kattami. Byli się skonfederowali z Markomannami, Kwadami, na Antonina Cesarza. Zich Kraju bierze początek Albis albo Elba rzeka, według Tacita, jedenaście zrzodeł zbiegających bierze wsiebie, stąd Elba w Niemieckim języku sonat jedenaście.
HENETOWIE, albo WENEDOWIE albo WINDOWIE, potym Wenetowie nazwani, mieszkali po nad Pontem od południa, gdzie potym Bitynia, Paflagonia, Mysia, Kapp adocja erygowały się Kraje, języka Henetów zażywające. Heneckich Ofiedlisk pierwszych wiele Scytowie opanowali. Ciż Henetowie wraz z Sarmatami wiele opanowali Krajów, z tej strony Renu.
, gdzie czasow teraźnieyszych iest Misnia, część Woytlandyi, gdzie mieszkáli też Wariskowie. Woynę często prowadzili z Kattami. Byli się skonfederowali z Markománnami, Kwadami, na Antonina Cesarzá. Zich Kraiu bierze początek Albis albo Elba rzeka, według Tacita, iedenaście zrzodeł zbiegaiących bierze wsiebie, ztąd Elba w Niemieckim ięzyku sonat iedenaście.
HENETOWIE, albo WENEDOWIE albo WINDOWIE, potym Wenetowie nazwani, mieszkali po nad Pontem od południa, gdzie potym Bitynia, Paflagonia, Mysia, Kapp adocya erygowały się Kraie, ięzyka Henetow zażywaiące. Heneckich Ofiedlisk pierwszych wiele Scytowie opanowali. Ciż Henetowie wraz z Sarmatami wiele opanowali Kraiow, z tey strony Renu.
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 141
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
