No 1.
Cekhaus. — Idąc dalej, Cekhauz. Do którego drzwi i odrzwi takie jak w wozowni, sufit i posadzka taka jak w wozowni. Okien, w kwatery w ołów oprawne, z kratami żelaznemi No 4. W tym Cekhauzie
Harmaty4: 1mo Harmata spiżowa, sub No 8, z herbem wąż człeka jedzący, Ago 1537. Funtowa, na lewetach czerwonych, z całym okowem i wszystkiemi porzebami do niej należącemi.
2do Harmata spiżowa, nienumerowana, z herbem chorągiew na zbroi, trzy strusie pióra w koronie, A 1641, z napisem: Gos mich Ludevich Vichten da heb; funtowa, na lewetach nowych, z całym okowem
No 1.
Cekhaus. — Idąc dalej, Cekhauz. Do którego drzwi i odrzwi takie jak w wozowni, sufit i posadzka taka jak w wozowni. Okien, w kwatery w ołów oprawne, z kratami żelaznemi No 4. W tym Cekhauzie
Harmaty4: 1mo Harmata spiżowa, sub No 8, z herbem wąż człeka jedzący, A^o^ 1537. Funtowa, na lewetach czerwonych, z całym okowem i wszystkiemi porzebami do niej należącemi.
2do Harmata spiżowa, nienumerowana, z herbem chorągiew na zbroi, trzy strusie pióra w koronie, A 1641, z napisem: Gos mich Ludevich Vichten da heb; funtowa, na lewetach nowych, z całym okowem
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 34
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
poczęli pieniądze ludziom z worków ginąć, (to się ustawicznie dzieje, bo sami Żydzi kradną) 4 Jeśli drogość nastała wielka? 5 Jeżeli w morzu i rzekach woda poczęła się w proch obracać. 6 Czy jest gorące lato, aż do bluźnierstwa BOGA przyprowadzające. 7 Jeśli się który Izmaelczyk, tojest Saracen, albo Turczyn jedzący w język ukąsił? 8 Jeśli rzeka Sabason, albo Sabaticus od Wschodu schnąc poczęła, bo tą wysuszoną Pokolenie Dan w Kaspijskich górach zatarasowana ma wynieść na świat z Gogiem i Magogiem Olbrzymami. 9 Jeśliby się który znalazł, żeby dziurę w Niebie na pułnoc zaprawił, umyślnie od BOGA zostawioną, aby kto chce być Bogiem
poczęli pieniądze ludziom z workow ginąć, (to się ustawicznie dzieie, bo sami Zydzi kradną) 4 Ieśli drogość nástała wielka? 5 Ieżeli w morzu y rzekách wodá poczęła się w proch obracać. 6 Czy iest gorące lato, aż do bluźnierstwa BOGA przyprowadzaiące. 7 Ieśli się ktory Izmaelczyk, toiest Saracen, albo Turczyn iedzący w ięzyk ukąsił? 8 Ieśli rzeká Sabason, albo Sabbaticus od Wschodu schnąc poczęła, bo tą wysuszoną Pokolenie Dan w Kaspiyskich gorach zátarâsowana ma wynieść na świat z Gogiem y Mágogiem Olbrzymami. 9 Ieśliby się ktory znalazł, żeby dziurę w Niebie na pułnoc zaprawił, umyślnie od BOGA zostáwioną, áby kto chce bydź Bogiem
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1076
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Lupus pilum mutat, non mores, wykłada się: że kto statecznie w złym zacięty; że na oko, naczas dobry; ze z złego nie wykorzenisz złego. Lupum auribus tenere, znaczy się, że kto w wątpłiwym, i trudnym do rezolwowania się zostaje niebezpieczeństwie.
WIEPRZ Pańskie i chudopacholskie zdobi stoly; wiele jedzący i szkodzący zwierz. Dzik myśłiwym i psom satalny kłów swoich armis wiele dokazujący. Węgierskiej Nacyj najczęstsza potrawa. Męcherz wieprzowy ususzony i utarty, spalony na popiół, i dany w napoju, tych leczy, którzy cierpią incontinentiam urinae; i owszem na kamień ludziom tenże wieprzowy pomaga męcherz, jako też i pita jego uryna
Lupus pilum mutat, non mores, wykłada się: że kto statecznie w złym zacięty; że na oko, naczas dobry; ze z złego nie wykorzenisz złego. Lupum auribus tenere, znaczy się, że kto w wątpłiwym, y trudnym do rezolwowania się zostaie niebespieczeństwie.
WIEPRZ Pańskie y chudopacholskie zdobi stoly; wiele iedzący y szkodzący zwierz. Dzik myśłiwym y psom satalny kłow swoich armis wiele dokazuiący. Węgierskiey Nacyi nayczęstsza potrawa. Męcherz wieprzowy ususzony y utarty, spalony na popioł, y dany w napoiu, tych leczy, ktorzy cierpią incontinentiam urinae; y owszem na kamień ludziom tenże wieprzowy pomaga męcherz, iako też y pita iego uryna
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 288
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Stolica ich Locri na gorze Locrinus zwanej, przeciw Sycylii.
LAPITE albo Peletronii był lud w Tessalii ustawiczną Wojnę z Centaurami prowadzący. Ci to pierwsi, jako i Centaurowie inwentorowie są ujeżdzenia Konia, uzdeczek, munsztoków, kulbak, według Wirgiliusza in Georgicis i Serwiliusza.
LAESTRIGONES byli to ludzie na pograniczu Kampanii, ludzkie olim mięso jedzący. Miasto ich było Formiae. Pliniusz Libr. 7. M. M. M.
MOSKWĘ jużem opisał, w Części II. Aten. Series różnych w Świecie Narodów
MARSÓW Nacja tam była olim, gdzie teraz jest Epyr Kraina Nadmorska, alias nad Andriatyckim od Zachodu morzem jako z samego w Greckim języku sonat
Stolica ich Locri na gorze Locrinus zwaney, przeciw Sycilii.
LAPITHAE albo Peletronii był lud w Tessalii ustawiczną Woynę z Centaurami prowadzący. Ci to pierwsi, iako y Centaurowie inwentorowie są uieżdzenia Koniá, uzdeczek, munsztokow, kulbak, według Wirgiliusza in Georgicis y Serwiliusza.
LAESTRIGONES byli to ludzie na pograniczu Kampanii, ludzkie olim mięso iedzący. Miasto ich było Formiae. Pliniusz Libr. 7. M. M. M.
MOSKWĘ iużem opisał, w Części II. Aten. Series rożnych w Swiecie Narodòw
MARSOW Nacya tam była olim, gdzie teraz iest Epyr Kraina Nadmorska, alias nad Andryatyckim od Zachodu morzem iako z samego w Greckim ięzyku sonat
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 146
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Krzyża znaczyć, i potym jeszcze się nie kające, Sędziom rozkazuje, dekretować na śmierć. O Dziesięcinach mówi Cap: 52. Si cui decem dederit in annô, Decimam det DEO . Mszy Z. nie słuchający w Święto, ten ma na siebie rigor ekstendowany: Ut vapulet, et publicè depiletur. W Piątek mięso jedzący: Per unam hebdomadam ieiunet inclusus. Gadające w Kościele Zacne Osoby wypędzeniem były karane; niższej kondycyj ludzie, za tenże eksces biczami byli sieczeni przed Kościołem, albo dysciplinami. Bluźnierca Kleryk od Beneficjum był odsądząny; Świecka zaś Osoba Szlachetna pierwszy raz 25. drugi raz 50. czerwonemi złotemi była karana, trzeci raz utratą
Krzyża znáczyć, y potym ieszcze się nie kaiące, Sędźiom roskazuie, dekretowáć ná śmierć. O Dźiesięcinach mowi Cap: 52. Si cui decem dederit in annô, Decimam det DEO . Mszy S. nie słuchaiący w Swięto, ten ma ná siebie rigor extendowány: Ut vapulet, et publicè depiletur. W Piątek mięso iedzący: Per unam hebdomadam ieiunet inclusus. Gadáiące w Kościele Zácne Osoby wypędzeniem były karáne; niższey kondycyi ludźie, zá tenże exces biczami byli sieczeni przed Kościołem, albo dysciplinámi. Bluźnierca Kleryk od Beneficium był odsądząny; Swiecka zaś Osoba Szláchetná pierwszy ráz 25. drugi ráz 50. czerwonemi złotemi była karána, trzeci ráz utrátą
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 432
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
40. tysięcy żołnierza, oprócz niezliczonych Wielkich Urzędników, sług, i Asystentów. Liów nie podpisuje, tylko pieczęć kładzie. Imię swoje, zostawszy Imperatorem odmienia. Nim do Chin wpadli Tatarzy, Cesarz Chiński był invisibilis, albo oknem pokazany, ale velata facie drogiemi tablicami. Zonę jednę ma Cesarz pryncypałną, znią zawsze jedzący, pijący, mieszkający: powtórnych ma 9. tamtej posługujących, po tych, jeszcze trzeciego rangu jest 36. tandem in magno numero ad vagam libidinem destynowanych.
SYNOWIE Cesarscy i z którejkolwiek spłodzeni Zony, pierwszą zonę jego Matką zowią. Zon tych Rezydencje tak akomodowane, że nikogo nie mogą widzieć, ani być widziane.
40. tysięcy żołnierzá, oprocz niezliczonych Wielkich Urzędnikow, sług, y Asystentow. Liow nie podpisuie, tylko pieczęć kłádźie. Imie swoie, zostawszy Imperatorem odmienia. Nim do Chin wpadli Tátarzy, Cesarz Chiński był invisibilis, albo oknem pokázany, ale velata facie drogiemi tablicami. Zonę iednę má Cesarz pryncypałną, znią záwsze iedzący, piiący, mieszkáiący: powtornych má 9. támtey posługuiących, po tych, ieszcze trzeciego rangu iest 36. tandem in magno numero ad vagam libidinem destynowánych.
SYNOWIE Cesarscy y z ktoreykolwiek spłodzeni Zony, pierwszą zonę iego Matką zowią. Zon tych Rezydencye ták akommodowáne, że nikogo nie mogą widźieć, ani bydź widźiane.
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 605
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
samego. A możność i potęga nieroztropnego, głupstwem i szkodą jest jego; gdyż majętności i skarby głupiego do zwojowania samegoż orężem są. Derwisz, który u ludzi, aby dobre słowo miał, zakon trzyma i w nim żyje, sam siebie oszukiwa; bo gwałt czyniąc przyrodzeniu swemu, grzeszy. Człowiek dobrze czyniący, jedzący i rozdający lepszy jest, niż derwisz poszczący, a pieniądze chowający. Ktokolwiek grzeszy, jakiegokolwiek stanu jest, źle czyni; a najwięcej ten, co pismo umie, gdyż nauka jest bronią przeciwko szatanowi. A jeśli ten, co broń w ręku trzyma, więźniem nieprzyjacielowi zostawa, barziej się niż inszy wstydać i ciężej karan
samego. A możność i potęga nieroztropnego, głupstwem i szkodą jest jego; gdyż majętności i skarby głupiego do zwojowania samegoż orężem są. Derwisz, który u ludzi, aby dobre słowo miał, zakon trzyma i w nim żyje, sam siebie oszukiwa; bo gwałt czyniąc przyrodzeniu swemu, grzeszy. Człowiek dobrze czyniący, jedzący i rozdający lepszy jest, niż derwisz poszczący, a pieniądze chowający. Ktokolwiek grzeszy, jakiegokolwiek stanu jest, źle czyni; a najwięcéj ten, co pismo umie, gdyż nauka jest bronią przeciwko szatanowi. A jeśli ten, co broń w ręku trzyma, więźniem nieprzyjacielowi zostawa, barziéj się niż inszy wstydać i ciężéj karan
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 246
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879
