259. NIE KLNĘ CIĘ NA TOŻ DRUGI RAZ
Niejednemu tak uszy otrętwi łajanie, Jeśli go często słyszy, że nic nie dba na nie, Żeby wolał tysiąc słów na swoję zniewagę, Zwłaszcza sługa, niż jednę ręczną odnieść plagę; Choć ci będzie tak krnąbrny, tak ocięty drugi, Że mu już spowszednieją kije i kańczugi, I lepiej mu kazać precz niż kląć abo go bić, Gdyż trudno złej obojgiem natury przerobić. Chyba że w cierpliwości chce się kto wyćwiczyć, Może takiego sługi pewnie sobie życzyć, Prócz że go już ani bić, ani łajać trzeba (Sukien ani żałują bakałarzom chleba), Jakom ja znał jednego, który
259. NIE KLNĘ CIĘ NA TOŻ DRUGI RAZ
Niejednemu tak uszy otrętwi łajanie, Jeśli go często słyszy, że nic nie dba na nie, Żeby wolał tysiąc słów na swoję zniewagę, Zwłaszcza sługa, niż jednę ręczną odnieść plagę; Choć ci będzie tak krnąbrny, tak ocięty drugi, Że mu już spowszednieją kije i kańczugi, I lepiej mu kazać precz niż kląć abo go bić, Gdyż trudno złej obojgiem natury przerobić. Chyba że w cierpliwości chce się kto wyćwiczyć, Może takiego sługi pewnie sobie życzyć, Prócz że go już ani bić, ani łajać trzeba (Sukien ani żałują bakałarzom chleba), Jakom ja znał jednego, który
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 150
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
