naszej/ mogę to rzec/ że znaczne zbudowanie po sobie zostawili: albowiem z wielką skruchą spowiadali się grzechów swych wszytkiego żywota/ i z obfitym łez wylaniem ciało Pańskie przyjęli; a pierwej niż do tego Sakramentu przystąpili/ jawne wyznanie wiary świętej powszechnej Rzymskiej czynili/ i oświadczali się/ że w niej umrzeć chcieli/ a kacerstw się wyrzekali. Po dwu dniach dali gardło/ paciorki na szyj mając zawieszone/ z ich pociechą niewymowną/ gdy baczyli że oną śmiercią swoje grzechy wypłacali.
Nie mniejsza jest zabawa naszych z Indiany jako i z inszymi/ których w Manyliej bywa konkurs i afekt przeciwko nam przychylniejszy. Pospolicie jest ludzi do spowiedzi tak wiele/
nászey/ mogę to rzec/ że znáczne zbudowánie po sobie zostáwili: álbowiem z wielką skruchą spowiádáli się grzechow swych wszytkiego żywotá/ y z obfitym łez wylaniem ćiáło Páńskie przyięli; á pierwey niż do tego Sákrámentu przystąpili/ iáwne wyznánie wiáry świętey powszechney Rzymskiey czynili/ y oświadczáli się/ że w niey umrzeć chćieli/ á kácerstw się wyrzekáli. Po dwu dniách dáli gárdło/ paćiorki ná szyi máiąc záwieszone/ z ich poćiechą niewymowną/ gdy baczyli że oną śmierćią swoie grzechy wypłacáli.
Nie mnieysza iest zabáwá nászych z Indyany iáko y z inszymi/ ktorych w Mányliey bywa konkurs y áffekt przećiwko nam przychylnieyszy. Pospolićie iest ludźi do spowiedźi ták wiele/
Skrót tekstu: WaezList
Strona: 48.
Tytuł:
List roczny z wysep Philippin
Autor:
Francisco Vaez
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
po cząstce ciała/ abyście mię katowali/ i we krwi mię pojej powłóczyli. O mężne serce tego Świętego! Wiek 13 Rok. P. 1207. Innocen III. 10. Henryka 2. 4. Z. Dominika nieustraszone serce. 5. Z. Ludgardy widzenie dziwne i post.
Pod czas tych kacerstw/ żyła Święta Ludgarda/ której się pokazała Najświętsza Panna; w odzieniu żałobnym i podartym. Pytała jej z płaczem ta Święta/ skąd jej ta żałoba? Na co ona rzekła: Oto znowu od Heretyków/ i złych Chrześcijan/ Syn mój zeplwany i ukrzyżowany. Przeto i ty lamentuj/ a przydłuższym postem/ błagaj gniew
po cząstce ciáłá/ ábyśćie mię kátowáli/ i we krwi mię poiey powłoczyli. O mężne serce tego Swiętego! Wiek 13 Rok. P. 1207. Innocen III. 10. Henryka 2. 4. S. Dominika nieustrászone serce. 5. S. Ludgárdy widzenie dźiwne i post.
Pod czás tych kácerstw/ żyłá Swięta Ludgárdá/ ktorey się pokazáłá Nayświętsza Pánná; w odźieniu żałobnym i podártym. Pytáłá iey z płáczem tá Swięta/ zkąd iey tá żałobá? Ná co oná rzekłá: Oto znowu od Heretykow/ i złych Chrześćian/ Syn moy zeplwány i ukrzyżowány. Przeto i ty lámentuy/ á przydłuższym postem/ błagay gniew
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 20
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
Lecha/ Wyssimira/ Leszka/ Ziemowita/ śmiałego Bolesława Chabrego/ Bolesława Krzywoustego/ możnego Władysława/ Stefana Batorego. Uprzedziłeś twoją pobożnością/ twemi tak wielą w państwo twe wprowadzonemi Zakonami/ Królewskim sumptem zbudowanymi Kościołami/ kaplicami/ nadanemi Kościołom fundacjami/ opatrzonemi Królewską a pańską jałmużną szpitalami/ tak wielu niezliczonemi po swym Państwie od Kacerstw oderwanymi/ a Wierze prawowiernej Katolickiej nazad przywróconemi miejscami szczodrych i pobożnych Mieczysławów/ Jagiełłów/ Kazimierzów/ Janów/ Olbrachtów/ Aleksandrów/ niektórych Zygmuntów. A tych uprzedziwszy/ samegoś Zygmunta Trzeciego świętej pamięci Rodzica twego sławy i dzielności wiekopomnej doszedł. A takęś ich wszytkich doszedł/ że cię żadem Monarcha ani przegonił ani przegonić
Lechá/ Wyssimirá/ Leszká/ Ziemowitá/ śmiáłego Bolesłáwá Chábrego/ Bolesłáwá Krzywoustego/ możnego Władysłáwá/ Stepháná Bathorego. Uprzedźiłeś twoią pobożnośćią/ twemi ták wielą w páństwo twe wprowádzonemi Zakonámi/ Krolewskim sumptem zbudowánymi Kośćiołámi/ káplicámi/ nádánemi Kośćiołom fundácyámi/ opátrzonemi Krolewską á páńską iáłmużną szpitalámi/ ták wielu niezliczonemi po swym Páństwie od Kácerstw oderwánymi/ á Wierze práwowierney Kátholickiey názad przywroconemi mieyscámi szczodrych y pobożnych Mieczysławow/ Iágiełow/ Káźimierzow/ Ianow/ Olbráchtow/ Alexándrow/ niektorych Zygmuntow. A tych vprzedźiwszy/ sámegoś Zygmuntá Trzećiego świętey pámięći Rodźicá twego sławy y dźielności wiekopomney doszedł. A tákęś ich wszytkich doszedł/ że ćię żadẽ Monárchá áni przegonił áni przegonić
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 11
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
