waszę niezbożni ci wiastonosze Ewanielskiej prawdy światłość marnemi płonnej powieści swej mgłami zaćmić usiłują. Widzę u was synowie moi nieumiejętność jednak nie bluźnierstwo: Widzę lenistwo/ ale oczekawam pilności: Widzę niedbalstwo/ ale się spodziewam starania: Widzę oziębłość/ ale nie ostatnią rozpacz. A przetoż bez pochyby inferuję/ że wiastonosze owi tak przeklętym kacerstwom/ i niezbożnym bałwochwalstwom/ nie w Wilnie/ nie we Lwowie/ nie w Ostrogu/ ani w żadnej prawowiernej i nie odstępnej Ruskiej Cerkwi/ ale w Krimie/ Oczakowie/ albo w Przekopie się przypatrzyli/ że was bez wstydu i krom bojaźni Bożej pomawiają. Co bowiem ma prostota i nieumiejętność z niezbożnością? Co nie
wászę niezbożni ći wiástonosze Ewánielskiey prawdy świátłość márnemi płonney powieśći swey mgłámi záćmić vśiłuią. Widzę v was synowie moi nievmieiętność iednák nie bluźnierstwo: Widzę lenistwo/ ále ocżekawam pilnośći: Widzę niedbálstwo/ ále się spodźiewam stáránia: Widzę oźiębłość/ ále nie ostátnią rospácż. A przetoż bez pochyby inferuię/ że wiástonosze owi ták przeklętym kácerstwom/ y niezbożnym báłwochwalstwom/ nie w Wilnie/ nie we Lwowie/ nie w Ostrogu/ áni w żadney práwowierney y nie odstępney Ruskiey Cerkwi/ ále w Krimie/ Ocżakowie/ álbo w Przekopie się przypátrzyli/ że was bez wstydu y krom boiáźni Bożey pomawiáią. Co bowiem ma prostotá y nieumieiętność z niezbożnośćią? Co nie
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 29v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
Królów/ Francuskiego/ Angielskiego/ Węgierskiego/ Aragońskiego/ Jerożolimskiego/ Cypryiskiego/ i od innych Panów Chrześcijańskich. Papież po Modlitwie i Mszy miał piękną Przemowę do wszytkich/ którą od owych słów Ewangelii począł: Desiderio desideraui hoc Pascha manducare vobiscum, antequam moriar. Potym naprzód wyznanie Wiary Katolickiej uczynione przeciw tamtego czasu/ i inszym kacerstwom. Tamże na inszej Sesyj karania na Greków postanowione/ którzy nie tylko śmieli ochrzczonych w Łacińskim Kościele znowu chrzcić/ ale i Ołtarze jakoby sprofanowane obmywali/ na których Rzymski Kapłan Mszą u nich odprawował. Tamże potwierdzony czterech Patriarchij porządek/ tak/ że po Rzymskiej pierwsza ma być Konstantynopolska/ wtóra Aleksandryjska/ trzecia Antiocheńska/ czwarta
Krolow/ Francuskiego/ Angielskiego/ Węgierskiego/ Arragonskiego/ Ierożolimskiego/ Cypryiskiego/ i od innych Panow Chrześciańskich. Papież po Modlitwie i Mszy miał piękną Przemowę do wszytkich/ ktorą od owych słow Ewangelii począł: Desiderio desideraui hoc Pascha manducare vobiscum, antequam moriar. Potym naprzod wyznánie Wiary Katolickiey uczynione przeciw tamtego czasu/ i inszym kacerstwom. Tamże ná inszey Sessyi karánia ná Grekow postánowione/ ktorzy nie tylko śmieli okrzczonych w Laćińskim Kośćiele znowu chrzcić/ ále i Ołtarze iakoby sprofanowane obmywáli/ na ktorych Rzymski Kápłán Mszą u nich odprawował. Tamże potwierdzony czterech Pátryarchiy porządek/ tak/ że po Rzymskiey pierwsza ma bydź Konstantinopolska/ wtora Alexandryiska/ trzećia Antyocheńska/ czwarta
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 32.
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
nowy z miernej kamień procy, minąwszy tarcz kacerską, wlepi-ć miedzy oczy i położy w długim cię na roli tułowie, niosąc z mieczem szyszak twój na uciętej głowie. 2. Na tegoż epigrama
Lepiej Macieju było Rozentretrze rozpuścić płoche te karty po wietrze, niż piórem zetrzeć z piórem potężniejszym, co zgubę niesie kacerstwom niniejszym. To starowieczność ma po sobie wszędzie, to ojców dawnych w długim poczet rzędzie, to wstęp porządny biskupów, to sejmy poważne, święte i w zgodzie uprzejmej, to Zakon obój i wykład ich zdrowy. A twe co? Plotki z szkoły Wiklefówej. 3. Epigrama drugie
Macieja apostołem przy Piotrowej głowie
nowy z miernej kamień procy, minąwszy tarcz kacerską, wlepi-ć miedzy oczy i położy w długim cię na roli tułowie, niosąc z mieczem szyszak twój na uciętej głowie. 2. Na tegoż epigramma
Lepiej Macieju było Rozentretrze rozpuścić płoche te karty po wietrze, niż piórem zetrzeć z piórem potężniejszym, co zgubę niesie kacerstwom niniejszym. To starowieczność ma po sobie wszędzie, to ojców dawnych w długim poczet rzędzie, to wstęp porządny biskupów, to sejmy poważne, święte i w zgodzie uprzejméj, to Zakon obój i wykład ich zdrowy. A twe co? Plotki z szkoły Wiklefowéj. 3. Epigramma drugie
Macieja apostołem przy Piotrowej głowie
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 264
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
