Antydotum, pełne szkalowania na Doktorów tamecznych, nazywając ich Gregom Porcorum. I innych siedm Soborów nateż Sekty, złożone są, tojest Bituryceński, Senoneński, Kolonieńskich dwa, Moguncki, Trewirski, Narboneński, tandem Tridentinum Generale Concilium. D. D. D.
Jan Święty DAMASCENUS rodem z Syryj, nazwiskiem Chrysoras i Mansur, Kalify Saraceńskiego Minister, Damaszka Miasta Starosta, równy w leciech Wielebnemu Będzie, Kapłaństwa nie pretendował, ale pełen wielkiej a fundamentalnej Greckiej nauki. Za obronę honoru Maryj Pnnny od obrazoborców rękę miał uciętą, i wlot cudem tejże Maryj Najczystszej uzdrowioną przytym głosie: Eutibi menus sanata est: de caetero ne cessa, sed Katalog
Antidotum, pełne szkalowania na Doktorow tamecznych, nazywaiąc ich Gregom Porcorum. I innych siedm Soborow nateż Sekty, złożone są, toiest Bituryceński, Senoneński, Kolonieńskich dwa, Moguncki, Trewirski, Narboneński, tandem Tridentinum Generale Concilium. D. D. D.
Ian Swięty DAMASCENUS rodem z Syrii, nazwiskiem Chrysoras y Mansur, Kalify Saraceńskiego Minister, Damaszka Miasta Starosta, rowny w leciech Wielebnemu Bedzie, Kapłaństwa nie pretendował, ale pełen wielkiey á fundamentalney Greckiey nauki. Za obronę honoru Maryi Pnnny od obrazoborcow rękę miał uciętą, y wlot cudem teyże Maryi Nayczystszey uzdrowioną przytym głosie: Eutibi menus sanata est: de caetero ne cessa, sed Katalog
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 619
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
. Alkoran, to jest Volumen Praeceptorum, czyli Projekt i Szpargał pełny głupstwa zostawił, a Uczniowie jego będąc supra Magistrum, to zebrali, wykorrigowali. Jego Sukcesorowie znaczne Kraje zawojowali w Azyj, Afryce etc. Kalifami się poczynili, władzę Duchowną i świecką mającemi, było ich 580. Ale Gubernator Afrykański Tygut Beg, imieniem Kalify tam rządzący, wyzuł Kajena Kalifę z Władzy Świeckiej Roku 1055. wziąwszy mu Bagdat, aliàs Babilon, i sam się uczynił Sołtanem, to jest Rządcą Świeckim, Kajenowi tylko Duchowne zostawując rządy. Ottoman I. Cesarz Turecki Roku 1300. całe ich zniósł Imperium, Tureckie fundując. Arabowie są zemściwi, na Synach się pastwią
. Alkoran, to iest Volumen Praeceptorum, czyli Proiekt y Szpargał pełny głupstwa zostawił, à Uczniowie iego będąc supra Magistrum, to zebrali, wykorrigowali. Iego Sukcessorowie znaczne Kraie zawoiowali w Azyi, Afryce etc. Kalifami się poczynili, władzę Duchowną y świecką maiącemi, było ich 580. Ale Gubernator Afrykański Tygut Beg, imieniem Kalify tam rządzący, wyzuł Kaiena Kalifę z Władzy Swieckiey Roku 1055. wziąwszy mu Bagdat, aliàs Babylon, y sam się uczynił Sołtanem, to iest Rządcą Swieckim, Kaienowi tylko Duchowne zostawuiąc rządy. Ottoman I. Cesarz Turecki Roku 1300. całe ich zniosł Imperium, Tureckie funduiąc. Arabowie są zemściwi, na Synach się pastwią
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 447
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Kościołowi, jednak Grobowi Bożemu przepuszczając. Ale że tego Sołtana, Zona, i sam potym on, byli potajemni Chrześcijanie, inny wkrótce Kościół z kamienia ciosowego kwadratowego dotychczas stojący wymurowali. Ademarus w swoich Kronikach coś podobnego pisze, że za Sergiusza IV. Papieża, około Roku 1012. Żydzi orientalni i Saraceni Hiszpańscy wysłali do Kalify Egipskiego, Hakerna, aby w Jeruzalem Kościół Grobu Bożego zrównał z ziemią, Chrześcijan udręczył; co też uczynił. Co jeno Zachodnich uwiadomiło Chrześcijan, Żydów wygnali, udręczyli wzajemnie: Saraceni też cudami przestraszeni wtedy, gdy Betleemski Kościół i drugi Góry Sion w Jeruzalem zamyślali zrujnować, pozwolili Chrześcijanom Kościół Grobu Bożego zepsuty wlot reparować,
Kościołowi, iednak Grobowi Bożemu przepuszczaiąc. Ale że tego Sołtana, Zona, y sam potym on, byli potaiemni Chrześcianie, inny wkrotce Kościoł z kamienia ciosowego kwadratowego dotychczas stoiący wymurowali. Ademarus w swoich Kronikach coś podobnego pisze, że za Sergiusza IV. Papieżá, około Roku 1012. Zydzi orientalni y Saraceni Hiszpańscy wysłali do Kalify Egypskiego, Hakerna, aby w Ieruzalem Kościoł Grobu Bożego zrownał z ziemią, Chrześcian udręczył; co też uczynił. Co ieno Zachodnich uwiadomiło Chrześcian, Zydow wygnali, udręczyli wzaiemnie: Saraceni też cudami przestraszeni wtedy, gdy Bethleemski Kościoł y drugi Gory Sion w Ieruzalem zamyślali zruynować, pozwolili Chrześcianom Kościoł Grobu Bożego zepsuty wlot reparować,
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 496
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
pozieram, albo z spiże lanych; Ale darmo, nie masz nic: gołe stoją ściany. Toć te, rzekę, u pogan muszą być bałwany. Nie mogłszy tedy w sobie zatrzymać impetu, Spólnego Persom z Turki idę do meczetu. Tam naprzód Mahometa, co swym zabobonem Pogański z mojżeszowym pomieszał zakonem, Albo kalify, którzy po swym fundatorze Drugie miejsce w prorockim trzymają honorze, I Otomana szukam; od niego abowiem, Co byli Saraceni, Otomany zowiem. Dopieroż tam nie masz nic; bo nie tylko Boga, Ale człeka malować grzech i wina sroga, W domach nawet prywatnych, pod wielkim zakazem, Ponieważ Pismo zowie bożym
pozieram, albo z spiże lanych; Ale darmo, nie masz nic: gołe stoją ściany. Toć te, rzekę, u pogan muszą być bałwany. Nie mógszy tedy w sobie zatrzymać impetu, Spólnego Persom z Turki idę do meczetu. Tam naprzód Mahometa, co swym zabobonem Pogański z mojżeszowym pomieszał zakonem, Albo kalify, którzy po swym fundatorze Drugie miejsce w prorockim trzymają honorze, I Otomana szukam; od niego abowiem, Co byli Saraceni, Otomany zowiem. Dopieroż tam nie masz nic; bo nie tylko Boga, Ale człeka malować grzech i wina sroga, W domach nawet prywatnych, pod wielkim zakazem, Ponieważ Pismo zowie bożym
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 515
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
pomocą, zwyciężył go. Za co gdy Turkom niczym nie rekompensował, od nichże pokonany, i z Perskiego wyzuty Królestwa i Sołtaństwa Od tego czasu coraz więcej sił i Państw Turcy nabywali, i aż nad Czarnym opierali się Morzem, w Armenii Większej i Mniejszej, w Kapadocyj, Galacyj, Babilonii swoje założyli Imperium: Kalify Babilońskiego lubo nie znieśli, jednak wzięciem Persyj i Azjatyckiego Państtwa zubożyli, sprawując to wnim, aby Turków uznał za Panów vulgò Sołtanów Azjatyckich; co się działo około Roku 1051. Saracenów zaś to ciż Turcy, to Greccy Cesarze oppresserunt. W lat 192. Ormiańską Nacja Tatarów zaciągnąwszy Turkom utarła była rogów, całą
pomocą, zwyciężył go. Zá co gdy Turkom niczym nie rekompensowáł, od nichże pokonany, y z Perskiego wyzuty Krolestwá y Sołtaństwá Od tego czasu coráz więcey sił y Państw Turcy nábywáli, y aż nad Czárnym opieráli się Morzem, w Armenii Większey y Mnieyszey, w Káppadocyi, Galácyi, Babilonii swoie záłożyli Imperium: Kalify Babilońskiego lubo nie znieśli, iednák wźięciem Persyi y Azyátyckiego Państtwá zubożyli, spráwuiąc to wnim, aby Turkow uznał zá Pánow vulgò Sołtanow Azyatyckich; co się dźiało około Roku 1051. Sarácenow zaś to ciż Turcy, to Greccy Cesarze oppresserunt. W lát 192. Ormiańską Nácya Tátarow záciągnąwszy Turkom utárła byłá rogow, całą
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 504
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
do Indii. Jest też tam Gezire na Insule/ i Asanchif na jednej gorze/ której jest wokoło na pułtory mile: a oprócz tych jednak widzieć tam mieszkania bez liczby. Poniżej/ kędy się łący Eufrates z Tigrisem/ wjeżdża się do Chaldejskiej ziemie/ której głową jest Bagdet/ miasto zbudowane nad brzegami Babiloniej od jednego Kalify Mahumetańskiego. Babilonia zbudowana od Semiramidy/ miała wokoło 480. staj: mury jej były szerokie na 50. łokci/ wysokie na 200. miała też most przez Eufrates dziwnie wielki: była nakoniec tak wielka ta rzeka/ iż nazywano od niej prowincją Eufrates (o którejjesmy mówili tak wiele razy) i zwali ją Żydzi
do Indiey. Iest też tám Gezire ná Insule/ y Asanchif ná iedney gorze/ ktorey iest wokoło ná pułtory mile: á oprocz tych iednák widźieć tám mieszkánia bez liczby. Poniżey/ kędy się łączy Eufrátes z Tigrisem/ wieżdża się do Cháldeyskiey źiemie/ ktorey głową iest Bágdet/ miásto zbudowáne nád brzegámi Bábiloniey od iednego Kálify Máhumetáńskiego. Bábilonia zbudowána od Semirámidy/ miáłá wokoło 480. stay: mury iey były szerokie ná 50. łokći/ wysokie ná 200. miáłá też most przez Eufrátes dźiwnie wielki: byłá nákoniec ták wielka tá rzeká/ iż názywano od niey prouincią Eufrátes (o ktoreyiesmy mowili ták wiele rázy) y zwáli ią Zydźi
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 217
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
