/ że się boi aby miasto jednego Boga trzech nie musiał mieć: a do tego Trójca ta/ jego rozumowi w głowę się sprzeciwi/ także i jego Dialektyce/ ani mu się też zda ta wiara zbawienna. Takieć są glozy P. M. nie barzo Chrześcijańskie. Przedtym będąc Katolikiem/ ba i Luteranem/ abo Kalwinistą/ znał Boga w Trójcy jedynego/ ani się bał tych trzech Bogiem/ ani mu się czynili z jednego trzej: podobnoć też na on czas rozum miał/ i Dialektikę umiał/ a przedsię mu się ta wiara nie zdała rozumowi abo Dialektice przeciwna: i owszem wierzył że bez tej wiary zbawienia nie masz. A
/ że się boi áby miásto iednego Bogá trzech nie muśiał mieć: á do tego Troycá tá/ iego rozumowi w głowę się sprzećiwi/ tákże y iego Diálektyce/ áni mu się też zda tá wiárá zbáwienna. Tákieć są glozy P. M. nie bárzo Chrześćiáńskie. Przedtym będąc Kátholikiem/ bá y Lutheranem/ ábo Kalwinistą/ znał Bogá w Troycy iedynego/ áni się bał tych trzech Bogiem/ áni mu się czynili z iednego trzey: podobnoć też ná on czás rozum miał/ y Dialektikę vmiał/ á przedśię mu się tá wiárá nie zdáłá rozumowi abo Diálektice przećiwna: y owszem wierzył że bez tey wiáry zbáwienia nie mász. A
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 7
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
cie/ czyli kiedyście go wyznawali? mówcie co chcecie/ ale abo teraz/ aboście przedtym matali/ abo raczej jako przedtym tak i teraz. Bo kto się raz przeniewierzy/ nie jest godzien wiary/ a cóż kiedy dwa abo trzy razy? Przeniewierzył się P. M. naprzód kiedy został Luteranem/ potym Kalwinistą/ aż Arianem/ aż to czwarty raz imo prawo Mahometanem: a jakoż mu wierzyć? Przepowiedzenie Chrześcijańskie ziściło się[...] Arianach. M. przeniewierzył się.
Ale już przysłuchajmy się/ słusznali to wymówka/ aby dla niej Ariani raczej z Mahometem/ niżli z Chrześcijany przestawać mieli? A kto to rozkazał żebyśmy nic nie
ćie/ czyli kiedyśćie go wyznawáli? mowćie co chcećie/ ále ábo teraz/ ábośćie przedtym matáli/ ábo ráczey iáko przedtym ták y teraz. Bo kto się raz przeniewierzy/ nie iest godźien wiáry/ á coż kiedy dwá ábo trzy rázy? Przeniewierzył się P. M. naprzod kiedy został Luteranem/ potym Kálwinistą/ áż Aryanem/ áż to czwarty raz imo práwo Máhometanem: á iákoż mu wierzyć? Przepowiedzenie Chrześćiáńskie ziśćiło się[...] Arianách. M. przeniewierzył się.
Ale iuż przysłuchaymy się/ słusznali to wymowká/ áby dla niey Aryani ráczey z Máhometem/ niżli z Chrześćiány przestáwáć mieli? A kto to roskazał żebysmy nic nie
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 8
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
/ i samże sądzi/ a słusznąsz to? Spytaćby też drugich co o takich wykładach rozumieją: pewniejsza to co Apostoł ś. napisał: A źli ludzie i zwodziciele postąpią w gorsze, błądząc i w błędy zawodząc. Takieć są wasze wykłady: złe były kiedy P. M. był Luteranem/ gorsze kiedy Kalwinistą: a teraz zostawszy Mahometanem/ wszytkim się złym godzą. wedle Alkoranu Tureckiego. Chwyta się wykładu Mahometowego. Fol: 409 P. M. co raz gorszy. 1. Tim: 3. 13. Fol. 30. Głowa P. M. słabiuchna. Fol: 529.
Jeszcze P. M. styskuje
/ y samże sądźi/ á słusznąsz to? Spytáćby też drugich co o tákich wykłádách rozumieią: pewnieysza to co Apostoł ś. nápisał: A źli ludźie y zwodźićiele postąpią w gorsze, błądząc y w błędy záwodząc. Tákieć są wásze wykłády: złe były kiedy P. M. był Luteranem/ gorsze kiedy Kálwinistą: á teraz zostawszy Máhometanem/ wszytkim się złym godzą. wedle Alkoranu Tureckiego. Chwyta się wykłádu Máhometowego. Fol: 409 P. M. co raz gorszy. 1. Tim: 3. 13. Fol. 30. Głowá P. M. słábiuchna. Fol: 529.
Ieszcze P. M. styskuie
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 15
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
/ toćby i Ewangeliej zaniechać/ cóż wżdy wierzyć? Jeśli tedy o ułacnienie idzie/ tedyć to nałaćniejsza nic nie wierzyć/ takci nie będzie nic trudnego. Na toć to diabeł sekty wynalazł/ żeby uczyli niewierzyć. Tak P. M. Luteranem będąc/ nauczył się sieła rzeczy nie wierzyć/ potym będąc Kalwinistą/ jeszcze mniej wierzył: zostało mu było trochę wiary w Boga w Trójcy jedynego/ aleć i tego się u Arianów nauczył niewierzyć/ i takci wszytkiego co było trudnego i niepojętego nie wierzy: mało coś jeszcze rzeczy łatwich z Mahometem wierzy/ żeby wżdy nie był gorszy nad Mahometa: wszakże drudzy jego towarzysze
/ toćby y Ewángeliey zániecháć/ coż wżdy wierzyć? Iesli tedy o vłácnienie idźie/ tedyć to nałáćnieysza nic nie wierzyć/ tákći nie będźie nic trudnego. Ná toć to dyabeł sekty wynálazł/ żeby vczyli niewierzyć. Ták P. M. Luteranem będąc/ náuczył się śiełá rzeczy nie wierzyć/ potym będąc Kálwinistą/ ieszcze mniey wierzył: zostáło mu było trochę wiáry w Bogá w Troycy iedynego/ áleć y tego się v Aryanow náuczył niewierzyć/ y tákći wszytkieg^o^ co było trudnego y niepoiętego nie wierzy: máło coś ieszcze rzeczy łátwich z Máhometem wierzy/ żeby wżdy nie był gorszy nád Máhometá: wszákże drudzy iego towárzysze
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 30
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
a zwłaszcza Parochie naprawują/ i w porządku trzymają: cmintarze mają murowane/ i z pilnością je opatrują; oprócz tam gdzie przyszła bestialitas i barbaries Kalwińska. Zastawiał się wszytką mocą tej zarazie król Jan; lecz nie mógł przecię tego dokazać/ aby był nie zarażony jego brat Karolus: który jakośmy powiedzieli/ jest dziś Kalwinistą/ i przychylnym Kalwinistom/ i broni ich: a oni go też nauczyli wszelkich złości/ bo i Boga i cnoty zapomniał w tej sekcie/ a zdrady i okrucieństwa wielkiego się nauczył. Królowie Szwedzcy przysięgają i dziś/ aby zachowali prawa Koronne/ miedzy któremi wiele tam jest takich/ co są ku pomocy kościoła ś.
á zwłasczá Párochiae nápráwuią/ y w porządku trzymáią: cmintarze máią murowáne/ y z pilnośćią ie opátruią; oprocz tám gdźie przyszłá bestialitas y barbaries Kálwińska. Zástáwiał się wszytką mocą tey zaráźie krol Ian; lecz nie mogł przećię tego dokázáć/ áby był nie záráżony iego brát Károlus: ktory iákosmy powiedźieli/ iest dźiś Kálwinistą/ y przychylnym Kálwinistom/ y broni ich: á oni go też náuczyli wszelkich złośći/ bo y Bogá y cnoty zápomniał w tey sekćie/ á zdrády y okrućieństwá wielkiego się náuczył. Krolowie Szwedzcy przyśięgáią y dźiś/ áby záchowáli práwá Koronne/ miedzy ktoremi wiele tám iest tákich/ co są ku pomocy kośćiołá ś.
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 71
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
