poszedł, do jednego z sobą idącego mówiąc: — „Nie patrz na jej surowość i na zjadłe słowa, Bo mię nic nie obchodzi tak bystra jej mowa; Gdyż taki, kto miłuje, fuka, czasem łaje, Czem tem więcej miłości swej ognia dodaje. Ten raz, coś mi zadała, dziewko, kamieniowy, Milszy mi jest niż słodki owoc daktylowy; Bo lubo grona młodych win kwaśne bywają, W małym się jednak czasie słodkiemi stawają. „Ta sprawa podobna jest sprawom królów i monarchów, którzy, gdy się z sobą wadzą i grubemi słowy sobie łają i odpowiedają, przecię jednak tajemnie jednania sobie życzą.”
To wyrzekłszy
poszedł, do jednego z sobą idącego mówiąc: — „Nie patrz na jéj surowość i na zjadłe słowa, Bo mię nic nie obchodzi tak bystra jéj mowa; Gdyż taki, kto miłuje, fuka, czasem łaje, Czém tém więcéj miłości swéj ognia dodaje. Ten raz, coś mi zadała, dziewko, kamieniowy, Milszy mi jest niż słodki owoc daktylowy; Bo lubo grona młodych win kwaśne bywają, W małym się jednak czasie słodkiemi stawają. „Ta sprawa podobna jest sprawom królów i monarchów, którzy, gdy się z sobą wadzą i grubemi słowy sobie łają i odpowiedają, przecię jednak tajemnie jednania sobie życzą.”
To wyrzekłszy
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 181
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879
