wnuków moich MIasta będzie: i w słowach nie pochybił swoich. Bo był syn niejakiego Alemona Greka/ Micył Bogom kochany/ za swojego wieka. Nad nim/ gyd sobie wczasu/ potężnym ujęty Snem/ zażywał/ stanąwszy Bóg buławą wzięty/ Rzekł mu: z siedlisk co prędzej wypadaj ojczystych/ A mykaj do Esterskich krynic kamienistych. Gdzieby niechciał/ karaniem przygraża mu srogiem: I zatym opuszcza go sen/ pospołu z Bogiem. Wstanie Alemonowic: milczkiem się rachuje Ze snem świeżym/ i z samym sobą się bieduje. Bóg się rumować każe: prawo w inszą radzi: Gardłem pachnie/ któr sięprecz z ojczyzny prowadzi. W morzy w
wnukow moich MIástá będźie: y w słowách nie pochybił swoich. Bo był syn nieiákiego Alemoná Graeká/ Micył Bogom kochány/ za swoiego wieká. Nád nim/ gyd sobie wczásu/ potężnym vięty Snem/ záżywał/ stánąwszy Bog bułáwą wźięty/ Rzekł mu: z śiedlisk co pręcey wypaday oyczystych/ A mykay do Esterskich krynic kámienistych. Gdźieby niechćiał/ karániem przygraża mu srogiem: Y zátym opuszcza go sen/ pospołu z Bogiem. Wstánie Alemonowic: milczkiem się ráchuie Ze snem świeżym/ y z samym sobą się bieduie. Bog się rumowáć każe: práwo w inszą radźi: Gárdłem páchnie/ ktor sięprecz z oyczyzny prowádźi. W morzy w
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 375
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
do nawozu. Aby pazdzierie konopne z nawozem nie mięszano Jako pola Owcami burtować, i jaki ztego pożytek. Jako się gnarować z rolami. Przyczyna aby podczas deszczów Oracze schodzili z bydlem. Ścierń zrol aby nie przedawano. Powinności Rolne. Aby bruzdzono dla wymoknienia, zboża. PUNKTA PartykulARNE. Przekopy czynić. z Ról kamienistych jako wyplenić kamienie. Jakim osuszać sposobe sapowate? zbyt wilgotne Role dla pożytku. Pokład rolę na zimę. Chwastu aby na oborę nie mieszano. Robociznę szczupła, Dwór ma suplementować. IV. o SIEWIE OZIMYM.
ZAŚIEW OŹIMINY Zytem i Pszenicą wczas zacząć potrzeba, od Świetego Bartłomieja a najlepiej od Wigiliej Naświętszej PANNY NARÓDZENIA,
do nawozu. Aby pazdzierie konopne z nawozem nie mięszáno Iáko polá Owcámi burtować, y iáki ztego pozytek. Iáko sie gnárowáć z rolámi. Przyczyná áby podczas deszczow Oracze zchodzili z bydlẽ. Sćierń zrol aby nie przedawano. Powinnośći Rolne. Aby bruzdzono dla wymoknienia, zboża. PVNKTA PARTICVLARNE. Przekopy czynić. z Rol kámienistych iáko wyplenić kamienie. Iákim osuszać sposobe sapowáte? zbyt wilgotne Role dla pożytku. Pokłád rolę ná zimę. Chwastu áby ná oborę nie mieszáno. Roboćiznę szczupła, Dwor ma suplementować. IV. ô SIEWIE OZIMYM.
ZAŚIEW OŹIMINY Zytem y Pszenicą wczás zácząć potrzebá, od Swietego Bártłomieiá á naylepiey od Wigiliey Naświętszey PANNY NARODZENIA,
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 5
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
niepotrzebnie wszytko stado trapić/ skąd miedzy sobą konie się same tłuką/ i klacze źrzebne naruszane częściuchno bywają. Temu tedy tak rozdzielonemu stadu przynależnego pastwiska trzeba a różnego: świerzopom źrzebnym upatrować pastwisko trawą obfitujące/ zioła co najlepszemi i drzewy/ tak dla karmi jako dla cieniu a chłodu/ ktemu łąk suchych/ pol równych nie kamienistych/ ani górowatych miejsc/ gdzie tamże aby przy pastwiskach strumienie przeźrzoczyste i wody zdrojowe mieć mogły/ tak dla napoju jako też i lecie znojnego czasu dla ochłody a kąpania/ w którym dziwne rozkoszowanie swe konie i świerzopy pokładają/ z pilnością upatrując aby na takich miejscach ciemierzyca/ oman/ szalej/ opium, końskie ogonki
niepotrzebnie wszytko stádo trapić/ skąd miedzy sobą konie się sáme tłuką/ y klácze źrzebne náruszáne częśćiuchno bywáią. Temu tedy ták rozdźielonemu stádu przynależnego pástwiská trzebá á rożnego: świerzopom źrzebnym vpátrowáć pástwisko trawą obfituiące/ źioły co naylepszemi y drzewy/ ták dla karmi iáko dla ćieniu á chłodu/ ktemu łąk suchych/ pol rownych nie kámienistych/ áni gorowátych mieysc/ gdźie támże áby przy pástwiskách strumienie przeźrzoczyste y wody zdroiowe mieć mogły/ ták dla napoiu iáko też y lećie znoynego czásu dla ochłody á kąpánia/ w ktorym dźiwne roskoszowánie swe konie y świerzopy pokłádáią/ z pilnośćią upátruiąc áby ná tákich mieyscách ćięmierzycá/ oman/ száley/ opium, końskie ogonki
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Diijv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
góra od miasteczka skalista przekowana i jako sklepienie nakształt bramy uczyniona, według góry nie nazbyt długo idzie to przekowanie, może się minąć wozów dwa albo i trzy.
Wsiadszy tedy na barkę jachaliśmy swą robotą bez wiatru godzin dwie albo trzy, konie wyprawiwszy z rzeczami prosto, tylko że dla srogich, złych niecnotliwych, kamienistych dróg, dla wczasu lepszego Ich Mci i dla ulżenia koniom puściliśmy się wodą do miasteczka Martiges mil 4 kędy nam w pół drogi wiatrek dobry przypadł, żeśmy wcześnie przed jedenastą przypłynęli gdzie zastawszy konie już, obiad kazawszy gotować sami jachaliśmy widzieć milę od tego miasteczka fortecę jedne nad morzem dobrze raurami opatrzoną w której
góra od miasteczka skalista przekowana i jako sklepienie nakształt bramy uczyniona, według góry nie nazbyt długo idzie to przekowanie, może się minąć wozów dwa albo i trzy.
Wsiadszy tedy na barkę jachaliśmy swą robotą bez wiatru godzin dwie albo trzy, konie wyprawiwszy z rzeczami prosto, tylko że dla srogich, złych niecnotliwych, kamienistych dróg, dla wczasu lepszego Ich Mci i dla ulżenia koniom puściliśmy się wodą do miasteczka Martiges mil 4 kędy nam w pół drogi wiatrek dobry przypadł, żeśmy wcześnie przed jedenastą przypłynęli gdzie zastawszy konie już, obiad kazawszy gotować sami jachaliśmy widzieć milę od tego miasteczka fortecę jedne nad morzem dobrze raurami opatrzoną w której
Skrót tekstu: GawarDzien
Strona: 109
Tytuł:
Dziennik podróży po Europie Jana i Marka Sobieskich
Autor:
Sebastian Gawarecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1646 a 1648
Data wydania (nie wcześniej niż):
1646
Data wydania (nie później niż):
1648
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wincenty Dawid
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Redakcja "Wędrowca"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1883
