wynidziesz z wody, Wodę zawsze w sygnecie piastując na dłoni; Któż urodziwych członków kąpać w niej zabroni? Pięknaś, białaś jako śnieg i ze wszytkim grzeczna; Ale taż woda winna, żeś i niestateczna: Raz w pełni twoja łaska, drugi szczupło ciecze, Że ledwie znać, ledwie się po kamyczkach wlecze; Często wyschnie, że na twe patrzający czoło, Stanie jak wryte młyna mej nadzieje koło. Ale niechaj to, proszę, będzie przez urazu: Pozwól na swej Śreniawie wzgórę podnieść jazu. 20. ŚRENIAWCZYK DO DAMY
Choć się ogień i woda nie ostoją społem, Wżdy każdej rzeczy kładą oboje żywiołem; Jeśliby
wynidziesz z wody, Wodę zawsze w sygnecie piastując na dłoni; Któż urodziwych członków kąpać w niej zabroni? Pięknaś, białaś jako śnieg i ze wszytkim grzeczna; Ale taż woda winna, żeś i niestateczna: Raz w pełni twoja łaska, drugi szczupło ciecze, Że ledwie znać, ledwie się po kamyczkach wlecze; Często wyschnie, że na twe patrzający czoło, Stanie jak wryte młyna mej nadzieje koło. Ale niechaj to, proszę, będzie przez urazu: Pozwól na swej Śreniawie wzgórę podnieść jazu. 20. ŚRENIAWCZYK DO DAMY
Choć się ogień i woda nie ostoją społem, Wżdy każdej rzeczy kładą oboje żywiołem; Jeśliby
Skrót tekstu: PotPoczKuk_III
Strona: 402
Tytuł:
Poczet herbów szlachty
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
herbarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
