200, uciekli, a potem sprawę przegrała. Nie utrzymał jej ksiądz Mostowski, wuj, prezydent trybunału. Uznano, że ponieważ pretensja między dobrami w Litwie będącymi, eoque intuitu evocasse extra provinciam deducitur, za czym uznano remisę do trybunału litewskiego, gdzie przy potencji Sapieżyńskiej i że generał artylerii miał za sobą księżniczkę Radziwiłłównę, kanclerzankę lit., siostrę, księżny Wiśniowieckiej, wojewodziny wileńskiej, hetmanowej wielkiej lit., pewnych pen za ewokacją, za weksę zadaną o subordynacją rabunków moskiewskich spodziewać się potrzeba było. Jakoż in ordine tych win i kary wygrania, wydał generał artylerii rodzicom moim pozew na trybunał do Wilna.
W tymże czasie wyniknęła dla nas
200, uciekli, a potem sprawę przegrała. Nie utrzymał jej ksiądz Mostowski, wuj, prezydent trybunału. Uznano, że ponieważ pretensja między dobrami w Litwie będącymi, eoque intuitu evocasse extra provinciam deducitur, za czym uznano remisę do trybunału litewskiego, gdzie przy potencji Sapieżyńskiej i że generał artylerii miał za sobą księżniczkę Radziwiłłównę, kanclerzankę lit., siostrę, księżny Wiśniowieckiej, wojewodziny wileńskiej, hetmanowej wielkiej lit., pewnych pen za ewokacją, za weksę zadaną o subordynacją rabunków moskiewskich spodziewać się potrzeba było. Jakoż in ordine tych win i kary wygrania, wydał generał artylerii rodzicom moim pozew na trybunał do Wilna.
W tymże czasie wyniknęła dla nas
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 116
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, i córek sześć. I drugą z tąż Dolską miał córkę, którą wydał za Zamoyskiego, wojewodę smoleńskiego, z której jedna córka poszła za Mniszcha, podkomorzego lit. Tenże książę Wiśniowiecki miał secundo voto księżniczkę Czartoryską, kasztelankę wileńską, siostrę księcia kanclerza, którą sterilem* przeżył. Tertio voto pojął księżniczkę Radziwiłłównę, kanclerzankę wielką W. Ks. Lit., która primo voto była za Flemingiem, koniuszym lit., ministrem pierwszym saskim i faworytem Augusta II króla polskiego. Z tej syn w dziecinnym wieku umarł, a tak i z tąż książę Wiśniowiecki sterilis 1744 w Mereczu umarł. Pozostała wdowa księżna Wiśniowiecka poszła w rok potem za
, i córek sześć. I drugą z tąż Dolską miał córkę, którą wydał za Zamoyskiego, wojewodę smoleńskiego, z której jedna córka poszła za Mniszcha, podkomorzego lit. Tenże książę Wiśniowiecki miał secundo voto księżniczkę Czartoryską, kasztelankę wileńską, siostrę księcia kanclerza, którą sterilem* przeżył. Tertio voto pojął księżniczkę Radziwiłłównę, kanclerzankę wielką W. Ks. Lit., która primo voto była za Flemingiem, koniuszym lit., ministrem pierwszym saskim i faworytem Augusta II króla polskiego. Z tej syn w dziecinnym wieku umarł, a tak i z tąż książę Wiśniowiecki sterilis 1744 w Mereczu umarł. Pozostała wdowa księżna Wiśniowiecka poszła w rok potem za
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 253
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
zaś Bożego Narodzenia, trzema na pamiątkę i cześć JEZUSA MARYJ i Józefa też uczynność świadczyła, szpitale obchodziła, chorych nawiedzała, lekarstwami z swojej apteczki prowidowała: w tych świątobliwych zabawach Śmierć ją zastała w roku 1646. Hieron. a Z. Hiacin. Kazanie. Po Krasickij pojął drugą żonę Jan Wojewoda Ruski, Zofią Żołkiewską Kanclerzankę Koronną i Hetmanownę Wielką Koronną, z tej potomstwo jego, Teofila Sobieska Kasztelanowa Krakowska, matka Jana III. Króla Polskiego. Dorota Ksieni Klasztoru Z. Benedykta u Wszystkich SS. we Lwowie, który, lat 47. mądrze i pobożnie rządząc, doczekawszy się tego, że Siostrzeńca swego na tronie Polskim widziała, w sędziwym
zaś Bożego Národzenia, trzema ná pámiątkę y cześć JEZUSA MARYI y Jozefa też uczynność świadczyłá, szpitále obchodziła, chorych náwiedzáła, lekárstwámi z swoiey ápteczki prowidowała: w tych świątobliwych zábáwách Śmierć ią zástáła w roku 1646. Hieron. á S. Hyacin. Kázanie. Po Krásickiy poiął drugą żonę Jan Woiewoda Ruski, Zofią Żołkiewską Kanclerzánkę Koronną y Hetmánownę Wielką Koronną, z tey potomstwo iego, Teofila Sobieska Kásztelanowa Krakowska, matka Janá III. Krola Polskiego. Dorota Xieni Klasztoru S. Benedykta u Wszystkich SS. we Lwowie, ktory, lat 47. mądrze y pobożnie rządząc, doczekawszy się tego, że Siostrzeńca swego ná tronie Polskim widziała, w sędziwym
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 15
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
