tak ex debito posłuszeństwa/ jak i ex officio dostojeństwa mego czynie takim sposobem/ jaki jest w tej Apologiej i w przydanych do niej Konsideratiach opisany. Zaczym każdego łaskawego Czy- telnika: a osobliwie M. W. których z narodu Ruskiego/ któremu to napierwej i napilniej wiedzieć należy/ Bóg wszechmogący wysokim urodzeniem/ rozumem i Kapłaństwem poczcił: i którym samym radzić o tym należy/ pilno proszę abyście M. W. (mając odemnie pod świadkiem Bogiem/ to sobie oznajmione/ ze nic swego przez to nie szukamy/ prócz samego Cerkwie naszej Ruskiej zbawiennego pokoju: i oświadczone/ że na spolnej zdrowej o tym radzie przestawać chcemy:)
ták ex debito posłuszeństwá/ iák y ex officio dostoieństwá mego czynie tákim sposobem/ iáki iest w tey Apologiey y w przydánych do niey Considerátiách opisány. Záczym káżdego láskáwego Czy- telniká: á osobliwie M. W. ktorych z narodu Ruskiego/ ktoremu to napierwey y napilniey wiedźieć należy/ Bog wszechmogący wysokim vrodzeniem/ rozumem y Kápłáństwem poczćił: y ktorym sámym rádźić o tym należy/ pilno proszę ábyśćie M. W. (máiąc odemnie pod świádkiem Bogiem/ to sobie oznáymione/ ze nic swego przez to nie szukamy/ procz sámego Cerkwie nászey Ruskiey zbáwiennego pokoiu: y oświádczone/ że ná spolney zdrowey o tym rádźie przestáwáć chcemy:)
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 8
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Biskupi i kapłański urząd tenże i jeden być rozumie.
Pag. 88 i 90. Twierdzi iż ludzie świeccy mają prawo suffragij de cisiui czynić i stanowić dekreta o wierze.
Pag. 93. Bogowidce Mojżesza/ aby był kapłanem nie przyznawa/ ale go człowiekiem świetskim być mieni. Pag. 94. Kapłaństwo duchowne z kapłaństwem Sakramentalnym miesza/ i owego wtórego nie przyznawa. Do Narodu Ruskiego.
Pag. 111. Władze obierania na stan duchowny ludziom świecskim iure diuino należeć przywlaszcza.
Pag. 114. i 124. Twierdzi/ że Biskupowi nad kapłany w dostojeństwie swym większymi są/ non iure diuino, ale w zwyczaju ludzkiego.
Pag. 142
Biskupi y kápłáński vrząd tenże y ieden bydź rozumie.
Pag. 88 y 90. Twierdźi iż ludźie świeccy máią práwo suffragij de cisiui czynić y stánowić dekretá o wierze.
Pag. 93. Bogowidce Moyżeszá/ áby był kápłanem nie przyznawa/ ále go człowiekiem świetskim bydź mieni. Pag. 94. Kápłáństwo duchowne z kápłáństwem Sákrámentálnym miesza/ y owego wtorego nie przyznawa. Do Narodu Ruskiego.
Pag. 111. Władze obieránia ná stan duchowny ludźiom świecskim iure diuino należeć przywlaszcża.
Pag. 114. y 124. Twierdźi/ że Biskupowi nád kápłany w dostoieństwie swym większymi są/ non iure diuino, ále w zwycżáiu ludzkiego.
Pag. 142
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 21
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
obierania osób na stan duchowny? A my jednak w tym z Jednym Filaletem i przeciwo Ojcom/ i przeciwo Apostołom/ i przeciwo samemu Panu Chrystusowi. Co też za jedność ytożstwo Kapłaństwa Duchownego/ względem którego wszyscy pobożni ludzie męźczyzny i niewiasty/ ofiarę chwały/ na każdy dzień/ w duchu skruszonym Bogu przynosić zwykli/ z Kapłaństwem właśnie rzeczonym/ na ofiarowaniu właśnie rzeczonej ofiary/ i na usłudze słowa Bożego/ i zbawiennych Tajemnic zaległym/ Biskupom i Kapłanom własnym? wszyscy pobożni i w starym Zakonie byli/ i teraz w Nowym są/ mężczyzny i niewiasty/ Regale sacerdotium. Królewskie kapłaństwo: jeden jednak Aaron i jego Potomkowie/ byli ofiar pozwierzchownych ofiarownicy
obieránia osob ná stan duchowny? A my iednák w tym z Iednym Philáletem y przećiwo Oycom/ y przećiwo Apostołom/ y przećiwo sámemu Pánu Christusowi. Co też zá iedność ytożstwo Kápłáństwá Duchownego/ względem ktorego wszyscy pobożni ludźie męźcżyzny y niewiásty/ ofiárę chwały/ ná każdy dźień/ w duchu skruszonym Bogu przynośić zwykli/ z Kápłáństwem właśnie rzecżonym/ ná ofiárowániu właśnie rzecżoney ofiáry/ y ná vsłudze słowá Bożego/ y zbáwiennych Táiemnic záległym/ Biskupom y Kápłanom własnym? wszyscy pobożni y w stárym Zakonie byli/ y teraz w Nowym są/ mężczyzny y niewiásty/ Regale sacerdotium. Krolewskie kápłaństwo: ieden iednák Aaron y iego Potomkowie/ byli ofiar pozwierzchownych ofiárownicy
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 50
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
, Chybidziura pan Jędrzej, Urban Głowoszalej. De Poręba Drapichrost, Matus Cięgniskóra, Erazmus Głodzigiza, Pelrus Paligóra. Więc Symon Proszowita, który Radziwiły, Litewskie książęta zwiódł, arcykacerz miły. A był to akademik pięknie nauczony W hebrajskim i też w greckim języku ćwicz (o) ny. Więc go jeszcze był poczcił Bóg kapłaństwem świętym, Wzgardził je, a piątnem się naznaczył przeklętym. Nuż Krowicki z Sarnickim, wszytko bydło było, Co się na tę nieszczęsną wiarę przewierzgnyło. Ten Sarnicki w Niedźwiedziu naprzód kościół zburzył, I cnotliwych Stadnickich w kacerstwo zajurzył. Krowicki zaś dom dawny Oleśnickie z wiary
Kościelnej zwiódł, a dał ich czartom na ofiary.
, Chybidziura pan Jędrzej, Urban Głowoszalej. De Poręba Drapichrost, Matus Cięgniskóra, Erazmus Głodzigiza, Pelrus Paligóra. Więc Symon Proszowita, który Radziwiły, Litewskie książęta zwiódł, arcykacerz miły. A był to akademik pięknie nauczony W hebrajskim i też w greckim języku ćwicz (o) ny. Więc go jeszcze był poczcił Bóg kapłaństwem świętym, Wzgardził je, a piątnem się naznaczył przeklętym. Nuż Krowicki z Sarnickim, wszytko bydło było, Co się na tę nieszczęsną wiarę przewierzgnyło. Ten Sarnicki w Niedźwiedziu naprzód kościół zburzył, I cnotliwych Stadnickich w kacerstwo zajurzył. Krowicki zaś dom dawny Oleśnickie z wiary
Kościelnej zwiódł, a dał ich czartom na ofiary.
Skrót tekstu: ErZrzenAnKontr
Strona: 368
Tytuł:
Anatomia Martynusa Lutra Erazma z Roterdama
Autor:
Erazm z Rotterdamu
Tłumacz:
Jan Zrzenczycki
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
zwiastowania chlebem i winem napojcie nauk zbawiennych. Stójcie nie chwiejąc się przy Rodziczce swojej/ a o jej uczciwe i sławne wszelkim się sposobem starajcie. Otworzcie serdeczne oczy wasze/ a poznajcie samych was/ poznajcie Rodzica i Rodziczkę waszę/ porozumiejcie w czyim i jakim domuście się urodzili. Rodzajem wybranym/ narodem świętym/ Królewskim Kapłaństwem/ a synami Boga najwyższego byliście. Poznajcie siebie mówię/ i mnie Matkę waszę/ na którą teraz niewinnie powstawszy/ wszystkimi siłami swemi szturmujecie. Izalim jeszcze mało lat nie dawno przeszłych ucierpiała potwarzy i calumnij od jawnych adwersarzów/ któremi oni świętą/ i niepodejrzaną w Boga w Trójcy jedynego wiarę moję i prawdziwych moich
zwiástowánia chlebem y winem nápoyćie náuk zbáwiennych. Stoyćie nie chwieiąc się przy Rodźicżce swoiey/ á o iey vcżciwe y sławne wszelkim się sposobem stárayćie. Otworzćie serdecżne ocży wásze/ á poznayćie sámych was/ poznayćie Rodźicá y Rodźicżkę wászę/ porozumieyćie w cżyim y iákim domuście się vrodźili. Rodzáiem wybránym/ narodem świętym/ Krolewskim Kápłáństwem/ á synámi Bogá naywyższego byliśćie. Poznayćie śiebie mowię/ y mnie Mátkę wászę/ ná ktorą teraz niewinnie powstawszy/ wszystkimi śiłámi swemi szturmuiećie. Izalim ieszcże máło lat nie dawno przeszłych vćierpiáłá potwarzy y cálumnij od iáwnych áduersarzow/ ktoremi oni świętą/ y niepodeyrzáną w Bogá w Troycy iedynego wiárę moię y prawdźiwych moich
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 26v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
Toż potwierdza Synod Toletański (w Hiszpanii) Subdiakonom po zmarłej Czy mieli przedtym Księża żony?
żonie mianej przed Subdiakonatem, jeźliby drugą pojeli, decyduje, iż mają być od swego officium remoti Subdiakońskiego, i między Lektórów tylko poczytani, niemogąc już czytać Ewangelii i Epistoły we Mszy Świętej. 3tio Biskupom przed Kapłaństwem olim w Małżeństwie postanowionym każe kanon 8. Soboru 11. Turońskiego (w Francyj) aby żony swoje przedtym miane traktowali jako siostry, bez wszelkiej społeczności, i złej suspicyj, życia i okrycia opatrzywszy je sposobami. 4to Z. Marcin Papież żyjący jeszcze około Roku 649. Diakonowi, jeżeli po swoim poswięceniu żony życzył sobie
Toż potwierdza Synod Toletański (w Hiszpanii) Subdiakonom po zmarłey Czy mieli przedtym Xieża żony?
żonie mianey przed Subdiakonátem, ieźliby drugą poieli, decyduie, iż maią bydź od swego officium remoti Subdiakońskiego, y między Lektorow tylko poczytani, niemogąc iuż czytać Ewangelii y Epistoły we Mszy Swiętey. 3tio Biskupom przed Kapłaństwem olim w Małżeństwie postanowionym każe kanon 8. Soboru 11. Turońskiego (w Francyi) áby żony swoie przedtym miane traktowali iako siostry, bez wszelkiey społeczności, y złey suspicyi, życia y okrycia opatrzywszy ie sposobami. 4to S. Marcin Papież żyiący ieszcze około Roku 649. Diakonowi, ieżeli po swoim poswięceniu żony życzył sobie
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 15
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
mieście włoskim, członek palca jego jest w Asyżu w Kościele Z. Franciszka, w trunience srebrnej. Są jego Relikwie i w Tolosie mieście Francuskim w Kościele Z. Saturnina. Na Katedrze jego już siedziało Papieżów z teraźniejszym Benedyktem XIV. szczęśliwie panującym inclusive 251. z tych było Świetych 72. żona Z. Piotra przed Kapłaństwem i Biskupstwem była Z. Perpetua, którą obchodzą 4. Listopada, CórkaS. Petronilla. Pierwszych Papieżów Stolica była u Z. Sabiny w Rzymie.
PAWŁA Z. Apostoła, 29. Czerwca. Paulus wykłada się niby Paululus maleńki szczupły jakoż się sam zowie Minimus Apostolorum, przedtym się zwał Saulus, to jest postulatus
mieście włoskim, członek palca iego iest w Assyżu w Kościele S. Franciszka, w trunience srebrney. Są iego Relikwie y w Tolosie mieście Francuzkim w Kościele S. Saturnina. Na Katedrze iego iuż siedziało Papieżow z teraznieyszym Benedyktem XIV. szczęśliwie panuiącym inclusive 251. z tych było Swietych 72. żona S. Piotra przed Kapłaństwem y Biskupstwem była S. Perpetua, ktorą obchodzą 4. Listopada, CòrkaS. Petronilla. Pierwszych Papieżow Stolica była u S. Sabiny w Rzymie.
PAWŁA S. Apostoła, 29. Czerwca. Paulus wykłada sie niby Paululus maleńki szczupły iakoż się sam zowie Minimus Apostolorum, przedtym się zwał Saulus, to iest postulatus
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 187
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
ś: Sakramentu. Umarl Roku 1592. na same Zielone Świątki, na też święto urodzony, od Pawła V. Beatyfikowany, od Aleksandra VIJI.Kanonizowany. Leży w Hiszpanii mieście Villa Regalis, vulgo Villa-Regal
PETRONILLI Z. Panny 31. Maja. Córka to była Z. Piotra z Perpetui zrodzona przed jego Kapłaństwem. Żyła w samych chorobach, bo zdrowie jej, było okazją do swawoli. Umierała Roku 69. leży w Rzymie u Z. Piotra. Znaczy z imienia Petronilla jednoż, co nieużyta.
PERPETUI i FELICITATY SS. Męczenniczek 7. Marca. Żyły około Roku 205. Ciała ich w Kartaginie vulgo Kartagena mieście Hiszpańskim
ś: Sakramentu. Umarl Roku 1592. na same Zielone Swiątki, na też swięto urodzony, od Pawła V. Beatyfikowany, od Alexandra VIII.Kanonizowany. Leży w Hiszpanii mieście Villa Regalis, vulgo Villa-Regal
PETRONILLI S. Panny 31. Maia. Corka to była S. Piotra z Perpetui zrodzona przed iego Kapłaństwem. Zyła w samych chorobach, bo zdrowie iey, było okazyą do swawoli. Umierała Roku 69. leży w Rzymie u S. Piotra. Znaczy z imienia Petronilla iednoż, co nieużyta.
PERPETUI y FELICITATY SS. Męczenniczek 7. Marca. Zyły około Roku 205. Ciała ich w Kartaginie vulgo Cartagena mieście Hiszpańskim
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 192
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
w Azyj. P. Krusiński Missionarius Persicus.
SPIRYDIONA Z. Biskupa Wyznawcy Karmelity, dnia 14 Grudnia a u Greków 12. tegoż Miesiąca. Był Biskupem Trymitunta miasta na Wyspie Cyprze. Rzeke wylaną utrzymał; złodziejów kradnących owce, niewidomemi więzami aż do dnia dotrzymał. Policzek odniosłszy, drugą stronę twarzy nadstawił. Przed Kapłaństwem miał żonę, i córkę Irene; Ciało jego na Korcyrze Wyspie w mieście Korfu; skąd nie dało się wziąć Wenetom.
SZYMONA z Lipnicy Bernardyna Polaka 18 Lipca. Umarł Roku 1488. Leży w Krakowie na Stradomiu w Kośojele Z. Bernardyna u OO. Bernardynów, od tego Konwentu tak w Polsce nazwanych.
SZYMONA B
w Azyi. P. Krusinski Missionarius Persicus.
SPIRIDIONA S. Biskupa Wyznawcy Karmelity, dnia 14 Grudnia á u Grekow 12. tegoż Miesiąca. Był Biskupem Trymitunta miastá na Wyspie Cyprze. Rzeke wylaną utrzymał; złodzieiow kradnących owce, niewidomemi więzami aż do dnia dotrzymał. Policzek odniosłszy, drugą stronę twarzy nadstawił. Przed Kapłaństwem miał żone, y corkę Irene; Ciało iego na Korcyrze Wyspie w miescie Korfu; zkąd nie dało się wziąść Wenetom.
SZYMONA z Lipnicy Bernardyna Polaka 18 Lipca. Umarł Roku 1488. Leży w Krakowie na Stradomiu w Kośoiele S. Bernardyna u OO. Bernardynow, od tego Konwentu tak w Polszcze nazwanych.
SZYMONA B
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 197a
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
ci wszyscy pospołu? Nie trafiłem, nie ci! Boś dobrze przedtem księdzem przewielebnym został, Niżliś tych diurnałów z wijatykiem dostał. Czyli biskup, którego urząd księżą święcić, Czy kto inszy? Powiedz sam, nie dając się męczyć. Już ci wiem Samuelu: szwiec, krawiec z kusznierzem, Upstrzeli cię kapłaństwem, jako wrona pierzem. Krawiec ci rewerendę z sutanną urobił, Szwiec pantofle, kusznierz cię kołpakiem ozdobił. Tak przybrany wnet się przewierzgnął w kapłana, Otóż macie jak przedtem wielkiego kulfana. SAMUEL
Saulem cię było nazwać, a nie Samuelem, A to czemu? Boś jest dusz ludzkich zwodzicielem. Wiesz co zacz był
ci wszyscy pospołu? Nie trafiłem, nie ci! Boś dobrze przedtem księdzem przewielebnym został, Niżliś tych diurnałów z wijatykiem dostał. Czyli biskup, którego urząd księżą święcić, Czy kto inszy? Powiedz sam, nie dając się męczyć. Już ci wiem Samuelu: szwiec, krawiec z kusznierzem, Upstrzeli cię kapłaństwem, jako wrona pierzem. Krawiec ci rewerendę z sutanną urobił, Szwiec pantofle, kusznierz cię kołpakiem ozdobił. Tak przybrany wnet się przewierzgnął w kapłana, Otóż macie jak przedtem wielkiego kulfana. SAMUEL
Saulem cię było nazwać, a nie Samuelem, A to czemu? Boś jest dusz ludzkich zwodzicielem. Wiesz co zacz był
Skrót tekstu: RamMKolKontr
Strona: 262
Tytuł:
Kolenda
Autor:
Mikołaj Aleksander Ramułt
Drukarnia:
Jan Wolrab
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
